Տունկա̈լ, Պյոտըռին բես, գայնա̈կ հավադարիմ ձառաիլ Աստըձուն

1. Ի՞նչպես Պյոտըռը ուրինը զգաց, եպոր Իսուսը յառդում ա̈րավ ընու շադ ծուգ պըռնուշ։

ՊՅՈՏԸՌԸ օխչուգ կիշերը ծուգ պըռներգու, ամա ինչիգ չայցավ պըռնիլ։ Իսուսը ընու աստավ. «Կընա ձովուն խորը ըղաձ դեղը հընու հուն նեդեցեկ ծուգ պըռնուշի սետկընին» (Ղուկ. 5։4)։ Պյոտըռին թըվաց տա̈ ա̈դտի քա̈ր ըլլիլ չի։ Չաշաձ ա̈դու, ըն լըսեց հընու ա̈րավ ըն, ինչ-օր ուրինը աստին։ Ծուգ պըռնուշի սետկընին ծըգով լիկծոն։ Ծուգը ընկան շադեր-օր, սետկընին նա̈յրեցին բադռուշ։ Պյոտըռը հընու միգա̈լ ծուգ պըռնողնին «զարմըցաձեյնը», եպոր հասկընծոն, հընոր ուրինց դեսաձը հըրաշկա̈։ Պյոտըռը պայսը ծընով աստավ. «Վա̈յցկա̈ ինձի, Դեր, ընու հոմար-օր ես մեխկ օննող մաշտիմ» (Ղուկ. 5։6—9)։ Գերեվնա տա̈, ընու թըվա̈րգու, հընոր ըն առժանի չա̈ Իսուսին յոնը ըլլուշ։

2. Ի՞նչ օկուտ մեզի գայնա պերիլ Պյոտըռին օրինագը։

² Պյոտըռը խապեց հեչ, եպոր աստավ, հընոր «մեխկ օննող մաշտա̈»։ Աստվաձաշընչըն մենկ դեսնունկկու, հընոր ըն բազի ըմուն պոմը գասեր գամա̈լ գըներ, ինչի հոմար հեդո փիշմոն կուկա̈ր։ Ձանո՞տին տա̈ ծեզիա̈լ Պյոտըռին զգացումնին։ Բա̈լկիտ, տունկա̈լ դեսնեկկու, հընոր լավծընուշի դեղ ունեկ հընու ունեկ ըմուն հադգուտիննի, վերեկնոր էպպեյ ժամանագ ա̈մա̈ղ գընեկ փոխուշ։ Ըմունա̈նա, Պյոտըռին օրինագը գերեվծընա̈ ծեզի, հընոր տունկ գայնա̈կ ա̈դ ընիլ։ Օ՞րի մենկ համոզվաձինկ ա̈դու նես։ Միտկ ա̈րեկ. Եգովըն գայնա̈ր ըմուն ընիլ-օր Աստվաձաշընչին կըրվաձ ըլլի հեչ Պյոտըռին սըխալնուն մասին, ամա ըն կուզեր, հընոր մենկ ա̈դու մասին իմընոնկ, քոնի-օր ընու օրինագը գայնա մեզի օկուտ պերիլ (2 Տիմոթ. 3։16, 17)։ Մենկ դեսնունկկու, հընոր Պյոտըռը միր բես մաշտեր։ Ընա̈լ ուներ ուր վախերը հընու թուլ թարաֆնին։ Եգովըն բեդ ընիլ չեր-օր Պյոտըռը հիսկիտ սըխալ ընող չա̈։ Ըն մեզմընա̈լ ա̈դ բեդ ընիլ չի։ Ըն կուզա̈-օր մենկ հուսահադվինկ հեչ, եպոր սըխալվինկկու հընու շարունագինկ հավադարիմ ձառայուշ ուրինը։

