Ի՞նչ գայնոնկ ընիլ, հընոր սըխալ ցանգուտիննուն առաչը առնունկ

1. Ի՞նչի հեդ ռաստ կուկոն ալլայ մեխկ օննող մաշտիկը։

ՏՈՒՆԿ հիսկիտ ունե՞յկը տա̈ ուժեղ ցանգուտին ընուշ ըն, ինչը Եգովին դուր կալ չի։ Ետե հա, միկ մըդորիլ։ Տունկ մըննագ չեկ։ Աստվաձաշընչին գաստըվի. «Ծիր օննըցաձ փոռցուտիննին միգա̈լ մաշտիկնա̈լ ունին» (1 Կորնթ. 10։13)։ Ընդի, ետե տունկ գըռիվ դոնեկկու սըխալ ցանգուտինիմը տեմ, կիդցեկ, հընոր միգա̈լնեկնա̈լ ա̈դմուն գըռիվ դոնինգու։ Հընու Եգովին յառդումով տունկ գայնա̈կ հախտիլ։

2. Ի՞նչ փոռցուտինի հեդ գըռիվ դոնինգու վերմը խրիստիաննին հընու Աստվաձաշունչը սորվողնին։ (Հըմա̈լ աշեցեկ նըգայնին։)

² Հըմա̈լ Աստվաձաշընչին կըրվաձա̈. «Ամա ըմըն մեգը փոռցըվիգու, եպոր ուր ցանգուտինին էդվոնցը կըյնի հընու խապվիգու» (Հակ. 1։14)։ Ա̈դ խոսկըն մենկ դեսնունկկու, հընոր ըմըն մեգը փոռցըվիգու դարպեր ծեվով։ Օրինագ, վերմը խրիստիաննին սեկսին հեդ գաբվաձ աղդեդ կոռձեր ընուշի ցանգուտին գոննոն։ Վերմը առաչ սեյրը գընեյնը պառնագռաֆիյա հընու ընեց մոդ գայնա առաչ կալ ցանգուտին սըրըմընա̈լ աշուշ։ Ա̈դմուն զորուտիննին ձանոտին ընեցա̈լ, վեվ-օր առաչ գոնեպ քաշերգու գամ շադ խըմերգու։ Ա̈դ ալլայ չա̈, ինչին հեդ գայնոն ռաստ կալ խրիստիաննին, հըմա̈լ ըներ, վեվ-օր սորվինգու Աստվաձաշունչը։ Հընու, գերեվնա տա̈, ալլայկը գոնե մեգ բոյմը ուրինց գյանկին, Պավելին բես, զգացումնի ունեյնը. «Եպոր կուզիմ շիդագը ընուշ, իմ նեսըս առաչ կուկա չարուտինը» (Հռոմ. 7։21)։

3. Ի՞նչի մասին մաշտը գայնա միտկ ընիլ, եպոր վիրա գըռիվ դոնա̈գու մեգ սըխալ ցանգուտինիմը տեմ։

³ Ետե վիրա գըռիվ դոնեկկու մեգ սըխալ ցանգուտինիմը տեմ, տունկ գայնա̈կ միտկ ընիլ, հընոր չայնողեկ ընու առաչը առնուլ։ Հըմա̈լ տունկ գայնա̈կ հուսահադվիլ հընու միտկ ընիլ, հընոր Եգովըն ծեզի օռտնիլ չի, ընու հոմար-օր տունկ ա̈դմուն սըխալ ցանգուտին ունեկ։ Ամա գայնա̈կ համոզվաձ ըլլիլ, հընոր ա̈դ մըտկերը շիդագ չին։ Ա̈ս տասին մենկ գաշինկ էրգու հառց՝ 1) Օ՞րի միր մոդ գայնոն առաչ կալ ա̈դմուն մըտկեր։ 2) Ի՞նչը յառդում գընա̈ մեզի ա̈դ սըխալ ցանգուտիննուն առաչը առնուշ։

Ի՞ՆՉ ԶԳԱՑՈՒՄՆԻ ՍԱԴՈՆԸՆ ԿՈՒԶԱ̈-ՕՐ ՄԵՆԿ ՕՆՆՈՆԿ

4. ա) Օ՞րի Սադոնըն կուզա̈, հընոր մենկ միտկ ընինկ-օր փոռցուտիննուն առաչը չինկ գայնի առնուլ։ բ) Վո՞ւստի մենկ կիդինկ, հընոր գայնոնկ սըխալ ցանգուտիննուն առաչը առնուլ։

