Στο μεταξύ ο πόλεμος του Τσάκο υποκίνησε τον Χουάν Χοσέ Μπρισουέλα να κάνει σοβαρές σκέψεις γύρω από το σκοπό της ζωής. Είχε τραυματιστεί και αιχμαλωτιστεί από τους Βολιβιανούς. Ως αιχμάλωτος πολέμου, είχε δει χήρες να κλαίνε για τα παιδιά τους που έμειναν ορφανά από πατέρα, και είχε παρατηρήσει Καθολικούς ιερείς να ευλογούν τους Βολιβιανούς στρατιώτες. Θυμήθηκε ότι και αυτός μαζί με άλλους, ως Παραγουανοί στρατιώτες, είχαν λάβει παρόμοια ευλογία. Σκέφτηκε: «Κάτι δεν πάει καλά. Αν υπάρχει Θεός, δεν μπορεί να ενεργεί έτσι. Και αν υπάρχει όντως Θεός, σκοπεύω να τον αναζητήσω μέχρι να τον βρω».

Μετά τον πόλεμο, ο Χουλιάν Χαντάντ συνάντησε τον Χουάν Χοσέ στην Κάρμεν δελ Παρανά. Μέσα από την Αγία Γραφή, ο Χουλιάν τον βοήθησε να βρει ικανοποιητικές απαντήσεις στα ερωτήματά του. Όπως είπε ο απόστολος Παύλος πριν από πολύ καιρό, ο Θεός έδωσε τη δυνατότητα στους ανθρώπους οι οποίοι “ψηλαφούν για αυτόν” να «τον βρουν». (Πράξ. 17:27) Σύντομα ο Χουάν Χοσέ συνειδητοποίησε ότι είχε βρει τον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά. (Δευτ. 4:35· Ψαλμ. 83:18) Βαφτίστηκε το 1945· και η σύζυγός του, η Χόβιτα, το 1946.

Η Χόβιτα Μπρισουέλα, βαφτίστηκε το 1946 και είναι ακόμα ειδική σκαπάνισσα