3. Օ՞րի մենկ հուսահադվող չինկ հընու շարունագողընկ գըռիվ դոնուշ։

³ Օ՞րի բիդու չա̈ հուսահադվուշ, եպոր սըխալվինկկու։ Քոնի-օր եպոր մենկ շարունագինկկու ինչիմը ընուշ, միր մոդ գոմաց-գոմաց ա̈դ ա̈լ լավ ստացվիգու։ Օրինագ, մեգը ուզա̈նա սորվուշ գիտառա չալուշ, ընու ա̈դու հոմար գայնա շադ դարի բիդվընալ։ Մինչեվ սորվի, ինկը գայնա շադ անկամ սըխալ նոտընի չալիլ, ամա շարունագա̈նա սորվուշ, ընու մոդ վեռչը վեռչով ստացվիգու ա̈դ ավելի լավ ընուշ։ Հա̈լբա̈տ, ա̈դտի ետկնա̈լ ինկը գայնա բազի սըխալվիլ, ամա ա̈դու հոմար ըն հուսահադվիլ չի հընու շարունագա̈գու սորվուշ ա̈լ լավ ընուշ ուր կոռձը։ Ըմունա̈լ բազի մեզի գայնա թըվալ տա̈ մենկ միր փիս հադգուտինին առաչը առաձունինկ, ամա մեմա̈լ աշիս ըն ա̈լի տուս գուդա։ Չաշաձ ա̈դու, մենկ շարունագինկկու ա̈մա̈ղ ընուշ, հընոր հասնինկ միր նըբադագին։ Բազի մենկ ալլայկըսա̈լ գայնոնկ ըմուն պոմը ասիլ գամ ընիլ, ինչի դեյ հեդո փիշմոնինկկու, ամա հուսահադվինկ հեչնա հընու շարունագինկնա գըռիվ դոնուշ, Եգովըն յառդում գընա̈ մեզի ավելի լավ տառնուշ (1 Պետ. 5։10)։ Ա̈դ թարաֆըն միր հոմար լավ օրինագա̈ Պյոտըռը։ Իսուսը հասկըննա̈րգու Պյոտըռին, չաշաձ ալլայ ընու ըղաձ սըխալնուն։ Ա̈դ միտկը գայնա ուժ դալ մեզի, հընոր շարունագինկ ձառայուշ Եգովին։

ՊՅՈՏԸՌԻՆ ԶՈՐՈՒՏԻՆՆԻՆ ՀԸՆՈՒ ՕՌՏՆՈՒՏԻՆՆԻՆ

4. Աշինկնա Ղուկաս 5։5—10, ի՞նչ ուր մասին միտկը գընա̈ Պյոտըռը հընու ի՞նչին նես համոզվեծընա̈գու ընու Իսուսը։

⁴ Աստվաձաշընչին կըրվաձ չա̈, օրի Պյոտըռը աստավ-օր «մեխկ օննող մաշտա̈» հընու վեր մեխկերուն մասին ըն գասա̈։ (Գաշտըցեկ Ղուկաս 5։5—10։) Պյոտըռը գայնա̈ր ձոնդռը մեխկ ըղաձ ըլլիլ։ Իսուսը դեսավ, հընոր Պյոտըռը վախա̈գու։ Բա̈լկիտ ըն վախերգու, քոնի-օր ուրինը ընկանա̈լ լավ հաշվիլ չեր։ Ամա Իսուսը կիդեր, հընոր Պյոտըռը գայնա հավադարիմ մընալ Աստըձուն։ Ընդի ըն հազ ընուշով աստավ ուր աշագեռտին. «Մի վախիլ»։ Իսուսը ա̈դ համոզվաձ գինա̈ աստավ։ Ա̈դ խոսկերը շադ ազդեցին Պյոտըռին վըրըն։ Վերմը ժամանագ ետկը ըն ուր ախպորը Անդրեյին հեդ թողավ ծուգ պըռնուշի կոռձը հընու կընաց Մեսսիին էդվոնցը։ Ա̈դու հոմար Եգովըն ընեց ջիմա̈ռդ գինա̈ օռտնեց (Մարկ. 1։16—18)։

5. Չաշաձ-օր Պյոտըռը վախերգու, ի՞նչ օռտնուտիննի ըն օննըցավ, Իսուսին աշագեռտը տառնուշին հոմար։

