شریعت مسیح

‏«شریعت مسیح در من است.‏»‏‏—‏۱قرنتیان ۹:‏۲۱‏.‏

۱،‏ ۲.‏ الف)‏ بشر چگونه می‌توانست جلوی بسیاری از اشتباهات خود را بگیرد؟‏ ب)‏ جهان مسیحیت چه چیزی را نتوانست از تاریخ یهودیت بیاموزد؟‏

‏«مردم و دولتها هرگز از تاریخ چیزی نیاموخته‌اند،‏ و یا بر طبق اصولی که از آن برداشت شده است،‏ عمل ننموده‌اند.‏» این گفتهٔ یک فیلسوف آلمانی در قرن نوزدهم بود.‏ در حقیقت،‏ روند تاریخ بشر به عنوان «تسلسل کارهای ابلهانه،‏» اشتباهات و بحرانهای بسیار وخیم وصف شده است،‏ که چنانچه بشر فقط خواهان این بود که از خطاهای پیشین خود درس بگیرد،‏ از وقوع خیلی از آنها ممانعت به عمل می‌آمد.‏

^۲ امتناعی مشابه از یادگیری از اشتباهات پیشین،‏ در این بحث و گفتگو دربارهٔ قانون الهی،‏ نقش مهمی را ایفا می‌کند.‏ یَهُوَه خدا حتی شریعت بهتری را جایگزین شریعت موسوی کرد—‏شریعت مسیح.‏ با وجود این،‏ رهبران جهان مسیحیت که ادعا می‌کنند این شریعت را آموزش داده و بر طبق آن زندگی می‌کنند،‏ نتوانستند از کارهای ابلهانه و افراطی فریسیان درس بگیرند.‏ بنابراین جهان مسیحیت،‏ شریعت مسیح را تحریف و از آن سوء استفاده کرده است،‏ یعنی همان کاری که یهودیت با شریعت موسوی کرد.‏ چطور می‌تواند چنین باشد؟‏ ابتدا،‏ بگذار دربارهٔ شریعت مسیح گفتگو کنیم—‏چه شریعتی است،‏ بر چه کسانی حکمفرماست و چطور،‏ و چه چیزی موجب تمایز آن از شریعت موسوی می‌شود.‏ سپس به بررسی این موضوع که جهان مسیحیت چگونه از آن سوء استفاده کرده است،‏ می‌پردازیم.‏ به این امید که بدین ترتیب از تاریخ درس گرفته و از فواید آن بهره‌مند شویم!‏

عهد جدید

۳.‏ یَهُوَه در مورد عهدی جدید چه قولی داد؟‏

^۳ چه کسی غیر از یَهُوَه خدا می‌توانست شریعتی کامل را اصلاح نماید؟‏ عهد شریعت موسوی کامل بود.‏ (‏مزمور ۱۹:‏۷‏)‏ با وجود این،‏ یَهُوَه قول داد:‏ «اینک ایّامی میآ‌ید که با خاندان اسرائیل و خاندان یهودا عهد تازهٔ خواهم بست.‏ نه مثل آن عهدیکه با پدران ایشان بستم.‏» ده فرمان—‏هستهٔ اصلی شریعت موسوی—‏بر لوحهای سنگی نوشته شد.‏ اما یَهُوَه دربارهٔ عهد جدید گفت:‏ «شریعت خود را در باطن ایشان خواهم نهاد و آنرا بر دل ایشان خواهم نوشت.‏»—‏ارمیا ۳۱:‏۳۱-‏۳۴‏.‏

۴.‏ الف)‏ عهد جدید،‏ کدام اسرائیل را دربر می‌گیرد؟‏ ب)‏ چه اشخاص دیگری بجز اسرائیلیان روحانی تحت شریعت مسیح قرار دارند؟‏

