Mag-andam Kamo sa Pagpakamatarong sa Kaugalingon!

SADTONG nahaunang siglo, ang mga Fariseo may maayong reputasyon subong matarong nga mga sumilimba sang Dios. Makugi sila nga mga estudyante sang Biblia kag nagapangamuyo sing masunson. Ginatamod sila sang iban nga mga tawo subong mabuot kag makatarunganon. Ang Judiyong istoryador nga si Josephus nagsulat: “Ang mga Fariseo mapinalanggaon sa isa kag isa kag nagapalambo sing mainabyanon nga kaangtanan sa komunidad.” Indi katingalahan nga ayhan amo sila ang labing talahaon kag ginatahod sing daku nga mga indibiduwal sa Judiyong katilingban sadto nga tion!

Apang, karon ang tinaga nga “Phar­i­sa­ic” kag ang may kaangtanan nga mga tinaga talamayon, nga nagaanggid sing kahulugan sa mapakunukunuhon, nagapakamatarong sa kaugalingon, diosnon katama, sobra ka relihioso, kag nagaalagad paagi lamang sa bibig. Ngaa nadula sang mga Fariseo ang ila maayong ngalan?

Bangod, indi kaangay sang kalabanan nga mga Judiyo, si Jesucristo wala madaya sang naguwa nga dagway sang mga Fariseo. Ginpaanggid niya sila sa “lulubngan nga ginpaputi, nga sa guwa nagapakita nga matahom apang sa sulod puno sang pagkasalimpapaw kag kalautan.”​—⁠Mateo 23:⁠27.

Matuod, nagadulot sila sing malaba nga mga pangamuyo samtang nagatindog sa publiko nga mga duog, apang ginahimo nila ini agod makita lamang sang iban, subong sang ginsiling ni Jesus. Ang ila pagsimba pakunokuno lamang. Mahuyugon sila sa prominente nga mga duog sa mga panihapon kag sa mga lingkoran sa unahan sa mga sinagoga. Samtang ang tanan nga Judiyo obligado sa pagsuksok sing mga plekos sa ila mga panapton, ang mga Fariseo nagatinguha sa pagpadayaw sa mga tawo paagi sa pagsuksok sing malaba katama nga mga plekos. Ginapabugal nila ang pagpakita sang ila malapad nga mga filacteria nga ginasuksok subong sang mga anting-anting. (Mateo 6:5; 23:​5-8) Ang ila pagkasalimpapaw, pagkamahamkunon, kag ang ila pagkamatinaastaason naghatag sa ila sang ulihi sing kahuluy-an.

Ginpahayag ni Jesus ang pagsikway sang Dios sa mga Fariseo: “Kamo nga mga salimpapaw, si Isaias nagakaigo nga nagtagna nahanungod sa inyo, sang nagsiling sia, ‘Ining katawhan nagatahod sa akon sa ila mga bibig, apang ang tagipusuon nila malayo sa akon. Walay pulos ang padayon nga pagsimba nila sa akon, bangod nagapanudlo sila sang mga sugo sang mga tawo subong mga doktrina.’ ” (Mateo 15:​7-9) Ang ila pagkamatarong pagpakamatarong gid sa kaugalingon. Sing halangpunon, si Jesus nagpaandam sa iya mga disipulo: “Mag-andam kamo sa lebadura sang mga Fariseo.” (Lucas 12:⁠1) Karon, dapat man kita “mag-andam” sa pagpakamatarong sa kaugalingon ukon magbantay nga mangin relihiosong mga salimpapaw.

Sa paghimo sini, dapat naton kilalahon nga ang isa ka tawo indi mangin nagapakamatarong sa kaugalingon sa isa ka gab-i lamang. Sa baylo, ining huyog malimbungon nga nagasulod sing amat-amat sa sulod sang isa ka hut-ong sang tion. Bisan sing dihungod mahimo matigayon sang isa ka indibiduwal ang dimaayo nga mga kinaiya sang mga Fariseo.