⁵ Իսուսին էդվոնցը էշտուշին խատեր, Պյոտըռը շադ հըրաշկնի դեսավ։ Օրինագ, ըն դեսավ, ինծոյ Իսուսը բետկըծըներգու հիվոնդնուն, հոներգու մաշտկացը նեսըն դեվերուն հընու սաղծըներգու մեռաձնուն (Մատթ. 8։14—17; Մարկ. 5։37, 41, 42)b։ Հըմա̈լ Պյոտըռը ըն մաշտկացը նեսներ, վում առաչ Իսուսը էրեվցավ ուր ըլլելիկ թակավորագան փառկով։ Ըն հիշերգու ա̈դ դեսիլկը օխչուգ ուր գյանկին (Մարկ. 9։1—8; 2 Պետ. 1։16—18)։ Պյոտըռը գյանկի օրում դեսնուլ չեր ալլայ ա̈դ հըրաշկնին, տառնա̈ր հեչնա Իսուսին աշագեռտը։ Հա̈լբա̈տ, ըն շադ ուրախեր, հընոր գայցավ ուր վախերուն հընու միգա̈լ թուլուտիննուն առաչը առնուլ հընու դեսնուլ ա̈դ օռտնուտիննին։

6. Ղոլա՞եր տա̈ Պյոտըռին փոխվուշ։ Պածադռեցեկ։

⁶ Պյոտըռը դեսաձուներ ընկան հըրաշկնի, ամա ա̈լիա̈լ բազի ընու թուլ թարաֆնին տուս գուդա̈յնը։ Ըհըն քոնիմը օրինագ։ Եպոր Իսուսը աստավ, հընոր ուրինը դանջին բիդի հընու սպոննողըն, հընոր էլլին Աստվաձաշընչին պռառոչեստվընին, Պյոտըռը աստավ ընու, հընոր ա̈դ ըլլող չա̈ (Մարկ. 8։31—33)։ Պյոտըռը հընու միգա̈լ ապոստըլնին շադ սըրա վիջվեյնըգու տա̈, վեվա̈ ընեցմըն ըմընա պայսը (Մարկ. 9։33, 34)։ Եպոր էգոն Իսուսին պըռնուշ, Պյոտըռը հառցագվեցավ մաշտումը վըրըն հընու թուրով գըդռեց ընու օնգոջը (Հովհ. 18։10)։ Նույն կիշերը Պյոտըռը վախեց հընու իրեկ բոյ աստավ-օր ջոնչիլ չի Իսուսին, չաշաձ-օր Իսուսը ընու մոդիգ ընգեյներ (Մարկ. 14։66—72)։ Ա̈դտի ետկը Պյոտըռը փիս գինա̈ վա̈յուշ նա̈յրեց (Մատթ. 26։75)։

7. Ի՞նչ հընարավորուտին Իսուսը դըվավ Պյոտըռին ուր սաղցաձըն ետկը։

⁷ Իսուսը ուր աշագեռտըն ումուդը գըդռեց հեչ։ Ըն կիդեր, հընոր Պյոտըռը ընու հազ գընա̈ հընու հընարավորուտին դըվավ ա̈դ էրեվծընուշ։ Սաղցաձըն ետկը Իսուսը ռաստ էգավ Պյոտըռին հեդ հընու աստավ ընու. «Աշա̈ իմ օչխայնուս տին»։ Հընու Պյոտըռը հազըրեր ընուշ Իսուսին աստաձը (Հովհ. 21։15—17)։ Պյոտըռը ըն աշագեռտնուն նեսներ, վում-օր Աստվաձ առաչինը սուրպ ուժով նըշոն տըրավ Եռուսալիմ քաղակին Պյատիդեսյատնիցին սըրըն։

