Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ

1 Ο Παύλος, απόστολος του Χριστού Ιησού μέσω του θελήματος του Θεού, και ο Τιμόθεος+ ο αδελφός μας, προς την εκκλησία του Θεού η οποία είναι στην Κόρινθο, περιλαμβανομένων όλων των αγίων που βρίσκονται σε όλη την Αχαΐα:+

2 Εύχομαι να έχετε παρ’ αξίαν καλοσύνη και ειρήνη από τον Θεό τον Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό.

3 Δοξασμένος να είναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού,+ ο Πατέρας του τρυφερού ελέους+ και ο Θεός κάθε παρηγοριάς,+ 4 ο οποίος μας παρηγορεί* σε κάθε μας δοκιμασία*+ για να μπορούμε να παρηγορούμε άλλους+ που περνούν οποιοδήποτε είδος δοκιμασίας* με την παρηγοριά που λαβαίνουμε από τον Θεό.+ 5 Διότι όπως αφθονούν σε εμάς τα παθήματα για τον Χριστό,+ έτσι αφθονεί και η παρηγοριά που λαβαίνουμε μέσω του Χριστού. 6 Αν λοιπόν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες,* είναι για τη δική σας παρηγοριά και σωτηρία· και αν παρηγορούμαστε, είναι για τη δική σας παρηγοριά, η οποία σας βοηθάει να υπομένετε τα ίδια παθήματα με εμάς. 7 Η ελπίδα μας για εσάς είναι ακλόνητη, καθώς ξέρουμε ότι, όπως συμμετέχετε στα παθήματα, έτσι θα συμμετάσχετε και στην παρηγοριά.+

8 Θέλουμε να είστε πλήρως ενήμεροι, αδελφοί, για τη θλίψη που περάσαμε στην επαρχία της Ασίας.+ Δεχτήκαμε υπερβολική πίεση πέρα από τη δύναμή μας, ώστε είχαμε πολλές αμφιβολίες ακόμη και για τη ζωή μας.+ 9 Μάλιστα, νομίζαμε ότι ήμασταν καταδικασμένοι σε θάνατο. Αυτό συνέβη για να μην εμπιστευόμαστε στον εαυτό μας, αλλά στον Θεό+ που ανασταίνει τους νεκρούς. 10 Από έναν τέτοιον θανάσιμο κίνδυνο μας έσωσε και θα μας σώσει, και στηρίζουμε σε αυτόν την ελπίδα μας ότι θα συνεχίσει να μας σώζει.+ 11 Μπορείτε και εσείς να βοηθάτε με τις δεήσεις σας για εμάς,+ ώστε να κάνουν πολλοί ευχαριστήριες προσευχές για εμάς όσον αφορά την εύνοια που λαβαίνουμε σε απάντηση των προσευχών που κάνουν πολλοί.*+

12 Το καύχημά μας, σχετικά με το οποίο καταθέτει ως μάρτυρας η συνείδησή μας, είναι αυτό: Έχουμε συμπεριφερθεί στον κόσμο, και ιδιαίτερα προς εσάς, με αγιότητα και ειλικρίνεια Θεού, όχι με σαρκική σοφία,+ αλλά με την παρ’ αξίαν καλοσύνη του Θεού. 13 Διότι δεν σας γράφουμε για τίποτα άλλο παρά μόνο για ό,τι διαβάζετε* και καταλαβαίνετε, και ελπίζω ότι θα συνεχίσετε να καταλαβαίνετε αυτά τα πράγματα πλήρως,* 14 όπως και έχετε καταλάβει μέχρις ενός βαθμού ότι εμείς είμαστε για εσάς λόγος για να καυχιέστε, όπως θα είστε και εσείς για εμάς την ημέρα του Κυρίου μας Ιησού.

15 Με αυτή την πεποίθηση λοιπόν είχα την πρόθεση να έρθω πρώτα σε εσάς για να έχετε μια δεύτερη ευκαιρία για χαρά·* 16 διότι είχα την πρόθεση να σας επισκεφτώ καθ’ οδόν προς τη Μακεδονία, να επιστρέψω σε εσάς από τη Μακεδονία και μετά να με ξεπροβοδίσετε για την Ιουδαία.+ 17 Όταν λοιπόν είχα αυτή την πρόθεση, μήπως αντιμετώπισα το ζήτημα με επιπολαιότητα; Ή μήπως κάνω σχέδια με σαρκικό τρόπο, ώστε λέω «Ναι, ναι» και μετά «Όχι, όχι»; 18 Αλλά όπως ο Θεός είναι αξιόπιστος, έτσι είναι αξιόπιστα και τα λόγια μας. Δεν σας λέμε «ναι» εννοώντας «όχι». 19 Διότι ο Γιος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, που κηρύχτηκε ανάμεσά σας από εμάς, δηλαδή από εμένα, τον Σιλουανό* και τον Τιμόθεο,+ δεν έγινε «ναι» και εντούτοις «όχι», αλλά το «ναι» έχει γίνει «ναι» στην περίπτωσή του. 20 Διότι όσες και αν είναι οι υποσχέσεις του Θεού, έχουν γίνει «ναι» μέσω αυτού.+ Συνεπώς, μέσω αυτού επίσης είναι το «Αμήν» που λέμε στον Θεό,+ ώστε να τον δοξάζουμε. 21 Αλλά εκείνος που εγγυάται ότι εσείς και εμείς ανήκουμε στον Χριστό και εκείνος που μας έχρισε είναι ο Θεός.+ 22 Επίσης εκείνος έχει βάλει τη σφραγίδα του πάνω μας+ και μας έχει δώσει την εγγύηση εκείνου που θα έρθει,* δηλαδή το πνεύμα,+ στην καρδιά μας.

23 Εγώ επικαλούμαι τον Θεό ως μάρτυρα εναντίον μου* ότι δεν έχω έρθει ακόμη στην Κόρινθο επειδή θέλω να σας γλιτώσω από θλίψη. 24 Όχι ότι εξουσιάζουμε την πίστη σας,+ αλλά είμαστε συνεργάτες για τη χαρά σας, γιατί με την πίστη σας στέκεστε.

2 Αποφάσισα να μην έρθω ξανά σε εσάς με λύπη. 2 Διότι αν εγώ λυπώ εσάς, ποιος θα με κάνει να χαρώ εκτός από αυτόν που λύπησα; 3 Έγραψα ό,τι έγραψα ώστε, όταν έρθω, να μη λυπηθώ εξαιτίας εκείνων για τους οποίους έπρεπε να χαίρομαι, επειδή είμαι πεπεισμένος ότι αυτό που φέρνει χαρά σε εμένα φέρνει την ίδια χαρά σε όλους σας. 4 Διότι από πολλή θλίψη και οδύνη καρδιάς σάς έγραψα με πολλά δάκρυα, όχι για να σας λυπήσω,+ αλλά για να σας δείξω πόσο βαθιά αγάπη έχω για εσάς.