^۴ این عهد با چه کسانی بسته می‌شد؟‏ به طور یقین نه با «خاندان [ذاتی] اسرائیل» که واسطهٔ این عهد را رد کرد.‏ (‏عبرانیان ۹:‏۱۵‏،‏ ا ش‏)‏ خیر،‏ این «اسرائیل» جدید،‏ «اسرائیل خدا،‏» امتی از اسرائیلیان روحانی می‌بود.‏ (‏غلاطیان ۶:‏۱۶؛‏ رومیان ۲:‏۲۸،‏ ۲۹‏)‏ سپس «گروهی عظیم» از همهٔ ملتها که آنها هم جویای پرستش یَهُوَه می‌بودند به این گروه کوچک مسیحیان که با روح مسح شده‌اند،‏ می‌پیوستند.‏ (‏مکاشفه ۷:‏۹،‏ ۱۰؛‏ زکریا ۸:‏۲۳‏)‏ این گروه عظیم با اینکه در عهد جدید سهیم نبودند،‏ اما شریعت،‏ آنان را مقید می‌کرد.‏ (‏با لاویان ۲۴:‏۲۲؛‏ اعداد ۱۵:‏۱۵ مقایسه شود.‏)‏ همانطور که پولس رسول نوشت،‏ همگی به عنوان «یک گله» زیر نظر «یک شبان،‏» ‹شریعت مسیح را در خود خواهند داشت.‏› (‏یوحنا ۱۰:‏۱۶؛‏ ۱قرنتیان ۹:‏۲۱‏)‏ پولس این عهد جدید را «عهد نیکوتر» نامید،‏ چرا؟‏ یک دلیل این است که به جای اینکه بر سایه‌هایی از وقایع آینده بنا شده باشد،‏ بر پایهٔ وعده‌هایی است که تحقق یافته‌اند.‏—‏عبرانیان ۸:‏۶؛‏ ۹:‏۱۱-‏۱۴‏.‏

۵.‏ مقصود از عهد جدید چیست،‏ و چرا به موفقیت خواهد رسید؟‏

^۵ مقصود از این عهد چیست؟‏ ایجاد امتی متشکل از پادشاهان و کاهنان تا بر همهٔ بشر برکت ارزانی کنند.‏ (‏خروج ۱۹:‏۶؛‏ ۱پطرس ۲:‏۹؛‏ مکاشفه ۵:‏۱۰‏)‏ عهد شریعت موسوی هرگز این امت را به مفهوم کامل به وجود نیاورد،‏ زیرا کل اسرائیل سرکشی کرد و فرصت خود را از دست داد.‏ (‏با رومیان ۱۱:‏۱۷-‏۲۱ مقایسه شود.‏)‏ اما موفقیت عهد جدید حتمی است،‏ زیرا به شریعتی بسیار متفاوت مربوط می‌شود.‏ از چه جهاتی متفاوت؟‏

شریعتی که به آزادی تعلق دارد

۶،‏ ۷.‏ چگونه شریعت مسیح نسبت به شریعت موسوی آزادی بیشتری را ارائه می‌دهد؟‏

^۶ شریعت مسیح به طور مکرر به آزادی ربط داده می‌شود.‏ (‏یوحنا ۸:‏۳۱،‏ ۳۲‏)‏ به آن به عنوان «شریعت آزادی» و «شریعتِ کامل آزادی» اشاره می‌شود.‏ (‏یعقوب ۱:‏۲۵؛‏ ۲:‏۱۲‏)‏ البته،‏ هرگونه آزادی در میان انسانها نسبی است.‏ اما با این حال،‏ این شریعت،‏ آزادیی بسیار بیشتر از نمونهٔ پیشین خود یعنی،‏ شریعت موسوی،‏ ارائه می‌دهد.‏ چگونه؟‏

^۷ یک دلیل این است که هیچکس تحت شریعت مسیح به دنیا نمی‌آید.‏ عواملی از قبیل نژاد و مکان هیچ ارتباطی با این امر ندارند.‏ مسیحیان حقیقی،‏ پذیرش یوغ اطاعت از این شریعت را آزادانه و از دل برمی‌گزینند.‏ آنها با این کار درمی‌یابند که این یوغ،‏ یوغی ملایم و باری سبک است.‏ (‏متی ۱۱:‏۲۸-‏۳۰‏)‏ با اینهمه،‏ شریعت موسوی همچنین تنظیم شده بود تا به انسان بیاموزد که گناهکار بوده و برای بازخرید شدن به قربانی فدیه نیاز مبرم دارد.‏ (‏غلاطیان ۳:‏۱۹‏)‏ شریعت مسیح آموزش می‌دهد که مسیح آمده است،‏ فدیه را به وسیلهٔ زندگی خود پرداخته،‏ و راه را برای ما گشوده است تا از ظلم و تعدی هولناک گناه و مرگ رهایی یابیم!‏ (‏رومیان ۵:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ برای فایده بردن از این قربانی،‏ باید به آن ‹ایمان آوریم.‏›—‏یوحنا ۳:‏۱۶‏.‏

