اینترنت استفادهٔ عاقلانه از این وسیلهٔ ارتباطی جهانی

قرن‌ها پیش،‏ اختراع ماشین چاپ باعث سرعت ارتباطی بین مردم شد.‏ اختراع اینترنت نیز در روزگار ما تأثیری مشابه در جامعهٔ بشری گذاشته است.‏ در واقع،‏ اینترنت وسیلهٔ ارتباطی جهانی نامیده شده است و حقیقتاً نیز چنین است.‏ با استفاده از این «شاهراه اطلاعاتی» هر کس می‌تواند به اطلاعات موثق،‏ آمار و عقاید مردم در مورد موضوعات مختلف دست یابد.‏

ارتباط برقرار کردن هدیه‌ای پرارزش از سوی آفریننده است.‏ از طریق آن تبادل افکار و تبادل اطلاعات امکان‌پذیر شده است.‏ یَهُوَه اوّلین کسی بود که با خانوادهٔ زمینی‌اش ارتباط برقرار کرد و اطلاعاتی روشن و بدون ابهام را برای زندگی‌ای پرمفهوم به آن‌ها داد.‏ (‏پیدا ۱:‏۲۸-‏۳۰‏)‏ ولی همان گونه که در اوایل تاریخ بشر ثابت شد،‏ امکان سوءاستفاده از این هدیهٔ الٰهی وجود دارد.‏ شیطان اطلاعاتی را به حوّا داد که کاملاً دروغ بود.‏ حوّا هر آنچه شیطان گفته بود،‏ پذیرفت و آن را به آدم انتقال داد.‏ در نتیجه بشر در راه هلاکت قرار گرفت.‏ —‏ پیدا ۳:‏۱-‏۶؛‏ روم ۵:‏۱۲‏.‏

در مورد اینترنت چه می‌توان گفت؟‏ از طریق اینترنت می‌توانیم به اطلاعاتی پرارزش دست یابیم،‏ در وقت صرفه‌جویی کنیم و در بسیاری موارد فایده ببریم.‏ با این حال،‏ اینترنت ممکن است اطلاعاتی نادرست در اختیارمان قرار دهد،‏ بیش از حد وقت ما را بگیرد و از لحاظ اخلاقی ما را فاسد سازد.‏ بگذارید ببینیم که از این وسیلهٔ ارتباطی جهانی چگونه می‌توانیم به نحو احسن استفاده کنیم.‏

اطلاعات معتبر یا نادرست!‏

هرگز تصوّر نکنید هر اطلاعی که اینترنت در اختیارتان می‌گذارد خوب و مفید است.‏ موتورهای جستجوگر اینترنتی را می‌توان به لشکری عظیم تشبیه کرد که به طور مدام هر نوع قارچ را چه خوردنی چه سمّی جمع می‌کند و در یک ظرف به شما تقدیم می‌کند.‏ آیا بدون بررسی قارچ‌ها آن‌ها را می‌خورید؟‏ مطمئناً خیر!‏ موتورهای جستجوگر اینترنتی نیز با استفاده از انبوهی کامپیوتر،‏ میلیون‌ها شبکهٔ اینترنتی را از بهترین تا بدترین در اختیار شما می‌گذارد.‏ پس ضروری است در انتخاب شبکه‌ها،‏ بسیار مواظب باشیم تا ذهنمان با اطلاعات نادرست آلوده نشود.‏

در سال ۱۹۹۳ در مجلّه‌ای معتبر کاریکاتور دو سگ کشیده شده بود که جلوی کامپیوتر نشسته بودند.‏ یکی از سگ‌ها به سگ دیگر می‌گوید:‏ «در اینترنت کسی نمی‌فهمد که ما سگ هستیم.‏» مدت‌ها پیش،‏ شیطان هویت خود را در پشت مار مخفی و با حوّا «چت» یا گفتگو کرد و به او گفت که می‌تواند مانند خدا شود.‏ امروزه هر کس از پشت اینترنت می‌تواند حتی بدون مشخص کردن نام وانمود کند متخصص است.‏ به علاوه،‏ از لحاظ قانونی هر کس اجازه دارد عقاید،‏ اطلاعات،‏ تصاویر و پیشنهادات خود را در شبکه‌های اینترنتی قرار دهد.‏