5 Αν κανείς έχει προξενήσει λύπη,+ δεν έχει λυπήσει εμένα, αλλά όλους εσάς μέχρις ενός βαθμού—για να μην είμαι υπερβολικά σκληρός με ό,τι λέω. 6 Η επίπληξη που δόθηκε από την πλειονότητα είναι αρκετή για έναν τέτοιον άνθρωπο· 7 τώρα όμως πρέπει να τον συγχωρήσετε με καλοσύνη και να τον παρηγορήσετε,+ ώστε να μην τον καταβάλει* η υπερβολική λύπη.+ 8 Γι’ αυτό, σας προτρέπω να τον διαβεβαιώσετε για την αγάπη σας.+ 9 Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σας έγραψα: Για να εξακριβώσω αν θα αποδεικνυόσασταν υπάκουοι σε όλα. 10 Αν συγχωρείτε οποιονδήποτε για κάτι, τον συγχωρώ και εγώ. Μάλιστα, οτιδήποτε έχω συγχωρήσει (αν έχω συγχωρήσει κάτι) ήταν για χάρη σας ενώπιον του Χριστού, 11 ώστε να μην επικρατήσει σε βάρος μας* ο Σατανάς,+ γιατί δεν έχουμε άγνοια για τα σχέδιά του.*+

12 Όταν έφτασα στην Τρωάδα+ για να διακηρύξω τα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό, και μια πόρτα ήταν ανοιγμένη για εμένα σε σχέση με τον Κύριο, 13 το πνεύμα μου δεν ένιωσε ανακούφιση επειδή δεν βρήκα τον Τίτο+ τον αδελφό μου. Τους αποχαιρέτησα λοιπόν και έφυγα για τη Μακεδονία.+

14 Ευχαριστίες όμως ας δοθούν στον Θεό, ο οποίος πάντοτε μας οδηγεί σε θριαμβευτική πομπή μαζί με τον Χριστό και χρησιμοποιώντας εμάς απλώνει* την ευωδιά της γνώσης σχετικά με αυτόν σε κάθε τόπο! 15 Διότι για τον Θεό εμείς είμαστε ευωδιά του Χριστού ανάμεσα σε εκείνους που σώζονται και ανάμεσα σε εκείνους που αφανίζονται· 16 για τους τελευταίους οσμή* θανάτου που οδηγεί στον θάνατο,+ για τους πρώτους ευωδιά ζωής που οδηγεί στη ζωή. Και ποιος έχει επαρκή προσόντα για αυτά; 17 Εμείς, διότι εμείς δεν εμπορευόμαστε* τον λόγο του Θεού+ όπως κάνουν πολλοί, αλλά μιλάμε με κάθε ειλικρίνεια ως σταλμένοι από τον Θεό, ναι, ενώπιον του Θεού και μαζί με τον Χριστό.

3 Αρχίζουμε να συνιστούμε πάλι τον εαυτό μας; Ή χρειαζόμαστε, όπως μερικοί, συστατικές επιστολές προς εσάς ή από εσάς; 2 Εσείς είστε η επιστολή μας,+ που είναι χαραγμένη στην καρδιά μας και τη γνωρίζει και τη διαβάζει όλη η ανθρωπότητα. 3 Διότι είναι φανερό ότι εσείς είστε επιστολή του Χριστού γραμμένη από εμάς ως διακόνους,+ χαραγμένη, όχι με μελάνι, αλλά με το πνεύμα ενός ζωντανού Θεού, όχι σε πέτρινες πλάκες,+ αλλά σε σάρκινες πλάκες, σε καρδιές.+

4 Έχουμε αυτού του είδους την πεποίθηση ενώπιον του Θεού μέσω του Χριστού. 5 Όχι ότι εμείς έχουμε από μόνοι μας επαρκή προσόντα για να θεωρήσουμε ότι κάτι προέρχεται από εμάς, αλλά το ότι έχουμε επαρκή προσόντα προέρχεται από τον Θεό,+ 6 ο οποίος μας έχει δώσει επαρκή προσόντα για να είμαστε διάκονοι μιας νέας διαθήκης,+ όχι γραπτού κώδικα,+ αλλά πνεύματος· διότι ο γραπτός κώδικας καταδικάζει σε θάνατο,+ το πνεύμα όμως ζωοποιεί.+

7 Αν ο κώδικας που απονέμει θάνατο και που χαράχτηκε με γράμματα σε πέτρες+ ήρθε σε ύπαρξη με τέτοια δόξα ώστε οι γιοι του Ισραήλ δεν μπορούσαν να ατενίσουν το πρόσωπο του Μωυσή εξαιτίας της δόξας του προσώπου του,+ μιας δόξας η οποία θα καταργούνταν, 8 γιατί να μη γίνεται η απονομή του πνεύματος+ με ακόμη μεγαλύτερη δόξα;+ 9 Διότι αν ήταν ένδοξος ο κώδικας που απονέμει καταδίκη,+ πόσο πιο ένδοξη+ θα ήταν η απονομή της δικαιοσύνης!+ 10 Μάλιστα, ακόμη και αυτό που είχε γίνει κάποτε ένδοξο έχει απογυμνωθεί από δόξα λόγω της δόξας που υπερέχει από αυτό.+ 11 Διότι αν εισάχθηκε με δόξα εκείνο που θα καταργούνταν,+ πόσο μεγαλύτερη θα ήταν η δόξα εκείνου που παραμένει!+

12 Εφόσον έχουμε τέτοια ελπίδα,+ διαθέτουμε μεγάλη παρρησία 13 και δεν ενεργούμε όπως τότε που ο Μωυσής έβαζε κάλυμμα στο πρόσωπό του+ για να μην ατενίσουν οι γιοι του Ισραήλ το τέλος εκείνου που θα καταργούνταν. 14 Αλλά η διάνοιά τους έγινε νωθρή.+ Διότι μέχρι τη σημερινή ημέρα, παραμένει το ίδιο κάλυμμα όποτε διαβάζεται η παλιά διαθήκη,+ επειδή αυτό αφαιρείται μόνο μέσω του Χριστού.+ 15 Στην πραγματικότητα, μέχρι σήμερα, όποτε διαβάζεται ο Μωυσής,+ ένα κάλυμμα σκεπάζει την καρδιά τους.+ 16 Όταν όμως κάποιος στρέφεται στον Ιεχωβά,* το κάλυμμα αφαιρείται.+ 17 Ο Ιεχωβά* είναι το Πνεύμα,+ και όπου υπάρχει το πνεύμα του Ιεχωβά,* υπάρχει ελευθερία.+ 18 Και όλοι εμείς, καθώς αντανακλούμε σαν καθρέφτες τη δόξα του Ιεχωβά* με πρόσωπα από τα οποία έχει αφαιρεθεί το κάλυμμα, μεταμορφωνόμαστε στην ίδια εικόνα από έναν βαθμό δόξας σε άλλον,* ακριβώς όπως γίνεται από τον Ιεχωβά,* το Πνεύμα.*+

4 Γι’ αυτό, εφόσον έχουμε αυτή τη διακονία μέσω του ελέους που μας δείχτηκε, δεν παραιτούμαστε. 2 Αντίθετα, έχουμε αποκηρύξει τα αισχρά και ύπουλα πράγματα, καθώς δεν περπατάμε με πανουργία ούτε νοθεύουμε τον λόγο του Θεού·+ αλλά φανερώνοντας την αλήθεια, συνιστούμε τον εαυτό μας σε κάθε ανθρώπινη συνείδηση ενώπιον του Θεού.+ 3 Αν τα καλά νέα τα οποία διακηρύττουμε είναι καλυμμένα, είναι καλυμμένα ανάμεσα σε εκείνους που αφανίζονται, 4 ανάμεσα στους οποίους ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων*+ έχει τυφλώσει τη διάνοια των απίστων,+ ώστε να μη λάμψει ο φωτισμός*+ των ένδοξων καλών νέων σχετικά με τον Χριστό, ο οποίος είναι η εικόνα του Θεού.+ 5 Διότι δεν κηρύττουμε σχετικά με τον εαυτό μας, αλλά κηρύττουμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος και ότι εμείς είμαστε δούλοι σας για χάρη του Ιησού. 6 Διότι ο Θεός είναι που είπε: «Ας λάμψει φως από το σκοτάδι»,+ και αυτός έλαμψε στην καρδιά μας για να τη φωτίσει+ με την ένδοξη γνώση του Θεού μέσω του προσώπου του Χριστού.

