ΕΠΙΠΛΗΞΗ

Η ιδέα της έντονης έκφρασης αποδοκιμασίας ή της καταστολής με λόγια ή πράξεις μεταδίδεται συνήθως από το εβραϊκό ρήμα γκα‛άρ. (Γε 37:10) Ένα άλλο εβραϊκό ρήμα που αποδίδεται “επιπλήττω” σημαίνει κατά κυριολεξία «ταπεινώνω» (Ιωβ 11:3), ενώ ένα εβραϊκό ουσιαστικό που αποδίδεται “επίπληξη” σημαίνει κατά κυριολεξία «έλεγχος». (2Βα 19:3) Στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο, η έννοια «επιπλήττω» μεταδίδεται από το ρήμα ἐπιτιμάω, το οποίο μπορεί επίσης να σημαίνει “παραγγέλλω αυστηρά” ή “λέω αυστηρά”.—Ματ 12:16· Λου 18:39· 2Τι 4:2.

Μια έννοια της επίπληξης που δεν περιορίζεται σε άτομα είναι η έννοια «καταστέλλω», «βάζω τέλος σε κάτι». Το ότι ο Ιεχωβά επιπλήττει το σπαρμένο σπόρο υποδηλώνει ότι αποτρέπει έναν καλό θερισμό. (Μαλ 2:3) Το ότι επιπλήττει τα έντομα που καταβροχθίζουν σημαίνει ότι βάζει τέλος στη σοβαρή βλάβη που προξενούν αυτά στις καλλιέργειες. (Μαλ 3:11) Ο ψαλμωδός, μιλώντας για τους εχθρούς του λαού του Θεού τους οποίους παρουσιάζει συμβολικά ως ζώα, έκανε έκκληση στον Ύψιστο να καταστείλει τη δύναμη που είχαν να προκαλούν βλάβη: «Επίπληξε το θηρίο των καλαμιών, τη σύναξη των ταύρων». (Ψλ 68:30) Ο Ιησούς Χριστός επέπληξε τον άνεμο και τον πυρετό.—Μαρ 4:39· Λου 4:39.

Μερικές φορές η «επίπληξη» μεταδίδει την έννοια της «απειλής». Παραδείγματος χάρη, η φράση «επίπληξη του προσώπου σου» μπορεί να υποδηλώνει ότι το πρόσωπο κάποιου έχει πάρει απειλητική όψη.—Ψλ 80:16.

Ο αντίκτυπος μιας επίπληξης μπορεί να στρέψει τον προβολέα στη μεγάλη δύναμη του Ιεχωβά. Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα ήταν ο χωρισμός της Ερυθράς Θάλασσας στα δύο.—Ψλ 106:9.

Βάσιμη ή Αδικαιολόγητη. Η επίπληξη μπορεί να είναι είτε βάσιμη είτε αδικαιολόγητη. Όταν ο Ιωσήφ αφηγήθηκε στον πατέρα του τον Ιακώβ ένα όνειρο, εκείνος τον επέπληξε επειδή κάποιες σκέψεις του ονείρου φαινόταν να παραβιάζουν ό,τι είναι φυσιολογικά πρέπον στη σχέση πατέρα-παιδιού. (Γε 37:10) Όταν ο Ιησούς Χριστός είπε στους μαθητές του ότι τον περίμεναν παθήματα και εκτέλεση, ο Πέτρος τον επέπληξε με τα λόγια: «Να είσαι καλός με τον εαυτό σου, Κύριε· δεν πρόκειται να σε βρει τέτοιο τέλος». (Ματ 16:22) Εφόσον ο Πέτρος είχε άδικο, ο Ιησούς σωστά τον επέπληξε πολύ αυστηρά, λέγοντας: «Πήγαινε πίσω μου, Σατανά, επειδή σκέφτεσαι, όχι τις σκέψεις του Θεού, αλλά των ανθρώπων».—Μαρ 8:33.

Ωφέλιμη. Μολονότι η επίπληξη από ένα σοφό άτομο μπορεί να πονέσει, η θεόπνευστη συμβουλή είναι: «Καλύτερα να ακούει κανείς την επίπληξη κάποιου σοφού παρά να είναι ένας άνθρωπος που ακούει το τραγούδι των αφρόνων». (Εκ 7:5) Όταν ένα άτομο αποδεχτεί την επίπληξη από κάποιον σοφό έχοντας το σωστό πνεύμα και ενεργώντας ανάλογα, μπορεί να βελτιώσει τη διαγωγή του. Ο συνετός επηρεάζεται βαθύτερα όταν του δίνεται μια απλή επίπληξη από ό,τι ο ασύνετος που δέχεται 100 χτυπήματα για κάποιο παράπτωμά του. (Παρ 17:10) Η επίπληξη από την εκκλησία με τη μορφή της αποκοπής μπορεί να συνεφέρει κάποιον που έχει αδικοπραγήσει, όπως φαίνεται ότι συνέβη στην περίπτωση ενός αιμομείκτη στην Κόρινθο.—2Κο 2:6, 7· 1Κο 5:1-5.