8. Ի՞նչ մեձ սըխալմը Պյոտըռը ա̈րավ Անտիոխիյա քաղակին։

⁸ Նըշոն տըրվաձ խրիստիանին տառցաձըն ետկնա̈լ Պյոտըռը սըխալնի գըներ։ 36 թըվին ըն դեսավ, ինծոյ Աստվաձ սուրպ ուժով նըշոն տըրավ Կառնիլիյին, վեյնոր եվրեյ չեր։ Ա̈դ էրեվծուց, հընոր «Աստվաձ ալլայնացը վըրըն մեգ դեսագ գաշա̈» հընու միգա̈լ ազգա̈ ըլլող մաշտիկնա̈լ գայնոն խրիստիանին տառնալ (Գործ. 10։34, 44, 45)։ Ա̈դտի ետկը Պյոտըռը հանգիստմը հաց գուդեր ա̈դմուն մաշտկացը հեդ, չաշաձ-օր առաչ ըն ա̈դպես ընիլ չեր (Գաղ. 2։12)։ Ամա վերմը եվրեյ ըլլող խրիստիաննին հաշվեյնըգու տա̈ չի գարելի ուրիշ ազգա̈ ըլլող մաշտկացը հեդ հաց ուդուշ։ Եպոր ընեցմըն վերմը էգոն Անտիոխիյա, Պյոտըռը նա̈յրեց յոն դըվուշ եվրեյ չըլլող ախպըյդացմըն։ Գերեվնա տա̈, ըն միտկ ա̈րավ, հընոր ընեց հեդ հաց ուդա̈նա, եվրեյնուն ա̈դ դուր կալ չի։ Եպոր Պավելը ա̈դ դեսավ, ըն ալլայնուն առաչ աստավ Պյոտըռին, հընոր ըն շիդագ ընիլ չի (Գաղ. 2։13, 14)։ Չաշաձ-օր Պյոտըռը սըխալ ա̈րավ ըն շարունագեց հավադարիմ ձառայուշ Եգովին։ Ի՞նչը ընու յառդում ա̈րավ։

Ի՞ՆՉԸ ՅԱՌԴՈՒՄ Ա̈ՐԱՎ ՊՅՈՏԸՌԻՆ, ՀԸՆՈՐ ՀՈՒՍԱՀԱԴՎԻ ՀԵՉ

9. Ի՞նչպես Հովհաննես 6։68, 69 խոսկերը գերեվծընին, հընոր Պյոտըռը հավադարիմեր։

⁹ Պյոտըռը հավադարիմեր։ Ըն միշտ Իսուսին էդվոնցը գեշտա̈ր հընու ինչիգը ընու չեր գայնի գոյնեծընիլ։ Ընու հավադարիմ ըլլուշը լավ էրեվցավ, եպոր Իսուսը աստավ ըն, ինչը շադ աշագեռտնին հասկընծոն հեչ։ (Գաշտըցեկ Հովհաննես 6։68, 69։) Շադերը բեդա̈լ ա̈րին հեչ, հընոր ըն պածադռա̈ ուր աստաձը։ Ըներ վա̈յ տըրին Իսուսին։ Ամա Պյոտըռը ա̈դմուն ա̈րավ հեչ։ Ըն լավ հասկըննա̈րգու, հընոր մեգ տա̈ Իսուսին խոսկերը «գուդոն հավեռժ գյանկ»։

10. Ի՞նչըն գերեվնա, հընոր Իսուսը Պյոտըռըն ումուդը գըդռաձ չուներ։ (Հըմա̈լ աշեցեկ նըգարը։)

¹⁰ Չաշաձ-օր Պյոտըռը շադ սըխալնի գըներ, Իսուսը ընդի ումուդը գըդռեց հեչ։ Աշինկ, ինչ ըղավ Իսուսին մեռնուշըն քոնիմը ժամ առաչ։ Ըն կիդեր, հընոր Պյոտըռը հընու միգա̈լ աշագեռտնին ուրինը վա̈յցկողըն, ամա չաշաձ ա̈դու, ընու խոսկերըն գերեվնա̈ր, հընոր ըն համոզվաձա̈-օր Պյոտըռը հոկեվոր ուժեղնողա̈ հընու հավադարիմ ձառայողա̈ Աստըձուն (Ղուկ. 22։31, 32)։ Իսուսը հասկըննա̈րգու, հընոր «սիդը կուզա̈ ընուշ, ամա մարմինը թուլա̈» (Մարկ. 14։38)։ Ընու հոմար, եպոր Պյոտըռը Իսուսըն ինկար էգավ, Իսուսը ընդի ումուդը գըդռեց հեչ։ Սաղցաձըն ետկը ըն էրեվցավ Պյոտըռին։ Գերեվնա տա̈, ա̈դ սըրըն Պյոտըռը մըննագեր (Մարկ. 16։7; Ղուկ. 24։34; 1 Կորնթ. 15։5)։ Հա̈լբա̈տ, ա̈դ ուժեղծուց Պյոտըռին, վեյնոր շադ փիշմոնաձեր ուր ըղաձին հոմար։

