45 Κατόπιν, χωρίς καθυστέρηση, έβαλε τους μαθητές του να επιβιβαστούν στο πλοιάριο και να πάνε πρώτοι στην απέναντι παραλία προς τη Βηθσαϊδά, μέχρι εκείνος να διαλύσει το πλήθος.+ 46 Και αφού τους αποχαιρέτησε, πήγε σε ένα βουνό για να προσευχηθεί.+ 47 Όταν βράδιασε, το πλοιάριο βρισκόταν στη μέση της θάλασσας, αλλά εκείνος ήταν μόνος στη στεριά.+ 48 Όταν είδε ότι κωπηλατούσαν με μεγάλη δυσκολία—γιατί ο άνεμος ήταν αντίθετος—περίπου στην τέταρτη σκοπιά της νύχτας* ήρθε προς αυτούς, περπατώντας πάνω στη θάλασσα· σκόπευε* όμως να τους προσπεράσει. 49 Αυτοί, βλέποντάς τον να περπατάει πάνω στη θάλασσα, σκέφτηκαν: «Είναι οπτασία!» Και κραύγασαν δυνατά. 50 Διότι τον είδαν όλοι και ταράχτηκαν. Αλλά αμέσως εκείνος τους είπε: «Πάρτε θάρρος! Εγώ είμαι· μη φοβάστε».+ 51 Κατόπιν ανέβηκε στο πλοιάριο μαζί τους, και ο άνεμος κόπασε. Τότε ένιωσαν πολύ μεγάλη κατάπληξη, 52 γιατί δεν είχαν συλλάβει το νόημα των ψωμιών, αλλά η καρδιά τους παρέμενε νωθρή σε ό,τι αφορά την κατανόηση.