ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ

(Νικόδημος) [Νικητής του Δήμου (του Λαού)].

Φαρισαίος και δάσκαλος του Ισραήλ, άρχοντας των Ιουδαίων (δηλαδή μέλος του Σάνχεδριν) ο οποίος μνημονεύεται μόνο στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη. Ο Νικόδημος εντυπωσιάστηκε από τα σημεία που εκτέλεσε ο Ιησούς στην Ιερουσαλήμ το Πάσχα του 30 Κ.Χ. Γι’ αυτόν το λόγο, επισκέφτηκε τον Ιησού κάποια νύχτα και ομολόγησε ότι ο Ιησούς πρέπει να είχε έρθει από τον Θεό. (Πιθανότατα από φόβο για τους Ιουδαίους επέλεξε να κάνει αυτή την πρώτη επίσκεψη υπό την προστασία του σκοταδιού.) Στον Νικόδημο είπε ο Ιησούς ότι θα έπρεπε να «αναγεννηθεί» κάποιος για να δει τη Βασιλεία του Θεού, ότι κανείς δεν είχε ανεβεί στον ουρανό, ότι ο Θεός έδειξε την αγάπη του στέλνοντας τον Γιο στη γη, καθώς και ότι είναι αναγκαίο να ασκεί κανείς πίστη.—Ιωα 2:23· 3:1-21.

Περίπου δυόμισι χρόνια αργότερα, στη Γιορτή των Σκηνών, οι Φαρισαίοι έστειλαν κάποιους υπηρέτες να πιάσουν τον Ιησού. Όταν οι υπηρέτες επέστρεψαν άπραγοι, οι Φαρισαίοι τούς μίλησαν περιφρονητικά επειδή η αναφορά που έδωσαν ήταν ευνοϊκή για τον Ιησού. Τότε ο Νικόδημος μίλησε ανοιχτά, λέγοντας: «Μήπως ο νόμος μας κρίνει έναν άνθρωπο χωρίς πρώτα να τον ακούσει και να γνωρίσει τι κάνει;» Επειδή μίλησε έτσι, οι άλλοι τον χλεύασαν. (Ιωα 7:45-52) Μετά το θάνατο του Ιησού, ο Νικόδημος ήρθε μαζί με τον Ιωσήφ από την Αριμαθαία, το φοβισμένο μαθητή, και έφερε έναν βαρύ ρόλο από σμύρνα και αλόη (περ. 100 ρωμαϊκές λίτρες [33 κιλά])—μια ακριβή προσφορά—ώστε να ετοιμάσουν με αυτά το σώμα του Ιησού για την ταφή. (Ιωα 19:38-40) Δεν υπάρχουν Γραφικά στοιχεία που να υποστηρίζουν ή να αντικρούουν τις παραδόσεις σύμφωνα με τις οποίες ο Νικόδημος έγινε αργότερα μαθητής, εκδιώχθηκε από το Σάνχεδριν και την Ιερουσαλήμ, υπέστη μαρτυρικό θάνατο, και τα λοιπά.