Եգովըն ներա̈գու մեզի. Ի՞նչպես գայնոնկ ընդի օրինագ առնուլ

1, 2. ա) Ե՞պ գայնա զոր ըլլիլ ներուշ։ բ) Ի՞նչպես Դենիզը էրեվծուց, հընոր ներաձունի մաշտուն, վերին էրեսըն ըն ընկան ձոնդռը օրեր օնծուց։

ԶՈ՞ՐԱ̈ ՏԱ̈ ծեզի ներուշ։ Մեզմըն շադերուն զորա̈ ա̈դ ընուշ՝ հալա ըն սըրըն, եպոր մեգը գասա̈, գամ գընա̈ ըմուն պոմը, վեյնոր միր սիդը շադ ցավեծընա̈գու։ Ամա մենկ գայնոնկ միր ցավին առաչը առնուլ հընու սորվիլ ներուշ։ Աշինկ, ինչ ըղավ միր քուրեչը Դենիզինa հեդ։ Ըն ըմուն դըրուտինի նես ընգավ, եպոր շադ զորեր ներուշ, ամա ըն գայցավ ա̈դ ընիլ։ 2017 թըվին Դենիզը ուր ընտանիկին հեդ կընցին Եգովին մասին բադմողնուն կըլխավոր ղեգավարուտինը էկսկուրսիի։ Եդ կալեյնին ըներ ավարիի նես ընգոն։ Ուրիշ մաշինիմը շոֆերը չայցավ ուր մաշինըն յոն դոնիլ հընու տըվվավ ընեց մաշինին։ Դենիզը թալցաձեր։ Եպոր ըն զայտեցավ, իմաց, հընոր ուր դըղա̈կը շադ փիս հալիին հընու ուր մաշտը Բռայընը, մեռաձա̈։ Հիշելով ա̈դ ժամանագը, Դենիզը գասա̈. «Ես շաշուրմաձունեյ հընու շադ հուսահադվաձեյ»։ Ժամանագմը օնցաձըն ետկը ըն իմաց, հընոր ա̈դ շոֆերը նա̈ խըմաձուներ, նա̈ա̈լ մաշինա քըշելը ուրիշ ինչիգիմը վըրըն շեղվաձեր՝ ա̈դ չըռաստուտիներ։ Ամա ա̈դ իմընուշը թետեվծընիլ չեր Դենիզին ցավը։ Ընդի ըն գաղոտեր Եգովին, հընոր ուր սիդը ըրահատնա։

² Սուդին ժամանագ ա̈դ մաշտուն մեղադռեյնըգու, հընոր ըն չուզելըն մաշտ սպոննաձունի։ Ետե վեռչը վեռչով որոշվեր, հընոր ա̈դ մաշտը մեղավորա̈, ընու, գերեվնա տա̈, խապիս նըստեծընեյնըգու։ Ամա սուդին պոնողնին աստին միր քուրեչը, հընոր ուրմըն գախվաձա̈, ինչ որոշում գընա̈ սուդը։ Դենիզը գասա̈. «Ինձի թըվա̈րգու տա̈ իմ յարընիս սըրըմընա̈լ պացին հընու բոլ գինա̈ ընեց վըրըն աղ լըցին։ Ես կիդիս տա̈ սըրըմընա̈լ օնծուցի իմ գյանկիս ըմընա ձոնդռը օրերը»։ Քոնիմը շապատ ետկը Դենիզը էգավ սուդը, ոյդեխ-օր որոշեյնըգու, ինչ բիդուա̈ ընուշ ըն մաշտուն հեդ, վերին էրեսըն ըն ընկան ձոնդռը օրեր օնծուց։ Եպոր խոսուշի հեռտը հասավ Դենիզին, ըն աստավ, հընոր սուդը մեղավոր հաշվա̈ հեչ ա̈դ մաշտուն հընու պաց թողուb։ Եպոր քուրը բաշ ա̈րավ խոսուշ, սուդիըն վա̈եց։ Ըն աստավ. «Ես 25 դարի սուդիյա պոնիմգու, ամա ա̈սմուն պոն հիսկիտ դեսաձ չունեյ։ Ըմուն ըղաձ չա̈, հընոր մեռաձ մաշտուն ընտանիկը ասա̈-օր ա̈դու նես մեղավոր մաշտուն մեխկընոն հընու պաց թողուն։ Հոզ ես հիսկիտ լըսաձ չունեյ «հազ ընուշ» հընու «ներուշ» խոսկերը»։

