Δεν ξέρουμε πώς θα εκπληρωθούν ορισμένες Βιβλικές προφητείες. (Δαν. 12:8, 9) Αλλά το ότι δεν κατανοούμε πλήρως πώς θα εκπληρωθεί μια προφητεία δεν σημαίνει και ότι δεν θα εκπληρωθεί. Χωρίς αμφιβολία, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα μας αποκαλύψει ό,τι χρειάζεται να ξέρουμε ακριβώς στον κατάλληλο καιρό, όπως έκανε και στο παρελθόν. Θα γίνει μια διακήρυξη για «ειρήνη και ασφάλεια». (1 Θεσ. 5:3) Έπειτα, οι πολιτικές δυνάμεις του κόσμου θα επιτεθούν στην ψεύτικη θρησκεία και θα την εξαλείψουν. (Αποκ. 17:16, 17) Κατόπιν, θα επιτεθούν στον λαό του Θεού. (Ιεζ. 38:18, 19) Αυτά τα γεγονότα θα οδηγήσουν κατευθείαν στον τελικό πόλεμο του Αρμαγεδδώνα. (Αποκ. 16:14, 16) Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι αυτά τα γεγονότα θα λάβουν χώρα σύντομα. Μέχρι τότε, ας συνεχίσουμε να δείχνουμε την εκτίμησή μας στον στοργικό ουράνιο Πατέρα μας δίνοντας προσοχή στις Βιβλικές προφητείες και βοηθώντας άλλους να κάνουν το ίδιο. w23.08 34:19-20

Στην ανάλυση που έκανε ο απόστολος Παύλος για την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, ολοκλήρωσε λέγοντας ότι «το μεγαλύτερο από αυτά είναι η αγάπη». (1 Κορ. 13:13) Γιατί το είπε αυτό; Διότι στο μέλλον δεν θα χρειάζεται πια να έχουμε πίστη στις υποσχέσεις του Θεού για τον νέο του κόσμο ούτε ελπίδα ότι αυτές οι υποσχέσεις θα βγουν αληθινές, επειδή θα έχουν ήδη πραγματοποιηθεί. Αλλά πάντοτε θα χρειάζεται να έχουμε αγάπη για τον Ιεχωβά και για τους ανθρώπους. Μάλιστα, η αγάπη μας για αυτούς θα συνεχίσει να μεγαλώνει για πάντα. Επίσης, η αγάπη μάς προσδιορίζει ως αληθινούς Χριστιανούς. Ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του: «Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου​—αν έχετε αγάπη μεταξύ σας». (Ιωάν. 13:35) Επιπλέον, η αγάπη που έχουμε ο ένας για τον άλλον μας κρατάει ενωμένους. Ο Παύλος χαρακτήρισε την αγάπη “τέλειο δεσμό ενότητας”. (Κολ. 3:14) Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε σε ομοπίστους του: «Όποιος αγαπάει τον Θεό πρέπει να αγαπάει και τον αδελφό του». (1 Ιωάν. 4:21) Όταν δείχνουμε αγάπη ο ένας για τον άλλον, δείχνουμε ότι αγαπάμε τον Θεό. w23.11 47:1, 3

Η Αγία Γραφή παρομοιάζει τη Χριστιανική μας ζωή με αγώνα δρόμου. Οι δρομείς που περνούν με επιτυχία τη γραμμή του τερματισμού ανταμείβονται με αιώνια ζωή. (2 Τιμ. 4:7, 8) Χρειάζεται να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για να συνεχίσουμε να τρέχουμε, ιδίως επειδή η γραμμή του τερματισμού είναι πιο κοντά από ποτέ. Ο απόστολος Παύλος έδειξε τι θα μας βοηθήσει να κερδίσουμε. Μας πρότρεψε να «πετάξουμε. . . από πάνω μας κάθε βάρος και. . . [να] τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας». Μήπως ο Παύλος εννοούσε ότι ως Χριστιανοί δεν χρειάζεται να βαστάζουμε κανένα φορτίο; Όχι, δεν ήθελε να πει αυτό. Απεναντίας, εννοούσε ότι χρειάζεται να απαλλαχτούμε από κάθε περιττό βάρος. Ένα τέτοιο βάρος θα μπορούσε να μας γίνει εμπόδιο και να μας εξουθενώσει. Για να υπομείνουμε, πρέπει να εντοπίζουμε γρήγορα οποιοδήποτε περιττό βάρος θα μπορούσε να μας επιβραδύνει και να το πετάμε. Ταυτόχρονα όμως, δεν πρέπει να πετάμε από πάνω μας φορτία που οφείλουμε να βαστάζουμε. Διαφορετικά, θα μπορούσαμε να αποκλειστούμε από τον αγώνα.​—2 Τιμ. 2:5. w23.08 36:1-2