ΙΩΝΑΣ
1 Ο λόγος του Ιεχωβά ήρθε στον Ιωνά,*+ τον γιο του Αμαθαΐ: 2 «Σήκω, πήγαινε στη Νινευή,+ τη μεγάλη πόλη, και εξάγγειλε κρίση εναντίον της, επειδή πρόσεξα την πονηρία τους».
3 Αλλά ο Ιωνάς σηκώθηκε να πάει στη Θαρσείς για να ξεφύγει από τον Ιεχωβά· κατέβηκε στην Ιόππη και βρήκε ένα πλοίο που πήγαινε εκεί. Πλήρωσε λοιπόν τα ναύλα και επιβιβάστηκε για να πάει μαζί τους στη Θαρσείς και να ξεφύγει από τον Ιεχωβά.
4 Τότε ο Ιεχωβά εξαπέλυσε έναν δυνατό άνεμο στη θάλασσα και έγινε τέτοια τρικυμία που το πλοίο κόντευε να ναυαγήσει. 5 Οι ναυτικοί φοβήθηκαν τόσο πολύ ώστε ο καθένας άρχισε να ζητάει τη βοήθεια του θεού του. Επίσης, άρχισαν να ρίχνουν στη θάλασσα τα πράγματα του πλοίου για να το ελαφρώσουν.+ Ο Ιωνάς όμως είχε κατεβεί στο αμπάρι του πλοίου,* είχε ξαπλώσει και κοιμόταν βαθιά. 6 Ο πλοίαρχος τον πλησίασε και του είπε: «Πώς είναι δυνατόν να κοιμάσαι; Σήκω, επικαλέσου τον θεό σου! Ίσως ο αληθινός Θεός μάς λυπηθεί και δεν αφανιστούμε».+
7 Έπειτα είπαν ο ένας στον άλλον: «Ελάτε να ρίξουμε κλήρο+ για να δούμε ποιος φταίει για αυτή τη συμφορά». Έριξαν λοιπόν κλήρο, και έπεσε στον Ιωνά.+ 8 Τότε του είπαν: «Πες μας, σε παρακαλούμε, ποιος φταίει για τη συμφορά που μας βρήκε; Με τι ασχολείσαι και από πού έρχεσαι; Από ποια χώρα και από ποιον λαό είσαι;»
9 Εκείνος απάντησε: «Είμαι Εβραίος, και φοβάμαι* τον Ιεχωβά, τον Θεό των ουρανών, Εκείνον που έκανε τη θάλασσα και την ξηρά».
10 Τότε φοβήθηκαν ακόμη περισσότερο και τον ρώτησαν: «Τι έκανες;» (Αυτοί είχαν μάθει ότι προσπαθούσε να ξεφύγει από τον Ιεχωβά, επειδή τους το είχε πει.) 11 Γι’ αυτό του είπαν: «Τι να κάνουμε με εσένα για να γαληνέψει η θάλασσα;» Διότι η τρικυμία γινόταν ολοένα και χειρότερη. 12 Εκείνος απάντησε: «Σηκώστε με και ρίξτε με στη θάλασσα, και η θάλασσα θα γαληνέψει, επειδή ξέρω ότι εξαιτίας μου σας βρήκε αυτή η φοβερή τρικυμία». 13 Ωστόσο, αυτοί κωπηλατούσαν με όλη τους τη δύναμη* για να επαναφέρουν το πλοίο στη στεριά, αλλά δεν τα κατάφερναν, επειδή η τρικυμία χειροτέρευε συνεχώς.
14 Τότε επικαλέστηκαν τον Ιεχωβά και είπαν: «Αχ! Ιεχωβά, σε παρακαλούμε, ας μην αφανιστούμε εξαιτίας αυτού του ανθρώπου!* Μη θεωρήσεις ότι χύσαμε αθώο αίμα, εφόσον όλα αυτά που συμβαίνουν είναι σύμφωνα με το θέλημά σου, Ιεχωβά». 15 Κατόπιν σήκωσαν τον Ιωνά και τον έριξαν στη θάλασσα, και η θάλασσα έπαψε να λυσσομανάει. 16 Τότε αυτοί ένιωσαν μεγάλο φόβο για τον Ιεχωβά+ και πρόσφεραν θυσία στον Ιεχωβά και έκαναν ευχές.
