ΝΑ ΜΕΛΕΤΑΤΕ ΜΕ ΣΚΟΠΟ

12. Ποιους στόχους μπορούμε να έχουμε όταν μελετάμε;

¹² Αν δεν είστε μελετηρό άτομο, ίσως το θεωρείτε αδύνατον να μάθετε να απολαμβάνετε τη μελέτη. Και όμως μπορείτε. Ξεκινήστε μελετώντας λίγη ώρα κάθε φορά και σταδιακά αυξήστε τον χρόνο που αφιερώνετε. Να έχετε κάποιον στόχο. Βέβαια, ο απώτερος στόχος μας πρέπει να είναι το να πλησιάζουμε όλο και περισσότερο τον Ιεχωβά. Ένας πιο άμεσος στόχος ίσως είναι το να απαντήσουμε σε κάποιο ερώτημα που μας τέθηκε ή να κάνουμε έρευνα για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε.

13. (α) Περιγράψτε τα βήματα που μπορεί να κάνει ένα νεαρό άτομο για να υπερασπιστεί τα πιστεύω του στο σχολείο. (β) Πώς μπορείτε να εφαρμόσετε τη συμβουλή του εδαφίου Κολοσσαείς 4:6;

¹³ Για παράδειγμα, μήπως είστε νεαρό άτομο που πηγαίνει σχολείο; Ίσως όλοι οι συμμαθητές σας πιστεύουν στη θεωρία της εξέλιξης. Εσείς θέλετε μεν να υπερασπιστείτε τη διδασκαλία της Γραφής, αλλά πιθανώς νιώθετε ότι δεν μπορείτε. Το ζήτημα απαιτεί μελέτη! Ο στόχος σας θα μπορούσε να είναι διπλός: (1) να ενισχυθεί η δική σας πεποίθηση ότι ο Θεός δημιούργησε τα πάντα και (2) να βελτιώσετε την ικανότητά σας να υπερασπίζεστε την αλήθεια. (Ρωμ. 1:20· 1 Πέτρ. 3:15) Αρχικά θα μπορούσατε να αναρωτηθείτε: “Ποια επιχειρήματα προβάλλουν οι συμμαθητές μου υπέρ της εξέλιξης;” Έπειτα, κάντε προσεκτική έρευνα χρησιμοποιώντας τις εκδόσεις μας. Το να υπερασπιστείτε τα πιστεύω σας ίσως να μην είναι τόσο δύσκολο όσο νομίζετε. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν στην εξέλιξη απλώς επειδή κάποιος που σέβονται τους είπε ότι είναι αλήθεια. Αν βρείτε έστω ένα ή δύο επιχειρήματα, θα μπορέσετε να δώσετε μια ικανοποιητική απάντηση σε κάποιον που ρωτάει με ειλικρίνεια.​—Διαβάστε Κολοσσαείς 4:6.

ΑΝΑΠΤΥΞΤΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

14-16. (α) Πώς θα μπορούσατε να εξοικειωθείτε καλύτερα με κάποιο βιβλίο της Γραφής; (β) Με βάση τα εδάφια που αναφέρονται, εξηγήστε πώς μπορείτε να αποκτήσετε πιο ολοκληρωμένη εικόνα του βιβλίου του Αμώς. (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Ζωντανέψτε τη Γραφή!»)

¹⁴ Ας υποθέσουμε ότι σύντομα πρόκειται να εξετάσουμε στη συνάθροιση έναν από τους λεγόμενους μικρούς προφήτες, ενδεχομένως κάποιον με τον οποίο δεν είστε ιδιαίτερα εξοικειωμένοι. Το πρώτο βήμα ίσως είναι να αναπτύξετε ενδιαφέρον για τα όσα έγραψε εκείνος ο προφήτης. Πώς μπορείτε να το κάνετε αυτό;

¹⁵ Κατ’ αρχάς, αναρωτηθείτε: “Τι ξέρω για τον συγγραφέα του βιβλίου; Ποιος ήταν, πού ζούσε, με τι ασχολούνταν;” Το υπόβαθρο του συγγραφέα μπορεί να μας αποκαλύψει γιατί αυτός επέλεξε να χρησιμοποιήσει κάποιες λέξεις ή ορισμένα παραδείγματα. Καθώς διαβάζετε τη Γραφή, να αναζητάτε φράσεις που φανερώνουν την προσωπικότητά του.

¹⁶ Κατόπιν, θα το βρείτε ωφέλιμο να τοποθετήσετε τη συγγραφή του βιβλίου στο ρεύμα του χρόνου. Σε αυτό θα σας βοηθήσει ο «Πίνακας των Βιβλίων της Αγίας Γραφής» στο πίσω μέρος της Μετάφρασης Νέου Κόσμου. Επιπρόσθετα, μπορείτε να κοιτάξετε τον πίνακα με τους προφήτες και τους βασιλιάδες στο Παράρτημα Α6. Αν μελετάτε κάποιο προφητικό βιβλίο, θα ήταν καλό να μάθετε ποιες συνθήκες επικρατούσαν την εποχή που γράφτηκε. Ποιες εσφαλμένες απόψεις ή πράξεις έλπιζε ο προφήτης να διορθώσει; Ποιοι ήταν οι σύγχρονοί του; Για να σχηματίσετε μια συνολική εικόνα, ίσως χρειάζεται να συμβουλευτείτε περισσότερες από μία πηγές. Λόγου χάρη, για να κατανοήσετε πληρέστερα τι συνέβαινε όταν ζούσε ο προφήτης Αμώς, θα ωφεληθείτε διαβάζοντας περικοπές από τα βιβλία 2 Βασιλέων και 2 Χρονικών, οι οποίες αναφέρονται στις παραπομπές του εδαφίου Αμώς 1:1. Επιπρόσθετα, θα μπορούσατε να ανασκοπήσετε το βιβλίο του Ωσηέ, ο οποίος πιθανώς ήταν σύγχρονος του Αμώς. Όλες αυτές οι πηγές ρίχνουν φως στην περίοδο κατά την οποία έζησε ο Αμώς.​—2 Βασ. 14:25-28· 2 Χρον. 26:1-15· Ωσηέ 1:1-11· Αμώς 1:1.