3. Ի՞նչը յառդում ա̈րավ Դենիզին ներուշ։

³ Ի՞նչը յառդում ա̈րավ Դենիզին ներուշ։ Ըն միտկը գըներ ընու մասին, ինչպես ներա̈գու Եգովըն (Միք. 7։18)։ Շընորագալ ըլլինկնա Եգովին, հընոր ըն ներա̈գու մեզի, ա̈դ դիռտմա̈գու մեզիա̈լ ներուշ միգա̈լնացը։

4. Ի՞նչ Եգովըն կուզա̈-օր մենկ ընինկ (Եփեսացիներ 4։32)։

⁴ Եգովըն կուզա̈, հընոր մենկ, ուր բես, հազըր ըլլինկ սըյդոնց ներուշ միգա̈լնացը։ (Գաշտըցեկ Եփեսացիներ 4։32։) Մենկ հազըր ըլլողընկ ներուշ ընեց, վեվ ցավեծուցաձունի միր սիդը (Սաղ. 86։5; Ղուկ. 17։4)։ Հայդցեկ խոսինկ իրեկ քա̈լկի մասին, վերեկնոր յառդում գընին մեզի, զոր ըլլիա̈լ, ներուշ միգա̈լնացը։

ՀԱՍԿԸՆՑԵԿ, ՀԸՆՈՐ ԳԱՅՆԱ̈Կ ՓԻՍ ԶԳԱՑՈՒՄՆԻ ՕՆՆԱԼ

5. Աշինկնա Առակներ 12։18, ի՞նչ ցավ գայնոն պերիլ մեզի միգա̈լնացը խոսկերը գամ կոռձերը։

⁵ Մաշտուն խոսկերը հընու կոռձերը գայնոն միր սիդը շադ ցավեծընիլ, հալա, եպոր ա̈դ գըլլի միր ընտանիկըն մեգը գամա̈լ միր մոդիգ ընգերը (Սաղ. 55։12—14)։ Բազի ցավը շադ ուժեղ գըլլի։ Աստվաձաշընչին գաստըվի, հընոր «միտկ չընելըն աստըվաձ խոսկերը, թուրի բես ձագինգու»։ (Գաշտըցեկ Առակներ 12։18։) Հա̈լբա̈տ, գարելիա̈ բիչիմ ընուշ տա̈ ինչիգ ըղաձ չա̈, հընու ուշադրուտին չըտառծընուշ միր զգացումնուն վըրըն։ Ամա ա̈դմուն ընինկնա, գարելիա̈ ասուշ-օր մենկ թողունկկու թուրը միր մարմընին նես հընու միր յարընին բետկընալ չին։ Ա̈դմունա̈լ սըխալ գըլլի, ետե ա̈մա̈ղ ընինկ ուշադրուտին չըտառծընուշ միր զգացումնուն վըրըն, միտկը ընելըն տա̈ փիս զգացումնին ուրինկը գոմաց-գոմաց գոսնին։

6. Ի՞նչ մենկ բազի գընինկ, եպոր մեգը մեզի նեղվեծընա̈գու։

⁶ Եպոր մեգը մեզի նեղվեծընա̈գու, մեմը մենկ գայնոնկ ջըղայննալ։ Աստվաձաշընչըն դեսնունկկու, հընոր ըմըն սըրա չա̈-օր սըխալա̈ ջըղայննուշ։ Ամա գարեվորա̈, հընոր ջըղայնուտինը վիր առնու հեչ (Սաղ. 4։4; Եփես. 4։26)։ Օ՞րի։ Քոնի-օր ջըղայնցաձ ըլլինկնա, մենկ գայնոնկ սըխալ կոռձեր ընիլ (Հակ. 1։20)։ Հա̈լբա̈տ, եպոր մեգը մեզի նեղվեծընա̈գու, մենկ մեգընա̈ մեգ գայնոնկ ջըղայննալ, ամա մեզմըն գախվաձա̈, շարունագողընկ տա̈ մենկ էրգըն ժամանագ ջըղայնընուշ ա̈դ մաշտուն վըրըն։