۸.‏ شریعت مسیح شامل چه می‌شود،‏ و اما چرا زندگی کردن بر طبق آن مستلزم حفظ کردن صدها قاعدهٔ شرعی نمی‌باشد؟‏

^۸ ‹ایمان آوردن› مستلزم زندگی کردن بر طبق شریعت مسیح است،‏ و شامل اطاعت از همهٔ دستورات مسیح می‌شود.‏ آیا این به معنای به خاطر سپردن صدها قانون و مقررات می‌باشد؟‏ خیر.‏ موسی،‏ واسطهٔ عهد قدیم،‏ شریعت موسوی را بصورت نوشته ثبت کرد،‏ اما عیسی،‏ واسطهٔ عهد جدید،‏ حتی یک قانون را هم به تحریر درنیاورد.‏ در عوض،‏ او با شیوهٔ زندگی خود،‏ این قانون را نمایان ساخت.‏ او با طرز زندگی کامل خویش برای همگی ما الگویی قرار داد تا از آن پیروی نماییم.‏ (‏۱پطرس ۲:‏۲۱‏)‏ شاید به این علت است که به پرستش مسیحیان اولیه به عنوان «طریقت» اشاره شد.‏ (‏اعمال ۹:‏۲؛‏ ۱۹:‏۹،‏ ۲۳؛‏ ۲۲:‏۴؛‏ ۲۴:‏۲۲‏)‏ شریعت مسیح برای آنان در زندگی مسیح نشان داده شد.‏ تقلید از عیسی اطاعت از این شریعت بود.‏ علاقهٔ شدید آنان به او به این معنا بود که این شریعت،‏ همانطور که نبوت شده بود،‏ در واقع بر دل آنان نوشته شد.‏ (‏ارمیا ۳۱:‏۳۳؛‏ ۱پطرس ۴:‏۸‏)‏ و کسی که به سبب محبت،‏ مطیع است هرگز احساس نمی‌کند که به او ظلم و ستم می‌شود—‏این،‏ دلیل دیگری است که چرا می‌توان شریعت مسیح را «شریعت آزادی» خواند.‏

۹.‏ جوهر و چکیدهٔ شریعت مسیح چیست،‏ و این شریعت به چه نحوی شامل دستوری جدید می‌باشد؟‏

^۹ اگر محبت در شریعت موسوی اهمیت داشت،‏ در شریعت مسیحی جوهر و چکیدهٔ آن محسوب می‌شود.‏ از اینرو شریعت مسیح دستور جدیدی را دربر دارد—‏مسیحیان باید نسبت به یکدیگر محبتی ایثارگرانه داشته باشند.‏ باید همانند عیسی محبت ورزند؛‏ او مشتاقانه زندگی خود را به خاطر دوستانش فدا کرد.‏ (‏یوحنا ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵؛‏ ۱۵:‏۱۳‏)‏ بنابراین می‌توان گفت که شریعت مسیح در مقایسه با شریعت موسی حتی ابراز والاتری از تئوکراسی است.‏ همانطور که این مجله قبلاً خاطرنشان کرده است:‏ «تئوکراسی به معنای حکومت توسط خداست؛‏ خدا محبت است؛‏ بنابراین تئوکراسی به معنای حکومت توسط محبت است.‏»‏

