Psalme

2 Mayn fiis hon sich neekst ap kelenkt; Tii hon neekst ap keritxt. 3 Wayl ich hon nayt fon te hoochmuutiche kriit, Wii ich te friit fon te xlechte kesiin hon. 4 Wayl se xpiire khee phayn wën se xtërpe; Tëne sayn khërper is kesunt. 5 Tii hon net ti soriche woo ti anere layt hon, Tii layte net wii ti anere mënxe. 12 Yawool, tas sin ti xlechte – tii hon es imer laycht. Un tii wëre imer raycher. 13 Sicher waar es umsonst mayn hërts rayn hale Un mayn hënt in unxult wexe. 14 Ich waar am layte te kanse taach; Yeete moynt sin ich kextrooft kep. 15 Awer wën ich tiise tinge kesaat hët, Hët ich tayn folek hinerkang. 16 Wii ich fersuucht hon tas ferxteen, Sin ich unruych kep, 17 Pis ich in Kot sayn kroose hayliche plats rin kang sin Un tëne sayn tsukhunft ferxtan hon. 18 Sicher, xtelst tuu tëne uf een ritxiche pootem. Tuu machst tas se in te fernichtung fale. 19 Uf een mool sin se fernicht! Tii sin pletslich wech kexaft, in een xrekliche ën! 21 Awer mayn hërts waar piter Un ich hat een tiif phayn in mich. 22 Es hot mich ferninftichkheet un ferxtan kefeelt. Foer tich, waar ich wii een tier woo kaar net pleene khan. 23 Awer yets sin ich imer mit tich; tuu halst mayn recht hant fest. 24 Tuu lenkst mich mit tayn aanreete, Un noo heyer nëmst tuu mich tsu te hërlichkheet. 25 Weer noch hon ich im himel? Sonst tich, winxe ich kaar niks mee uf te eyert. 26 Mayn khërper un mayn hërts khene xwach wëre, Awer Kot is te fels fon mayn hërts un mayn teel fer imer. 27 Tii woo wayt wëch fon teer plaype, tuun sicher xtërpe. Tuu pringst een ën fer al tii woo tich untroy im xtich lose. 28 Awer, fer mich, is es kuut ticht pay Kot khome. Ich suuche xuts pay te Soweraan Hër Yeehoowa, Fer iwer ales was tuu kemacht host, se xpreche.