یَهُوَه ضعیفان را قوّت می‌بخشد

‏«آنانیکه منتظر خداوند می‌باشند قوّت تازه خواهند یافت و مثل عقاب پرواز خواهند کرد.‏»‏ —‏ اشعیا ۴۰:‏⁠۳۱‏.‏

۱،‏ ۲.‏ یَهُوَه به کسانی که به او توکل کنند چه چیزی می‌بخشد،‏ و حالا ما چه موضوعی را مورد توجه قرار می‌دهیم؟‏

عقابها از قدرتمندترین پرندگان آسمان هستند.‏ آنها می‌توانند مسافتهای طولانی را بدون بال زدن بپیمایند.‏ «پادشاه پرندگان»،‏ عقاب طلایی،‏ با بالهایی به طول بیش از ۲ متر،‏ «یکی از باشکوهترین عقابهاست؛‏ [او] در بالای تپه‌ها و دشت‌ها اوج می‌گیرد،‏ ساعتها بر فراز رشته کوهها پرواز می‌کند،‏ و سپس مارپیچ‌وار آنقدر در آسمان بالا می‌رود که به صورت لکهٔ سیاهی در می‌آید.‏» —‏ دایرة‌المعارف پرندگان آمریکای شمالی،‏ انجمن آدِبان.‏

^۲ اشعیا با در نظر داشتن قابلیتهای عقاب برای پرواز،‏ می‌نویسد:‏ «[یَهُوَه] ضعیفانرا قوّت میبخشد و ناتوانانرا قدرت زیاده عطا مینماید.‏ حتّی جوانان هم درمانده و خسته میگردند و شجاعان بکلّی میافتند.‏ امّا آنانیکه منتظر خداوند می‌باشند قوّت تازه خواهند یافت و مثل عقاب پرواز خواهند کرد.‏ خواهند دوید و خسته نخواهند شد،‏ خواهند خرامید و درمانده نخواهند گردید.‏» (‏اشعیا ۴۰:‏⁠۲۹-‏۳۱‏)‏ چقدر مایهٔ رضایت خاطر است که بدانیم یَهُوَه به کسانی که به او توکل می‌کنند قدرت پیمودن ادامهٔ راه را عطا می‌کند،‏ گویی به آنها بالهای خستگی‌ناپذیر عقابی بلندپرواز را می‌بخشد!‏ حال،‏ به چیزهایی که برای کمک به خستگان فراهم آورده است توجه کن.‏

قدرت دعا

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ عیسی شاگردان خویش را به انجام چه کاری ترغیب می‌کرد؟‏ ب)‏ از یَهُوَه انتظار داریم که چگونه به دعاهایمان پاسخ دهد؟‏

^۳ عیسی شاگردان خود را ترغیب کرد تا ‹همیشه دعا کنند و هرگز دلسرد نشوند.‏› (‏لوقا ۱۸:‏⁠۱‏،‏ ا ش‏)‏ آیا باز کردن سفرهٔ دلمان در مقابل یَهُوَه واقعاً می‌تواند به ما قدرت بخشد و از دلسرد شدن و به زانو در آمدن ما در هنگامی که فشارهای زندگی به نظر غیرقابل‌تحمل می‌آیند جلوگیری نماید؟‏ بله،‏ اما باید چند نکته را به خاطر داشته باشیم.‏