Superyor nga Panimuot

Ano ang pila ka kinaiya nga dapat naton ‘pangandaman’? Ang nagapakamatarong sa kaugalingon nga mga indibiduwal masunson “nagahambal kag nagatindog, kag nagatan-aw subong nga daw wala gid sila nakahimo sing sala,” paathag sang Encyclopædia of Religion and Ethics. Ang nagapakamatarong sa kaugalingon matinaastaason man kag nagapasanyog sang kaugalingon, nga amo ang daku nga problema sa mga Fariseo.

Ginlaragway ni Jesus ining panimuot sang mga Fariseo sa sining ilustrasyon: “Duha ka tawo nagsaka sa templo sa pagpangamuyo, ang isa Fariseo kag ang isa manugsukot sing buhis. Ang Fariseo nagtindog kag nagsugod sa pagpangamuyo sining mga butang sa iya kaugalingon, ‘O Dios, nagapasalamat ako sa imo nga ako indi subong sang iban nga mga tawo, nga mga malupigon, mga dimatarong, mga makihilawason, ukon subong man sining manugsukot sang buhis. Nagapuasa ako sing makaduha sa isa ka semana, nagahatag ako sing mga ikapulo sang tanan kong kinitaan.’ ” Sa kabaliskaran mapainubuson nga ginbaton sang manugsukot sang buhis ang iya mga kasal-anan kag napamatud-an nga mas matarong sangsa matinaastaason nga Fariseo. Ginhatag ni Jesus ining ilustrasyon sa sadtong “nagsalig sa ila kaugalingon nga sila mga matarong kag ginkabig ang iban subong walay pulos.”​—⁠Lucas 18:​9-14.

Subong dihimpit nga mga tawo mahimo kita magbatyag kon kaisa nga mas maayo kita sangsa iban bangod sang aton kinaugali nga mga ikasarang ukon mga bentaha. Apang dapat gilayon sikwayon sang mga Cristiano inang mga panghunahuna. Mahimo nga may madamong tinuig ikaw nga eksperiensia sa Cristianong pagkabuhi. Mahimo nga isa ikaw ka malantipon nga manunudlo sang Biblia. Ukon ayhan nagapangangkon ikaw nga gintangdo nga maghari kaupod ni Cristo sa langit. Ang iban sa kongregasyon nagaagom sing pinasahi nga mga pribilehiyo subong bug-os tion nga mga ministro, mga gulang, ukon ministeryal nga mga alagad. Pamangkuta ang imo kaugalingon, ‘Ano ang pagabatyagon ni Jehova kon gamiton ko ang ginhatag niya sa akon subong basihan agod magbatyag nga superyor sa iban?’ Sing pat-od, indi ini magapahamuot sa iya.​—⁠Filipos 2:​3, 4.

Kon ang isa ka Cristiano nagapakita sing espiritu sang pagkasuperyor bangod sang iya hatag-Dios nga mga ikasarang, mga pribilehiyo, ukon awtoridad, sa katunayan ginakawatan niya ang Dios sang himaya kag kadayawan nga sa Iya lamang nagakaigo. Ang Biblia maathag nga nagalaygay sa Cristiano nga “dili maghunahuna sang iya kaugalingon sing mataas pa sa dapat niya paghunahunaon.” Nagalaygay ini sa aton: “Maghunahuna kamo tuhoy sa iban kaangay sang inyo kaugalingon; indi maghunahuna sing mataas nga mga butang, kundi makigbagay kamo sa kubos nga mga butang. Indi kamo magmainandamon suno sa inyo kaugalingon nga mga mata.”​—⁠Roma 12:​3, 16.

“Mag-untat sa Paghukom”

Suno sa isa ka ensiklopedia sa Biblia, ang nagapakamatarong sa kaugalingon nga tawo “nagakabig sang iya kaugalingon nga matadlong sa moral ukon may matarong nga tindog sa Dios bangod sang pagsunod niya sa kaundan sang legal nga mga tulumanon nga wala nagasapak sa ila kahulugan.” Ang isa pa ka sinulatan nagalaragway sa nagapakamatarong sa kaugalingon subong “tama ka relihioso nga mga tawo nga nagahinguyang sang tanan nila nga tion sa pagpangita sing kalautan sa iban.”

