Η Αμαρτία του Βασιλιά Δαβίδ

Όταν πέθανε ο Σαούλ, έγινε βασιλιάς ο Δαβίδ. Ήταν 30 χρονών. Ενώ είχε βασιλέψει μερικά χρόνια, είδε κάποιο βράδυ από την ταράτσα του παλατιού του μια όμορφη γυναίκα. Ο Δαβίδ έμαθε ότι το όνομά της ήταν Βηθ-σαβεέ και ότι ήταν παντρεμένη με τον Ουρία, έναν στρατιώτη. Ο Δαβίδ έφερε τη Βηθ-σαβεέ στο παλάτι του. Είχαν σεξουαλικές σχέσεις και εκείνη έμεινε έγκυος. Ο Δαβίδ προσπάθησε να κρύψει αυτό που είχε κάνει. Είπε στον στρατηγό του να βάλει τον Ουρία στην πρώτη γραμμή της μάχης και ύστερα να κάνουν όλοι πίσω και να τον αφήσουν μόνο του. Όταν ο Ουρίας σκοτώθηκε στη μάχη, ο Δαβίδ παντρεύτηκε τη Βηθ-σαβεέ.

Αλλά ο Ιεχωβά είδε όλα τα κακά πράγματα που είχαν γίνει. Τι θα έκανε; Ο Ιεχωβά έστειλε τον προφήτη του τον Νάθαν στον Δαβίδ. Ο Νάθαν είπε: “Κάποιος πλούσιος άνθρωπος είχε πολλά πρόβατα και κάποιος φτωχός είχε μόνο ένα μικρό αρνάκι που το αγαπούσε πάρα πολύ. Ο πλούσιος πήρε το μοναδικό αρνάκι του φτωχού”. Ο Δαβίδ θύμωσε και είπε: “Αυτός ο πλούσιος άνθρωπος πρέπει να πεθάνει!” Τότε ο Νάθαν είπε στον Δαβίδ: “Εσύ είσαι αυτός ο πλούσιος άνθρωπος!” Η καρδιά του Δαβίδ ράγισε, και παραδέχτηκε: “Αμάρτησα εναντίον του Ιεχωβά”. Αυτή η αμαρτία έφερε πολλά προβλήματα στον Δαβίδ και στην οικογένειά του. Ο Ιεχωβά τιμώρησε τον Δαβίδ αλλά τον άφησε να ζήσει επειδή έλεγε την αλήθεια και ήταν ταπεινός.

Ο Δαβίδ ήθελε να χτίσει έναν ναό για τον Ιεχωβά, αλλά ο Ιεχωβά διάλεξε τον γιο του, τον Σολομώντα, για να τον χτίσει. Ο Δαβίδ άρχισε να κάνει προετοιμασίες για τον Σολομώντα και είπε: “Ο ναός του Ιεχωβά πρέπει να είναι μεγαλοπρεπής. Ο Σολομών είναι ακόμα νεαρός, αλλά θα τον βοηθήσω κάνοντας προετοιμασίες”. Ο Δαβίδ έδωσε πολλά από τα δικά του χρήματα για το οικοδομικό έργο. Βρήκε επιδέξιους εργάτες. Μάζεψε χρυσάφι και ασήμι, και έφερε κέδρους από την Τύρο και τη Σιδώνα. Όταν ο Δαβίδ πλησίαζε στο τέλος της ζωής του, έδωσε στον Σολομώντα τα σχέδια για το χτίσιμο του ναού. Του είπε: “Ο Ιεχωβά μού είπε να γράψω όλα αυτά τα πράγματα για εσένα. Ο Ιεχωβά θα σε βοηθήσει. Μη φοβηθείς. Να είσαι δυνατός και να ξεκινήσεις αυτό το έργο”.