^۴ در مورد پاسخ یَهُوَه به دعاهایمان باید انتظاری واقع‌بینانه داشته باشیم.‏ یک مسیحی که به افسردگی شدید دچار شده بود،‏ بعدها اظهار کرد:‏ «همانند هر بیماری دیگر،‏ یَهُوَه در این مورد نیز در حال حاضر دست به معجزه نمی‌زند.‏ اما به ما کمک می‌کند تا با آن بسازیم و تا حدی که در این سیستم ممکن است بهبود پیدا کنیم.‏» او در حالی که توضیح می‌داد چگونه دعاهایش او را یاری کرده‌اند،‏ اضافه کرد:‏ «تمام ۲۴ ساعت شبانه‌روز به روح مقدس یَهُوَه دسترسی داشتم.‏» بنابراین،‏ یَهُوَه در مقابل فشارهای زندگی که می‌توانند ما را خسته و فرسوده سازند سپر نمی‌شود،‏ اما به طور حتم «روح‌القدس را خواهد داد بهر که از او سؤآل کند.‏» (‏لوقا ۱۱:‏۱۳؛‏ مزمور ۸۸:‏⁠۱-‏۳‏)‏ این روح می‌تواند ما را قادر سازد تا از عهدهٔ هر مشکل یا فشاری که با آن روبرو می‌شویم برآییم.‏ (‏۱قرنتیان ۱۰:‏۱۳‏)‏ حتی اگر لازم باشد می‌تواند به ما «برترئ قوّت» القا کند تا بتوانیم تا هنگامی که ملکوت خدا همهٔ مشکلات سخت را در دنیای جدید که بسیار نزدیک است از میان بردارد،‏ پایداری کنیم.‏ —‏ ۲قرنتیان ۴:‏⁠۷‏.‏

۵.‏ الف)‏ برای آنکه دعاهای ما مؤثر واقع شوند،‏ دو عامل اساسی وجود دارد،‏ آنها کدامند؟‏ ب)‏ اگر مشغول نبرد با یک ضعف جسم باشیم،‏ چگونه می‌توانیم دعا کنیم؟‏ پ)‏ دعاهای مستمر و مشخص ما چه چیزی را به یَهُوَه نشان می‌دهند؟‏

^۵ با این حال،‏ برای اینکه دعاهایمان مؤثر باشند،‏ باید در دعا کردن پشتکار داشته باشیم و مشخص کنیم که چه می‌خواهیم.‏ (‏رومیان ۱۲:‏۱۲‏)‏ به عنوان مثال،‏ اگر در نبرد با یک ضعف جسم خسته و درمانده شده‌ای،‏ در ابتدای هر روز،‏ از یَهُوَه درخواست کن که تو را یاری کند تا در طی روز،‏ در مقابل آن ضعف تسلیم نشوی.‏ در سرتاسر روز و هر شب پیش از خواب نیز به همین شکل دعا کن.‏ اگر با شکست مواجه شدی،‏ از یَهُوَه تمنا کن تا تو را ببخشد،‏ اما در مورد چیزی که باعث شد دوباره دست به این کار بزنی و اینکه در آینده چه باید بکنی تا از چنین پیشامدهایی جلوگیری شود نیز با او سخن بگو.‏ دعاهایی اینچنین مستمر و مشخص به ‹آنکه دعا را می‌شنود›،‏ صداقت خواست تو را برای پیروزی در این نبرد نشان می‌دهد.‏ —‏ مزمور ۶۵:‏۲؛‏ لوقا ۱۱:‏⁠۵-‏۱۳‏.‏

۶.‏ چرا حتی هنگامی که ممکن است احساس کنیم شایستگی دعا کردن را نداریم می‌توانیم حقاً از یَهُوَه توقع داشته باشیم که دعای ما را بشنود؟‏