ΝΑ ΔΙΝΕΤΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

17, 18. Είτε με τα παραδείγματα της παραγράφου είτε με κάποιο δικό σας, δείξτε πώς μπορεί η προσοχή σε φαινομενικά ασήμαντες λεπτομέρειες να κάνει την προσωπική μελέτη της Γραφής απολαυστική.

¹⁷ Είναι καλό να διαβάζετε τη Γραφή με μια υγιή δόση περιέργειας. Ας υποθέσουμε, για παράδειγμα, ότι διαβάζετε το 12ο κεφάλαιο της προφητείας του Ζαχαρία, το οποίο προλέγει τον θάνατο του Μεσσία. (Ζαχ. 12:10) Όταν φτάνετε στο εδάφιο 12, διαβάζετε ότι «η οικογένεια του οίκου του Νάθαν» θα έκλαιγε πικρά για τον θάνατο του Μεσσία. Αντί να προσπεράσετε στα γρήγορα αυτή τη λεπτομέρεια, στέκεστε και αναρωτιέστε: “Τι σχέση έχει ο οίκος του Νάθαν με τον Μεσσία; Υπάρχει τρόπος να βρω περισσότερες πληροφορίες;” Προσπαθείτε να «εξιχνιάσετε» την υπόθεση. Μια παραπομπή σάς στέλνει στα εδάφια 2 Σαμουήλ 5:13, 14, όπου μαθαίνετε ότι ο Νάθαν ήταν ένας από τους γιους του βασιλιά Δαβίδ. Μια δεύτερη παραπομπή, που οδηγεί στα εδάφια Λουκάς 3:23, 31, αποκαλύπτει ότι ο Ιησούς ήταν άμεσος απόγονος του Νάθαν μέσω της Μαρίας. (Βλέπε Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 1, σελίδα 1078, λήμμα «Ηλί, 1».) Ξαφνικά, το θέμα σάς κεντρίζει το ενδιαφέρον! Ξέρατε βέβαια ότι είχε προειπωθεί πως ο Ιησούς θα ήταν απόγονος του Δαβίδ. (Ματθ. 22:42) Αλλά ο Δαβίδ είχε πάνω από 20 γιους. Δεν είναι εκπληκτικό το ότι ο Ζαχαρίας υποδεικνύει συγκεκριμένα πως το σπιτικό του Νάθαν θα είχε λόγο να θρηνήσει για τον θάνατο του Ιησού;

¹⁸ Προσέξτε ένα άλλο παράδειγμα. Στο πρώτο κεφάλαιο του Λουκά, διαβάζουμε ότι ο άγγελος Γαβριήλ επισκέφτηκε τη Μαρία και της ανήγγειλε τα εξής σχετικά με τον γιο που επρόκειτο να γεννήσει: «Αυτός θα είναι μεγάλος και θα αποκληθεί Γιος του Υψίστου, και ο Ιεχωβά Θεός θα του δώσει τον θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, και θα βασιλεύει στον οίκο του Ιακώβ για πάντα». (Λουκ. 1:32, 33) Συνήθως εστιάζουμε στο πρώτο μέρος του αγγέλματος του Γαβριήλ, δηλαδή ότι ο Ιησούς θα αποκαλούνταν «Γιος του Υψίστου». Αλλά ο Γαβριήλ προφήτευσε επίσης ότι ο Ιησούς επρόκειτο να «βασιλεύει». Αναρωτιόμαστε λοιπόν πώς μπορεί να εξέλαβε η Μαρία αυτά τα λόγια. Θα νόμισε άραγε πως τα λόγια του Γαβριήλ σήμαιναν ότι ο Ιησούς θα αντικαθιστούσε τον βασιλιά Ηρώδη ή κάποιον από τους διαδόχους του ως κυβερνήτης στον Ισραήλ; Αν ο Ιησούς γινόταν όντως βασιλιάς, τότε η Μαρία θα ήταν η βασιλομήτωρ και η οικογένειά της θα ζούσε στα ανάκτορα. Ωστόσο, από ό,τι φαίνεται στην αφήγηση, η Μαρία δεν είπε τίποτα στον Γαβριήλ για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ούτε διαβάζουμε πουθενά ότι ζήτησε κάποια θέση εύνοιας στη Βασιλεία, όπως έκαναν δύο μαθητές του Ιησού. (Ματθ. 20:20-23) Αυτή η λεπτομέρεια μας πείθει ακόμα περισσότερο ότι η Μαρία ήταν εξαιρετικά ταπεινή γυναίκα!