⁴ Սադոնըն կուզա̈, հընոր մենկ միտկ ընինկ տա̈ չինկ գայնի փոռցուտիննուն առաչը առնուլ։ Ա̈դ կիդընալըն, Իսուսը սորվեծըներգու ուր աշագեռտնուն աղոտուշ. «Յառդում ա̈րա̈ փոռցուտինի ժամանագ հընու բաշտպանա̈ մեզի Սադոնացըն» (Մատթ. 6։13)։ Սադոնըն գասա̈, հընոր ետե մաշտը փոռցուտինի հեդ ռաստ կա, ըն վա̈յցկա̈գու Եգովին (Հոբ 2։4, 5)։ Օ՞րի Սադոնըն ա̈դմուն միտկը գընա̈։ Քոնի-օր ինկը ընգավ ուր ցանգուտիննուն դուզաղը հընու չուզեց մընուշ հավադարիմ Եգովին։ Գերեվնա տա̈, ըն հաշվա̈գու, հընոր մենկա̈լ ընու բեսինկ հընու փոռցուտինի հեդ ռաստ կոնկնա, ա̈ջա̈լա̈ վա̈յցկինկկու Եգովին։ Սադոնըն միտկը գըներ տա̈, ըն գայնա փոռցիլ բակսուտին չոննող Աստըձուն Դըղուն բիլա̈ (Մատթ. 4։8, 9)։ Ամա միտկ ընինկ. սըխալ ցանգուտիննին իսկաբե՞ս մեզմըն ուժեղին հընու մենկ ընեց առաչը չինկ գա՞յնի առնուլ։ Հա̈լբա̈տ-օր չա̈՛։ Մենկ ըրազիինկ Պավելին կըրաձ խոսկերուն հեդ. «Ինձի ուժ դըվողին խատեր ես գայնոմ ըմըն ինչը ընիլ» (Փիլիպ. 4։13)։

5. Վո՞ւստի մենկ կիդինկ, հընոր Եգովըն համոզվաձա̈-օր մենկ գայնոնկ սըխալ ցանգուտիննուն առաչը առնուլ։

⁵ Եգովըն Սադոնին բես չա̈։ Ըն համոզվաձա̈, հընոր մենկ գայնոնկ սըխալ ցանգուտիննուն առաչը առնուլ։ Վո՞ւստի մենկ ա̈դ կիդինկ։ Եգովըն աստավ-օր, մեձ խումպմը մաշտ ընու հավադարիմ մընողըն հընու օսնողըն մեձ նեղուտինը։ Միտկ ընինկ, ինչ ա̈դ նըշանագա̈գու։ Աստվաձ, վեյնոր չի գայնի սուդ խապիլ, գասա̈, հընոր ոչ տա̈ քոնիմը մաշտ, ամա մեձ խումպմը մաշտ օսնողըն ներ աշխարը հընու հակաձ ըլլողըն «ջերմագ էրգըն հալավ», այսինկըն մակուր ըլլողըն ընու աչվընուն առաչ (Հայտն. 7։9, 13, 14)։ Ինչպես դեսնունկկու, Եգովըն համոզվաձա̈, հընոր մենկ գայնոնկ սըխալ ցանգուտիննուն առաչը առնուլ։