^۶ اما گاهی ممکن است افراد خسته و درمانده احساس کنند که شایستگی دعا کردن را ندارند.‏ زنی مسیحی که چنین احساسی داشت بعدها اظهار کرد:‏ «این طرز تفکر بسیار خطرناکی است،‏ زیرا به معنای آن است که در مورد خود داوری می‌کنیم،‏ اما این کار ما نیست.‏» درست است،‏ در واقع «خدا خود داور است.‏» (‏مزمور ۵۰:‏⁠۶‏)‏ کتاب مقدس به ما اطمینان می‌دهد که با اینکه «دل ما ما را مذمّت میکند .‏ .‏ .‏ خدا از دل ما بزرگتر است و هر چیز را میداند.‏» (‏۱یوحنا ۳:‏⁠۲۰‏)‏ چقدر باعث تسلی خاطر است که بدانیم با وجود آنکه شاید ما شایستگی دعا کردن را در خود نمی‌بینیم،‏ یَهُوَه چنین نظری در مورد ما ندارد!‏ او «هر چیز را [در مورد ما] می‌داند»،‏ که این شامل پیشامدهایی نیز می‌شود که مسبب احساس ناشایستگی در ماست.‏ (‏مزمور ۱۰۳:‏⁠۱۰-‏۱۴‏)‏ رحمت و عمق همدردیش او را وامی‌دارد تا دعاهای «دل شکسته و کوبیده» را بشنود.‏ (‏مزمور ۵۱:‏۱۷‏)‏ او چگونه می‌تواند از شنیدن فریاد کمک ما امتناع کند در حالی که خود «هر که گوش خود را از فریاد فقیر میبندد» محکوم می‌کند؟‏ —‏ امثال ۲۱:‏⁠۱۳‏.‏

برادری گرم و صمیمانه

۷.‏ الف)‏ برای یاری ما در قوت گرفتن،‏ یَهُوَه چه چیز دیگری برای ما تدارک دیده است؟‏ ب)‏ آگاهی از چه امری در مورد برادرهایمان می‌تواند به ما نیرو ببخشد؟‏

^۷ چیز دیگری که یَهُوَه برای یاری ما در قوت گرفتن تدارک دیده است برادری مسیحی است.‏ چقدر امتیاز بزرگی است که جزئی از خانوادهٔ جهانی متشکل از برادران و خواهران باشیم!‏ (‏۱پطرس ۲:‏۱۷‏)‏ هنگامی که فشارهای زندگی ما را خسته و فرسوده می‌سازند،‏ گرمی و صمیمیت این برادری می‌تواند ما را در قوت گرفتن یاری کند.‏ چگونه؟‏ دانستن اینکه در مقابله با مشکلاتِ سخت تنها نیستیم،‏ خود نیروبخش است.‏ در میان برادران و خواهرانمان،‏ بدون شک کسانی وجود دارند که فشارها یا گرفتاریها،‏ و احساسات مشابهی را پشت سر گذاشته‌اند.‏ (‏۱پطرس ۵:‏⁠۹‏)‏ آگاهی از اینکه آنچه بر سر ما می‌آید غیرمعمول نیست و اینکه احساسات ما غیرعادی نیستند سبب اطمینان خاطر می‌شود.‏

۸.‏ الف)‏ چه نمونه‌هایی در اختیار داریم که چگونگی دریافت کمک و تسلی‌خاطر از جانب برادران را به ما نشان می‌دهند؟‏ ب)‏ یک «دوست خالص» چگونه به خودت کمک کرده و یا مایهٔ تسلی‌خاطر تو بوده است؟‏

^۸ در گرمی و صمیمیت برادرانه می‌توان ‹دوستان خالص› یافت،‏ کسانی که در هنگام پریشانی می‌توانند کمک و تسلی‌خاطر فراوانی برایمان فراهم آورند.‏ (‏امثال ۱۷:‏۱۷‏)‏ در اغلب موارد فقط چند سخن محبت‌آمیز یا عمل بموقع کافی است.‏ یک مسیحی که احساس بی‌کفایتی می‌کرد چنین به یاد می‌آورد:‏ «برخی از دوستانم نکات مثبت شخصیتم را برایم بازگو می‌کردند و همین باعث شد که بتوانم افکار منفیی را که در مورد خودم داشتم کنار بگذارم.‏» (‏امثال ۱۵:‏۲۳‏)‏ خواندن سرودهای ملکوتی،‏ در جلسات جماعت بویژه سرودهایی که راجع به رستاخیز بودند،‏ برای خواهری که بتازگی دختر جوانش را از دست داده بود،‏ دشوار بود.‏ او چنین بخاطر می‌آورد:‏ «یکبار خواهری که آن طرف سالن نشسته بود دید که گریه می‌کنم.‏ کنارم آمد و دستش را دورم حلقه کرد و بقیهٔ سرود را با من خواند.‏ دلم از محبت برادر و خواهرهایم پر شد و خوشحال بودم که به جلسات می‌آییم،‏ فهمیدم که در تالار ملکوت است که کمک دریافت می‌کنیم.‏»‏