7. Ա̈լ ի՞նչ զգացումնի մենկ գայնոնկ օննալ, եպոր միր հեդ փիս վերապերվինգու։

⁷ Եպոր միր հեդը փիս վերապերվինգու, ջըղայննուշըն ղաիր մենկ ուրիշ զգացումնիա̈լ գոննոնկ։ Օրինագ, Էն օնունով քուրը բադմա̈գու. «Եպոր ես բիջիգեյ, հա̈յս թողավ մոյս հընու առավ ըն գընեչը, վեյնոր պոներգու միր դոնը հընու ինձի գաշեր։ Ա̈դ ինձի մեձ ցավ պերավ։ Եպոր ըներ դըղա օննըծոն, ես միտկը գընեյ, հընոր իմ վըրա̈ս ա̈լ ուշադրուտին տառծընիլ չին հընու մոռնոնգու իմ մասիս։ Ինձի թըվա̈րգու տա̈, ես հիչ ուվեկու բիդու չիմ։ Ես մեձընա̈յգու հընու ա̈դ մըտկերը ինձի հանգիստ թողուլ չեյնը»։ Ջոռջետ օնունով քուրմը հիշա̈գու, ինչ ըն գըզգա̈ր, եպոր մաշտը դավաջանեց ընու. «Մենկ բիջիլգուտըն վիր ընգերուտին գընայկը իրար հեդ։ Մեկհեդ ըռընչպա̈ր ձառաեյկըգու։ Մեմա̈լ, բեդ չըղաձ դեղըն, ա̈դմուն պոն ըղավ։ Ես միտկը գընեյ տա̈ իմ սիդըս բադռողա̈ ցավըն»։ Նաոմի օնունով քուրմը գասա̈. «Ես բատկերածընիլա̈լ չեյ, հընոր մաշտըս գայնա իմ սիդըս ցավեծընիլ։ Եպոր ըն աստավ, հընոր խալվուտ պառնագռաֆիյա գաշեր, ես շաշուրմեցի։ Թըվա̈րգու տա̈ ինձի դավաջանաձունին»։

8. ա) Ի՞նչ բատճառ մենկ ունինկ միգա̈լնացը ներուշի հոմար։ բ) Ի՞նչ օկուտ մեզի պերա̈գու միգա̈լնացը ներուշը։ (Աշեցեկ ռամկըն «Եպոր մեգը փիս գինա̈ ցավեծուցաձունի ծիր սիդը»։)

⁸ Մենկ չինկ գայնի ըմուն ընիլ, հընոր հիչ ուվեկ խոսկով հընու կոռձով նեղվեծընա̈ հեչ մեզի։ Ամա մեզմըն գախվաձա̈, ինչպես ուրիշնուն ըղաձը ազդողա̈ միր վըրըն։ Շադ սըրա բինդ լավը գըլլի ներուշ։ Օ՞րի։ Քոնի-օր մենկ հազ գընինկ Եգովին հընու ըն կուզա̈-օր մենկ ներինկ միգա̈լնացը։ Շարունագինկնա մեգին վըրըն ջըղայննուշ հընու նեղվուշ, մենկ գայնոնկ սըխալ կոռձեր ընիլ հընու ա̈դ գայնա զարար պերիլ միր առոխչուտինին (Առակ. 14։17, 29, 30)։ Ըհըն ինչ բադմեց Կրիստին օնունով քուրմը. «Եպոր ես մեգիմը վըրըն ջըղայնցաձիմ գամա̈լ նեղվաձիմ հընու վիրա ա̈դու մասին միտկը գընիմ, իմ բիչիմա̈ս ա̈դ բա̈լլիա̈ հընու ա̈դ սըրըն ինձի զորա̈ ձաղրէրես ըլլուշ։ Հըմա̈լ ես թարիֆ ըղաձունիմ, հընոր ա̈դմուն սըրըն մոռնոմգու իմ լավ սովորուտիննուս մասին. նա̈յրիմգու ըմուն ուդելիկ ուդուշ, վեյնոր գայնա առոխչուտինիս զարար պերիլ հընու լավ քուն ըլլիլ չիմ։ Ա̈դու հոմար ինձի զորա̈ իմ սըխալ զգացումնուս առաչը առնուշ։ Ա̈դ ալլայ վադ գազդա̈ իմ մաշտուս հընու միգա̈լնացը հեդ օննըցաձ հարաբերուտիննուս վըրըն»։

