το ένα δέκατο της περιουσίας του κατά τη μεταστροφή του και να δίνη το ένα δέκατο του εισοδήματός του έκτοτε. Αυτοί που προβάλλουν τέτοιες απαιτήσεις ενεργούν έτσι χωρίς Γραφική εξουσία. Ο Θεός έθεσε τέρμα στον Μωσαϊκό νόμο, όταν τον προσήλωσε επί του ξύλου. Τούτο σημαίνει ότι έθεσε τέρμα και εις τον νόμο καταβολής δεκάτων, επίσης. Ο Παύλος είπε: Οι Χριστιανοί δεν είναι «υπό νόμον, αλλ’ υπό χάριν.»​—Ματθ. 10:8· Ρωμ. 6:14· 1 Κορ. 9:14· Κολ. 2:14· Εβρ. 7:12.

Όταν οι Χριστιανοί εχρίσθησαν με το πνεύμα του Θεού την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., η καταβολή δεκάτων εκ μέρους των στον ναό του Ηρώδου ετελείωσε τότε και εκεί. Ο Θεός είχε απορρίψει αυτόν τον υλικό ναό και αργότερα επέτρεψε στους Ρωμαίους να τον καταστρέψουν. Πώς, τότε, μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι ο ίδιος ο Θεός απέρριψε; Η καταβολή δεκάτων αποτελούσε για κείνους τους Ιουδαίους Χριστιανούς «σκιάν των μελλόντων αγαθών», ενός νέου συστήματος πραγμάτων, που ετέθη σ’ εφαρμογή από τον Ιησού Χριστό. Προεσκίαζε την πνευματική καταβολή δεκάτων, τα χρήματά μας καθώς και άλλες συνεισφορές, είτε είναι μικρές είτε μεγάλες, που δίδονται για την υποστήριξι της υπηρεσίας του Θεού και τα οποία όλα μαζί είναι τεκμήριο ή σύμβολο του γεγονότος ότι έχομε αφιερώσει όλο το είναι μας στον Ιεχωβά τον Θεόν μας· είναι ένα μνημείο της αφιερώσεώς μας.​—Εβρ. 10:1.

Συνεπώς, πρέπει να καταβάλλετε δέκατα; Η απάντησις είναι Όχι. Ο Παύλος είπε: «Έκαστος κατά την προαίρεσιν της καρδίας αυτού, ουχί με λύπην, ή εξ ανάγκης· διότι τον ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός.» Έτσι, δίδετε πρόσχαρα, δίδετε αβίαστα, δίδετε γενναιόδωρα, αλλά όποιος νόμος λέγει «πρέπει» είναι «υπέρ ότι είναι γεγραμμένον.»​—2 Κορ. 9:7· 1 Κορ. 4:6.

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά λαμβάνουν τον αριθμό 144.000 στην Αποκάλυψι 7ον κατά γράμμα και όχι συμβολικώς όπως λαμβάνουν άλλους αριθμούς στο βιβλίο της Αποκαλύψεως;

Δεν πρέπει όλοι οι αριθμοί στο βιβλίο της Αποκαλύψεως να νοηθούν συμβολικώς. Οι επτά σφραγίδες και οι επτά φιάλες ήσαν κατά γράμμα επτά, όπως δείχνει το Φως, Τόμ. 1 και 2. (Αποκάλ. 5:1· 16:1) Οι σαράντα δυο μήνες και οι 1.260 ημέρες είχαν κατά γράμμα εκπληρώσεις, όπως ακριβώς θα έχουν και τα χίλια έτη της βασιλείας του Χριστού. (Αποκάλ. 11:2· 12:6· 20:2, 3, 6, 7) Όσον αφορά τον αριθμό 144.000 είναι λογικό να λάβωμε αυτόν τον αριθμό κατά γράμμα επειδή αντιπαραβάλλεται με τον «πολύν όχλον» που κανείς άνθρωπος δεν μπορούσε να αριθμήση. (Αποκάλ. 7:9) Περαιτέρω, στην Αποκάλυψι 14:1, 3, διαβάζομε για τον Ιησού Χριστό ως «ιστάμενον επί το όρος Σιών» μαζί με 144.000 άλλους. Οι 144.000 θα ήσαν λογικά εξίσου κατά γράμμα όσο και ο 1, αποτελώντας ένα σύνολο 144.001 που στέκουν επάνω στο όρος. Εκτός τούτου, γιατί να δοθή ένας τέτοιος μεγάλος και ειδικός αριθμός αν δεν μεταδίδη πληροφορία;

Προφανώς εκείνοι που δυσκολεύονται να δεχθούν αυτόν τον αριθμό ως κατά γράμμα είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο ουρανός είναι ο τελικός προορισμός όλων όσοι αποκτούν σωτηρία. Εν τούτοις, όταν κατανοήσωμε ότι μόνο το πνευματικό σπέρμα του Αβραάμ, ο Χριστός και όσοι είναι του Χριστού θα λάβουν την ουράνια ανταμοιβή, ενώ η μεγάλη πλειονότης του ανθρωπίνου γένους θ’ απολαύση αιώνια ζωή επάνω στη γη ως μέλη όλων των εθνών που θα ευλογηθούν με το σπέρμα του Αβραάμ, τότε ο αριθμός 144.000 δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα. (Γέν. 22:17, 18· Γαλ. 3:16, 29) Περαιτέρω, δεν εδήλωσε ο Ιησούς ότι ο αριθμός εκείνων που κερδίζουν την ουράνια ανταμοιβή θα ήταν μικρός; «Μη φοβού, μικρόν ποίμνιον· διότι ο Πατήρ σας ευδόκησε να σας δώση την βασιλείαν.» Συγκρινόμενοι με τα δισεκατομμύρια του ανθρωπίνου γένους που θα γεμίσουν τελικά τη γη, οι 144.000 είναι σχετικώς ολίγοι.​—Λουκ. 12:32.

● Η Τετάρτη Εντολή, που αναγράφεται στην Έξοδο 20:11 (ΜΝΚ) λέγει: «Διότι εις έξ ημέρας εποίησεν ο Ιεχωβά τον ουρανόν και την γην, την θάλασσαν, και πάντα τα εν αυτοίς· εν δε τη ημέρα τη εβδόμη κατέπαυσε.» Το «έξ ημέρας» περιλαμβάνει μήπως το Γένεσις 1:1, αφού το «έξ ημέρας» περιλαμβάνει τον καιρό που «εποίησεν ο Ιεχωβά τον ουρανόν και την γην»;​—Ου. Β., Η.Π.Α.

Όχι, δεν μπορούμε να το υποστηρίξωμε αυτό. Η «ημέρα» του Γένεσις 2:4 καθώς και αι «έξ ημέραι» του Έξοδος 20:11, που περιλαμβάνουν την όλη δημιουργική περίοδο αφότου ο Ιεχωβά Θεός εδημιούργησε το φως επάνω στη γη, δεν περιλαμβάνουν την περίοδο του προηγουμένου καιρού, στον οποίον η γη υπήρχε ήδη και στη διάρκεια του οποίου ήταν άμορφος και έρημος και παρέμενε στο σκότος