7 Ωστόσο, έχουμε αυτόν τον θησαυρό+ σε χωμάτινα σκεύη,*+ ώστε η δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό να είναι του Θεού και όχι από εμάς.+ 8 Πιεζόμαστε πολύ με κάθε τρόπο, αλλά δεν είμαστε στριμωγμένοι σε βαθμό που να μην κινούμαστε· βρισκόμαστε σε αμηχανία, αλλά δεν έχουμε μείνει χωρίς διέξοδο·*+ 9 διωκόμαστε, αλλά δεν είμαστε εγκαταλειμμένοι·+ μας ρίχνουν κάτω, αλλά δεν καταστρεφόμαστε.+ 10 Πάντοτε υπομένουμε στο σώμα μας τη θανατηφόρα μεταχείριση που υπέστη ο Ιησούς,+ ώστε και η ζωή του Ιησού να φανερωθεί στο σώμα μας. 11 Διότι εμείς που ζούμε ερχόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι με τον θάνατο+ για χάρη του Ιησού, ώστε και η ζωή του Ιησού να φανερωθεί στη θνητή μας σάρκα. 12 Σε εμάς λοιπόν βρίσκεται σε δράση ο θάνατος, αλλά σε εσάς η ζωή.

13 Επειδή έχουμε το ίδιο πνεύμα πίστης με αυτό για το οποίο είναι γραμμένο: «Εκδήλωσα πίστη, γι’ αυτό και μίλησα»,+ εκδηλώνουμε και εμείς πίστη, γι’ αυτό και μιλάμε, 14 γνωρίζοντας ότι Εκείνος που ανέστησε τον Ιησού θα αναστήσει και εμάς επίσης με τον Ιησού και θα μας παρουσιάσει μαζί με εσάς.+ 15 Διότι όλα αυτά γίνονται για χάρη σας, ώστε η παρ’ αξίαν καλοσύνη να αυξάνεται και να αφθονεί ακόμη περισσότερο, επειδή πολύ περισσότεροι προσφέρουν ευχαριστία προς δόξα του Θεού.+

16 Γι’ αυτό, δεν παραιτούμαστε, αλλά ακόμη και αν ο εξωτερικός μας άνθρωπος φθείρεται, σίγουρα ο εσωτερικός μας άνθρωπος ανανεώνεται από ημέρα σε ημέρα. 17 Διότι αν και η θλίψη* είναι στιγμιαία και ελαφριά, παράγει για εμάς δόξα που έχει ολοένα και πιο υπερέχουσα σπουδαιότητα* και είναι αιώνια·+ 18 ενώ εμείς προσηλώνουμε τα μάτια μας, όχι σε αυτά που βλέπονται, αλλά σε αυτά που δεν βλέπονται.+ Διότι αυτά που βλέπονται είναι προσωρινά, αυτά όμως που δεν βλέπονται είναι αιώνια.

5 Διότι γνωρίζουμε ότι αν το επίγειο σπίτι μας, αυτή η σκηνή, κατεδαφιστεί,*+ θα έχουμε ένα οικοδόμημα από τον Θεό, ένα σπίτι που δεν θα είναι φτιαγμένο από χέρια,+ αιώνιο στους ουρανούς. 2 Διότι σε αυτό το σπίτι* στενάζουμε, επιθυμώντας θερμά να ντυθούμε αυτό που είναι για εμάς από τον ουρανό*+ 3 επειδή, όταν το ντυθούμε, δεν θα είμαστε γυμνοί. 4 Εμείς μάλιστα που βρισκόμαστε σε αυτή τη σκηνή στενάζουμε καθώς καταβαρυνόμαστε, επειδή δεν θέλουμε να βγάλουμε αυτήν, αλλά θέλουμε να ντυθούμε την άλλη,+ ώστε η ζωή να καταπιεί αυτό που είναι θνητό.+ 5 Εκείνος που μας προετοίμασε για αυτή τη ζωή είναι ο Θεός,+ ο οποίος μας έδωσε το πνεύμα ως εγγύηση αυτού που θα έρθει.*+

6 Έτσι λοιπόν, έχουμε πάντοτε μεγάλο θάρρος και γνωρίζουμε ότι, ενόσω κατοικούμε στο σώμα, είμαστε μακριά από τον Κύριο.+ 7 Το γνωρίζουμε αυτό επειδή περπατάμε μέσω πίστης, όχι μέσω όρασης. 8 Αλλά έχουμε μεγάλο θάρρος και θα προτιμούσαμε να είμαστε μακριά από το σώμα και να κατοικούμε μαζί με τον Κύριο.+ 9 Επομένως, ανεξάρτητα από το πού κατοικούμε, είτε μαζί του είτε μακριά του, βάζουμε στόχο μας το να είμαστε πάντα ευπρόσδεκτοι σε αυτόν. 10 Διότι όλοι πρέπει να παρουσιαστούμε* μπροστά στη δικαστική έδρα του Χριστού, ώστε ο καθένας να λάβει ανταπόδοση σύμφωνα με ό,τι έχει κάνει ενόσω είναι στο σώμα, είτε καλό είτε κακό.*+

11 Γι’ αυτό, επειδή γνωρίζουμε τον φόβο του Κυρίου, εξακολουθούμε να πείθουμε ανθρώπους, αλλά ο Θεός μάς γνωρίζει πολύ καλά.* Ελπίζω όμως ότι μας γνωρίζουν πολύ καλά και οι* συνειδήσεις σας. 12 Δεν συνιστούμε τον εαυτό μας πάλι σε εσάς, αλλά σας δίνουμε ένα κίνητρο για να καυχιέστε σχετικά με εμάς, ώστε να μπορείτε να απαντήσετε σε εκείνους που καυχιούνται για την εξωτερική εμφάνιση+ αλλά όχι για αυτό που υπάρχει στην καρδιά. 13 Διότι αν χάσαμε το μυαλό μας,+ ήταν για τον Θεό· αν είμαστε σώφρονες, είναι για εσάς. 14 Διότι η αγάπη την οποία έχει ο Χριστός μάς καθιστά υπόχρεους, επειδή συμπεράναμε το εξής: ότι ένας πέθανε για όλους·+ άρα λοιπόν, όλοι είχαν πεθάνει. 15 Και πέθανε για όλους, ώστε εκείνοι που ζουν να μη ζουν πια για τον εαυτό τους+ αλλά για αυτόν που πέθανε για εκείνους και αναστήθηκε.

16 Από τώρα και έπειτα λοιπόν δεν γνωρίζουμε κανέναν άνθρωπο από σαρκική άποψη.+ Ακόμη και αν κάποτε γνωρίσαμε τον Χριστό σύμφωνα με τη σάρκα, σίγουρα δεν τον γνωρίζουμε πια έτσι.+ 17 Γι’ αυτό, αν κανείς είναι σε ενότητα με τον Χριστό, είναι νέα δημιουργία·+ τα παλιά πράγματα παρήλθαν και νέα έχουν έρθει σε ύπαρξη. 18 Τα πάντα όμως είναι από τον Θεό, ο οποίος μας συμφιλίωσε με τον εαυτό του μέσω του Χριστού+ και μας έδωσε τη διακονία της συμφιλίωσης.+ 19 Δηλαδή ο Θεός, μέσω του Χριστού, συμφιλίωνε έναν κόσμο με τον εαυτό του,+ χωρίς να τους καταλογίζει τις παραβάσεις τους,+ και εμπιστεύτηκε σε εμάς το άγγελμα της συμφιλίωσης.+

20 Είμαστε λοιπόν πρεσβευτές+ που αναπληρώνουμε τον Χριστό,+ σαν να απηύθυνε ο Θεός έκκληση χρησιμοποιώντας εμάς. Ως αναπληρωτές του Χριστού, παρακαλούμε: «Συμφιλιωθείτε με τον Θεό». 21 Αυτόν που δεν ήξερε αμαρτία,+ εκείνος τον έκανε αμαρτία* για εμάς, ώστε μέσω αυτού εμείς να γίνουμε δίκαιοι ενώπιον του Θεού.+

6 Καθώς εργαζόμαστε μαζί με αυτόν,+ σας προτρέπουμε επίσης να μη δεχτείτε την παρ’ αξίαν καλοσύνη του Θεού και σας διαφύγει ο σκοπός της.+ 2 Διότι αυτός λέει: «Σε ευπρόσδεκτο καιρό σε άκουσα και σε ημέρα σωτηρίας σε βοήθησα».+ Ορίστε! Τώρα είναι ο ιδιαίτερα ευπρόσδεκτος καιρός. Ορίστε! Τώρα είναι η ημέρα της σωτηρίας.