پس همچون حوّا ساده‌لوح نباشید.‏ نسبت به اطلاعات،‏ مشکوک و بدگمان باشید.‏ قبل از پذیرفتن آن از خود بپرسید:‏ ۱)‏ چه کسی این مطالب را نوشته است؟‏ نویسنده تا چه حد تخصص دارد؟‏ ۲)‏ هدف او از نوشتن این مطالب چه بوده است؟‏ آیا در نگرش خود متعصب است؟‏ ۳)‏ نویسنده اطلاعات را از کجا به دست آورده است؟‏ آیا به مراجعی قابل کنترل اشاره کرده است؟‏ ۴)‏ آیا اطلاعات داده شده جدید است یا قدیمی؟‏ پولُس رسول به تیموتائوس توصیه‌ای داد که امروزه نیز قابل استفاده است.‏ او نوشت:‏ «امانتی را که به تو سپرده شده است،‏ حفظ کن.‏ از یاوه‌گویی‌های دنیوی و عقاید مخالفی که به غلط،‏ معرفت نامیده می‌شود،‏ دوری گزین.‏» —‏ ۱تیمو ۶:‏۲۰‏.‏

صرفه‌جویی در وقت یا هدر دادن وقت!‏

استفادهٔ عاقلانه از اینترنت بدون شک باعث صرفه‌جویی در وقت،‏ انرژی و هزینه می‌شود.‏ از طریق اینترنت می‌توان بدون خارج شدن از منزل جنسی را سریع خرید،‏ برای صرفه‌جویی قیمت‌ها را مقایسه کرد،‏ به امور بانکی رسیدگی کرد و آن را در زمان دلخواه انجام داد.‏ همچنین می‌توان به راحتی و ارزان برای مسافرت برنامه‌ریزی کرد و رزروهای ضروری را انجام داد.‏ با کمترین زحمت می‌توان شماره تلفن،‏ آدرس و راه‌های مختلف برای رسیدن به مقصد را از این طریق یافت.‏ شعب شاهدان یَهُوَه در سراسر جهان بدین شکل در وقت،‏ پرسنل و هزینه صرفه‌جویی می‌کنند.‏

با این حال،‏ اینترنت خطراتی نیز دارد.‏ استفاده از آن،‏ وقت زیادی را از ما می‌رباید.‏ برای برخی اینترنت به جای وسیله‌ای مفید به سرگرمی‌ای جذاب تبدیل شده است.‏ ایشان وقت بسیاری را صرف بازی،‏ خرید،‏ چت،‏ فرستادن و دریافت ایمیل،‏ جستجو و گشت‌وگذار اینترنتی می‌کنند.‏ در نتیجه ممکن است در انجام امور پراهمیت در ارتباط با خانواده،‏ دوستان و جماعت به تدریج قصور کنند.‏ این وسیلهٔ جهانی همچنین اعتیادآور است.‏ برای مثال،‏ در یک ارزیابی در سال ۲۰۱۰ گزارش شده است که ۴‏/‏۱۸ درصد نوجوانان در کره به اینترنت معتاد هستند.‏ محققان آلمانی گفته‌اند که «زنان،‏ بیشتر و بیشتر در مورد اعتیاد همسرشان شکایت می‌کنند.‏» خانمی شکایت کرد که وابستگی شوهرش به اینترنت رفتارش را چنان تغییر داده است که زندگی زناشویی‌شان نابود شده است.‏

یکی از شعب شاهدان یَهُوَه از برادری نامه‌ای دریافت کرد که خود را «خورهٔ اینترنت» نامید.‏ او گاهی روزانه تا ۱۰ ساعت را صرف گشت‌وگذار می‌کرد.‏ آن برادر گفت:‏ «در اوّل،‏ استفاده از اینترنت بی‌ضرر به نظر می‌آمد.‏ ولی به مرور زمان،‏ از حضورم در جلسات کاسته شد و دیگر دعا نمی‌کردم.‏» آن برادر همچنین ذکر کرده بود که هیچ وقت دروس را حاضر نمی‌کرد و وقتی در جلسات حضور داشت،‏ تمام فکر و ذهنش این بود که هر چه زودتر به خانه برگردد و «وارد اینترنت» شود.‏ جای بسی شادی است که آن برادر به جدّی بودن مشکل خود پی برد و خود را اصلاح کرد.‏ باشد که هرگز به اینترنت اعتیاد نیابیم.‏