9. Օ՞րի բիդուա̈ ներուշ։

⁹ Բա̈լկիտ, ըն մաշտը, վեյնոր մեզի նեղվեծուցաձունի, ըմունա̈լ մեզմըն ներողուտին խընտրիլ չի։ Ի՞նչ գայնոնկ ընիլ, հընոր միր սիդը շադ ցավի հեչ ա̈դու հոմար։ Ջոռջետը, վում-օր դավաջանեց մաշտը, գասա̈. «Մենկ մաշտուս հեդ թողվեցակ հընու ինձի ժամանագ բիդվըցավ, հընոր վազ օսնիմ նեղվուշ հընու ջըղայննուշ ընու վըրըն։ Ամա եպոր ես ա̈դ գայցի ընիլ, զգացի շադ մեձ խաղաղուտին»։ Եպոր մենկ ներինկկու, չինկ թողուլ, հընոր նեղվուշը փիս ազդա̈ միր վըրըն հընու չինկ գոյսընիլ միր խաղաղուտինը։ Հըմա̈լ, եպոր ներինկկու, ինկեյս մեզի լավուտին գընինկ հընու շարունագինկկու գյանկըն ուրախուտին առնուշ (Առակ. 11։17)։ Բա̈լկիտ, տունկ հասկըննա̈կկու, հընոր բիդուա̈ ներուշ, ամա հազըր չեկ ա̈դ ընուշ։ Ի՞նչ գայնա̈կ ընիլ ա̈դ սըրըն։

Ի՞ՆՉՊԵՍ ԳԱՅՆԱ̈Կ ՎԱԶ ՕՍՆԻԼ ՋԸՂԱՅՆՆՈՒՇ ՀԸՆՈՒ ՆԵՂՎՈՒՇ

10. Օ՞րի մեզի բիդուա̈ ժամանագ, հընոր վազ օսնինկ ջըղայննուշ հընու նեղվուշ մեգիմը վըրըն։ (Հըմա̈լ աշեցեկ նըգայնին։)

¹⁰ Ի՞նչը յառդում գընա̈ ծեզի վազ օսնուշ ջըղայննուշ գամ նեղվուշ մեգիմը վըրըն։ Առաչինը, ինչ գայնա̈կ ընիլ, դըվեկ ծեզի ժամանագ։ Միտկ ա̈րեկ. ըն մաշտուն, վեյնոր գոդռաձ գըլլի ծեռկը գամ օտկը, էպպեյմը ժամանագ գայնա բիդվընալ, հընոր գոդռաձ դեղը բետկընա հընու ա̈դ մաշտը առաչվոն բես լավ զգա ուրինը։ Նույնը գարելիա̈ ասուշ միր զգացումնուն մասին։ Ետե մեգը ցավեծուցաձունի ծիր սիդը, ծեզի գայնա ժամանագ բիդվընալ, հընոր վազ օսնեկ նեղվուշ ընու վըրըն։ Ժամանագ օնցաձըն ետկը ծեզի գայնա ա̈լ ղոլայ ըլլիլ սըյդոնց ներուշ ընու, վեվ ծեզի նեղվեծուցաձունի (Ժող. 3։3; 1 Պետ. 1։22)։

11. Ի՞նչպես աղոտկը յառդում գընա̈ ծեզի ներուշ։

¹¹ Խընտրեցեկ Եգովին, հընոր յառդում ընա̈ ծեզի ներուշc։ Ըհըն, ինչպես ա̈դ գըներ Էնը, վում հա̈րը թողավ ուր ընտանիկը. «Ես գաղաչեյ Եգովին ներուշ մեզմըն ըմըն մեգիս ըն խոսկերուն հընու կոռձերուն հոմար, վերեկներով ցավեծուցաձունինկ ընու սիդը։ Հեդո ես կըրեցի հոյս հընու ընու գընեչը նամագմը հընու աստի-օր ներաձունիմ ընեց»։ Էնը բադմա̈գու, հընոր ընու ղոլայ չեր ա̈դ ընուշ։ Ամա ըն գասա̈. «Ես ումուդ գընիմ, հընոր ա̈մա̈ղ ընիմնա լըմոննուշ Եգովին, հա̈յս հընու ընու գընիգը օրմը-օրմը կուզին ավելի շադ իմընուշ իմ Աստըձուս մասին»։

12. Օ՞րի գիվընմիշ ըլլողընկ Եգովին, ոչ տա̈ միր զգացումնուն վըրըն (Առակներ 3։5, 6)։