6, 7. Ի՞նչին նես մեզի կուզա̈ համոզվեծընուշ Սադոնըն։

⁶ Սադոնըն կուզա̈, հընոր մենկ հավդոնկ-օր սըխալ ցանգուտին օննուշնուս հոմար Եգովըն թողուլ չի մեզի հավեռժ աբռուշ։ Օ՞րի Սադոնըն կուզա̈, հընոր մենկ ա̈դմուն միտկ ընինկ։ Քոնի-օր Եգովըն հաշվա̈գու, հընոր Սադոնըն ինկը առժանի չա̈ հավեռժ գյանկի (Ծննդ. 3։15; Հայտն. 20։10)։ Սադոնըն շադ ջըղայնցաձա̈ միր վըրըն, քոնի-օր մենկ ունինկ հավեռժ աբռուշի ումուդ, ամա ինկը չունի։ Ընդի ըն ըմըն ինչը գընա̈, հընոր ստիբա̈ մեզի միտկ ընուշ տա̈ մենկ ուրինը լըմոնինկկու հընու ըլլելիկի ումուդ չունինկ։ Ամա մենկ ընու բես չինկ, քոնի-օր Եգովըն մեզի ուրիշ ծեվի վերապերվիգու հընու կուզա̈-օր մենկ հավեռժ աբռինկ։ Աստվաձ «հիչ մեգին մեռնուշը չի ուզիլ։ Ըն կուզա̈, հընոր ալլայկը մեղա կոն» (2 Պետ. 3։9)։

⁷ Եպոր գըզգոնկ, հընոր ա̈լ ուժ չունինկ գըռիվ դոնուշ սըխալ ցանգուտիննուն հեդ հընու հուսահադվինկկու, ա̈դ նըշանագա̈գու, հընոր Սադոնըն հասաձա̈ ուր նըբադագին։ Եպոր մենկ հիշինկկու ա̈դու մասին, գայնոնկ գըռիվ դոնիլ Սադոնին տեմ (1 Պետ. 5։8, 9)։

ՔՈՆԻ-ՕՐ ՄԵԽԿ ՕՆՆՈՂ ՄԱՇՏԻՆԿ, Ի՞ՆՉ ԶԳԱՑՈՒՄՆԻ ՄԻՐ ՄՈԴ ԳԱՅՆՈՆ ԱՌԱՉ ԿԱԼ

8. Ա̈լ ի՞նչը գայնա խանգարիլ մեզի գըռիվ դոնուշ սըխալ ցանգուտիննուն տեմ (Սաղմոս 51։5)։ (Հըմա̈լ աշեցեկ «Պածադռուտինը»։)

⁸ Սադոնացըն ղաիր, բատճառմընա̈լ գա, ինչին հոմար մենկ գայնոնկ միր ուժերը գոյսընիլ հընու հուսահադվիլ։ Ի՞նչընա̈ ա̈դ։ Ա̈դ մեխկնա̈a, վեյնոր օնցավ մեզի Ադամըն հընու Եվացըն (Հոբ 14։4; գաշտըցեկ Սաղմոս 51։5)։

9, 10. ա) Ի՞նչ գըզգա̈յնը Ադամը հընու Եվըն, եպոր մեխկ ա̈րին։ (Հըմա̈լ աշեցեկ նըգարը։) բ) Ի՞նչպես միր վըրըն գազդա̈ մեխկը։

⁹ Հիշինկ, ինչ զգացին Ադամը հընու Եվըն, եպոր մեխկ ա̈րին։ Եպոր ըներ լըսեցին հեչ Եգովին, ըներ բա̈յֆեծոն ընդի հընու փագեցին ուրինց մարմինը։ «Понимание Писания» կըրկին նես կըրվաձա̈. «Մեխկին էրեսըն ըներ նա̈յրեցին ուրինց մեղավոր զգուշ, վախուշ հընու առ ընուշ»։ Ադամը հընու Եվըն գարելիա̈ ասուշ փագվաձեյնը դոնը նես, ոյդեխ-օր գա̈յնը սադա̈ ա̈դ իրեկ օդընին։ Ըներ գայնա̈յնը հուն մեգ օդածըն միգա̈լ օդըն էշտալ, ամա չեյն գայնի տուս էլլիլ, այսինկըն խալըսվիլ ա̈դ մեխկըն։