17 Ο δε Ιεχωβά έστειλε ένα τεράστιο ψάρι να καταπιεί τον Ιωνά, και έτσι ο Ιωνάς βρισκόταν στην κοιλιά του ψαριού τρεις ημέρες και τρεις νύχτες.+
2 Τότε ο Ιωνάς προσευχήθηκε στον Ιεχωβά τον Θεό του από την κοιλιά του ψαριού+ 2 και είπε:
«Μέσα στη στενοχώρια μου επικαλέστηκα τον Ιεχωβά, και εκείνος μου απάντησε.+
Από τα έγκατα* του Τάφου* κραύγασα για βοήθεια.+
Εσύ άκουσες τη φωνή μου.
3 Όταν με έριξες στα βάθη, στην καρδιά του πελάγους,
με τύλιξαν τα ρεύματα.+
Με σάρωσαν όλα τα αφρισμένα νερά και τα κύματά σου.+
4 Εγώ είπα: “Εκδιώχθηκα από μπροστά σου!
Πώς θα ατενίσω ξανά τον άγιο ναό σου;”
Φύκια μπλέχτηκαν στο κεφάλι μου.
6 Βυθίστηκα ως τις ρίζες των βουνών.
Οι αμπάρες της γης έκλειναν από πάνω μου για πάντα.
Αλλά εσύ, Ιεχωβά Θεέ μου, ανέβασες τη ζωή μου από τον λάκκο.+
7 Καθώς η ζωή* μου έσβηνε, τον Ιεχωβά θυμήθηκα.+
Τότε η προσευχή μου ήρθε σε εσένα, μέσα στον άγιο ναό σου.+
8 Όσοι είναι αφοσιωμένοι σε άχρηστα είδωλα εγκαταλείπουν εκείνον που τους δείχνει όσια αγάπη.*
9 Αλλά εγώ με φωνή ευχαριστίας θα θυσιάσω σε εσένα.
Ό,τι ευχήθηκα θα το εκπληρώσω.+
Η σωτηρία είναι από τον Ιεχωβά».+
10 Αργότερα ο Ιεχωβά διέταξε το ψάρι, και αυτό εξέμεσε τον Ιωνά στη στεριά.
3 Κατόπιν ο λόγος του Ιεχωβά ήρθε στον Ιωνά δεύτερη φορά:+ 2 «Σήκω, πήγαινε στη Νινευή,+ τη μεγάλη πόλη, και διακήρυξε προς αυτήν το άγγελμα που σου λέω».
3 Ο Ιωνάς λοιπόν σηκώθηκε και πήγε στη Νινευή+ υπακούοντας στον λόγο του Ιεχωβά.+ Η δε Νινευή ήταν πολύ μεγάλη πόλη*—χρειαζόταν κανείς τρεις ημέρες για να την περπατήσει. 4 Κατόπιν ο Ιωνάς μπήκε στην πόλη και περπατούσε μια ολόκληρη ημέρα εξαγγέλλοντας:* «Μονάχα 40 ημέρες ακόμη, και η Νινευή θα καταστραφεί».
5 Και οι Νινευίτες πίστεψαν στον Θεό,+ κήρυξαν νηστεία και ντύθηκαν με σάκο, από τον μεγαλύτερο ως τον μικρότερο. 6 Όταν το άγγελμα έφτασε στον βασιλιά της Νινευή, αυτός σηκώθηκε από τον θρόνο του, έβγαλε τη βασιλική στολή του, σκεπάστηκε με σάκο και κάθισε στις στάχτες. 7 Επιπλέον, έκανε σε όλη τη Νινευή την εξής διακήρυξη:
«Με διαταγή του βασιλιά και των ευγενών του: Άνθρωποι και ζώα, βόδια και γιδοπρόβατα, δεν πρέπει να φάνε τίποτα απολύτως. Δεν πρέπει να φάνε τροφή ούτε να πιουν νερό. 8 Ας σκεπαστούν με σάκο, άνθρωποι και ζώα. Ας επικαλεστούν ένθερμα τον Θεό και ας εγκαταλείψουν τις κακές οδούς τους και ας πάψουν να ασκούν βία. 9 Ποιος ξέρει; Ίσως ο αληθινός Θεός αλλάξει γνώμη* σχετικά με αυτό που προτίθεται να κάνει και απομακρυνθεί από τον φλογερό θυμό του και δεν αφανιστούμε».