۹،‏ ۱۰.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم به گرمی و صمیمیت برادریمان بیفزاییم؟‏ ب)‏ چه کسانی بویژه به یاری واقعی نیازمندند؟‏ پ)‏ ما چگونه می‌توانیم به کسانی که به تشویق و دلگرمی نیاز دارند کمک کنیم؟‏

^۹ واضح است که هر یک از ما وظیفه داریم که بگرمی و صمیمیت برادری مسیحی بیفزاییم.‏ پس دلها و قلبهایمان باید ‹گشاده شوند› و همهٔ برادران و خواهرانمان را دربر گیرد.‏ (‏۲قرنتیان ۶:‏۱۳‏)‏ چقدر باعث تأسف است که کسانی که خسته و درمانده هستند احساس کنند که محبت برادران نسبت به آنها به سردی گراییده است!‏ با وجود این بعضی از مسیحیان می‌گویند که تنها هستند و به آنها توجهی نمی‌شود.‏ خواهری که شوهرش با حقیقت مخالف است درخواست کرد:‏ «کیست که به دوستیهای دلگرم‌کننده،‏ تشویق و معاشر مهربان نیاز نداشته باشد؟‏ خواهش می‌کنم به برادران و خواهران ما بگویید که به آنها نیاز داریم!‏» بله بخصوص کسانی که پیشامدهای زندگی آنها را درمانده کرده است —‏ کسانی که همسرانشان در حقیقت نیستند،‏ والدین تنها،‏ کسانی که دچار بیماریهای مزمن هستند،‏ سالخوردگان،‏ و غیره —‏ اینها به کمک واقعی نیاز دارند.‏ آیا کسانی در بین ما هستند که باید این نکته را به آنها گوشزد کرد؟‏

^۱۰ برای کمک چه می‌توانیم بکنیم؟‏ بیا محبت خود را گسترش دهیم.‏ هنگامی که مهمانی می‌دهیم،‏ کسانی را که به تشویق و دلگرمی نیاز دارند فراموش نکنیم.‏ (‏لوقا ۱۴:‏⁠۱۲-‏۱۴؛‏ عبرانیان ۱۳:‏⁠۲‏)‏ به جای آنکه تصور کنیم که شرایط آنها به آنان اجازه نمی‌دهد که دعوت ما را بپذیرند،‏ در هر حال آنها را دعوت کنیم؟‏ سپس بگذاریم که خود تصمیم بگیرند.‏ حتی اگر نتوانند دعوت ما را قبول کنند نیز به هر حال از اینکه می‌بینند دیگران به فکر آنها هستند احساس دلگرمی می‌کنند.‏ شاید این درست همان چیزی باشد که برای قوت گرفتن به آن نیاز دارند.‏

