መኃልየ መኃልይ
2 “ፍቅሬ በሴቶች መካከል ስትታይ
በእሾህ መካከል እንዳለ አበባ ናት።”
3 “ውዴ በወንዶች መካከል ሲታይ
በዱር ዛፎች መካከል እንዳለ የፖም ዛፍ ነው።
በጥላው ሥር ለመቀመጥ እጅግ እጓጓለሁ፤
ፍሬውም ለአፌ ጣፋጭ ነው።
4 ወደ ግብዣ ቤት* ወሰደኝ፤
የፍቅር ዓርማውንም በእኔ ላይ አውለበለበ።
6 ግራ እጁን ተንተርሻለሁ፤
ቀኝ እጁም አቅፎኛል።+
7 የኢየሩሳሌም ሴቶች ልጆች ሆይ፣ በራሱ እስኪነሳሳ ድረስ
ፍቅርን በውስጤ እንዳትቀሰቅሱ ወይም እንዳታነሳሱ፣
በሜዳ ፍየሎችና+ በመስክ ላይ ባሉ አጋዘኖች አምላችኋለሁ።+
8 እነሆ፣ ውዴ ተራሮቹን እየወጣና
በኮረብቶቹ ላይ እየዘለለ ሲመጣ
ድምፁ ይሰማኛል!
9 ውዴ፣ የሜዳ ፍየል ወይም የአጋዘን ግልገል+ ይመስላል።
በመስኮት በኩል ትኩር ብሎ እየተመለከተ፣
በፍርግርጉ በኩል አጮልቆ እያየ
ከግድግዳችን ጀርባ ቆሟል።
10 ውዴ እንዲህ አለኝ፦
‘ፍቅሬ ሆይ፣ ተነሽ፤
የእኔ ቆንጆ፣ ነይ አብረን እንሂድ።
11 እነሆ፣ ክረምቱ አልፏል።
ዝናቡ ቆሟል፤ ደግሞም ጠፍቷል።
13 የበለስ ዛፏ መጀመሪያ ላይ ያፈራቻቸው ፍሬዎች በስለዋል፤+
የወይን ተክሎቹም አብበው መዓዛቸውን ሰጥተዋል።
ፍቅሬ ሆይ፣ ተነሽና ነይ፤
የእኔ ቆንጆ፣ ነይ አብረን እንሂድ።
14 በዓለቶች መሃል በሚገኝ መሸሸጊያ፣
በገደላማ ስፍራ ባለ ሰዋራ ቦታ ያለሽ ርግቤ ሆይ፣+
እስቲ ልይሽ፤ ድምፅሽንም ልስማው፤+
ድምፅሽ ማራኪ፣ ቁመናሽም ያማረ ነውና።’”+
15 “ቀበሮዎቹን ይኸውም የወይን እርሻዎቹን የሚያበላሹትን
ትናንሽ ቀበሮዎች ያዙልን፤
የወይን እርሻችን አብቧልና።”
16 “ውዴ የእኔ ነው፤ እኔም የእሱ ነኝ።+
መንጋውን በአበቦች መካከል እየጠበቀ ነው።+