Ang mga Fariseo nakasala sa sini. Sang ulihi ang ila hinimo-sang-tawo nga mga kasuguan daw importante pa sangsa mga kasuguan kag mga prinsipio sang Dios. (Mateo 23:23; Lucas 11:​41-44) Gintangdo nila ang ila kaugalingon nga mga hukom kag nahuyog sa pagpakamalaut kay bisan sin-o nga wala nagasunod sang ila nagapaka­matarong sa kaugalingon nga mga pagsulundan. Ang ila superyor nga panimuot kag sobra nga pagtahod sa kaugalingon nagpatubas sing kinahanglanon nga kontrolon ang iban nga mga tawo. Naakig sila bangod indi nila makontrol si Jesus, amo nga ginbuko nila ang pagpatay sa iya.​—⁠Juan 11:​47-53.

Indi gid maayo makig-upod sa isa nga nagapahamtang sang iya kaugalingon subong hukom, pirme nagapangita sing mga sala, nagausisa kag nagabantay sa tanan sa palibot niya. Sa pagkamatuod, wala sing isa sa kongregasyon ang may awtoridad nga ipatuman sa iban ang iya mga opinyon kag hinimo-sang-kaugalingon nga mga kasuguan. (Roma 14:​10-13) Ang timbang nga mga Cristiano nakahangop nga ang madamong bahin sang adlaw-adlaw nga pagkabuhi dapat pamat-uran sang tagsa ka indibiduwal. Yadtong may huyog nga mangin mahimpiton kag palasugo ilabi na gid nga maglikaw sa paghukom sa iban.

Matuod, ang Cristianong kongregasyon ginaawtorisar sa pagtigayon sing mga giya nga makaamot sa maayo nga lakat sang dutan-on nga organisasyon ni Jehova. (Hebreo 13:17) Apang ginpatiku sang iban ining mga giya ukon gindugang ang ila kaugalingon nga mga pagsulundan. Sa isa ka lugar ang tanan nga estudyante sa Teokratikong Eskwelahan sa Pagministro dapat magsuksok sing amerikana kag magabutunes sang ila mga diyaket kon nagapamulongpulong. Ang estudyante nga indi makatuman sini indi na mangin kalipikado sa paghatag sing mga pamulongpulong sa ulihi. Sa baylo nga maghimo sing estrikto nga mga pagsulundan, indi bala nga mas makatarunganon kag nahisanto sa espiritu sang Pulong sang Dios ang maghatag sing malulo kag personal nga bulig kon kinahanglanon?

Ang pagpakamatarong sa kaugalingon mahimo man magapasanyog sing panghunahuna nga kon ang isa ka Cristiano nagaagom sing madamong personal nga mga kabudlayan, may problema sia sa espirituwal. Amo gid sina ang ginhunahuna sang nagapakamatarong sa kaugalingon nga sanday Elifaz, Bildad, kag Zofar tuhoy sa matutom nga si Job. Wala sila sing bug-os nga laragway sang kahimtangan, gani matinaastaason para sa ila ang isumbong si Job nga nakahimo sing sala. Gindisiplina sila ni Jehova bangod sang ila sayop nga pagbulubanta sa mga pagtilaw kay Job.​—⁠Tan-awa ang Job, kapitulo 4, 5, 8, 11, 18, 20.

Sayop nga Kakugi

Ang pagpakamatarong sa kaugalingon kag kakugi masunson nga nagaangot sa isa kag isa. Si apostol Pablo nagsiling tuhoy sa relihiosong mga Judiyo subong nga may “kakugi sa Dios; apang indi suno sa sibu nga ihibalo; kay, bangod sang indi paghibalo sang pagkamatarong sang Dios kundi nagatinguha sa pagtukod sang ila kaugalingon, wala sila magpasakop sa pagkamatarong sang Dios.” (Roma 10:​2, 3) Subong isa ka Fariseo, si Pablo mismo nangin makugi sing tuman, apang ang iya kakugi sayop, nga wala napasad sa pagkamatarong ni Jehova.​—⁠Galacia 1:​13, 14; Filipos 3:⁠6.

