Περίπου δύο χρόνια αφότου οι Βαβυλώνιοι κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ, ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνας ταράχτηκε εξαιτίας ενός ονείρου με μια τεράστια εικόνα. Απείλησε να σκοτώσει όλους τους σοφούς του, μεταξύ αυτών και τον Δανιήλ, αν δεν κατάφερναν να του πουν τι είχε δει στο όνειρό του και να δώσουν την ερμηνεία του. (Δαν. 2:3-5) Ο Δανιήλ έπρεπε να ενεργήσει γρήγορα. Διαφορετικά, θα χάνονταν ζωές. «Πήγε και ζήτησε από τον βασιλιά χρόνο για να του πει την ερμηνεία». (Δαν. 2:16) Αυτό απαίτησε θάρρος και πίστη. Η Γραφή δεν λέει ότι ο Δανιήλ είχε ερμηνεύσει ξανά όνειρα στο παρελθόν. Ζήτησε από τους φίλους του «να προσευχηθούν ζητώντας έλεος από τον Θεό του ουρανού σχετικά με αυτό το μυστικό». (Δαν. 2:18) Ο Ιεχωβά απάντησε σε εκείνες τις προσευχές. Με τη βοήθεια του Θεού, ο Δανιήλ ερμήνευσε το όνειρο του Ναβουχοδονόσορα. Η ζωή του Δανιήλ και των φίλων του σώθηκε. w23.08 33:4

Να σκέφτεστε τα οφέλη της μακροθυμίας. Όταν είμαστε μακρόθυμοι, είμαστε πιο ευτυχισμένοι και πιο ήρεμοι. Επομένως, η μακροθυμία μπορεί να βελτιώσει την ψυχική και τη σωματική μας υγεία. Όταν είμαστε μακρόθυμοι με τους άλλους, έχουμε καλύτερες σχέσεις μαζί τους. Η εκκλησία μας είναι πιο ενωμένη. Σε περίπτωση που κάποιος μας προκαλέσει, αν δεν οργιζόμαστε εύκολα, θα εμποδίσουμε την κατάσταση να χειροτερέψει. (Ψαλμ. 37:8, υποσ.· Παρ. 14:29) Αλλά πάνω από όλα, μιμούμαστε τον ουράνιο Πατέρα μας και τον πλησιάζουμε ακόμα περισσότερο. Τι ελκυστική και ωφέλιμη ιδιότητα είναι η μακροθυμία! Αν και ίσως δεν είναι πάντοτε εύκολο να είμαστε μακρόθυμοι, με τη βοήθεια του Ιεχωβά, μπορούμε να συνεχίσουμε να καλλιεργούμε αυτή την ιδιότητα. Και καθώς περιμένουμε υπομονετικά τον νέο κόσμο, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι «το μάτι του Ιεχωβά προσέχει εκείνους που τον φοβούνται, εκείνους που προσμένουν την όσια αγάπη του». (Ψαλμ. 33:18) Ας είμαστε όλοι αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να ντυνόμαστε τη μακροθυμία. w23.08 35:7, 16-17

Ο Ιάκωβος τόνισε ότι ένας άνθρωπος ίσως ισχυρίζεται ότι έχει πίστη, αλλά πού είναι τα αντίστοιχα έργα του; (Ιακ. 2:1-5, 9) Ο Ιάκωβος επίσης ανέφερε κάποιον που είδε ότι “ένας αδελφός ή μια αδελφή δεν έχουν ρούχα ή τροφή” αλλά δεν έδωσε πρακτική βοήθεια. Ακόμα και αν αυτός ισχυριζόταν ότι είχε πίστη, δεν την απέδειξε με τα έργα του. Επομένως, ήταν άχρηστη. (Ιακ. 2:14-16) Ο Ιάκωβος αναφέρθηκε στη Ραάβ ως θετικό παράδειγμα πίστης σε δράση. (Ιακ. 2:25, 26) Η Ραάβ είχε ακούσει για τον Ιεχωβά και είχε αντιληφθεί ότι εκείνος υποστήριζε τους Ισραηλίτες. (Ιησ. Ναυή 2:9-11) Έδειξε την πίστη της με τις πράξεις της​—προστάτεψε δύο Ισραηλίτες κατασκόπους όταν η ζωή τους κινδύνευε. Ως αποτέλεσμα, αυτή η ατελής μη Ισραηλίτισσα ανακηρύχτηκε δίκαιη, ακριβώς όπως ο Αβραάμ. Το παράδειγμά της τονίζει πόσο σημαντικό είναι να αποδεικνύεται η πίστη από έργα. w23.12 50:12-13