Ο Ιεχωβά Ήταν Υπομονετικός με τον Ιωνά

Στην ασσυριακή πόλη Νινευή, οι άνθρωποι ήταν κακοί. Ο Ιεχωβά είπε στον προφήτη του τον Ιωνά να πάει στη Νινευή και να τους προειδοποιήσει ότι έπρεπε να αλλάξουν πορεία. Αλλά ο Ιωνάς το έβαλε στα πόδια και πήγε στην αντίθετη κατεύθυνση. Μπήκε σε ένα πλοίο για τη Θαρσείς και έφυγε μακριά.

Ενώ το πλοίο ήταν στη θάλασσα, ξέσπασε μια δυνατή θύελλα και οι ναύτες τρομοκρατήθηκαν. Προσεύχονταν στους θεούς τους και ρωτούσαν: “Γιατί συμβαίνει αυτό;” Τελικά, ο Ιωνάς τούς είπε: “Εγώ φταίω. Προσπαθώ να ξεφύγω από αυτό που μου είπε ο Ιεχωβά να κάνω. Ρίξτε με στη θάλασσα, και η θύελλα θα σταματήσει”. Οι ναύτες δεν ήθελαν να ρίξουν τον Ιωνά στη θάλασσα, αλλά εκείνος επέμενε. Όταν τελικά τον έριξαν, η θύελλα σταμάτησε.

Ο Ιωνάς νόμιζε ότι θα πέθαινε. Καθώς βυθιζόταν όλο και πιο βαθιά στη θάλασσα, προσευχήθηκε στον Ιεχωβά. Τότε ο Ιεχωβά έστειλε ένα τεράστιο ψάρι. Αυτό κατάπιε τον Ιωνά αλλά δεν τον σκότωσε. Μέσα από το ψάρι, ο Ιωνάς προσευχήθηκε: “Υπόσχομαι ότι πάντα θα σε υπακούω”. Ο Ιεχωβά κράτησε ασφαλή τον Ιωνά μέσα στο ψάρι για τρεις μέρες και μετά έκανε το ψάρι να τον φτύσει στη στεριά.

Εφόσον ο Ιεχωβά είχε σώσει τον Ιωνά, μήπως αυτό σήμαινε ότι δεν χρειαζόταν να πάει τελικά στη Νινευή; Όχι. Ο Ιεχωβά ξαναείπε στον Ιωνά να πάει εκεί. Αυτή τη φορά, ο Ιωνάς υπάκουσε. Πήγε και είπε στους κακούς ανθρώπους: “Σε 40 μέρες η Νινευή θα καταστραφεί”. Τότε έγινε κάτι απρόσμενο​—οι Νινευίτες άκουσαν και άλλαξαν πορεία. Ο βασιλιάς της Νινευή είπε στον λαό του: “Φωνάξτε προς τον Θεό, και μετανοήστε. Ίσως να μη μας καταστρέψει”. Όταν ο Ιεχωβά είδε ότι οι άνθρωποι μετανόησαν, δεν κατέστρεψε τη Νινευή.

Ο Ιωνάς θύμωσε που η πόλη δεν καταστράφηκε. Σκέψου: Ο Ιεχωβά ήταν υπομονετικός με τον Ιωνά και του είχε δείξει έλεος, αλλά ο Ιωνάς δεν έδειξε έλεος στον λαό της Νινευή. Αντί για αυτό, κάθισε κατσουφιασμένος έξω από την πόλη κάτω από τη σκιά μιας νεροκολοκυθιάς. Μετά το φυτό ξεράθηκε, και ο Ιωνάς θύμωσε. Ο Ιεχωβά λοιπόν του είπε: “Εσύ νοιάζεσαι για αυτό το φυτό περισσότερο από ό,τι νοιάζεσαι για τους Νινευίτες. Εγώ τους έδειξα έλεος, και εκείνοι σώθηκαν”. Τι ήθελε να του δείξει; Ο λαός της Νινευή ήταν πιο σημαντικός από οποιοδήποτε φυτό.