መኃልየ መኃልይ
7 “አንቺ የተከበርሽ ልጃገረድ ሆይ፣
እግሮችሽ በነጠላ ጫማሽ ውስጥ ሲታዩ እንዴት ያምራሉ!
የዳሌዎችሽ ቅርጽ
የእጅ ባለሙያ የተጠበበባቸው ጌጦች ይመስላሉ።
2 እምብርትሽ እንደ ክብ ሳህን ነው።
የተደባለቀ ወይን ጠጅ ከእሱ አይታጣ።
ሆድሽ ዙሪያውን በአበቦች እንደታጠረ
የስንዴ ክምር ነው።
3 ሁለቱ ጡቶችሽ ሁለት ግልገሎችን፣
የሜዳ ፍየል መንታዎችን ይመስላሉ።+
4 አንገትሽ+ በዝሆን ጥርስ የተሠራ ማማ ይመስላል።+
አፍንጫሽ ወደ ደማስቆ አቅጣጫ እንደሚመለከት
የሊባኖስ ማማ ነው።
ንጉሡ በዘንፋላው ፀጉርሽ ተማርኳል።*
6 አንቺ የተወደድሽ ልጃገረድ ሆይ፣ ምንኛ ውብ ነሽ! እንዴትስ ደስ ታሰኛለሽ!
በጣም ከሚያስደስቱ ነገሮች ሁሉ በላይ ትማርኪያለሽ!
7 ቁመናሽ የዘንባባ ዛፍ ይመስላል፤
ጡቶችሽ ደግሞ የቴምር ዘለላ ይመስላሉ።+
8 እኔም እንዲህ አልኩ፦ ‘የቴምር ዘለላዎቹን መያዝ እንድችል
ዛፉ ላይ እወጣለሁ።’
“ይህ የወይን ጠጅ ለውዴ እየተንቆረቆረ ይውረድ፤
በተኙ ሰዎች ከንፈር በቀስታ ይፍሰስ።
10 እኔ የውዴ ነኝ፤+
እሱም የሚመኘው እኔን ነው።
እኔም በዚያ ለአንተ ያለኝን ፍቅር እገልጽልሃለሁ።+
ውዴ ሆይ፣ አዲሶቹንም ሆነ በፊት የተቀጠፉትን ፍሬዎች
ለአንተ አስቀምጬልሃለሁ።