Carta ós Filipenses
3 Finalmente, meus irmáns, estade sempre alegres como servos do Señor. Non teño problema en escribirvos o mesmo, porque é para a vosa protección.
2 Tede coidado cos que son coma cans*, tede coidado cos que fan dano e tede coidado cos que mutilan o corpo*. 3 Porque nós somos os que temos a verdadeira circuncisión*, os que estamos servindo a Deus guiados polo seu espírito e non baseamos a nosa confianza en cousas humanas*, senón que presumimos de Cristo Xesús. 4 Pero se hai alguén que ten motivos para confiar en cousas humanas*, ese son eu.
Se alguén pensa que ten motivos para confiar en cousas humanas*, eu teño máis: 5 fun circuncidado ó oitavo día, son da nación de Israel, da tribo de Benxamín, hebreo de pais hebreos, seguín estritamente a Lei coma un fariseo, 6 fun tan devoto que perseguín a congregación e demostrei que non era culpable de nada ó facer as cousas xustamente como dicía a Lei. 7 Pero as cousas que consideraba de gran valor, agora considero que non valen nada* debido ó Cristo. 8 É máis, considero que ningunha cousa vale nada, debido ó valor incalculable do coñecemento de Cristo Xesús, o meu Señor. Por el renunciei a* tódalas cousas e véxoas coma un montón de lixo, para ganar a Cristo 9 e para que se vexa que estou unido a el. Non digo que eu sexa xusto por obedecer a Lei, senón por ter fe en Cristo. Esta xustiza vén de Deus e baséase na fe. 10 O meu obxectivo é coñecer o Cristo, coñecer o poder da súa resurrección e pasar polos seus sufrimentos. Incluso estou disposto a sufrir unha morte coma a súa, 11 para ver se dalgunha maneira podo conseguir a primeira resurrección* de entre os mortos.
12 Non é que xa recibise o premio nin que xa sexa perfecto, senón que estou facendo todo o posible para ver se tamén podo conseguir iso para o que Cristo me escolleu*. 13 Irmáns, non creo que o conseguise aínda. Pero unha cousa é certa: esquezo as cousas que quedan atrás e esfórzome* para conseguir as cousas que están por vir. 14 Estou facendo todo o que podo por alcanzar a meta para recibir o premio da chamada celestial de Deus mediante Cristo Xesús. 15 Así que, os que somos maduros debemos ter esta mesma actitude. E se alguén pensa diferente nalgunha cousa, Deus revelaravos cal é a actitude correcta. 16 En calquera caso, sen importar canto progresásemos ata agora, sigamos andando correctamente por este mesmo camiño.
17 Irmáns, todos vós imitádeme a min e fixádevos nos que viven* seguindo o exemplo que vos puxemos. 18 Porque hai moitos que viven como inimigos do Cristo e do seu madeiro de tortura*. Xa vos falei moitas veces deles, pero agora falo deles con lágrimas. 19 O seu final é a destrución e o seu deus é o seu propio desexo*. Están orgullosos das cousas das que terían que avergonzarse e só pensan nas cousas da terra. 20 Pero nós somos cidadáns dos ceos, e de alí esperamos con moitas ganas un salvador, o Señor Xesucristo. 21 El transformará o noso insignificante corpo para que sexa coma o* seu glorioso corpo. Vaino facer por medio do seu gran poder, que lle permite poñer tódalas cousas baixo a súa autoridade.