Mga Pamangkot Gikan sa mga Bumalasa

◼ Nagpati bala ang mga Cristiano sang nahaunang siglo nga ang katapusan sining malaut nga sistema magaabot sa sulod sang tion sang ila pagkabuhi?

Nalangkag gid ang mga sumulunod ni Jesus sang nahaunang siglo sa pag-abot sang katapusan. Subong makita naton, ang iban sa ila naghinakop nga ang katapusan malapit na sadto, magaabot sa gilayon. Ang ila pagtamod dapat tadlungon. Apang sa pagkamatuod indi malain para sa mga Cristiano, sadto ukon karon, ang magpati sing sinsero nga ang gintagna nga katapusan dapat kabigon nga malapit na kag magkabuhi sa adlaw-adlaw nga ginatandaan ina.

Sa pagsabat sa pamangkot sang iya mga disipulo nahanungod sa “tanda” sang iya presensia, si Jesus nagpaandam: “Busa bantay kamo kay wala kamo makahibalo kon sa ano nga adlaw magakari ang inyo Ginuo.” (Mateo 24:​3, 42) Ina nga pagkaalisto dapat mag-apektar sa ila mga buhat, kay si Cristo nagdugang: “Bantayi ang inyo kaugalingon nga ang inyo tagipusuon indi mabug-atan sang sobra nga pagkaon kag lakas nga pag-inom kag sang mga paghimud-os sa kabuhi, kag yadtong adlaw magaabot sa inyo sing hinali . . . Magmata, nian, nga nagaampo sa tanan nga tion nga magmadinalag-on kamo sa paglikaw sa sining tanan nga butang nga mahanabo, kag sa pagtindog sa atubangan sang Anak sang tawo.”​—⁠Lucas 21:​34-36.

Talupangda nga ginhatag ni Jesus ining laygay sa tapos lamang niya mabalay ang mga hitabo nga magahuman sa “tanda.” Gani ginpaalisto ang mga apostoles sa kamatuoran nga ang pila ka butang kinahanglan nga matabo sing maragtason sa wala pa ang katapusan. Apang, pagligad sang pila ka semana, ginpamangkot nila ang ginbanhaw nga si Jesus: “Ginuo, ipasag-uli mo bala ang ginharian sa Israel sa sining tion?” Sia nagsabat: “Indi inyo ang paghibalo sang mga tion ukon mga dag-on nga ginpat-od sang Amay sa iya kaugalingon nga pagbulut-an.”​—⁠Binuhatan 1:​6, 7.

Makita naton diri nga ang pinakasuod nga mga sumulunod ni Jesus nabalaka gid sa pag-abot sang katapusan sing madali sa bagay nga nalipatan nila ang bag-o lang niya ginsugid sa ila nahanungod sa pisikal nga mga pamatuod nga dapat matabo anay sa tion sang presensia sa wala pa ina nga katapusan.

Makakita kita sing isa pa ka tanda sang ila pagkalangkag sa mga sulat ni apostol Pablo sa taga-Tesalonica nga mga Cristiano. Sang mga 50 C.⁠E. sia nagsulat: “Nahanungod sa mga tion kag mga panag-on, mga kauturan, wala kamo sing kinahanglan nga sulatan sang bisan ano. Kay kamo gid nakahibalo sing sibu nga ang adlaw ni Jehova magaabot subong sang makawat sa kagab-ihon. Gani, nian, dili kita magtulog, subong sang iban, kundi magpulaw kita kag magmaligdong.” (1 Tesalonica 5:​1, 2, 6) Ginhangop yadto sang pila sang hinaplas sang espiritu nga mga Cristiano nga ang presensia ni Jesus (upod sa adlaw ni Jehova sa paglaglag sa mga malauton) magaabot sadto, sa gilayon.

Apang indi gali. Sa kamatuoran, ginsulatan sila ni Pablo sa ikaduha nga sulat: “Nahanungod sa presensia sang aton Ginuong Jesucristo kag sang aton pagtipon sa iya, ginapangabay namon sa inyo nga indi kamo sa hinali magsalangisag sa inyo mga panghunahuna ukon magkatublag bangod sa inspirado nga pulong ukon hambal ukon sulat nga daw gikan sa amon, subong nga yari na ang adlaw ni Jehova. Indi pagtuguti ang bisan sin-o nga maghaylo sa inyo sa bisan anong paagi, kay indi ini magkari kon indi anay mag-abot ang pagtalikod sa pagtuo kag mapahayag ang tawo sang pagkamalinapason.”​—⁠2 Tesalonica 2:​1-3.

