Psalme

139 Oo Yeehoowa, tuu siist mich inwënich un tuu khënst mich. 2 Tuu weest wën ich mich setse un wën ich uf xtaye. Fon wayt, weest tuu was mayn ketanke sin. 3 Tuu peopachst mich wën ich laafe un wën ich mich hin leye; Tuu khënst kenau ale mayne weeche. 4 Soo kaar eep een wort in mayn tsung is, Tuust tuu, oo Yeehoowa, es xon khëne. 5 Tuu pist um mich rom, hiner un foer mich; Un halst tayn hant iwer mich. 6 Tiise khëntnis, kriin ich net hin se ferxteen; Es is tsu hooch fer mich es erayche. 7 Woo khan ich hin keen fer fon tayn kayst aus rayse, Yaa, woo hin khan ich keen tas tuu mich net siist? 8 Wën ich tsum himel keengt, tat weyerst tuu; Un wën ich mich im kraap leye teet, soo kaar tat weyerst tuu! 9 Wën ich aan ti fliter fon te moynts licht fliie teet, Fer in te wayteste meer se woone, 10 Soo kaar tat teet tayn hant mich lenke, Un tayn recht hant teet mich fest hale. 11 Wën ich saan teet: “Sicher wërt ti tunkelheet mich ferxtekele!”, Tan ti nacht um mich rom teet licht wëre. 12 Soo kaar ti tunkelheet weyer net tsu tunkel fer tich; Un ti nacht weyer soo hel wii te taach; Fer tich, ti tunkelheet is tas selwiche wii tas licht. 13 Tuu host mayne niire kemacht, Un host mich kexitst in mayn muter sayn layp. 14 Ich loope tich wayl ich in een wunerlich aat kemacht kep sin, in een aat woo mich ferwunert. Was tuu kemacht host is wunerxeen, Ich wees tas aarich kuut. 15 Mayn knoche waare net ferxtekelt fon tich, wii ich ins kehaym kemacht woer sin, Wii ich in ti tiife ek fon te eyert keweept woer sin. 16 Tayn aue hon mich kesiin soo kaar wii ich noch een empryoon waar; Sayn kanse teele waare in tayn puuch uf kexrip — Soo kaar ti taache woo se kemacht wëre teete — Xon eep se eksistiirt hon. 17 Tes weeche hon tayn ketanke soo fiil weyert fer mich! Un wii fiil sin se, oo Kot! 18 Wën ich fersuuche teet se tseele, weyere se mee wii ti sant khërne. Wën ich wach kepe, sin ich imer noch pay tich. 21 Tuun ich net hase tii woos tuu hast, oo Yeehoowa, Un tuun ich net te eekel kriin fon tii woo sich keeche tich xtele? 22 Ales was ich iwer tëne xpiire, is has; Tii sin echte faynte fer mich kep. 23 Kuk mich noo, oo Kot, un tuu mayn hërts khëne. Unersuuch mich un tuu mayn ëngstlichkheete khëne. 24 Kuk op was xlechtes in mich is, Un lenk mich im weech fon te eewichkheet.