Ginapatuhoy ang iya mga komento sa iya mga disipulo, si Jesus nagsugod: “Malipayon kamo nga mga imol, kay inyo ang ginharian sang Dios. Malipayon kamo nga mga ginagutom karon, kay busgon kamo. Malipayon kamo nga mga nagahibi karon, kay magakadlaw kamo. Malipayon kamo kon dumtan kamo sang mga tawo . . . Hinugyaw kamo sa sadtong adlaw, kag tumbo sa kalipay, kay, yari karon! ang inyo padya daku sa langit.”

Apang, ang buot silingon ni Jesus sa pagkamalipayon indi lamang ang kasadya subong sang kon ang isa nagalingawlingaw. Ang matuod nga kalipay mas madalom, nagadala sing ideya nga kontento, kag nagabatyag sing kaayawan kag katumanan sa kabuhi.

Ano ang buot silingon ni Jesus? Ngaa magadala sing kailo ang pagtigayon sing manggad, ang pagpangalipay nga may pagkadlaw, kag ang pagtigayon sang pagdayaw sang mga tawo? Bangod kon ang isa ka tawo may yari sining mga butang kag ginapakamahal niya ini, nian ang pag-alagad sa Dios, nga amo lamang ang nagadala sing matuod nga kalipay, ginapahigad sa iya kabuhi. Sa amo man nga tion, indi buot silingon ni nga pagkaimol, pagkagutom, kag ang pagkasakit nagapahalipay sa isa ka tawo. Apang, sa masami, ang yara sa disbentaha nga mga tawo mahimo nga magbaton sang mga panudlo ni Jesus, kag paagi sa amo ginapakamaayo sila sing matuod nga kalipay.