3 Με κανέναν τρόπο δεν δίνουμε οποιαδήποτε αιτία για πρόσκομμα για να μην καταλογιστεί σφάλμα στη διακονία μας·+ 4 αλλά με κάθε τρόπο συνιστούμε τον εαυτό μας ως διάκονο του Θεού:+ με το να υπομένουμε πολλά, με θλίψεις, με καιρούς ανάγκης, με δυσκολίες,+ 5 με ξυλοδαρμούς, με φυλακίσεις,+ με οχλαγωγίες, με σκληρή εργασία, με νύχτες αγρύπνιας, με περιόδους χωρίς τροφή·+ 6 με αγνότητα, με γνώση, με μακροθυμία,+ με καλοσύνη,+ με άγιο πνεύμα, με ανυπόκριτη αγάπη,+ 7 με αληθινά λόγια, με δύναμη Θεού·+ μέσω των όπλων της δικαιοσύνης+ στο δεξί χέρι* και στο αριστερό χέρι,* 8 μέσω δόξας και ατίμωσης, μέσω δυσφήμησης και επαίνων. Θεωρούμαστε απατεώνες και εντούτοις είμαστε φιλαλήθεις, 9 θεωρούμαστε άγνωστοι και εντούτοις μας αναγνωρίζουν, άτομα που πεθαίνουν* και εντούτοις ορίστε! ζούμε,+ άτομα που τιμωρούνται* και εντούτοις δεν έχουμε παραδοθεί στον θάνατο,+ 10 άτομα που λυπούνται αλλά πάντοτε χαιρόμαστε, φτωχοί αλλά πλουτίζουμε πολλούς, άτομα που δεν έχουν τίποτα και εντούτοις έχουμε τα πάντα στην κατοχή μας.+

11 Έχουμε ανοίξει το στόμα μας για να σας μιλήσουμε,* Κορίνθιοι, και έχουμε ανοίξει διάπλατα την καρδιά μας. 12 Δεν εκδηλώνουμε εμείς με φειδωλία* τη στοργή μας για εσάς,+ αλλά εσείς εκδηλώνετε με φειδωλία την τρυφερή στοργή σας για εμάς. 13 Ανταποκρινόμενοι λοιπόν—σας μιλώ σαν να είστε παιδιά μου—ανοίξτε και εσείς διάπλατα την καρδιά σας.*+

14 Μην μπαίνετε άνισα κάτω από τον ίδιο ζυγό* με απίστους.+ Διότι τι σχέση έχουν η δικαιοσύνη και η ανομία;+ Ή τι συμμετοχή έχει το φως με το σκοτάδι;+ 15 Ακόμη, τι αρμονία υπάρχει μεταξύ του Χριστού και του Βελίαλ;*+ Ή τι το κοινό* έχει ένα πιστό άτομο με ένα άπιστο;+ 16 Και τι συμφωνία έχει ο ναός του Θεού με τα είδωλα;+ Διότι εμείς είμαστε ναός ενός ζωντανού Θεού,+ όπως είπε ο Θεός: «Θα κατοικήσω ανάμεσά τους+ και θα περπατώ ανάμεσά τους· εγώ θα είμαι Θεός τους, και αυτοί θα είναι λαός μου».+ 17 «“Γι’ αυτό, βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά,* “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”»·+ «“και εγώ θα σας δεχτώ”».+ 18 «“Εγώ θα γίνω πατέρας για εσάς,+ και εσείς θα γίνετε γιοι και κόρες για εμένα”,+ λέει ο Ιεχωβά,* ο Παντοδύναμος».

7 Εφόσον λοιπόν έχουμε αυτές τις υποσχέσεις,+ αγαπητοί, ας καθαρίσουμε τον εαυτό μας από κάθε μόλυσμα σάρκας και πνεύματος,+ τελειοποιώντας αγιότητα με φόβο Θεού.

2 Κάντε χώρο για εμάς στην καρδιά σας.+ Δεν αδικήσαμε κανέναν, δεν διαφθείραμε κανέναν, δεν εκμεταλλευτήκαμε κανέναν.+ 3 Δεν το λέω αυτό για να σας καταδικάσω. Διότι είπα προηγουμένως ότι είστε στην καρδιά μας είτε ζούμε είτε πεθαίνουμε. 4 Έχω μεγάλη παρρησία απέναντί σας. Έχω μεγάλη καύχηση αναφορικά με εσάς. Είμαι γεμάτος παρηγοριά· ξεχειλίζω από χαρά σε όλη μας την ταλαιπωρία.+

5 Όταν φτάσαμε στη Μακεδονία,+ το σώμα* μας δεν βρήκε ανακούφιση, αλλά ταλαιπωρούμασταν με κάθε τρόπο—έξω υπήρχαν διαμάχες και μέσα φόβοι. 6 Αλλά ο Θεός, ο οποίος παρηγορεί τους αποκαρδιωμένους,+ μας παρηγόρησε με την παρουσία του Τίτου· 7 και όχι μόνο με την παρουσία του, αλλά και με την παρηγοριά την οποία έλαβε χάρη σε εσάς, καθώς μας ανέφερε τη λαχτάρα σας για εμένα, τη βαθιά θλίψη σας και την έντονη ανησυχία* σας για εμένα· χάρηκα λοιπόν ακόμη περισσότερο.

8 Ακόμη και αν σας λύπησα με την επιστολή μου,+ δεν μεταμελούμαι. Έστω και αν μεταμελήθηκα αρχικά (βλέποντας ότι η επιστολή σάς λύπησε, αν και μόνο για λίγο), 9 τώρα χαίρομαι, όχι επειδή λυπηθήκατε απλώς, αλλά επειδή η λύπη σας σάς οδήγησε σε μετάνοια. Διότι λυπηθήκατε με θεοσεβή τρόπο, και έτσι δεν ζημιωθήκατε εξαιτίας μας. 10 Διότι η λύπη με θεοσεβή τρόπο παράγει μετάνοια που οδηγεί σε σωτηρία για την οποία κανείς δεν μεταμελείται·+ η λύπη όμως του κόσμου παράγει θάνατο. 11 Δείτε πόσο μεγάλη θέρμη παρήγαγε σε εσάς το ότι λυπηθήκατε με θεοσεβή τρόπο, ναι, ώθηση για να καθαριστείτε, ναι, αγανάκτηση, ναι, φόβο, ναι, ένθερμη επιθυμία, ναι, ζήλο, ναι, διόρθωση της αδικίας!+ Από κάθε άποψη δείξατε ότι είστε αγνοί* σε αυτό το ζήτημα. 12 Μολονότι σας έγραψα, δεν το έκανα για αυτόν που αδίκησε ούτε για αυτόν που αδικήθηκε,+ αλλά για να φανεί ανάμεσά σας η θέρμη σας για εμάς ενώπιον του Θεού. 13 Να γιατί παρηγορηθήκαμε.