عیسی و فریسیان

۱۰.‏ تعلیم عیسی چه مغایرتی با تعلیم فریسیان داشت؟‏

^۱۰ پس تعجب‌آور نیست که عیسی با رهبران دینی یهود هم‌عصر خود درگیری پیدا کرد.‏ «شریعتِ کامل آزادی» تا جایی که امکان داشت خارج از ذهن کاتبان و فریسیان بود.‏ آنها سعی کردند تا مردم را از طریق قوانین و مقررات ساختهٔ دست بشر کنترل نمایند.‏ آموزش آنان ظالمانه،‏ حاکی از محکومیت،‏ و منفی بود.‏ آموزشی که عیسی داد،‏ در مغایرتی شدید،‏ سراسر سازنده و مفید بود!‏ او واقع‌بین بود و به احتیاجات و نگرانیهای واقعی مردم توجه می‌کرد.‏ او به طور ساده و با احساسی واقعی آموزش می‌داد و مسائل زندگی روزمره را در مَثَل به کار می‌برد و از قدرت کلام خدا استفاده می‌کرد.‏ به این دلیل «گروه از تعلیم او در حیرت افتادند.‏» (‏متی ۷:‏۲۸‏)‏ بله،‏ تعلیم عیسی در دل آنان می‌نشست!‏

۱۱.‏ عیسی چگونه نشان داد که شریعت موسوی باید با معقولیت و رحمت به کار برده می‌شد؟‏

^۱۱ عیسی به جای افزودن قوانین و مقررات بیشتر به شریعت موسوی،‏ نشان داد که یهودیان چگونه باید شریعت را—‏با معقولیت و رحمت—‏در تمام اوقات به کار می‌بستند.‏ برای مثال موقعی را به یاد بیاور که زنی که دچار خونریزی بود به او نزدیک شد.‏ بر طبق شریعت موسوی،‏ این زن هر کسی را که لمس می‌کرد نجس می‌شد،‏ پس به طور حتم نباید داخل جمعیت می‌شد!‏ (‏لاویان ۱۵:‏۲۵-‏۲۷‏)‏ اما او چنان از شفا یافتن ناامید شده بود که از میان جمعیت رد شده و ردای عیسی را لمس نمود.‏ خونریزی بلافاصله متوقف شد.‏ آیا عیسی وی را به سبب نقض شریعت توبیخ کرد؟‏ نه؛‏ بلکه موقعیت حاد او را درک نمود و بزرگترین حکم شریعت—‏محبت—‏را نشان داد.‏ او با قاطعیت به او گفت:‏ «ایدختر ایمانت ترا شفا داده است.‏ بسلامتی برو و از بلای خویش رستگار باش.‏»—‏مرقس ۵:‏۲۵-‏۳۴‏.‏

آیا شریعت مسیح هر کاری را مجاز می‌شمارد؟‏

۱۲.‏ الف)‏ چرا نباید فکر کنیم که مسیح هر کاری را مجاز می‌شمارد؟‏ ب)‏ چه چیزی نشانگر این است که ایجاد قوانین بسیار منجر به ایجاد راههای بسیاری برای گریز می‌شود؟‏

^۱۲ پس آیا باید اینطور نتیجه‌گیری کنیم که چون شریعت مسیح «شریعتِ .‏ .‏ .‏ آزادی» است،‏ هر کاری را مجاز می‌شمارد،‏ حال آنکه فریسیان با همهٔ رسوم شفاهی خود،‏ حداقل رفتار مردم را در قید و بندهای خشک حفظ می‌کردند؟‏ خیر.‏ امروزه نظامهای حقوقی توضیح می‌دهند که اغلب هر چه بیشتر قانون وجود داشته باشد،‏ مردم در آنها راه بیشتری برای گریز پیدا می‌کنند.‏a در روزگار عیسی تعدد مقرراتی که فریسیان وضع کرده بودند،‏ موجب تشویق افراد به جستجوی راههای گریز،‏ انجام ظاهری کارهای عاری از محبت،‏ و پرورش ظاهری درستکار و زاهدنما برای پنهان کردن فساد درونی می‌شد.‏—‏متی ۲۳:‏۲۳،‏ ۲۴‏.‏

۱۳.‏ چرا شریعت مسیح از هر قانون‌نامهٔ نوشته‌شدهٔ دیگری معیار اخلاقی والاتری را به بار می‌آورد؟‏