¹⁰ Հա̈լբա̈տ-օր, միր դըրուտինը դարպերվիգու Ադամին հընու Եվին դըրուտինըն։ Խալըսուշի կընին խատեր մենկ գայնոնկ ազադվիլ մեխկըն հընու մակուր խիղջ օննալ։ Ամա ընեց վըրըն խալըսուշի կինը ազդիլ չի (1 Կորնթ. 6։11)։ Ամա դահա մենկ ալլայկըս մեխկ օննող մաշտինկ։ Ընդի զարմանալի չա̈, հընոր մենկա̈լ գայնոնկ մեզի մեղավոր զգալ, վախիլ հընու առ ընիլ։ Աստվաձաշընչին կըրվաձա̈, հընոր մեխկը շարունագա̈գու ուժեղ գինա̈ ազդուշ մաշտկացը վըրըն, ընեց վըրըն բիլա̈, «վեվ-օր ըղաձ չուներ ըմուն մեխկ, ինչպես-օր Ադամը» (Հռոմ. 5։14)։ Ամա մեզի բիդու չա̈ միտկ ընուշ, հընոր ետե մենկ մեխկով ձընվեցակ, մենկ ուժ չունինկ շիդագ կոռձեր ընուշ հընու չունինկ ումուդ աբռուշ ներ աշխըրին։ Գարեվորա̈ գըռիվ դոնուշ ա̈դ վադ մըտկերուն տեմ։ Ի՞նչը մեզի յառդում գընա̈։

11. Աշինկնա Հռոմեացիներ 6։12, ի՞նչ մեզի բիդուա̈ ընուշ, եպոր գըզգոնկ, հընոր ա̈լ ուժ չունինկ գըռիվ դոնուշ սըխալ ցանգուտիննուն տեմ։

¹¹ Քոնի-օր մենկ մեխկ օննող մաշտինկ, գայնա թըվալ տա̈, չինկ գայնի սըխալ ցանգուտիննուն առաչը առնուլ։ Ամա օ՞րի բիդու չա̈ ա̈դմուն միտկ ընուշ։ Ընու հոմար-օր Աստվաձաշունչը սորվեծընա̈գու մեզի, հընոր մենկ թողունկ հեչ «մեխկին կառավարուշ» միր վըրըն։ (Գաշտըցեկ Հռոմեացիներ 6։12։) Ա̈դ նըշանագա̈գու, հընոր մենկ ստիբվաձ չինկ ընուշ ըն, ինչ-օր դիռտմինգու ընուշ մեզի միր սըխալ ցանգուտիննին (Գաղ. 5։16)։ Եգովըն համոզվաձա̈, հընոր մենկ գայնոնկ միր սըխալ ցանգուտիննուն առաչը առնուլ, չա̈նա ըն ասիլ չեր մեզի ա̈դու մասին (2 Օրենք 30։11—14; Հռոմ. 6։6; 1 Թեսաղ. 4։3)։ Բառզա̈, հընոր մենկ գայնոնկ գըռիվ դոնիլ միր սըխալ ցանգուտիննուն տեմ։

12. Ետե մենկ հուսահադվինկկու, ի՞նչ մեզի բիդուա̈ ընուշ հընու օ՞րի։

¹² Ամա ի՞նչ ընինկ, ետե հուսահադվինկկու հընու միտկը գընինկ, հընոր Եգովըն մեզի օռտնիլ չի, մեգ տա̈ ընու հոմար, հընոր օննըցակ սըխալ ցանգուտին։ Բա̈լկիտ, ա̈դ սըրընա̈լ միր վըրըն գազդա̈ մեխկը հընու մեզի բիդու չա̈ ընու լըսուշ։ Օ՞րի։ Քոնի-օր Աստվաձաշընչին գաստըվի, հընոր Եգովըն միր մասին ալլայ կիդա̈ հընու լավ հասկըննագու, ինչպես ըմըն մեգիս վըրըն գազդա̈ մեխկը (Սաղ. 103։13, 14; 1 Հովհ. 3։19, 20)։ Ետե մենկ գըռիվ դոնինկկու միր սըխալ ցանգուտիննուն հեդ հընու չինկ ըներ ընիլ, Եգովըն մեզի մակուր հաշվա̈գու։ Օ՞րի մենկ գայնոնկ ա̈դու նես համոզվաձ ըլլիլ։

13, 14. Ետե տունկ սըխալ ցանգուտիննի գոննա̈կ, նըշանագա̈՞գու տա̈ ա̈դ, հընոր տունկ Եգովին դուր կալ չեկ։ Պածադռեցեկ։