Αλλά εκτός από την παρηγοριά που νιώσαμε, χαρήκαμε ακόμη περισσότερο με τη χαρά του Τίτου, επειδή όλοι σας αναζωογονήσατε το πνεύμα του. 14 Διότι αν καυχήθηκα σε αυτόν σχετικά με εσάς, δεν ντροπιάστηκα· αλλά όπως ήταν αλήθεια όλα όσα είπαμε σε εσάς, έτσι αποδείχτηκε αληθινή και η καύχησή μας στον Τίτο. 15 Επίσης, εκείνος νιώθει περισσότερη τρυφερή στοργή για εσάς καθώς θυμάται την υπακοή όλων σας,+ πώς τον δεχτήκατε με φόβο και τρόμο. 16 Χαίρομαι που με κάθε τρόπο μπορώ να έχω εμπιστοσύνη σε εσάς.*

8 Θέλουμε να σας ενημερώσουμε, αδελφοί, για την παρ’ αξίαν καλοσύνη του Θεού η οποία έχει χορηγηθεί στις εκκλησίες της Μακεδονίας.+ 2 Ενόσω ταλαιπωρούνταν στη διάρκεια μιας μεγάλης δοκιμασίας, η αφθονία της χαράς τους και η βαθιά τους φτώχεια έκαναν να αφθονεί* ο πλούτος της γενναιοδωρίας τους. 3 Διότι πρόσφεραν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους,+ ναι, σας βεβαιώνω, ακόμη και πέρα από τις δυνατότητές τους,+ 4 παρακαλώντας μας ένθερμα με δική τους πρωτοβουλία να έχουν το προνόμιο να κάνουν προσφορά με καλοσύνη, ώστε να συμμετάσχουν στη διακονία παροχής βοήθειας για τους αγίους.+ 5 Και όχι μόνο όπως είχαμε ελπίσει, αλλά πρώτα έδωσαν τον εαυτό τους στον Κύριο και σε εμάς μέσω του θελήματος του Θεού. 6 Παροτρύναμε λοιπόν τον Τίτο,+ εφόσον εκείνος ξεκίνησε αυτό το έργο ανάμεσά σας, να ολοκληρώσει κιόλας την ίδια προσφορά που κάνετε με καλοσύνη. 7 Όπως αφθονείτε στο καθετί, σε πίστη, σε λόγο, σε γνώση, σε αμείωτο ζήλο, και όπως έχετε άφθονη αγάπη από εμάς, εύχομαι να αφθονήσετε και σε αυτή την προσφορά που κάνετε με καλοσύνη.+

8 Δεν το λέω αυτό για να σας δώσω εντολή, αλλά για να σας γνωστοποιήσω τη θέρμη άλλων και για να δοκιμάσω τη γνησιότητα της αγάπης σας. 9 Διότι γνωρίζετε την παρ’ αξίαν καλοσύνη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ότι, αν και ήταν πλούσιος, έγινε φτωχός για χάρη σας,+ ώστε εσείς να γίνετε πλούσιοι μέσω της φτώχειας του.

10 Και σχετικά με αυτό το ζήτημα λέω τη γνώμη μου:+ Αυτό το έργο είναι προς όφελός σας, δεδομένου ότι ήδη πριν από έναν χρόνο εσείς, όχι μόνο το ξεκινήσατε, αλλά επίσης εκδηλώσατε την επιθυμία να το κάνετε. 11 Τώρα λοιπόν, ολοκληρώστε αυτό που αρχίσατε να κάνετε ώστε η προθυμία που δείξατε στην ανάληψη δράσης να ολοκληρωθεί σύμφωνα με ό,τι μπορείτε να διαθέσετε. 12 Διότι αν υπάρχει πρώτα η προθυμία, είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη σύμφωνα με ό,τι έχει κανείς,+ όχι σύμφωνα με ό,τι δεν έχει. 13 Διότι δεν θέλω να διευκολύνω άλλους και να δυσκολέψω εσάς· 14 αλλά μέσω εξισορρόπησης, το τωρινό σας περίσσευμα να αντισταθμίσει την ανάγκη εκείνων, ώστε και το περίσσευμα εκείνων να αντισταθμίσει τη δική σας έλλειψη για να γίνει εξισορρόπηση. 15 Όπως είναι γραμμένο: «Αυτός που είχε πολύ δεν είχε πάρα πολύ, και αυτός που είχε λίγο δεν είχε πολύ λίγο».+

16 Ευχαριστίες ας δοθούν στον Θεό, ο οποίος έβαλε το ίδιο έντονο ενδιαφέρον για εσάς στην καρδιά του Τίτου,+ 17 επειδή αυτός βέβαια ανταποκρίθηκε στην παρότρυνση αλλά, όντας πολύ πρόθυμος, έρχεται σε εσάς με δική του πρωτοβουλία. 18 Στέλνουμε όμως μαζί του τον αδελφό που επαινείται σε όλες τις εκκλησίες σε σχέση με τα καλά νέα. 19 Εκτός αυτού, διορίστηκε επίσης από τις εκκλησίες να είναι σύντροφός μας στο ταξίδι, καθώς διαχειριζόμαστε αυτή τη δωρεά η οποία προσφέρεται με καλοσύνη για τη δόξα του Κυρίου και σε απόδειξη της προθυμίας που έχουμε να βοηθήσουμε. 20 Με αυτόν τον τρόπο, αποφεύγουμε το ενδεχόμενο να μας καταλογίσει κανείς σφάλμα σε σχέση με αυτή την απλόχερη συνεισφορά την οποία διαχειριζόμαστε.+ 21 Διότι “φροντίζουμε για τα πάντα με εντιμότητα, όχι μόνο ενώπιον του Ιεχωβά,* αλλά και ενώπιον των ανθρώπων”.+

22 Επιπλέον, στέλνουμε μαζί τους τον αδελφό μας τον οποίο έχουμε δοκιμάσει αρκετές φορές και έχουμε διαπιστώσει ότι είναι επιμελής σε πολλά ζητήματα, τώρα δε πολύ πιο επιμελής λόγω της μεγάλης εμπιστοσύνης που έχει σε εσάς. 23 Αν όμως υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με τον Τίτο, αυτός με συντροφεύει* και συνεργάζεται με εμένα για τα δικά σας συμφέροντα· αν υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με τους αδελφούς μας, αυτοί είναι απόστολοι εκκλησιών και δόξα του Χριστού. 24 Κάντε λοιπόν φανερή σε αυτούς την απόδειξη της αγάπης σας,+ και δείξτε στις εκκλησίες γιατί καυχηθήκαμε σχετικά με εσάς.

9 Όσον αφορά τη διακονία που είναι για τους αγίους,+ δεν είναι στην ουσία απαραίτητο να σας γράφω, 2 γιατί ξέρω την προθυμία σας για την οποία καυχιέμαι στους Μακεδόνες, ότι η Αχαΐα είναι έτοιμη εδώ και έναν χρόνο, και ο ζήλος σας έχει υποκινήσει την πλειονότητά τους. 3 Στέλνω όμως τους αδελφούς, ώστε η καύχησή μας σχετικά με εσάς να μην αποδειχτεί κενή από αυτή την άποψη και να είστε πράγματι έτοιμοι, όπως έλεγα ότι θα ήσασταν. 4 Αλλιώς, αν οι Μακεδόνες έρθουν μαζί μου και σας βρουν ανέτοιμους, θα ντροπιαστούμε εμείς—για να μην πούμε εσείς—λόγω της εμπιστοσύνης μας σε εσάς. 5 Το θεώρησα λοιπόν αναγκαίο να παροτρύνω τους αδελφούς να έρθουν σε εσάς από πριν και να ετοιμάσουν εκ των προτέρων την απλόχερη δωρεά την οποία υποσχεθήκατε, ώστε να είναι έτοιμη ως απλόχερη δωρεά και όχι ως κάτι που αρπάχθηκε.