اطلاعات پرارزش یا بی‌ارزش!‏

در اوّل تِسالونیکیان ۵:‏۲۱،‏ ۲۲ آمده است:‏ «همه چیز را بیازمایید؛‏ آنچه را نیکوست،‏ به چنگ بگیرید.‏ از هر گونه بدی دوری کنید.‏» باید دقت کنیم اطلاعاتی که از اینترنت به دست می‌آوریم در دید خدا پرارزش و با معیارهایش هماهنگ باشد.‏ آن اطلاعات نباید خلاف امور اخلاقی و برای مسیحیان نامناسب باشد.‏ از آنجایی که پورنوگرافی از طریق اینترنت بسیار فراگیر شده است باید مواظب باشیم که در دام آن نیفتیم.‏

از این رو،‏ بسیار عاقلانه است که از خود بپرسیم:‏ ‹آیا تصاویر اینترنتی‌ای که در تنهایی نگاه می‌کنم،‏ در حضور همسر،‏ والدین و برادران مسیحی‌ام نیز نگاه می‌کنم؟‏› اگر جواب ما خیر باشد،‏ بهتر است هنگام حضور دیگران از اینترنت استفاده کنیم.‏ اینترنت حقیقتاً راه ارتباطی و خرید کردن را سرعت بخشیده است.‏ ولی راه جدیدی را باز کرده است تا ‹در دل خود زنا کنیم.‏› —‏ مت ۵:‏۲۷،‏ ۲۸‏.‏

چه پیام‌هایی را ارسال کنیم؟‏

استفاده از اینترنت شامل به دست آوردن اطلاعات و ارسال آن‌ها نیز می‌باشد.‏ البته کسی ما را در دریافت و پخش اطلاعات محدود نمی‌سازد.‏ با این حال،‏ موظف هستیم که از درستی و پاکی اطلاعات اطمینان حاصل کنیم.‏ آیا از صحّت آنچه می‌نویسیم یا اطلاعاتی را که پخش می‌کنیم اطمینان داریم؟‏ آیا اجازهٔ پخش آن را داریم؟‏a آیا مطلبی که می‌فرستیم باارزش و بناکننده است؟‏ قصد ما از پخش این اطلاعات چیست؟‏ آیا فقط این کار را برای جلب توجه دیگران می‌کنیم؟‏

استفادهٔ مناسب از ایمیل می‌تواند بسیار مفید باشد،‏ ولی ایمیل‌های بیش از حد مانند سیلی است که شخص را از پای در می‌آورد.‏ آیا جدیدترین اخبارها یا پیام‌های پیش‌پاافتاده را برای بسیاری از دوستان و آشنایان می‌فرستیم و وقت پرارزش آن‌ها را هدر می‌دهیم؟‏ آیا قبل از آن که کلید ارسال را فشار دهیم نباید نیّت خود را بسنجیم؟‏ هدفمان از ارسال نامهٔ الکترونیکی چیست؟‏ در گذشته مردم تجربیات خود را از طریق نامه با خانواده و دوستان در میان می‌گذاشتند و بدین شکل آنان را از زندگی و احوال خود باخبر می‌ساختند.‏ آیا این موضوع نباید هدف ما از ارسال ایمیل به دیگران باشد؟‏ هرگز نباید چیزی را ارسال کنیم که قابل اثبات نیست.‏

پس در رابطه با اینترنت چه باید کرد؟‏ آیا باید آن را کاملاً کنار گذاشت؟‏ شاید چنین کاری برای برخی ضروری باشد.‏ برادری که خود را «خورهٔ اینترنت» نامید برای غلبه بر اعتیادش چنین کرد.‏ از طرفی دیگر،‏ استفاده از اینترنت می‌تواند بسیار مفید باشد،‏ به شرطی که اجازه دهیم عقل،‏ ما را محافظت کند و درک،‏ ما را نگه دارد.‏ —‏ امث ۲:‏۱۰،‏ ۱۱‏.‏

‏[پاورقی]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۴]‏

چگونه می‌توان فریب اطلاعات نادرست را نخورد؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۵]‏

قبل از ارسال ایمیل آیا نتیجهٔ آن را در نظر می‌گیرید؟‏