^۱۳ برعکس،‏ شریعت مسیح چنین نگرشهایی را نمی‌پروراند.‏ در واقع،‏ اطاعت از شریعتی که بر محبت یَهُوَه استوار است،‏ و با تقلید از محبت ایثارگرانهٔ مسیح نسبت به دیگران،‏ نشان داده می‌شود،‏ در مقایسه با پیروی از مجموعه‌ای از قوانین رسمی،‏ به معیار اخلاقی بسیار والاتری منتج می‌گردد.‏ محبت در جستجوی راهی برای گریز نیست؛‏ بلکه ما را از انجام کارهای زیان‌آوری که یک قانون‌نامه ممکن است با صراحت ممنوع نکند،‏ باز می‌دارد.‏ (‏متی ۵:‏۲۷،‏ ۲۸ ملاحظه شود.‏)‏ بنابراین،‏ شریعت مسیح ما را برمی‌انگیزد تا کارهایی را برای دیگران انجام دهیم که هیچ قانون رسمیی نمی‌تواند ما را وادار به انجام آنها سازد—‏سخاوتمندی،‏ مهمان‌نوازی،‏ و نشان دادن محبت.‏—‏اعمال ۲۰:‏۳۵؛‏ ۲قرنتیان ۹:‏۷؛‏ عبرانیان ۱۳:‏۱۶‏.‏

۱۴.‏ زندگی کردن بر طبق شریعت مسیح چه تأثیری بر جماعت مسیحی قرن اول داشت؟‏

^۱۴ جماعت اولیهٔ مسیحی تا جایی که اعضای آن بر طبق شریعت مسیح می‌زیستند،‏ از جوی گرم و محبت‌آمیز،‏ و آزادی نسبی از طرز فکر انعطاف‌ناپذیر،‏ انتقادآمیز،‏ و ریاکارانه‌ای که در کنیسه‌های آن زمان بسیار متداول بود،‏ برخوردار بودند.‏ اعضای این جماعتهای نوپا واقعاً باید احساس کرده باشند که بر طبق «شریعتِ .‏ .‏ .‏ آزادی» زندگی می‌کنند!‏

۱۵.‏ برخی از نخستین تلاشهای شیطان برای فاسد کردن جماعت مسیحی چه بود؟‏

^۱۵ اما شیطان بشدت علاقمند بود همانطور که قوم اسرائیل را فاسد کرده بود،‏ جماعت مسیحی را از درون فاسد نماید.‏ پولس رسول دربارهٔ افراد گرگ‌صفتی که «سخنان کج خواهند گفت» و گلهٔ خدا را پریشان خواهند کرد،‏ هشدار داد.‏ (‏اعمال ۲۰:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ او مجبور بود با مسیحیان یهودی‌گرا که در صدد بودند آزادی نسبی شریعت مسیح را به بردگی شریعت موسوی،‏ که در مسیح تکمیل شده بود،‏ تبدیل نمایند،‏ دست و پنجه نرم کند.‏ (‏متی ۵:‏۱۷؛‏ اعمال ۱۵:‏۱؛‏ رومیان ۱۰:‏۴‏)‏ پس از فوت آخرین رسول،‏ دیگر مانعی بر سر راه اینگونه ارتداد وجود نداشت.‏ بنابراین فساد رواج یافت.‏—‏۲تسالونیکیان ۲:‏۶،‏ ۷‏.‏

جهان مسیحیت شریعت مسیح را آلوده می‌سازد

۱۶،‏ ۱۷.‏ الف)‏ فساد در جهان مسیحیت چه اَشکالی به خود گرفت؟‏ ب)‏ قوانین کلیسای کاتولیک چگونه باعث دید منحرفی دربارهٔ مسائل جنسی شد؟‏

^۱۶ فساد در جهان مسیحیت،‏ همانند یهودیت بیش از یک شکل به خود گرفت.‏ جهان مسیحیت نیز به دام تعالیم دروغین و اصول بی‌بند و بار اخلاقی گرفتار شد.‏ و کوششهای آن به منظور حفاظت از گله‌اش در مقابل نفوذ خارجی،‏ اغلب به ضرر هر ذرهٔ باقی‌مانده‌ای از پرستش پاک نمایان گشت.‏ قوانین خشک و انعطاف‌ناپذیر که در ارتباط با نوشته‌های مقدس نبودند،‏ افزایش یافتند.‏