6 Όσο για αυτό όμως, όποιος σπέρνει με τσιγκουνιά θα θερίσει και με τσιγκουνιά, και όποιος σπέρνει με αφθονία θα θερίσει και με αφθονία.+ 7 Ο καθένας ας ενεργήσει ακριβώς όπως έχει αποφασίσει στην καρδιά του, όχι δυσανασχετώντας* ή αναγκαστικά,+ γιατί ο Θεός αγαπάει αυτόν που δίνει με χαρά.+

8 Επιπλέον, ο Θεός μπορεί να κάνει να αφθονήσει σε εσάς όλη του η παρ’ αξίαν καλοσύνη, ώστε να είστε πάντοτε πλήρως αυτάρκεις στο καθετί, καθώς επίσης να έχετε αφθονία για κάθε καλό έργο.+ 9 (Όπως είναι γραμμένο: «Αυτός μοίρασε άφθονα·* έδωσε στους φτωχούς. Η δικαιοσύνη του παραμένει για πάντα».+ 10 Εκείνος λοιπόν που χορηγεί άφθονα σπόρο στον σπορέα και ψωμί για φαγητό θα χορηγήσει και θα πληθύνει τον σπόρο για να σπέρνετε και θα αυξήσει τη σοδειά της δικαιοσύνης σας.) 11 Στο καθετί γίνεστε πλούσιοι για κάθε είδους γενναιοδωρία, η οποία παράγει μέσα από εμάς ευχαριστία προς τον Θεό· 12 επειδή η διακονία αυτής της δημόσιας υπηρεσίας δεν είναι μόνο για να καλύψει πλήρως τις ανάγκες των αγίων+ αλλά και για να αποτελέσει αφορμή να δοθούν πολλές ευχαριστίες στον Θεό. 13 Λόγω της απόδειξης την οποία δίνει αυτή η διακονία παροχής βοήθειας, εκείνοι δοξάζουν τον Θεό επειδή είστε υποτακτικοί στα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό, όπως διακηρύξατε δημόσια, και επειδή είστε γενναιόδωροι όσον αφορά τη συνεισφορά σας προς εκείνους και προς όλους.+ 14 Και με δέηση για εσάς, εκφράζουν στοργή για εσάς λόγω της υπερέχουσας παρ’ αξίαν καλοσύνης του Θεού που είναι πάνω σας.

15 Ευχαριστίες ας δοθούν στον Θεό για την απερίγραπτη δωρεά του.

10 Εγώ ο ίδιος, ο Παύλος, κάνω έκκληση σε εσάς μέσω της πραότητας και της καλοσύνης του Χριστού,+ μολονότι φαίνομαι ασήμαντος όταν βρίσκομαι ανάμεσά σας πρόσωπο με πρόσωπο,+ αλλά έχω τόλμη απέναντί σας όταν είμαι απών.+ 2 Παρακαλώ, όταν θα είμαι παρών, να μη χρειαστεί να εκδηλώσω τόλμη και να πάρω τα σκληρά μέτρα που υπολογίζω εναντίον μερικών που θεωρούν ότι περπατάμε με σαρκικό τρόπο. 3 Διότι αν και περπατάμε με σάρκα, δεν διεξάγουμε πόλεμο σύμφωνα με αυτό που είμαστε στη σάρκα. 4 Τα όπλα του πολέμου μας δεν είναι σαρκικά,+ αλλά δυνατά από τον Θεό+ για ανατροπή ισχυρά οχυρωμένων πραγμάτων. 5 Διότι ανατρέπουμε συλλογισμούς και κάθε υψηλό πράγμα που υψώνεται εναντίον της γνώσης του Θεού,+ και αιχμαλωτίζουμε κάθε σκέψη για να την κάνουμε υπάκουη στον Χριστό· 6 και είμαστε έτοιμοι να επιβάλουμε τιμωρία για κάθε ανυπακοή,+ αφού γίνει πλήρης η δική σας υπακοή.

7 Εσείς βλέπετε τα πράγματα σύμφωνα με τη φαινομενική τους αξία. Αν κάποιος είναι βέβαιος ότι ανήκει στον Χριστό, ας αναλογιστεί πάλι το εξής: Όπως ανήκει αυτός στον Χριστό, έτσι ανήκουμε και εμείς. 8 Διότι ακόμη και αν καυχηθώ κάπως υπερβολικά για την εξουσία που μας έδωσε ο Κύριος να σας εποικοδομούμε και όχι να σας κατεδαφίζουμε,+ δεν θα ντροπιαστώ. 9 Δεν θέλω να θεωρηθεί ότι προσπαθώ να σας τρομοκρατήσω με τις επιστολές μου. 10 Διότι αυτοί λένε: «Οι επιστολές του είναι βαρυσήμαντες και δυνατές, αλλά η προσωπική του παρουσία είναι αδύναμη και ο λόγος του αξιοκαταφρόνητος». 11 Ένας τέτοιος άνθρωπος ας σκεφτεί ότι αυτά που λέμε* στις επιστολές όταν είμαστε απόντες, αυτά θα κάνουμε* και όταν θα είμαστε παρόντες.+ 12 Εμείς δεν τολμάμε να κατατάξουμε ούτε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με μερικούς που συνιστούν τον εαυτό τους.+ Αλλά όταν αυτοί μετρούν τον εαυτό τους με βάση τον εαυτό τους και συγκρίνουν τον εαυτό τους με τον εαυτό τους, δείχνουν ότι δεν έχουν κατανόηση.+

13 Εμείς όμως δεν θα καυχηθούμε έξω από τα διορισμένα μας όρια, αλλά μέσα στο όριο του τομέα που μας ανέθεσε* ο Θεός, κάνοντάς το να φτάσει μέχρι και σε εσάς.+ 14 Δεν εκτείνουμε τον εαυτό μας υπερβολικά σαν να μη σας φτάναμε, γιατί εμείς ήμασταν οι πρώτοι που φτάσαμε μέχρι εσάς με τα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό.+ 15 Όχι, δεν καυχιόμαστε έξω από τα διορισμένα μας όρια για τους κόπους κάποιου άλλου, αλλά ελπίζουμε ότι, καθώς η πίστη σας θα συνεχίσει να αυξάνεται, θα αυξηθούν και όσα έχουμε κάνει, μέσα στον τομέα μας. Τότε θα αφθονήσουμε ακόμη περισσότερο, 16 ώστε να μπορέσουμε να διακηρύξουμε τα καλά νέα στις χώρες πέρα από εσάς, προκειμένου να μην καυχηθούμε για όσα έχουν γίνει ήδη στον τομέα κάποιου άλλου. 17 «Αυτός όμως που καυχιέται ας καυχιέται για τον Ιεχωβά».*+ 18 Διότι δεν είναι επιδοκιμασμένος αυτός που συνιστά τον εαυτό του,+ αλλά αυτός τον οποίο συνιστά ο Ιεχωβά.*+

11 Εύχομαι να με ανεχτείτε όσον αφορά έναν μικρό παραλογισμό. Αλλά έτσι και αλλιώς με ανέχεστε! 2 Διότι είμαι ζηλότυπος για εσάς με ζηλοτυπία* Θεού, γιατί εγώ προσωπικά σας αρραβώνιασα με έναν άντρα για να σας παρουσιάσω ως αγνή παρθένα στον Χριστό.+ 3 Αλλά φοβάμαι μήπως με κάποιον τρόπο, όπως το φίδι παραπλάνησε την Εύα με την πανουργία του,+ η διάνοιά σας διαφθαρεί και χάσετε την ειλικρίνεια και την αγνότητα τις οποίες οφείλετε να δείχνετε ενώπιον του Χριστού.+ 4 Διότι αν κανείς έρχεται και κηρύττει άλλον Ιησού από αυτόν που κηρύξαμε εμείς ή αν λαβαίνετε άλλο πνεύμα από αυτό που λάβατε ή άλλα καλά νέα από αυτά που αποδεχτήκατε,+ αυτόν τον ανέχεστε με ευκολία. 5 Θεωρώ ότι δεν έχω αποδειχτεί κατώτερος από τους υπερέξοχους αποστόλους σας στο παραμικρό.+ 6 Αλλά ακόμη και αν είμαι αδέξιος στον λόγο,+ σίγουρα δεν είμαι στη γνώση· πράγματι αυτό σας το κάναμε ξεκάθαρο με κάθε τρόπο και στο καθετί.