10 Όταν ο αληθινός Θεός είδε τι έκαναν, ότι είχαν εγκαταλείψει τις κακές οδούς τους,+ άλλαξε γνώμη* για τη συμφορά που είπε ότι θα τους έφερνε, και δεν την έφερε.+
4 Ο Ιωνάς όμως δυσαρεστήθηκε πάρα πολύ και άναψε από θυμό. 2 Προσευχήθηκε λοιπόν στον Ιεχωβά και είπε: «Αχ! Ιεχωβά, αυτό δεν με απασχολούσε ενώ ήμουν ακόμη στον τόπο μου; Να γιατί προσπάθησα αρχικά να φύγω για τη Θαρσείς·+ ήξερα ότι είσαι συμπονετικός* και ελεήμων Θεός, μακρόθυμος και γεμάτος όσια αγάπη,+ και ότι λυπάσαι για τη συμφορά. 3 Τώρα, Ιεχωβά, πάρε, σε παρακαλώ, τη ζωή* μου. Καλύτερα να πεθάνω παρά να ζω».+
4 Ο Ιεχωβά ρώτησε: «Δικαιολογημένα θύμωσες τόσο πολύ;»
5 Κατόπιν ο Ιωνάς βγήκε από την πόλη και κάθισε στα ανατολικά της. Εκεί έφτιαξε ένα στέγαστρο και καθόταν στον ίσκιο του για να δει τι θα απογίνει η πόλη.+ 6 Τότε ο Ιεχωβά Θεός έκανε να μεγαλώσει μια νεροκολοκυθιά* πάνω από τον Ιωνά, ώστε να κάνει ίσκιο για το κεφάλι του και να απαλύνει την ταλαιπωρία του. Και ο Ιωνάς χάρηκε πολύ για τη νεροκολοκυθιά.
7 Αλλά τα χαράματα της επόμενης ημέρας, ο αληθινός Θεός έστειλε ένα σκουλήκι το οποίο χτύπησε τη νεροκολοκυθιά και αυτή ξεράθηκε. 8 Όταν ο ήλιος άρχισε να λάμπει, ο Θεός έστειλε επίσης έναν καυτό ανατολικό άνεμο, και ο ήλιος χτυπούσε τον Ιωνά στο κεφάλι, ώστε του ερχόταν λιποθυμία. Εκείνος ζητούσε να πεθάνει* και έλεγε: «Καλύτερα να πεθάνω παρά να ζω».+
9 Ο Θεός ρώτησε τον Ιωνά: «Δικαιολογημένα θύμωσες τόσο πολύ για τη νεροκολοκυθιά;»+
Τότε εκείνος είπε: «Δικαιολογημένα θύμωσα, και μάλιστα τόσο πολύ ώστε θέλω να πεθάνω». 10 Αλλά ο Ιεχωβά είπε: «Εσύ λυπήθηκες για τη νεροκολοκυθιά, για την οποία δεν μόχθησες ούτε την έκανες να μεγαλώσει· αυτή μεγάλωσε μέσα σε μια νύχτα και αφανίστηκε μέσα σε μια νύχτα. 11 Δεν έπρεπε και εγώ λοιπόν να λυπηθώ τη Νινευή, τη μεγάλη πόλη,+ στην οποία υπάρχουν πάνω από 120.000 άνθρωποι που δεν ξεχωρίζουν το σωστό από το λάθος,* καθώς και τα πολλά ζώα τους;»+
Σημαίνει «περιστέρι».
Ή αλλιώς «του σκάφους, το οποίο είχε κατάστρωμα».
Ή αλλιώς «λατρεύω».
Ή αλλιώς «προσπαθούσαν να προχωρήσουν».
Ή αλλιώς «εξαιτίας της ψυχής αυτού του ανθρώπου!»
Κυριολεκτικά «την κοιλιά».
Ή αλλιώς «Σιεόλ». Πρόκειται για τον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους. Βλέπε Γλωσσάριο.
Ή αλλιώς «Τα νερά με περικύκλωσαν μέχρι την ψυχή».
Ή αλλιώς «ψυχή».
Ή πιθανώς «εγκαταλείπουν την οσιότητά τους».
Κυριολεκτικά «πόλη μεγάλη για τον Θεό».
Ή πιθανώς «και, αφού περπάτησε μια ολόκληρη ημέρα, άρχισε να εξαγγέλλει».
Ή αλλιώς «μεταμεληθεί».
Ή αλλιώς «μεταμελήθηκε».
Ή αλλιώς «φιλεύσπλαχνος».
Ή αλλιώς «την ψυχή».
Ή πιθανώς «ένας ρίκινος».
Ή αλλιώς «να πεθάνει η ψυχή του».
Ή αλλιώς «δεν ξεχωρίζουν το δεξί τους χέρι από το αριστερό τους».