¹² Գիվընմիշ ըղեկ Եգովին, ոչ տա̈ ծիր զգացումնուն վըրըն։ (Գաշտըցեկ Առակներ 3։5, 6։) Ըն ավելի լավ կիդա̈, ինչ մեզի բիդուա̈ (Ես. 55։8, 9)։ Աստվաձ գյանկի օրում ասիլ չի ընուշ ըն, ինչը գայնա մեզի զարար պերիլ։ Քոնի-օր Եգովըն դիռտմա̈գու մեզի ներուշ միգա̈լնացը, գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ-օր ա̈դմուն ընինկնա, ա̈դ մեզի օկուտ պերա̈գու (Սաղ. 40։4; Ես. 48։17, 18)։ Ամա գիվընմիշ ըլլինկնա միր զգացումնուն վըրըն, մենկ չինկ գայնի ներիլ միգա̈լնացը (Առակ. 14։12; Երեմ. 17։9)։ Նաոմին, վում մաշտը պառնագռաֆիյա գաշեր, գասա̈. «Մեմը ես չեյ ուզիլ ընու ներուշ։ Ինձի թըվա̈րգու տա̈ ես ունիմ իրավունկ նեղվուշ ընու վըրըն։ Ես վախեյգու, հընոր ըն մոռնագու, ինչկան ցավեծուցաձունի իմ սիդըս հընու ետկըն ա̈լի նա̈յրա̈գու պառնագռաֆիյա աշուշ։ Ես համոզեյգու ինկըս ինձի, հընոր Եգովըն հասկըննագու իմ զգացումնիս։ Ամա գոմաց-գոմաց ես հասկընցա, հընոր, ետե Եգովըն հասկըննագու իմ զգացումնիս, ա̈դ չի նըշանագիլ, հընոր ըն ըներ շիդագ հաշվա̈գու։ Ըն կիդա̈, ինչկան ես ինձի վադ գըզգոմ հընու հասկըննագու-օր ես չիմ գայնի համան իմ զգացումնուս առաչը առնուլ։ Ամա ըն կուզա̈-օր ես սորվիմ ներուշ»d։

Ա̈ՄԱ̈Ղ Ա̈ՐԵԿ ԼԱՎԻՆ ՄԱՍԻՆ ՄԻՏԿ ԸՆՈՒՇ

13. Ի՞նչ ընուշ դիռտմա̈գու Հռոմեացիներ 12։18—21։

¹³ Ներուշ՝ նըշանագիլ չի սադա̈ բիչիմ ընուշ տա̈ ինչիգ ըղաձ չա̈ հընու ա̈լ ա̈դու մասին չըխոսուշ։ Միր նըբադագնա̈՝ պարըշուշ ընու հեդ, վեվ մեզի նեղվեծուցաձունի, հալա ետե ա̈դ միր հոկեվոր քուրը գամ ախպա̈յնա̈ (Մատթ. 5։23, 24)։ Ջըղայննուշին դեղը, մենկ կուզինկ մեխկընուգ ըլլուշ հընու ներուշ (գաշտըցեկ Հռոմեացիներ 12։18—21; 1 Պետ. 3։9)։ Ի՞նչը յառդում գընա̈ մեզի ա̈դ ընուշ։

14. Ի՞նչ մենկ ա̈մա̈ղ ընողընկ ընուշ հընու օ՞րի։

¹⁴ Մենկ ա̈մա̈ղ ընողընկ Եգովին աչկերով աշուշ ըն մաշտուն վըրըն, վեյնոր մեզի նեղվեծուցաձունի։ Աստվաձ ուշադրուտին տառծընա̈գու մաշտկացը լավ հադգուտիննուն վըրըն (2 Տար. 16։9; Սաղ. 130։3)։ Շադ սըրա մենկ դեսնունկկու մաշտուն նես ըն, ինչ-օր կուզինկ դեսնուշ։ Ա̈դ գայնոն ըլլիլ ընու լավ գամա̈լ վադ թարաֆնին։ Ա̈մա̈ղ ընինկնա ուշադրուտին տառծընուշ մաշտկացը լավ թարաֆնուն վըրըն, մեզի ավելի ղոլայ գըլլի ներուշ։ Ջառըդ օնունով ախպա̈րմը գասա̈. «Եպոր ախպորմը հեդ իրար հասկընցաձ ըլլիլ չինկ, ես համան հիշիմգու, ինչկան լավ թարաֆնի ունի ա̈դ ախպա̈րը, վերեկնոր ինձի դուր կուկոն։ Ա̈դ յառդում գընա̈ ներուշ ընու»։