7 Ή μήπως αμάρτησα ταπεινώνοντας τον εαυτό μου για να εξυψωθείτε εσείς, επειδή σας διακήρυξα ευχαρίστως τα καλά νέα του Θεού δωρεάν;+ 8 Άλλες εκκλησίες επιβάρυνα* δεχόμενος προμήθειες* για να διακονήσω εσάς.+ 9 Εντούτοις, όταν ήμουν παρών μαζί σας και βρέθηκα σε ανάγκη, δεν έγινα βάρος σε κανέναν, γιατί οι αδελφοί που ήρθαν από τη Μακεδονία χορήγησαν άφθονα για τις ανάγκες μου.+ Ναι, με κάθε τρόπο απέφυγα να σας γίνω βάρος και θα συνεχίσω να κάνω το ίδιο.+ 10 Όσο βέβαιο είναι ότι η αλήθεια του Χριστού είναι σε εμένα, δεν θα πάψω να καυχιέμαι+ για αυτό το ζήτημα στις περιοχές της Αχαΐας. 11 Για ποιον λόγο; Επειδή δεν σας αγαπώ; Ο Θεός ξέρει ότι σας αγαπώ.

12 Αλλά αυτό που κάνω θα εξακολουθήσω να το κάνω,+ ώστε να εξαλείψω την πρόφαση αυτών που θέλουν μια αφορμή* για να βρεθούν ίσοι με εμάς όσον αφορά αυτά για τα οποία* καυχιούνται. 13 Τέτοιοι άνθρωποι είναι ψευδαπόστολοι, δόλιοι εργάτες, που μεταμφιέζονται σε αποστόλους του Χριστού.+ 14 Αυτό δεν είναι άξιο απορίας, γιατί ο ίδιος ο Σατανάς μεταμφιέζεται σε άγγελο φωτός.+ 15 Δεν είναι λοιπόν παράξενο αν και οι διάκονοί του μεταμφιέζονται σε διακόνους δικαιοσύνης. Το τέλος τους όμως θα είναι σύμφωνα με τα έργα τους.+

16 Επαναλαμβάνω: Κανείς ας μη νομίσει ότι είμαι παράλογος. Ακόμη όμως και αν το νομίσετε, δεχτείτε με ως παράλογο, ώστε να καυχηθώ και εγώ λίγο. 17 Ό,τι λέω τώρα δεν το λέω σύμφωνα με το παράδειγμα του Κυρίου, αλλά όπως θα μιλούσε ένα παράλογο άτομο που καυχιέται με αυτοπεποίθηση. 18 Εφόσον πολλοί καυχιούνται σύμφωνα με τη σάρκα,* θα καυχηθώ και εγώ. 19 Αφού εσείς είστε τόσο «λογικοί», ανέχεστε ευχαρίστως τα παράλογα άτομα. 20 Μάλιστα, ανέχεστε όποιον σας υποδουλώνει, όποιον καταβροχθίζει τα υπάρχοντά σας, όποιον αρπάζει ό,τι έχετε, όποιον εξυψώνει τον εαυτό του πάνω από εσάς και όποιον σας χαστουκίζει.

21 Το λέω αυτό προς ντροπή μας, γιατί ίσως φαίνεται ότι ενεργήσαμε από αδυναμία.

Αλλά αν άλλοι ενεργούν τολμηρά—μιλώ παράλογα—θα ενεργήσω και εγώ τολμηρά. 22 Εβραίοι είναι; Και εγώ.+ Ισραηλίτες είναι; Και εγώ. Απόγονοι* του Αβραάμ είναι; Και εγώ.+ 23 Διάκονοι του Χριστού είναι; Απαντώ σαν παράφρονας, εγώ είμαι με πιο εξέχοντα τρόπο: έχω κάνει περισσότερο έργο,+ έχω φυλακιστεί περισσότερες φορές,+ έχω υποστεί αμέτρητους ξυλοδαρμούς και έχω φτάσει επανειλημμένα κοντά στον θάνατο.+ 24 Πέντε φορές δέχτηκα 40 παρά ένα χτυπήματα από τους Ιουδαίους,+ 25 τρεις φορές ραβδίστηκα,+ μία φορά λιθοβολήθηκα,+ τρεις φορές ναυάγησα,+ ένα μερόνυχτο έχω περάσει στο πέλαγος· 26 σε οδοιπορίες συχνά, σε κινδύνους από ποταμούς, κινδύνους από ληστές, κινδύνους από τον ίδιο μου τον λαό,+ κινδύνους από τα έθνη,+ κινδύνους στην πόλη,+ κινδύνους στην ερημιά, κινδύνους στη θάλασσα, κινδύνους μεταξύ ψευδαδέλφων, 27 σε κόπο και μόχθο, σε νύχτες αγρύπνιας συχνά,+ σε πείνα και δίψα,+ πολλές φορές χωρίς τροφή,+ στο κρύο και χωρίς να έχω ρούχα να φορέσω.*

28 Εκτός από αυτά τα πράγματα εξωτερικής φύσης, υπάρχει και κάτι που με βασανίζει καθημερινά:* η ανησυχία για όλες τις εκκλησίες.+ 29 Ποιος είναι αδύναμος, και εγώ δεν είμαι αδύναμος; Ποιος σκανδαλίζεται, και εγώ δεν εξοργίζομαι;

30 Αν πρέπει να καυχηθώ, θα καυχηθώ για τα πράγματα που δείχνουν την αδυναμία μου. 31 Ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου Ιησού, Αυτός που πρέπει να δοξάζεται για πάντα, ξέρει ότι δεν λέω ψέματα. 32 Στη Δαμασκό ο κυβερνήτης που ήταν υπό την εξουσία του Αρέτα του βασιλιά φρουρούσε την πόλη των Δαμασκηνών για να με πιάσει, 33 αλλά με κατέβασαν μέσα σε ένα καλάθι* από ένα παράθυρο στο τείχος+ και ξέφυγα από τα χέρια του.

12 Πρέπει να καυχηθώ. Δεν είναι ωφέλιμο, αλλά τώρα θα μιλήσω για υπερφυσικά οράματα+ και αποκαλύψεις του Κυρίου.+ 2 Γνωρίζω έναν άνθρωπο σε ενότητα με τον Χριστό ο οποίος, πριν από 14 χρόνια—είτε με το σώμα είτε έξω από το σώμα, δεν ξέρω· ο Θεός ξέρει—αρπάχθηκε στον τρίτο ουρανό. 3 Ναι, γνωρίζω έναν τέτοιον άνθρωπο—είτε με το σώμα είτε χωριστά από το σώμα, δεν ξέρω· ο Θεός ξέρει— 4 ο οποίος αρπάχθηκε στον παράδεισο και άκουσε λόγια που δεν μπορούν να ειπωθούν και τα οποία δεν είναι θεμιτό να πει άνθρωπος. 5 Θα καυχηθώ για έναν τέτοιον άνθρωπο, αλλά δεν θα καυχηθώ για τον εαυτό μου παρά μόνο για τις αδυναμίες μου. 6 Διότι ακόμη και αν θελήσω να καυχηθώ, δεν θα είμαι παράλογος, γιατί θα πω την αλήθεια. Δεν το κάνω όμως, ώστε κανείς να μη μου αναγνωρίσει κάτι παραπάνω από ό,τι βλέπει σε εμένα ή ακούει από εμένα 7 απλώς και μόνο επειδή έχω λάβει τέτοιες εξαιρετικές αποκαλύψεις.