۱۱.‏ درماندگان ممکن است به چه کمکهای دیگری نیاز داشته باشند؟‏

^۱۱ از راههای دیگری نیز می‌توان به کسانی که خسته و درمانده هستند کمک کرد.‏ به عنوان مثال،‏ یک مادر تنها،‏ ممکن است برای رسیدگی به پسر بی‌پدرش به کمک یک برادر باتجربه نیاز داشته باشد.‏ (‏یعقوب ۱:‏۲۷‏)‏ برادر یا خواهری که به بیماری سختی دچار است ممکن است برای خرید یا انجام کارهای خانه به کمک نیاز داشته باشد.‏ یک برادر یا خواهر سالخورده،‏ ممکن است به یک هم‌صحبت و یا برای رفتن به موعظه به کمک نیاز داشته باشد.‏ هنگامی که نیازی مداوم برای این امر وجود داشته باشد،‏ ‹اخلاص محبّت ما [واقعاً] آزموده می‌شود›.‏ (‏۲قرنتیان ۸:‏⁠۸‏)‏ به جای آنکه از وقت و تلاشی که برای کمک به نیازمندان احتیاج است بهراسیم،‏ می‌توانیم با ابراز دلسوزی و همدردی نسبت به نیازهای دیگران،‏ از آزمایش محبت مسیحی موفق بیرون آییم.‏

قدرت کلام خدا

۱۲.‏ کلام خدا چگونه به ما در قوت گرفتن کمک می‌کند؟‏

^۱۲ کسی که غذا نخورد خیلی زود نیرو و قدرت خویش را از دست می‌دهد.‏ به همین دلیل،‏ راه دیگری که یَهُوَه از طریق آن به ما قدرت می‌دهد رساندن غذای روحانی کافی به ماست.‏ (‏اشعیا ۶۵:‏⁠۱۳،‏ ۱۴‏)‏ یَهُوَه چه غذای روحانیی را فراهم آورده است؟‏ بالاتر از همه،‏ کلام خویش یعنی کتاب مقدس را.‏ (‏متی ۴:‏۴‏؛‏ با عبرانیان ۴:‏۱۲ مقایسه شود.‏)‏ این کتاب چگونه می‌تواند به ما کمک کند تا قوت یابیم؟‏ وقتی فشارها و مشکلات،‏ نیروی ما را تضعیف می‌کنند،‏ می‌توانیم با خواندن کتاب مقدس و آگاهی از احساسات و گرفتاریهای زندگی روزمرهٔ مردان و زنان باایمان روزگار کتاب مقدس نیرو کسب کنیم.‏ با وجود اینکه اینها نمونه‌های برجستهٔ حفظ کمال اخلاقی هستند،‏ معهذا انسانهایی بودند «دارای عواطفی مانند ما.‏» (‏یعقوب ۵:‏۱۷‏،‏ ا ش‏؛‏ اعمال ۱۴:‏۱۵‏)‏ آنها نیز با گرفتاریها و فشارهایی مانند ما روبرو بودند.‏ به برخی از این نمونه‌ها توجه کن.‏

۱۳.‏ چه نمونه‌هایی در کتاب مقدس نشان می‌دهند که مردان و زنان باایمان در روزگار کتاب مقدس دارای احساسات و تجربیاتی همانند ما بودند؟‏

^۱۳ ابراهیم پطریارخ با اینکه به رستاخیز ایمان داشت،‏ به دلیل مرگ همسرش عمیقاً متأثر شد.‏ (‏پیدایش ۲۳:‏۲‏؛‏ با عبرانیان ۱۱:‏⁠۸-‏۱۰،‏ ۱۷-‏۱۹ مقایسه شود.‏)‏ داوود توبه‌کار احساس می‌کرد که به دلیل گناهش دیگر شایستگی خدمت به یَهُوَه را ندارد.‏ (‏مزمور ۵۱:‏۱۱‏)‏ موسی احساس بی‌کفایتی می‌کرد.‏ (‏خروج ۴:‏۱۰‏)‏ اَپَفرُودِتُس هنگامی که معلوم شد به علت ابتلا به بیماری وخیمی باید از فعالیت خود «در کار مسیح» بکاهد به افسردگی دچار شد.‏ (‏فیلپیان ۲:‏⁠۲۵-‏۳۰‏)‏ پولس مجبور بود با خواهش جسم مبارزه کند.‏ (‏رومیان ۷:‏⁠۲۱-‏۲۵‏)‏ اَفُودیّه و سِنتیخی،‏ دو خواهر مسح‌شده در جماعت فیلِپّی بودند و ظاهراً در بین آنها اختلافاتی وجود داشت.‏ (‏فیلپیان ۱:‏۱؛‏ ۴:‏⁠۲،‏ ۳‏)‏ مشاهدهٔ اینکه این باایمانان نیز احساسات و تجربیاتی همانند ما داشته و با این وجود دلسرد نشده و به زانو در نیامدند،‏ چقدر دلگرم‌کننده است!‏ یَهُوَه نیز از ما دلسرد نخواهد شد.‏