15. Օ՞րի գարեվորա̈ ասուշ մաշտուն, հընոր ներաձունեկ ընու։

¹⁵ Հըմա̈լ գարեվորա̈ ասուշ մաշտուն, հընոր տունկ ընու ներաձունեկ։ Օ՞րի։ Ըհըն ինչ գասա̈ Նաոմին. «Սըրըմը մաշտըս հայծուց. «Տուն ինձի ներա՞ձունիս տա̈»։ Ես խոսկմընա̈լ չայցի ասիլ հընու հասկընցա-օր ըմունա̈լ ներաձ չունեյ իմ մաշտուս օխչուգ սըյդով։ Ժամանագ օնցավ հընու ես գայցի ասիլ ըն խոսկերը, վերեկնոր մաշտըս շադ կուզեր լըսուշ «ես քեզի ներիմգու»։ Մաշտուս աչվին այդըսունկով լըցվեծոն։ Ես ինկըսա̈լ բեդ ընիլ չեյ, հընոր ա̈դ խոսկերըն ետկը, էրգուսըսա̈լ ա̈դմուն մեձ թետեվուտին գըզգոնկ։ Հիմի ես ա̈լի գիվընմիշ գըլլիմ իմ մաշտուս հընու մենկ իրար հոմար մոդիգ ընգերինկ»։

16. Ի՞նչ տունկ իմըցիկ ներուշին մասին։

¹⁶ Եգովըն հասկըննագու, հընոր բազի մեզի գայնա զոր ըլլիլ ներուշ մեգիմը։ Ամա չաշաձ ա̈դու, ըն կուզա̈-օր մենկ ներինկ իրար (Կող. 3։13)։ Ա̈ս տասըն մենկ իմըցակ, ինչը գայնա մեզի յառդում ընիլ։ Մենկ հասկըննողընկ, հընոր բազի գայնոնկ փիս զգացումնի օննալ։ Ամա ա̈մա̈ղ ընողընկ ա̈դ զգացումնուն առաչը առնուշ։ Ա̈դ յառդում գընա̈ մեզի գոմաց-գոմաց վազ օսնուշ ջըղայննուշ հընու միտկ ընուշ լավին մասին։ (Աշեցեկ ռամկըն «Իրեկ քա̈լկ, վերեկնոր յառդում գընին ներուշ»։)

Ի՞ՆՉ ՕԿՈՒՏ ՊԵՐԱ̈ԳՈՒ ՆԵՐՈՒՇԸ

17. Օ՞րի գարեվորա̈ ներուշ միգա̈լնացը։

¹⁷ Մենկ ունինկ ներուշի շադ բատճառնի։ Ըհըն ընեցմըն վերմը։ Առաչինը, եպոր ներինկկու, մենկ գուրախծընինկ միր Հորը, Եգովին, վեյնոր միր հոմար ներուշի ըմընա լավ օրինագնա̈ (Ղուկ. 6։36)։ Եգռորտը, ա̈դմուն մենկ գերեվծընինկ, հընոր շընորագալինկ Եգովին, հընոր ըն ներա̈գու մեզի (Մատթ. 6։12)։ Հընու եռորտը, ա̈դ լավ գազդա̈ միր առոխչուտինին հընու միգա̈լնացը հեդ հարաբերուտիննուն վըրըն։

18, 19. Ի՞նչ գայնա ըլլիլ, եպոր մենկ ներինկկու միգա̈լնացը։

¹⁸ Եպոր մենկ ներինկկու միգա̈լնացը, Եգովըն գայնա մեզի ըմուն օռտնիլ, ինչպես մենկ բեդա̈լ ընիլ չայկը։ Օրինագ, հիշինկ Դենիզին բադմուտինը, վերին մասին քիչ առաչ գաշտըցակ ա̈ս տասին նես։ Քուրը չիդեր, հընոր ավարիին նես մեղավոր մաշտը սուդըն ետկը մըտկին տըրաձուներ ինկը ուրինը սպոննուշ։ Ամա Դենիզին ըղաձը փոխեց ընու գյանկը։ Ըն-օր քուրը ներեց ա̈դ մաշտուն, շադ տիբավ ընու սիդը հընու ըն նա̈յրեց սորվուշ Աստվաձաշունչը Եգովին մասին բադմողնուն հեդ։

¹⁹ Բազի թըվագու տա̈ մենկ չայնողընկ ներիլ։ Ամա ետե մենկ ա̈դ գընինկ, գերեվնա տա̈, շադ բախտավեր մեզի գըզգոնկ (Մատթ. 5։7)։ Հայդցեկ, մենկա̈լ, Եգովին բես, հազըր ըլլինկ ներուշ միգա̈լնացը։