¹³ Աստվաձաշունչը գերեվծընա̈, հընոր գոն սըխալ կոռձեր (վերեկնուն առաչը մենկ գայնոնկ առնուլ) հընու սըխալ ցանգուտիննի (վերեկնոր գայնոն փես էլլիլ բեդ չըղաձ դեղըն)։ Օրինագ, վերմը կարինֆսկի ժողովին, մինչեվ խրիստիանին տառնուշը, գոմոսեկսուալիստեյնը։ Պավելը կըրեց. «Ծեզմընա̈լ վերմը ա̈դմուն ըղաձին»։ Նըշանագե՞րգու տա̈ ա̈դ, հընոր գընկըվաձնուն ետկը ըներ ա̈լ հիսկիտ ա̈դմուն սըխալ ցանգուտիննի չունեյնը։ Գերեվնա տա̈, չա̈։ Քոնի-օր շադ անկամ ա̈դմուն ցանգուտիննին խորգըցաձ գըլլին մաշտուն նես հընու ընկանա̈լ ղոլայ ըլլիլ չի ընեցմըն ազադվուշ։ Ամա ետե խրիստիանինը ինկը ուրինը զաֆտ ըներ հընու ուր ցանգուտիննուն էդվոնցը էշտա̈ր հեչ, ըն դուր կուկա̈ր Եգովին հընու Աստվաձ ընու մակուր հաշվերգու (1 Կորնթ. 6։9—11)։ Նույնը գարելիա̈ ծիր մասինա̈լ ասուշ։

¹⁴ Ինչ սըխալ ցանգուտինի հեդա̈լ տունկ գըռիվ դոնեկ հեչ, տունկ գա՛յնա̈կ ընեց առաչը առնուլ։ Ետե տունկ չայնա̈կ մինչեվ վեռչ ընեցմըն խալըսվիլ, տունկ գայնա̈կ ինկեյդ ծեզի զաֆտ ընիլ հընու չեշտալ ծիր «սըխալ ցանգուտիննուն հընու մըտկերուն էդվոնցը» (Եփես. 2։3)։ Հիմի մենկ գաշինկ քոնիմը խըրադ, վերեկնոր յառդում գընին մեզի սըխալ ցանգուտիննուն առաչը առնուշ։

Ի՞ՆՉ ՄԵԶԻ ԲԻԴՈՒԱ̈ ԸՆՈՒՇ, ՀԸՆՈՐ ՍԸԽԱԼ ՑԱՆԳՈՒՏԻՆՆՈՒՆ ԱՌԱՉԸ ԱՌՆՈՒՆԿ

15. Ի՞նչպես մեզի յառդում գընա̈, եպոր մենկ գընտունինկ միր թուլուտիննին։

¹⁵ Հընոր սըխալ ցանգուտիննուն առաչը առնունկ, առաչինը, մենկ ինկեյս մեզի խապող չինկ հընու ընտունողընկ միր թուլուտիննին։ Մենկ ինկեյս մեզի խապող չինկ «սըխալ մըտկերով» (Հակ. 1։22)։ Ի՞նչպես ա̈դ գայնա ըլլիլ։ Օրինագ, մաշտը, վեյնոր խըմիչկի հեդ բելա ունի, գայնա նա̈յրիլ միտկ ընուշ, հընոր ընու բելըն ընկանա̈լ մեձ չա̈ հընու ասիլ. «Վերմը ինձմընա̈լ շադ խըմինգու»։ Գամա̈լ ըն, վեվ-օր գաշա̈ պառնագռաֆիյա, գայնա ա̈դու նես ուրիշ մեգիմը մեղադռիլ հընու ասիլ. «Ես պառնագռաֆիյա աշուշի ցանգուտին չեյ օննալ, ետե իմ գընիգըս ինձի ավելի շադ հազ ըներ»։ Ամա ա̈դմուն միտկ ընեկնա, ա̈դ չի ծեզի յառդում ընիլ ծիր ցանգուտիննուն առաչը առնուշ։ Հագառագը, ա̈դ դիռտմա̈գու ծեզի ծիր սըխալ ցանգուտինը ընուշ։ Ընդի միկ շիդագ հաշվիլ ըն, ինչը շիդագ չա̈, մըտկերուդ բիլա̈։ Ծիր կոռձերուն հոմար բադասխանը ամբայման տունկ դըվողեկ (Գաղ. 6։7)։