^۱۷ کلیسای کاتولیک در ایجاد انبوهی از قوانین کلیسا پیشقدم بوده است.‏ این قوانین بویژه در مورد مسائل مربوط به روابط جنسی به انحراف کشیده شده‌اند.‏ بر طبق کتاب تمایلات جنسی و آیین کاتولیک،‏ کلیسا فلسفهٔ یونانی رواقیان را که به هر نوع لذت و خوشی ظنین بود،‏ به خود جذب کرد.‏ کلیسا شروع به این تعلیم نمود که همهٔ لذتهای جنسی،‏ از جمله روابط عادی زناشویی،‏ گناه محسوب می‌شوند.‏ (‏مغایرت با امثال ۵:‏۱۸،‏ ۱۹‏.‏)‏ چنین ادعا شد که رابطهٔ جنسی فقط برای تولید مثل است و بس.‏ به این دلیل قانون کلیسا هرگونه جلوگیری از حاملگی را به عنوان گناهی بسیار جدی محکوم کرد،‏ و گاهی اوقات چندین سال مجازات را ملزم می‌ساخت.‏ علاوه بر این،‏ ازدواج برای کشیشان ممنوع شد،‏ حکمی که موجب افزایش بسیار روابط جنسی غیرقانونی،‏ از جمله سوء استفاده از بچه‌ها شده است.‏—‏۱تیموتاؤس ۴:‏۱-‏۳‏.‏

۱۸.‏ افزایش قوانین کلیسا چه نتیجه‌ای به بار آورد؟‏

^۱۸ هنگامی که قوانین کلیسا افزایش یافتند،‏ در کتابهایی تدوین شدند.‏ این کتابها کتاب مقدس را مبهم جلوه داده و جانشین آن گشتند.‏ (‏با متی ۱۵:‏۳،‏ ۹ مقایسه شود.‏)‏ آیین کاتولیک،‏ همانند یهودیت،‏ به نوشته‌های دنیوی بدگمان بود و اکثر این نوشته‌ها را تهدیدی برای خود می‌دید.‏ طولی نکشید که چنین نگرشی،‏ از هشدار واضح کتاب مقدس دربارهٔ این موضوع پا فراتر گذاشت.‏ (‏جامعه ۱۲:‏۱۲؛‏ کولسیان ۲:‏۸‏)‏ جِروم،‏ نویسندهٔ کلیسا در قرن چهارم د.‏م.‏،‏ از هیجان بانگ برآورد:‏ «ای خداوند،‏ اگر بار دیگر کتابهای دنیوی در اختیار داشته باشم یا آنها را بخوانم،‏ منکر تو شده‌ام.‏» سرانجام،‏ کلیسا به سانسور کتابها—‏حتی آنهایی که به موضوعات دنیوی مربوط می‌شدند—‏پرداخت.‏ از اینرو،‏ ستاره‌شناس قرن هفدهم،‏ گالیله،‏ به سبب نوشتن این مطلب که زمین گرد خورشید می‌چرخد،‏ مورد انتقاد قرار گرفت.‏ پافشاری کلیسا مبنی بر اینکه در هر موردی صاحب‌اختیار غایی باشد—‏حتی در مورد ستاره‌شناسی—‏در درازمدت ایمان به کتاب مقدس را سست می‌کرد.‏

۱۹.‏ راهب‌ها چگونه اقتدارگرایی خشک و انعطاف‌ناپذیر را به وجود آوردند؟‏

^۱۹ وضع قانون از جانب کلیسا،‏ در صومعه‌ها که راهب‌ها خود را در آنجا از دنیا جدا می‌ساختند تا در خودانکاری زندگی کنند،‏ رونق یافت.‏ اکثر صومعه‌های کاتولیک پای‌بند «قانون سنت بِنِدیکتوس» شدند.‏ راهب بزرگ (‏اصطلاحی که از واژهٔ «پدر» در زبان ارامی گرفته شده است)‏ با قدرت و اختیار کامل حکمرانی می‌کرد.‏ (‏با متی ۲۳:‏۹ مقایسه شود.‏)‏ چنانچه راهبی هدیه‌ای از جانب والدین خود دریافت می‌کرد،‏ راهب بزرگ تصمیم‌گیری می‌کرد که هدیه به دست آن راهب برسد یا به دست راهبی دیگر.‏ یکی از این قوانین،‏ علاوه بر محکوم کردن رفتار مبتذل،‏ هرگونه گفتگوی کم‌اهمیت و جزئی و شوخی را محکوم و نهی کرده،‏ می‌گفت:‏ «هیچ شاگردی نباید چنین چیزهایی را بر زبان آورد.‏»‏