Για να μην εξυψώνομαι υπερβολικά, μου δόθηκε ένα αγκάθι στη σάρκα,+ ένας άγγελος του Σατανά, για να με χαστουκίζει* συνεχώς, ώστε να μην εξυψώνομαι υπερβολικά. 8 Τρεις φορές ικέτευσα τον Κύριο να φύγει αυτό από εμένα. 9 Εκείνος όμως μου είπε: «Η παρ’ αξίαν καλοσύνη μου είναι επαρκής για εσένα, διότι η δύναμή μου τελειοποιείται στην αδυναμία».+ Με μεγάλη ευχαρίστηση λοιπόν θα καυχηθώ για τις αδυναμίες μου, ώστε η δύναμη του Χριστού να παραμείνει πάνω μου σαν σκηνή. 10 Επομένως, βρίσκω ευχαρίστηση σε αδυναμίες, σε προσβολές, σε καιρούς ανάγκης, σε διωγμούς και δυσκολίες, για τον Χριστό. Διότι όταν είμαι αδύναμος, τότε είμαι δυνατός.+

11 Έχω γίνει παράλογος. Εσείς με αναγκάσατε, γιατί εσείς οφείλατε να με συστήνετε. Διότι δεν αποδείχτηκα κατώτερος από τους υπερέξοχους αποστόλους σας στο παραμικρό, ακόμη και αν είμαι ένα τίποτα.+ 12 Πράγματι, τα σημεία που αποδεικνύουν ότι είμαι απόστολος σας τα παρουσίασα με μεγάλη υπομονή,+ καθώς και με σημεία και θαυμαστά πράγματα* και δυναμικά έργα.+ 13 Σε τι ευνοηθήκατε λιγότερο από τις υπόλοιπες εκκλησίες, εκτός από το ότι εγώ δεν σας έγινα βάρος;+ Συγχωρήστε μου με καλοσύνη αυτή την αδικία.

14 Ορίστε! Είναι η τρίτη φορά που είμαι έτοιμος να έρθω σε εσάς, και δεν θα γίνω βάρος. Δεν ζητώ τα αποκτήματά σας,+ αλλά εσάς· διότι δεν αναμένεται να αποταμιεύουν τα παιδιά+ για τους γονείς τους, αλλά οι γονείς για τα παιδιά τους. 15 Εγώ με μεγάλη ευχαρίστηση θα δαπανήσω και θα δαπανηθώ εντελώς για εσάς.*+ Αν σας αγαπώ τόσο πολύ, δεν μου αξίζει να με αγαπάτε και εσείς το ίδιο; 16 Όπως και να είναι όμως, δεν σας επιβάρυνα.+ Παρ’ όλα αυτά, εσείς λέτε ότι ήμουν «πανούργος» και ότι σας έπιασα «με δόλο». 17 Μήπως σας εκμεταλλεύτηκα μέσω οποιουδήποτε από εκείνους που σας έστειλα; 18 Παρακίνησα τον Τίτο να έρθει σε εσάς και έστειλα μαζί του τον αδελφό. Μήπως σας εκμεταλλεύτηκε καθόλου ο Τίτος;+ Δεν περπατήσαμε με το ίδιο πνεύμα; Δεν περπατήσαμε στα ίδια ίχνη;

19 Μήπως νομίζετε μέχρι τώρα ότι υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας σε εσάς; Ενώπιον του Θεού μιλάμε σε ενότητα με τον Χριστό. Αλλά, αγαπητοί, όλα όσα κάνουμε είναι για την εποικοδόμησή σας. 20 Διότι φοβάμαι μήπως, όταν έρθω, δεν σας βρω όπως θέλω και δεν είμαι για εσάς όπως θέλετε, αλλά αντίθετα, μήπως υπάρχει έριδα, ζήλια, ξεσπάσματα θυμού, διενέξεις, κακολογίες, ψίθυροι,* άτομα φουσκωμένα από υπερηφάνεια, καθώς και ακαταστασία. 21 Ίσως όταν ξαναέρθω, ο Θεός μου με ταπεινώσει μπροστά σας και αναγκαστώ να πενθήσω για πολλούς από εκείνους που αμάρτησαν στο παρελθόν αλλά δεν μετανόησαν για την ακαθαρσία και τη σεξουαλική ανηθικότητα* και την έκλυτη διαγωγή* στην οποία επιδόθηκαν.

13 Αυτή είναι η τρίτη φορά που έρχομαι σε εσάς. «Με τη μαρτυρία* δύο ή τριών μαρτύρων πρέπει να εδραιώνεται κάθε ζήτημα».+ 2 Αν και είμαι απών τώρα, είναι σαν να είμαι παρών δεύτερη φορά, και προειδοποιώ εκείνους που αμάρτησαν στο παρελθόν και όλους τους υπόλοιπους ότι, αν ξαναέρθω, δεν θα γλιτώσουν τη διαπαιδαγώγηση, 3 εφόσον ζητάτε απόδειξη για το ότι ο Χριστός, ο οποίος δεν είναι αδύναμος προς εσάς αλλά δυνατός ανάμεσά σας, μιλάει όντως μέσω εμού. 4 Διότι, πράγματι, εκείνος κρεμάστηκε στο ξύλο λόγω αδυναμίας, αλλά είναι ζωντανός λόγω της δύναμης του Θεού.+ Είναι αλήθεια ότι και εμείς είμαστε αδύναμοι μαζί του,+ αλλά θα ζήσουμε μαζί του λόγω της δύναμης του Θεού προς εσάς.+

5 Να εξετάζετε τον εαυτό σας σχετικά με το αν είστε στην πίστη· να αποδεικνύετε τι είστε.+ Ή δεν αναγνωρίζετε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι σε ενότητα με εσάς; Εκτός αν είστε αποδοκιμασμένοι. 6 Ελπίζω αληθινά να αναγνωρίσετε ότι εμείς δεν είμαστε αποδοκιμασμένοι.

7 Προσευχόμαστε στον Θεό να μην κάνετε τίποτα εσφαλμένο, όχι για να φανούμε εμείς επιδοκιμασμένοι, αλλά για να κάνετε εσείς το καλό, έστω και αν φανούμε εμείς αποδοκιμασμένοι. 8 Διότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα εναντίον της αλήθειας, αλλά μόνο υπέρ της αλήθειας. 9 Ασφαλώς χαιρόμαστε όποτε εμείς είμαστε αδύναμοι αλλά εσείς είστε δυνατοί. Για αυτό ακριβώς προσευχόμαστε, για τη διόρθωσή σας. 10 Να γιατί γράφω αυτά τα πράγματα ενώ είμαι απών ώστε, όταν θα είμαι παρών, να μη χρειαστεί να ασκήσω με αυστηρότητα την εξουσία που μου έδωσε ο Κύριος+ για να εποικοδομώ και όχι να κατεδαφίζω.

11 Τελικά, αδελφοί, να χαίρεστε, να διορθώνεστε, να παρηγορείστε,+ να σκέφτεστε το ίδιο,+ να ζείτε ειρηνικά·+ και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης+ θα είναι μαζί σας. 12 Χαιρετήστε ο ένας τον άλλον με άγιο φιλί. 13 Όλοι οι άγιοι σας στέλνουν τους χαιρετισμούς τους.

14 Η παρ’ αξίαν καλοσύνη του Κυρίου Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και η συμμετοχή στο άγιο πνεύμα ας είναι μαζί με όλους σας.