16. Ա̈լ ի՞նչը ծեզի յառդում գընա̈ շիդագ կոռձեր ընուշ։

¹⁶ Ի՞նչ բիդուա̈ ընուշ, եպոր տունկ հասկընցա̈կ, հընոր թուլ թարաֆմը ունեկ։ Որոշեցեկ գըռիվ դոնուշ ա̈դ թուլուտինին հեդ (1 Կորնթ. 9։26, 27; 1 Թեսաղ. 4։4; 1 Պետ. 1։15, 16)։ Հասկընցեկ ինչը հընու եպ գայնա ծիր հոմար դուզաղ ըլլիլ։ Բա̈լկիտ, գա ինչիմը, ինչըն ծեզի զորա̈ յոն դըվուշ գամա̈լ գա ժամանագմը օրվա նես, եպոր ծեզի զորա̈ յոն դըվուշ ա̈դ փոռցուտինըն։ Օրինագ, ըն սըրըն, եպոր տունկ նաչարաձեկ գամա̈լ ուշ կիշերա̈։ Բադռաստվեցեկ հընու որոշեցեկ, ինչ տունկ ընողեկ հընու ինչպես գայնա̈կ բաշտպանիլ ծեզի, եպոր ա̈դմուն դըրուտինի հեդ ռաստ կա̈կ։ Ավելի լավ գըլլի, հընոր տունկ ա̈դ ընեկ, մինչեվ-օր փոռցուտինին հեդ ռաստ կա̈կ (Առակ. 22։3)։

17. Ի՞նչ մենկ սորվինկկու Իոսիֆըն (Ծննդոց 39։7—9)։ (Հըմա̈լ աշեցեկ նըգայնին։)

¹⁷ Հիշինկ, ինչ ա̈րավ Իոսիֆը, եպոր Պատիֆառին գընիգը շադ անկամ մոդգընա̈րգու ընու մոդ հընու գասեր-օր բարգի հեդը։ Ըն մեգընա̈ մեգ աստավ չա̈։ (Գաշտըցեկ Ծննդոց 39։7—9։) Ի՞նչի մասին ա̈դ գասա̈։ Իոսիֆը մինչեվ ա̈դ դեպկը բադահեցավ, կիդեր, ինչպես բիդուա̈ վերապերվուշ ուրիշի գընեչը հեդ։ Ըմունա̈լ տունկ գայնա̈կ ժամանագին որոշիլ, ինչ ընողեկ, եպոր ռաստ կա̈կ փոռցուտինի հեդ։ Ա̈դմուն ընեկնա, ծեզի ղոլայ գըլլի ընուշ ըն, ինչ-օր շիդագա̈, քոնի-օր տունկ որոշաձ գըլլեկ, ինչ ընողեկ, ա̈դմուն դըրուտինի նես ըյնեկնա։

«ԻՆԿԵՅԴ ԾԵԶԻ ՔԸՆՆԵՑԵԿ»

18. Ա̈լ ի՞նչը մեզի յառդում գընա̈ սըխալ ցանգուտիննուն առաչը առնուշ (2 Կորնթացիներ 13։5)։

¹⁸ Ա̈լ ի՞նչը մեզի յառդում գընա̈ գըռիվ դոնուշ սըխալ ցանգուտիննուն տեմ։ Մենկ միշտ ինկեյս մեզի քըննողընկ։ (Գաշտըցեկ 2 Կորնթացիներ 13։5։) Գարեվորա̈ ժամանագա̈ ժամանագ քըննուշ միր մըտկերը հընու կոռձերը, հընոր թարիֆ ընինկ, բիդուա̈ տա̈ ինչիմը փոխուշ։ Օրինագ, փոռցուտինի սըրա սըխալ ընեկ հեչա̈լ, ինկեյդ ծեզի հայծուցեկ. «Ինչկա՞ն ժամանագ ինձի բիդվըցավ, հընոր ասիմ չա̈»։ Ետե տունկ մեգընա̈ մեգ չա̈ աստիկ հեչ, բիդու չա̈ չապըն ավել մըդորուշ ա̈դու մասին։ Ա̈դու դեղը միտկ ա̈րեկ, ինչ գայնա̈կ ընիլ, հընոր բաշտպանեկ ծեզի միգա̈լ անկամ։ Իսմուն հառցեր ծեզի դըվեկ. «Ինչկա՞ն թեզ ես հեռըծընիմգու սըխալ մըտկերը։ Գա՞յնոմ տա̈ ես ա̈դ ավելի չաբուխ ընիլ։ Բա̈՞լկիտ, ես գընդռիմ ըմուն հոնկշուշի ծեվեր, վերեկնուն հոմար ինձի զորա̈ փոռցուտիննուն առաչը առնուշ։ Անշընորկ նըգարմը ռաստ կանա, մեգընա̈ մեգ աչվիս յոն դոնի՞մգու տա̈։ Հասկըննո՞մգու տա̈ ես, հընոր, չաշաձ-օր բազի ղոլայ չա̈ ինկըս ինձի զաֆտ ընուշ, ամա Եգովին օրենկներով աբռուշը ըմըն սըրա օկուտ պերա̈գու» (Սաղ. 101։3)։

