Τα “εσωτερικά δωμάτια” ίσως αναφέρονται στις εκκλησίες μας. Στη διάρκεια της μεγάλης θλίψης, θα βρούμε την προστασία που υπόσχεται ο Ιεχωβά αν μείνουμε ενωμένοι με τους ομοπίστους μας. Επομένως, πρέπει τώρα να προσπαθούμε σκληρά, όχι απλώς να ανεχόμαστε τους αδελφούς και τις αδελφές μας, αλλά και να τους αγαπάμε. Από αυτό ίσως εξαρτηθεί η επιβίωσή μας! «Η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά» θα φέρει στενοχώρια στην ανθρωπότητα. (Σοφ. 1:14, 15) Και ο λαός του Ιεχωβά θα περάσει κακουχίες. Αλλά αν προετοιμαστούμε τώρα, θα μπορέσουμε να μείνουμε ήρεμοι και να βοηθήσουμε και άλλους. Θα υπομείνουμε οποιεσδήποτε δυσκολίες αντιμετωπίσουμε. Όταν οι ομόπιστοί μας υποφέρουν, θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να τους βοηθήσουμε δείχνοντας συμπόνια και καλύπτοντας τις ανάγκες τους. Επίσης, θα παραμείνουμε στο πλευρό των αδελφών μας, τους οποίους έχουμε ήδη μάθει να αγαπάμε. Τότε, ο Ιεχωβά θα μας ανταμείψει με αιώνια ζωή σε έναν κόσμο όπου όλες οι συμφορές και οι θλίψεις θα ξεχαστούν.​—Ησ. 65:17. w23.07 29:16-17

Ο Λόγος του Θεού συχνά περιγράφει κάποιους πιστούς ανθρώπους ως δυνατούς. Αλλά ακόμα και οι ισχυρότεροι από αυτούς δεν ένιωθαν πάντα ισχυροί. Για παράδειγμα, ο βασιλιάς Δαβίδ σε κάποιες περιπτώσεις ένιωθε ότι ήταν “ισχυρός σαν βουνό”, ενώ σε άλλες περιπτώσεις “τρομοκρατήθηκε”. (Ψαλμ. 30:7) Αν και ο Σαμψών ήταν ασυνήθιστα δυνατός όταν τον ωθούσε το πνεύμα του Θεού, αναγνώρισε ότι, χωρίς τη δύναμη που έρχεται από τον Θεό, “θα γινόταν αδύναμος όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι”. (Κριτ. 14:5, 6· 16:17) Αυτοί οι πιστοί άντρες ήταν ισχυροί μόνο επειδή ο Ιεχωβά τούς έδινε δύναμη. Ο απόστολος Παύλος αναγνώρισε ότι και εκείνος χρειαζόταν δύναμη από τον Ιεχωβά. (2 Κορ. 12:9, 10) Πάλευε με προβλήματα υγείας. (Γαλ. 4:13, 14) Επίσης, κάποιες φορές δυσκολευόταν να κάνει το σωστό. (Ρωμ. 7:18, 19) Και κάποιες άλλες φορές, ένιωθε ανησυχία και αβεβαιότητα. (2 Κορ. 1:8, 9) Ωστόσο, όταν ήταν αδύναμος, γινόταν δυνατός. Πώς; Ο Ιεχωβά τού έδινε τη δύναμη που του έλειπε. Τον έκανε ισχυρό. w23.10 43:1-2

Αν κατά καιρούς παλεύουμε με αισθήματα αναξιότητας, μπορούμε να θυμόμαστε ότι ο ίδιος ο Ιεχωβά μάς έλκυσε κοντά του. (Ιωάν. 6:44) Εκείνος βλέπει σε εμάς το καλό που ίσως δεν βλέπουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας και γνωρίζει την καρδιά μας. (2 Χρον. 6:30) Επομένως, μπορούμε να τον πιστεύουμε όταν λέει ότι είμαστε πολύτιμοι. (1 Ιωάν. 3:19, 20) Προτού γνωρίσουμε την αλήθεια, μερικοί από εμάς κάναμε πράγματα που μπορεί ακόμα να μας γεμίζουν με αισθήματα ενοχής. (1 Πέτρ. 4:3) Ακόμα και πιστοί Χριστιανοί παλεύουν με αμαρτωλές τάσεις. Μήπως σας καταδικάζει η καρδιά σας; Αν ναι, είναι παρηγορητικό να γνωρίζετε ότι πιστοί υπηρέτες του Ιεχωβά έχουν παλέψει με παρόμοια αισθήματα. Για παράδειγμα, ο απόστολος Παύλος ένιωθε δυστυχισμένος όταν συλλογιζόταν τις ατέλειές του. (Ρωμ. 7:24) Βέβαια, ο Παύλος είχε μετανοήσει για τις αμαρτίες του και είχε βαφτιστεί. Και πάλι όμως, έλεγε ότι ήταν «ο πιο μικρός από τους αποστόλους» και ο «κυριότερος» αμαρτωλός.​—1 Κορ. 15:9· 1 Τιμ. 1:15. w24.03 13:5-6