۱۴.‏ الف)‏ یَهُوَه برای آنکه از کلام او نیرو بگیریم از چه وسیله‌ای استفاده کرده است؟‏ ب)‏ چرا در مجله‌های برج دیده‌بانی و بیدار شوید!‏ مقالاتی در مورد موضوعهای اجتماعی،‏ خانوادگی و عاطفی به چاپ می‌رسد؟‏

^۱۴ یَهُوَه از طبقهٔ غلام امین و دانا برای رساندن مداوم «خوراک در وقت معیّن» استفاده می‌کند،‏ و بدین ترتیب ما را یاری می‌کند تا از کلامش نیرو کسب کنیم.‏ (‏متی ۲۴:‏۴۵‏)‏ غلام امین مدتهاست که از نشریه‌های برج دیده‌بانی و بیدار شوید!‏ برای حمایت از حقیقت کتاب مقدس و اعلام ملکوت خدا به عنوان تنها امید بشر استفاده می‌کند.‏ بویژه در طی چند دههٔ اخیر در این نشریات مقالات روحانی بموقعی در مورد مشکلات اجتماعی،‏ خانوادگی،‏ و عاطفی به چاپ رسیده‌اند،‏ مشکلاتی که حتی قوم خدا نیز با آنها روبرو هستند.‏ این مطالب به چه منظوری انتشار یافته‌اند؟‏ بدون شک بدین منظور که کسانی که دچار چنین مشکلاتی هستند از کلام خدا نیرو و دلگرمی کسب کنند.‏ اما چنین مقالاتی به همهٔ ما نیز کمک می‌کنند تا درک بهتری از آنچه که برادران و خواهرانمان متحمل می‌شوند داشته باشیم.‏ بدین ترتیب بهتر می‌توانیم به سخنان پولس توجه کنیم:‏ «کوتاه دلانرا دلداری دهید و ضعفا را حمایت کنید و با جمیع مردم تحمّل کنید.‏» —‏ ۱تسالونیکیان ۵:‏⁠۱۴‏.‏

پیرانی که «پناه‌گاهی از باد» هستند

۱۵.‏ اشعیا در مورد کسانی که به عنوان پیر خدمت می‌کنند چه نبوتی کرده است،‏ و این امر چه مسئولیتی را بر دوش آنان قرار می‌دهد؟‏

^۱۵ یَهُوَه برای کمک به ما در هنگام درماندگی چیز دیگری تدارک دیده است —‏ پیرهای جماعت.‏ اشعیای نبی در مورد آنان نوشت:‏ «مردی مثل پناه‌گاهی از باد و پوششی از طوفان خواهد بود،‏ و مانند جویهای آب در جای خشک و سایهٔ صخرهٔ عظیم در زمین تعب‌آورنده خواهد بود.‏» (‏اشعیا ۳۲:‏⁠۱،‏ ۲‏)‏ پس بنابراین پیرها وظیفه دارند آنچه را که یَهُوَه در مورد آنان پیشگویی کرده است به انجام برسانند.‏ آنها باید سرچشمهٔ تسلی و دلگرمی برای دیگران باشند و آمادهٔ ‹متحمّل شدن بارهای سنگین یکدیگر› باشند.‏ (‏غلاطیان ۶:‏⁠۲‏)‏ چگونه می‌توانند این کار را انجام دهند؟‏

