ΚΑΪΑΦΑΣ

(Καϊάφας).

Ο Ιωσήφ Καϊάφας ήταν ο αρχιερέας στη διάρκεια της επίγειας διακονίας του Ιησού. (Λου 3:2) Ήταν ο γαμπρός του Αρχιερέα Άννα (Ιωα 18:13· βλέπε ΑΝΝΑΣ) και στο αξίωμα αυτό τοποθετήθηκε από τον προκάτοχο του Πόντιου Πιλάτου, τον Βαλέριο Γράτο, γύρω στο έτος 18 Κ.Χ., αν και ορισμένοι υποστηρίζουν ότι αυτό συνέβη αργότερα, το 26 Κ.Χ. Διατήρησε το αξίωμά του περίπου μέχρι το έτος 36 Κ.Χ., περισσότερο καιρό από όλους τους τελευταίους προκατόχους του, χάρη στις διπλωματικές του ικανότητες και στη συνεργασία του με τις ρωμαϊκές αρχές. Λέγεται ότι ο ίδιος και ο Πιλάτος ήταν καλοί φίλοι. Ο Καϊάφας ήταν Σαδδουκαίος.—Πρ 5:17.

Ο Καϊάφας, ο οποίος πρωτοστάτησε στην πλεκτάνη που στήθηκε για να θανατωθεί ο Ιησούς, προφήτευσε, αν και όχι από δική του επινόηση, ότι ο Ιησούς επρόκειτο σύντομα να πεθάνει για το έθνος, υποστήριξε δε ολόκαρδα την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού. (Ιωα 11:49-53· 18:12-14) Στη δίκη του Ιησού ενώπιον του Σάνχεδριν, ο Καϊάφας έσκισε τα ενδύματά του και είπε: «Αυτός βλασφήμησε!» (Ματ 26:65) Όταν ο Ιησούς βρισκόταν ενώπιον του Πιλάτου, αναμφίβολα ο Καϊάφας ήταν εκεί και κραύγαζε: «Κρέμασέ τον στο ξύλο! Κρέμασέ τον στο ξύλο!» (Ιωα 19:6, 11)· ήταν εκεί και ζητούσε να απελευθερωθεί ο Βαραββάς αντί για τον Ιησού (Ματ 27:20, 21· Μαρ 15:11)· ήταν εκεί και φώναζε: «Δεν έχουμε βασιλιά εκτός από τον Καίσαρα» (Ιωα 19:15)· ήταν επίσης εκεί διαμαρτυρόμενος για την επιγραφή πάνω από το κεφάλι του Ιησού η οποία έλεγε: «Ο Βασιλιάς των Ιουδαίων» (Ιωα 19:21).

Ο θάνατος του Ιησού δεν τερμάτισε τη δράση του Καϊάφα ως πρωτοστάτη στο διωγμό κατά της Χριστιανοσύνης, η οποία βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα. Οι απόστολοι ήταν οι αμέσως επόμενοι που σύρθηκαν ενώπιον αυτού του θρησκευτικού άρχοντα. Έλαβαν την αυστηρή προειδοποίηση να σταματήσουν να κηρύττουν, δέχτηκαν απειλές, υπέστησαν ακόμη και ξυλοδαρμό, αλλά όλα αυτά δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. «Κάθε ημέρα στο ναό και από σπίτι σε σπίτι συνέχισαν αδιάκοπα», παρά την αντίδραση του Καϊάφα. (Πρ 4:5-7· 5:17, 18, 21, 27, 28, 40, 42) Σύντομα, εκτός από τις κηλίδες του αίματος του Ιησού, προστέθηκε και το αίμα του δίκαιου Στεφάνου στα κράσπεδα του Καϊάφα, ο οποίος μάλιστα εφοδίασε τον Σαούλ από την Ταρσό με συστατικές επιστολές ώστε να επεκταθεί αυτή η δολοφονική εκστρατεία ως τη Δαμασκό. (Πρ 7:1, 54-60· 9:1, 2) Ωστόσο, λίγο αργότερα ο Βιτέλλιος, ένας Ρωμαίος αξιωματούχος, καθαίρεσε τον Καϊάφα.