Wala ini nagakahulugan nga mapasapayanan nila ang presensia ni Jesus kag ang katapusan sang sistema. Sa pagligad sang tagsa ka tuig, ang paandam ni Jesus kapin pa nga makatalandog: “Busa, magbantay kamo, kay wala kamo makahibalo kon san-o magaabot ang inyo Ginuo.”

Sa amo, mga lima ka tuig sa tapos masulat ang Ikaduha nga Tesalonica, si Pablo nagsulat: “Tion na ini nga inugmata ninyo sa katulugon, kay karon ang kaluwasan naton kapin kalapit na sang sa nangin tumuluo kita. Ang kagab-ihon manugtaliwan na; malapit na ang adlaw. Nian isikway ta ang mga buhat sang kadudulman kag isuklob ang hinganib sang kapawa.” (Roma 13:​11, 12) Pagligad sang lima pa ka tuig, ginlaygayan ni Pablo ang Hebreong mga Cristiano: “Kay kinahanglan ninyo ang pagbatas, agod nga sa tapos ninyo mahimo ang kabubut-on sang Dios, mahimo ninyo mabaton ang katumanan sang saad. Kay sa ‘madali na lamang,’ kag ‘sia nga manug-abot magaabot kag indi maglantang.’ ” (Hebreo 10:​36, 37) Nian, sa ikaduha sa katapusan nga bersikulo sang Bugna, si apostol Juan nagsulat: “Sia nga nagapamatuod sining mga butang nagasiling, ‘Huo; magakari ako sing madali.’ Kabay pa! Kari, Ginuong Jesus.”​—⁠Bugna 22:⁠20.

Sing indi maduhaduhaan, ang Cristiano sadtong tion indi dirasonable sa pagbatyag nga ang katapusan mahimo magkari sa tion sang iya pagkabuhi. Kag kon bangod sang aksidente ukon kinaugali nga paagi, mapatay sia sa wala pa ang katapusan, nagkabuhi sia nga may makatarunganon nga pagbatyag sing pagkahilingagawon bangod kay Jesus kag sang inspirado nga Kasulatan.

Ini tanan kapin pa nga naaplikar sa aton, sa atrasado na karon nga oras nga aton ginakabuhian. Sa pagpaathag sang kahulugan sang ginhambal ni Pablo, indi naton mapanghiwala nga ‘karon ang aton kaluwasan mas malapit sang sa tion nga ang nahaunang mga Cristiano nangin mga tumuluo kag bisan sang kita mismo nangin mga tumuluo. Ang kagab-ihon manugtaliwan na; ang adlaw malapit na.’

Nakita naton sa maragtas sugod sa Inaway Kalibutanon I nga ang pisikal nga pamatuod nagahantal, pamatuod nga kita yari na sa katapusan sang sistema sang mga butang. Sa baylo nga kabalak-an naton pirme ang pagpakot kon san-o gid maabot ang katapusan, dapat naton kabalak-an ang pagbantala sing maayong balita, nga makaluwas sang aton kabuhi kag sang kabuhi sang madamo pa.​—⁠1 Timoteo 4:⁠16.

May yara madamo nga mga rason sa pagpaabot nga ining pagbantala matapos sa aton tion. Nagakahulugan bala ina antes sang pagbulos sang isa ka bag-o nga bulan, bag-o nga tuig, bag-o nga dekada, bag-o nga siglo? Wala sing tawo nga nakahibalo, kay si Jesus nagsiling nga ‘bisan ang mga anghel sa langit’ wala makahibalo sina. (Mateo 24:36) Dugang pa, indi na kinahanglan nga mahibal-an naton, samtang padayon nga ginahimo naton ang ginasugo sa aton sang Ginuo nga himuon naton sing bug-os. Ang labing importante amo nga ang kabubut-on kag hilikuton sang Dios himuon kag kita makapakigbahin sing bug-os sa sini. Sa amo “mahimo [kita] magmadinalag-on sa paglikaw sa sining tanan nga butang nga mahanabo, kag sa pagtindog sa atubangan sang Anak sang tawo.”​—⁠Lucas 21:⁠36.