۱۶.‏ پیرها چگونه می‌توانند به کسی که احساس می‌کند شایستگی دعا کردن ندارد کمک کنند؟‏

^۱۶ همانطور که قبلاً بدان اشاره شد،‏ گاهی شخص خسته و درمانده ممکن است احساس کند که شایستگی دعا کردن را ندارد.‏ پیرها می‌توانند در این مورد چه کمکی بکنند؟‏ می‌توانند با این شخص و برای او دعا کنند.‏ (‏یعقوب ۵:‏۱۴‏)‏ طوری که شخص بتواند بشنود،‏ فقط از یَهُوَه درخواست کنید که او را در درک این مطلب که یَهُوَه و دیگران تا چه اندازه به او محبت می‌ورزند یاری کند،‏ این کار به طور حتم مایهٔ تسلی‌خاطر بسیار شخص می‌شود.‏ شنیدن دعای گرم و از ته دل یک پیر می‌تواند به شخص پریشان‌حال قوت قلب دهد.‏ این کار به او کمک می‌کند تا دریابد که اگر پیران مطمئن هستند که یَهُوَه دعاهایی را که برای او می‌شود می‌پذیرد،‏ پس خود او نیز می‌تواند چنین اطمینانی داشته باشد.‏

۱۷.‏ چرا پیران باید شنوندگانی دلسوز باشند؟‏

^۱۷ یعقوب ۱:‏۱۹ ‏(‏ا ش)‏ می‌گوید:‏ «هر کس باید زود بشنود،‏ دیر جواب دهد و دیر عصبانی شود.‏» پیران برای اینکه شخص خسته و درمانده را در قوت گرفتن یاری کنند،‏ باید شنوندگانی دلسوز نیز باشند.‏ در بعضی موارد اعضای جماعت با مشکلات یا فشارهایی مواجه هستند که در این سیستم نمی‌توان راه‌حلی برای آن یافت.‏ در این موارد آنچه که بدان نیاز دارند،‏ «راه‌حلی» برای مشکلشان نیست بلکه یک شنوندهٔ خوب است که بتوانند با او صحبت کنند —‏ کسی که به آنها نمی‌گوید احساساتشان باید چگونه باشد،‏ بلکه بدون آنکه در مورد آنها قضاوت کند به گفته‌هایشان گوش می‌دهد.‏ —‏ لوقا ۶:‏۳۷؛‏ رومیان ۱۴:‏⁠۱۳‏.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ الف)‏ چگونه زود گوش کردن می‌تواند به یک پیر کمک کند تا از سنگینتر کردن بار شخص خسته و درمانده جلوگیری کند؟‏ ب)‏ هنگامی که پیران از خود ‹همدردی› نشان دهند،‏ چه نتایجی حاصل می‌شود؟‏

^۱۸ ای پیرها،‏ با زود گوش دادن به سخنان شخص درمانده می‌توانید از اینکه ندانسته بار او را سنگینتر کنید پرهیز نمایید.‏ به عنوان مثال،‏ اگر برادر یا خواهری در سر بعضی جلسات حاضر نمی‌شود و یا اینکه کمتر به موعظه می‌رود،‏ آیا او واقعاً در مورد افزایش کار موعظه و یا در مورد مرتب حاضر شدن در سر جلسات نیاز به چنین تذکری دارد؟‏ ممکن است چنین چیزی لازم باشد.‏ اما آیا شما از همهٔ جوانب موضوع آگاه هستید؟‏ آیا مشکل بیماری مطرح است؟‏ آیا در مسئولیتهای خانوادگی وی تغییری پیدا شده است؟‏ آیا پیشامدها و یا فشارهای دیگری باعث درماندگی او شده‌اند؟‏ به خاطر داشته باشید که شخص ممکن است حتی قبل از اینکه شما با او صحبت کنید،‏ از اینکه نمی‌تواند بیشتر فعالیت کند شدیداً احساس تقصیر کند.‏

