Από τους Αναγνώστες Μας

Πόσο Σημαντική Είναι η Εμφάνιση;

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για το άρθρο σας «Οι Νεαροί Ρωτούν . . . Πόσο Σημαντική Είναι η Εξωτερική Εμφάνιση;» (8 Ιουνίου 1986) Είμαι 15 ετών και πολύ ψηλή, 5 πόδια και 8 ίντσες (1,73 μ.) για την ακρίβεια. Το ύψος μου ήταν πάντα το παράπονό μου, αλλά το άρθρο σας μου έδωσε να καταλάβω ότι το ύψος μου δεν επηρεάζει την προσωπικότητά μου. Στο κάτω-κάτω, αυτό που είμαστε από μέσα μετράει, όχι το απ’ έξω.

Ζ. Ντ., Λουιζιάνα

Όχι Διαζύγιο;

Διαφωνώ με την άποψή σας ότι η Γραφή επιτρέπει στο αθώο μέλος να ξαναπαντρευτεί. (8 Ιουνίου 1986, σελίδα 12, υποσημείωση) Όποιος απομακρύνεται από τον άλλο πρέπει να παραμείνει ανύπαντρος ή αλλιώς να ζητήσει τη συμφιλίωση και πάλι. (1 Κορινθίους 7:10, 11) Ο καθένας πρέπει να είναι έτοιμος να συγχωρήσει τον άλλο σύντροφο.

Ο. Α. Φ., Νιγηρία

Η συγχώρηση είναι κατάλληλη όταν το ένοχο μέλος μετανοεί αληθινά. Ωστόσο, στο εδάφιο Ματθαίος 19:9 ο Ιησούς δηλώνει: «Σας λέγω δε ότι όστις χωρισθή την γυναίκα αυτού εκτός δια πορνείαν και νυμφευθή άλλην, γίνεται μοιχός». Αυτό δείχνει ότι αν το αθώο μέλος λάβει διαζύγιο με το αιτιολογικό της πορνείας, είναι ελεύθερο να παντρευτεί κάποιο άλλο άτομο χωρίς αυτό να θεωρηθεί μοιχεία. Στο 1 Κορινθίους 7, ο Παύλος αναφέρεται σε μια διάσταση μάλλον, παρά σε ένα Γραφικό διαζύγιο.—ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ.

Οι Συνελεύσεις στην Πολωνία

Απολαύσαμε το άρθρο σας που αναφερόταν στις συνελεύσεις στην Πολωνία, αλλά δίνετε την εντύπωση ότι τονίζετε τη φοβερή ακαθαρσία των σταδίων της Πολωνίας. Έχουμε δει όμως τέτοια στάδια και στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά το άρθρο σας έδινε την εντύπωση ότι τέτοιες συνθήκες βρίσκονται μόνο στην Πολωνία.

Ένας Όμιλος Πολωνών, Ηνωμένες Πολιτείες

Οι δηλώσεις που είχαν σχέση με την αλλαγή της κατάστασης των σταδίων έγιναν όλες από τα μέσα ενημέρωσης, ένα διαχειριστή σταδίου, και έναν ξεναγό. Αυτές οι δηλώσεις δεν χρησιμοποιήθηκαν για να περιγράψουν την Πολωνία, αλλά για να δείξουν τη βελτίωση που μπορεί να γίνει σ’ ένα στάδιο όταν ένας όμιλος ανθρώπων εργάζονται όλοι ενωμένα. Αυτό συμβαίνει στις συνελεύσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά σ’ ολόκληρο τον κόσμο.—ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ.

Σύνδρομο Ζυλέν-Μπαρέ

Οι προσωπικές εμπειρίες που αναφέρονται στο περιοδικό σας είναι πάντοτε πολύ ενθαρρυντικές, αλλά καμιά δεν μας έχει επηρεάσει τόσο πολύ όσο η εμπειρία του Γουίστον Πήκοκ, «Θα Περπατήσω Ποτέ Ξανά;» (8 Ιουνίου 1986) Τη στιγμή που λάβαμε αυτό το τεύχος, η αγαπημένη μας κόρη που είναι 23 ετών ήταν ήδη παράλυτη από το Σύνδρομο Ζυλέν-Μπαρέ για πέντε εβδομάδες. Επειδή το σύνδρομο αυτό δεν το είχαμε ξανακούσει, αναρωτιόμασταν αν θα ξαναπερπατούσε ποτέ. Μετά την ανάγνωση της εμπειρίας του Γουίστον Πήκοκ και της εξήγησης του τι είναι το σύνδρομο αυτό, νιώσαμε ενισχυμένοι και ενθαρρυμένοι. Μπορούσαμε να σχετίσουμε την κάθε κίνησή του σχεδόν με τις κινήσεις της Σάλη, και τώρα, εννέα εβδομάδες αργότερα, και αυτή επίσης περπατάει χρησιμοποιώντας ένα βοηθητικό στήριγμα, και ελπίζουμε ότι σύντομα θα επιστρέψει σπίτι για να φροντίσει την 17μηνη κόρη της. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ.

Κ. και Π. Ου., Αγγλία