19. Ի՞նչպես բիջիգ սըխալնին գայնոն խանգարիլ մեզի գըռիվ դոնուշ սըխալ ցանգուտիննուն տեմ։

¹⁹ Մահանա մոն կալ միկ սըխալ ընուշի հոմար։ Աստվաձաշընչին գաստըվի. «Ըմընա կեյշը՝ մաշտուն սիդնա̈։ Ընդի ըմըն ինչը գայնաս բեդ ընիլ» (Երեմ. 17։9)։ Իսուսը աստավ, հընոր «սըյդըն կուկոն սըխալ մըտկեր» (Մատթ. 15։19)։ Օրինագ, մաշտը, վեյնոր վազ օնցավ աշուշ պառնագռաֆիյա, ժամանագմը օնցաձըն ետկը գայնա միտկ ընիլ, հընոր ա̈դ դուզաղը ա̈լ ըյնիլ չի, հընոր ընու վըրըն ա̈լ ազդիլ չին նըգայնին, վերեկնոր գայնոն սեկսին հեդ գաբվաձ աղդեդ մըտկեր առաչ պերիլ, քոնի-օր ա̈դ նըգայնուն մաշտիկը ջիպա̈լ չըպլախ չին։ Գամա̈լ ըն գայնա իսմուն միտկ ընիլ. «Ի՞նչ վադ պոն գա, ետե քիչմը միտկ ընիմ ընու մասին, ինչ-օր չի գարելի։ Ես խոշ ա̈դ ընի՛լ չիմ»։ Գարելիա̈ ասուշ, հընոր ա̈դմուն մաշտուն սիդը, վեյնոր կեյշա̈, միտկը գընա̈ «մարմընին ցանգուտիննին ընուշի մասին» (Հռոմ. 13։14)։ Հիշեցեկ ա̈դու մասին։ Միտկ ընիլ միկ, հընոր բիջիգ սըխալմը ընեկնա, ինչիգ ըլլիլ չի։ Քոնի-օր բիջիգ սըխալնին գայնոն գոմաց-գոմաց պերիլ ավելի մեձ բելիb։ Ետե սըխալ ընուշի մահանա մոն կուկա̈կ, ա̈մա̈ղ ա̈րեկ ա̈դու առաչը առնուշ։

20. Ի՞նչ Եգովըն մեզի խոսկ դըվավ ընուշ ըլլելիկին հընու ի՞նչպես ա̈դ յառդում գընա̈ մեզի հիմիգեց։

²⁰ Ինչպես իմըցակ, Եգովին յառդումով մենկ գայնոնկ սըխալ ցանգուտիննուն առաչը առնուլ։ Հըմա̈լ խալըսուշի կընին խատեր մենկ ունինկ ումուդ հավեռժ աբռուշ ներ աշխըրին։ Ըլլելիկին մենկ գայնոնկ ձառաիլ Եգովին մակուր մըտկով հընու սըյդով։ Ին՜չ մեձ ուրախուտին հընու թետեվուտին մենկ զգողընկ ա̈դ սըրըն։ Ամա մինչեվ-օր ա̈դ ժամանագը էգաձ չա̈, մեզի բիդուա̈ գըռիվ դոնուշ սըխալ ցանգուտիննուն տեմ։ Հընու մենկ կիդինկ, հընոր Եգովին հեդ ըմունա̈լ ըմուն հախտի՛նկկու։