16 Όταν ο Δαβίδ σήκωσε τα μάτια του, είδε τον άγγελο του Ιεχωβά να στέκεται μεταξύ γης και ουρανού με ένα γυμνό σπαθί+ απλωμένο προς την Ιερουσαλήμ. Ο Δαβίδ και οι πρεσβύτεροι, καλυμμένοι με σάκο,+ έπεσαν αμέσως κάτω με το πρόσωπο μέχρις εδάφους.+ 17 Ο Δαβίδ είπε στον αληθινό Θεό: «Εγώ δεν είμαι που είπα να καταμετρηθεί ο λαός; Εγώ είμαι που αμάρτησα, εγώ είμαι που ενήργησα εσφαλμένα·+ αυτά τα πρόβατα όμως τι έκαναν; Ιεχωβά Θεέ μου, ας έρθει, παρακαλώ, το χέρι σου ενάντια σε εμένα και στον οίκο του πατέρα μου· αλλά μην επιφέρεις αυτή τη μάστιγα πάνω στον λαό σου».+