Eklesyastes

5 Wayl ti lepeentiche sin sich sicher tas se xtërpe, awer ti toote wise kaar niks mee, ti hon aach khee loon mee, wayl tëne sayn ketanke sin ferkang. 6 Aach sayn liip, has un ayfersuuch sin ferkang, un hon se khee teel mee in kaar niks was uner ti sun kemacht kept. 7 Kee, es tayn esmitel mit frooheet un trink tayn wayn mit een froo hërts, wayl te woere Kot hot sich xon mit tayn aarwayte kefalt. 9 Fray tich im leepe mit tayn keliipte fraa (...) 10 Ales was tuu mache khanst, mach tas mit tayn kans kraft, wayl es kept khee aarwayt, khee pleen, khee khëntnis, khee kluucheet im kraap, woos tuu hin keest.” 11 Un ich hon noch was aneres uner te sun kesiin: ti xnele tuun net imer tas xpringe kewine, ti xtarke tuun net imer te khampf kewine, ti kluuche hon net imer was tsum ese, ti xlaue hon net imer raychtum, un ti tinge tuun net imer kuut ap laafe fer tii woo khëntnis hon, wayl ti tsayt un tinge woo mer net waarte iwer al khome. 18 Ti kluucheet is peser wii kriichs wafe, awer ploos een sinter khan fiile kuute tinge fernichte.