Sing nagakaigo ang Biblia nagalaygay: “Dili ka maglakas katarong, kag dili ka maglakas kaalam. Ngaa bala laglagon mo ang imo kaugalingon?” (Manugwali 7:16) Sa kongregasyon ang isa ka Cristiano mahimo magasugod subong mahalungon, apang ang iya pagkamahalungon kag kakugi mahimo magmangin pagpakamatarong sa ka­ugalingon. Kon ginatuytuyan sang tawhanon nga kaalam sa baylo sangsa pagkamatarong ni Jehova, ang relihiosong kakugi makasaklaw sa iban. Paano?

Ang mga ginikanan, halimbawa, mahimo nga mangin tuman kasako sa pag-atipan sa espirituwal nga mga kinahanglanon sang iban, kag sa sini mahimo nila mapatumbayaan ang mga kinahanglanon sang ila kaugalingon nga pamilya. Ukon ang mga ginikanan mahimo mangin tuman kakugi, nga nagapatuman sa ila mga kabataan sang labaw sa ila masarangan himuon. (Efeso 6:4; Colosas 3:21) Ang iban nga kabataan, bangod indi makatuman sa sinang dimakatarunganon nga mga sugo, nagakabuhi sing doble-kara. Ang makatarunganon nga ginikanan magabinagbinag sang mga limitasyon sang iya pamilya kag magahimo sing nagakaigo nga mga pagpasibu.​—⁠Ipaanggid ang Genesis 33:​12-14.

Ang sobra nga kakugi mahimo man magdingot sa aton sang taktika, kahanuklog, kag ka­buot, nga kinahanglanon sa pagpakig-angot naton sa iban. Ang isa ka tawo mahimo magapangabudlay sing lakas sa pagpauswag sang mga interes sang Ginharian. Apang, ang iya sobra nga kakugi mahimo magsaklaw sa iban. Si Pablo nagsiling: “Kon may dulot ako sa pagpanagna kag makahibalo sang tanan nga sagrado nga mga tinago kag tanan nga ihibalo, kag kon may tanan ako nga pagtuo agod masaylo ang mga bukid, apang walay gugma, wala ako sing kapuslanan. Kag kon ipanghatag ko ang tanan ko nga pagkabutang agod pakaunon ang iban, kag kon itugyan ko ang akon lawas, agod makapabugal ako, apang wala sing gugma, indi gid ako makapanginpulos.”​—⁠1 Corinto 13:​2, 3.

Ang Dios Nahamuot sa mga Mapainubuson

Subong mga Cristiano dapat naton makilala ang katalagman sang pagpakamatarong sa kaugalingon sa wala pa ini magsugod sa paglambo. Dapat naton likawan ang superyor nga panimuot, ang batasan sang paghukom sa iban, kag ang sayop nga kakugi pasad sa tawhanon nga kaalam.

Samtang ‘nagaandam’ kita sa mga panimuot sang mga Fariseo, sa baylo nga hukman ang iban subong nagapakamatarong sa kaugalingon, mas maayo nga magkonsentrar sa aton kaugalingon nga mga huyog kag mga luyag. Matuod, ginhukman ni Jesus ang mga Fariseo kag ginpakamalaut sila subong “mga anak sang man-ug” nga takus sang dayon nga kalaglagan. Apang sarang mabasa ni Jesus ang tagipusuon sang mga tawo. Kita indi makabasa.​—⁠Mateo 23:⁠33.

Pangitaon naton ang pagkamatarong sang Dios kag indi ang aton kaugalingon. (Mateo 6:33) Sa sini lamang nga matigayon naton ang kahamuot ni Jehova, kay ang Biblia nagalaygay sa aton tanan: “Magwagkus sang inyo kaugalingon sing mapainubuson nga hunahuna sa isa kag isa, bangod ang Dios nagasumpong sang mga bugalon, apang ginahatagan niya sing dinagakaigo nga kalulo ang mga mapainubuson.”​—⁠1 Pedro 5:⁠5.