Pamatian Mo Bala ang Paandam?

SANG Mayo 19, 1997, isa ka buhawi ang nagwaswas sa distrito sang Chittagong, Bangladesh. Ang hangin nga may kabaskugon nga 250 kilometros por ora narehistro sa banwa sang Cox Bazaar. Sa kaumhan, ang mga kamalig nadula na lamang, nagbilin sing magagmay nga mga kuwadrado nga lunang sa ginatindugan nila anay. Nagkalaluka ang mga kahoy kag mga poste sang telegrapo; ang iban nagkalabali kaangay sang mga palito. Ang isa ka ulong-dinalan sa Bhorar Kagoj nga pamantalaan nagreport nga 105 ka tawo ang napatay sa buhawi.

Ginpalayag sa balita sang panahon ang posible nga agihan sang bagyo mga 36 ka oras sing abanse. Walay duhaduha, madamo nga kabuhi ang naluwas sang ang ginatos ka libo ka tawo nagdangop sa kongkreto nga mga dalangpan kon may buhawi.

Kapin na sa isa ka gatos ka tuig karon, ang mga Saksi ni Jehova nagabantala tuhoy sa nagapakari nga kalaglagan nga labi ka malaglagon sangsa bisan ano nga buhawi. Ang Biblia nagatawag sini nga “ang daku kag makapulunaw nga adlaw ni Jehova.” (Joel 2:31) Paagi sa pagpamati sa matagnaon nga mga mensahe sang paandam nga makita sa Biblia, kita mahimo makapalagyo sa iya kaakig.​—⁠Sofonias 2:​2, 3.

Indi, ang mga Saksi ni Jehova indi mga propeta sang kalaglagan. Ang ila ginadala isa ka mensahe sang paglaum. Luyag nila buligan ang katawhan nga matun-an ang tuhoy sa Ginharian sang Dios, nga magadula sa indi madugay sang tanan nga pagkadimatarong sa duta. Ang Pulong sang Dios, ang Biblia, nagasugid sa aton: “Sa dili lamang madugay, kag ang malauton wala na; kag bisan pangitaon mo sia sa iya duog, wala na sia didto. Apang ang mga mapainubuson magapanubli sang duta, kag magakalipay sila sa kabuganaan sang paghidait.”​—⁠Salmo 37:​10, 11.