“Άνοιξέ μου, αδελφή μου, αγαπημένη μου,

περιστέρα μου, εσύ που είσαι άψογη!

Επειδή το κεφάλι μου είναι νοτισμένο από τη δροσιά,

οι μπούκλες μου από την υγρασία της νύχτας”.+

28 Αφήστε τις πόλεις και ζήστε στους βράχους, κάτοικοι του Μωάβ,

και γίνετε σαν το περιστέρι που φωλιάζει στις πλαγιές του φαραγγιού”».