۲۰.‏ چه چیز نشانگر آن است که آیین پروتستان نیز مهارت خود را در اقتدارگراییی که بر طبق نوشته‌های مقدس نیست،‏ ثابت کرد؟‏

^۲۰ طولی نکشید،‏ آیین پروتستان که درصدد اصلاح افراط‌کاریهای آیین کاتولیک که در رابطه با نوشته‌های مقدس نبودند برآمد،‏ در ساختن قوانین اقتدارطلبانه که هیچ پایه و اساسی در شریعت مسیح نداشتند،‏ مهارتی مشابه از خود نشان داد.‏ برای مثال،‏ جان کالوین،‏ اصلاح‌طلب پیشرو،‏ به نام «قانونگذار کلیسای بازسازی‌شده» خوانده شد.‏ او کلیسای ژنو را با قوانین بسیاری زیر نفوذ خود داشت،‏ قوانین خشکی که از طرف «پیرانی» که «مقامشان» به گفتهٔ کالوین،‏ «نظارت بر زندگی همه است» تحمیل شده بود.‏ (‏مغایرت با ۲قرنتیان ۱:‏۲۴‏.‏)‏ کلیسا کنترل مهمانخانه‌ها را در دست داشت و تعیین می‌کرد که چه نوع موضوعاتی برای بحث و گفتگو مجاز هستند.‏ خلافهایی از قبیل خواندن آوازهای سبک یا رقصیدن،‏ مجازاتهای شدیدی به همراه داشت.‏b

یادگیری از اشتباهات جهان مسیحیت

۲۱.‏ گرایش جهان مسیحیت به ‹تجاوز کردن از آنچه که مکتوب است،‏› چه اثرات کلیی داشته است؟‏

^۲۱ آیا همهٔ این قوانین و مقررات،‏ جهان مسیحیت را از فساد محافظت کرده‌اند؟‏ کاملاً برعکس!‏ امروزه جهان مسیحیت به صدها شاخه تجزیه شده،‏ که هم شامل متعصبان مذهبی می‌شود و هم بی‌بند و بارها.‏ همهٔ آنها،‏ به نحوی ‹از آنچه مکتوب است تجاوز کرده‌اند› و اجازه داده‌اند که طرز فکر بشری بر گله حکمفرما باشد و در قانون الهی اختلال ایجاد کند.‏—‏۱قرنتیان ۴:‏۶‏.‏

۲۲.‏ چرا ارتداد جهان مسیحیت به معنای پایان شریعت مسیح نبوده است؟‏

^۲۲ اما تاریخ شریعت مسیح سرانجامی دردناک ندارد.‏ یَهُوَه خدا هرگز اجازه نخواهد داد که بشر ناچیز،‏ قانون الهی را نابود کند.‏ قانون مسیحی،‏ امروزه در میان مسیحیان حقیقی عامل بسیار مؤثری است،‏ و این افراد از این امتیاز بزرگ برخوردارند که بر طبق آن زندگی کنند.‏ اما پس از بررسی این موضوع که یهودیت و جهان مسیحیت با قانون الهی چه کرده‌اند،‏ ممکن است بحق از خود بپرسیم،‏ ‹در حالی که از دام آلوده کردن کلام خدا با استدلال و قوانین بشری که مفهوم واقعی قانون الهی را تضعیف می‌کند اجتناب می‌ورزیم،‏ ما چگونه می‌توانیم بر طبق شریعت مسیح زندگی کنیم؟‏ شریعت مسیح امروزه باید چه دید متعادلی را در ما ایجاد کند؟‏› مقالهٔ بعدی به این پرسشها خواهد پرداخت.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

◻ جوهر و چکیدهٔ شریعت مسیح چیست؟‏

◻ شیوهٔ آموزش عیسی چه تفاوتی با شیوهٔ آموزش فریسیان داشت؟‏

◻ شیطان چگونه برای فاسد کردن جهان مسیحیت،‏ از روحیه‌ای خشک و قانونگذار استفاده کرد؟‏

◻ برخی از اثرات مثبتی که زندگی کردن بر طبق شریعت مسیح به همراه دارد،‏ کدامند؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۵]‏

عیسی شریعت موسوی را با معقولیت و رحمت به کار برد