^۱۹ پس چگونه می‌توانید به این برادر یا خواهر کمک کنید؟‏ قبل از آنکه پیشداوری کنید و پند بدهید،‏ به سخنان او گوش دهید!‏ (‏امثال ۱۸:‏۱۳‏)‏ با موشکافی پرسشهایی را مطرح کنید که عواطف و احساسات قلبی شخص را بیرون ‹بکشد›.‏ (‏امثال ۲۰:‏⁠۵‏)‏ این احساسات را نادیده نگیرید —‏ به آنها توجه کنید.‏ شخص خسته و درمانده ممکن است احتیاج داشته باشد که به او اطمینان دهید که یَهُوَه به ما توجه دارد و می‌داند که گاهی پیشامدها ما را محدود می‌کنند.‏ (‏۱پطرس ۵:‏⁠۷‏)‏ هنگامی که پیران از خود ‹همدردی› نشان دهند،‏ خستگان و درماندگان ‹در نفوس خود آرامی می‌یابند.‏› (‏۱پطرس ۳:‏۸؛‏ متی ۱۱:‏⁠۲۸-‏۳۰‏)‏ هنگامی که به چنین آرامشی دست یابند،‏ دیگر لزومی ندارد که به آنها گفته شود که باید بیشتر فعالیت کنند؛‏ دلهایشان آنها را وامی‌دارد تا در حد معقول هر آنچه در توان دارند برای خدمت به یَهُوَه انجام دهند.‏ —‏ با ۲قرنتیان ۸:‏۱۲؛‏ ۹:‏⁠۷ مقایسه شود.‏

۲۰.‏ حال که پایان این فرقه یا نسل شریر اینچنین نزدیک است،‏ باید مصمم به انجام چه کاری باشیم؟‏

^۲۰ حقیقتاً که در دشوارترین دوران تاریخ بشر به سر می‌بریم.‏ هر چه بیشتر به انتها نزدیک می‌شویم فشارهای زندگی در دنیای شیطان افزونتر می‌شود.‏ به خاطر داشته باش که ابلیس مانند شیری در حال شکار،‏ منتظر است که خسته و درمانده شده و از پا درآییم تا با فرصت‌طلبی ما را همچون طعمه‌ای سهل و آسان به دام اندازد.‏ چقدر از اینکه یَهُوَه به خستگان نیرو می‌دهد سپاسگزاریم!‏ بیایید از همهٔ چیزهایی که برایمان تدارک دیده است تا قدرت پیمودن ادامهٔ راه را داشته باشیم،‏ آنطور که گویی به ما بالهای قدرتمند عقابی بلندپرواز را بخشیده است،‏ استفادهٔ کامل کنیم.‏ حال که پایان این فرقه یا نسل شریر اینچنین نزدیک است،‏ موقع آن نیست که در مسابقه‌ای که برای کسب جایزه یعنی زندگی جاودانی در آن شرکت داریم از دویدن بازایستیم.‏ —‏ عبرانیان ۱۲:‏⁠۱‏.‏

پاسخ تو چیست؟‏

◻ چه انتظاری می‌توانیم از یَهُوَه برای پاسخگویی به دعاهایمان داشته باشیم؟‏

◻ از چه راههایی می‌توان از برادری مسیحی نیرو کسب کرد؟‏

◻ چگونه کلام خدا ما را یاری می‌کند تا نیرو کسب کنیم؟‏

◻ پیران چه کمکی می‌توانند به شخص خسته و درمانده بکنند تا قوت و نیرو بگیرد؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۶]‏

هنگام دعوت دیگران،‏ کسانی را که به تشویق و دلگرمی نیاز دارند فراموش نکنیم

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۷]‏

پیرها می‌توانند از یَهُوَه بخواهند تا به درماندگان در درک این موضوع که تا چه حد به آنها محبت می‌شود کمک کند