Iób

2 An dóigh leat gur chóir duit

A rá: “Táimse fíréanta i láthair Dé”?

3 Agus ceist a chur air: “Cad é sin duitse?

Cén dochar duitse é má dhéanaimse peaca?”

4 Tabharfaidh mise freagra ort féin

Agus ar do chairde chomh maith.

5 Féach suas chun na spéartha, agus feic;

Spiúnaigh na néalta go hard os do chionn.

6 Má pheacaíonn tú, conas a sháraíonn tú é?

Más líonmhar iad do chionta cén dochar a dhéanann tú dó?

7 Má bhíonn tú fíréanta, cad a bhronnann tú air?

Agus cad a fhaigheann sé ó do láimh?

8 Do chomharsa a bhíonn thíos le d’urchóid,

Agus is leis an duine daonna a bhaineann do dheabhearta.

9 Glaonn daoine os ard de bharr géarleanúintí,

Agus bíonn siad ag cáiseamh de bharr forneart an tréin.

10 Ach ní deir aon duine: “Cá bhfuil Dia, mo chruthaitheoir,

An té a thugann fóirithint san oíche,

11 Agus a dhéanann sinn níos gaoismheara ná ainmhithe na cruinne.

Agus níos críonna ná éanlaith an aeir.”

12 Glaonn siadsan, ach ní thugann sé freagra,

De bharr dhíomas na n-urchóideach.

13 Nach baoth a mheas go bhfuil Dia bodhar,

Agus nach dtugann an tUilechumhachtach aon ní faoi deara.

14 Deir tú: “Ní fheiceann sé mé;

Tá mo chás curtha faoina bhraid, ach ní mór dom feitheamh fós!”

15 Nó: “Ní chuireann a fhearg pionós i bhfeidhm,

Ná ní dhealraíonn sé gur eol dó ceannairc na ndaoine.”

16 Is le barr baoise a osclaíonn Iób a bhéal,

Agus le teann aineolais a labhraíonn sé chomh fadálach sin.