11. Ի՞նչպես Իսուսը յառդում ա̈րավ Պյոտըռին հասկըննուշ, հընոր Եգովըն ընու վա̈յցկիլ չի։

¹¹ Իսուսը յառդում ա̈րավ Պյոտըռին հասկըննուշ, հընոր Եգովըն ընու վա̈յցկիլ չի։ Ուր սաղցաձըն ետկը ըն ըմուն ա̈րավ-օր Պյոտըռը հընու միգա̈լ ապոստըլնին շադ ծուգ պըռնին (Հովհ. 21։4—6)։ Ա̈դ հըրաշկը յառդում ա̈րավ Պյոտըռին համոզվաձ ըլլուշ, հընոր Եգովին հոմար զոր չա̈ միտկ ընուշ ընու ըմըն օրվոն գարիկնուն մասին։ Բա̈լկիտ, Պյոտըռը հիշեց Իսուսին խոսկերը, հընոր Եգովըն գուդա ալլայ, ինչ-օր բիդուա̈ ընեց, վեվ Աստըձուն Թակավորուտինը տընա̈գու «գյանկին առաչի դեղը» (Մատթ. 6։33)։ Ընդի ծուգ պըռնուշին դեղը, Պյոտըռը օխչուգ ուր գյանկը դըվավ, հընոր ձառայա̈ Աստըձուն։ 33 թըվին Պյատիդեսյատնիցին Պյոտըռը քաջ գինա̈ ջառմը աստավ։ Ա̈դու խատեր հազարիշի մաշտիկ ընտունեցին պարի խաբարը (Գործ. 2։14, 37—41)։ Հեդո ըն յառդում ա̈րավ սամարիտյաննուն հընու եվրեյ չըլլողնուն տառնուշ Իսուսին աշագեռտը (Գործ. 8։14—17; 10։44—48)։ Ինչպես դեսնունկկու, Եգովըն, Պյոտըռին միչոցով, դարպեր ազգա̈ ըլլող մաշտկացը պերավ ուր ժողովը։

Ի՞ՆՉ ՄԵՆԿ ԳԱՅՆՈՆԿ ՍՈՐՎԻԼ

12. Ի՞նչպես Պյոտըռին օրինագը յառդում գընա̈ ընեց, վեվ-օր գըռիվ դոնա̈գու ուր թուլ թարաֆնուն հեդ։

¹² Եգովըն մեզիա̈լ յառդում գընա̈ հավադարիմ ձառայուշ ուրինը։ Մեզի գայնա զոր ըլլիլ ա̈դ ընուշ, հալա, եպոր ունինկ ըմուն թուլ թարաֆմը, վերին հեդ էպպեյ դարի գըռիվ դոնինկկու։ Բազի գայնոնկ միտկ ընիլ, հընոր մեզի ա̈լ զորա̈ քան տա̈ Պյոտըռին։ Ամա Եգովըն ուժ գուդա, հընոր հուսահադվինկ հեչ հընու շարունագինկ հավադարիմ ձառայուշ ուրինը (Սաղ. 94։17—19)։ Օրինագ, մեգ ախպա̈րմը, մինչեվ նա̈յրեց Եգովին ձառայուշ, շադ դարի գոմոսեկսուալիստ ըղաձեր։ Ըն փոխեց օխչուգ ուր գյանկը, ամա բազի ընու ա̈լիա̈լ բիդվընագու գըռիվ դոնուշ ուր սըխալ ցանգուտիննուն հեդ։ Ի՞նչը ընու յառդում գընա̈։ Ա̈դ ախպա̈րը բադմեց, հընոր ըն չեր գայնի հաջողուտին օննալ, ետե Եգովըն յառդում ըներ հեչ ուրինը ուր սուրպ ուժով. «Ես հասկընցա, հընոր ընու յառդումով ես գայնոմ էշտալ շիդագ ջոմպով... ...Եգովըն ինձի իրավունկ դըվավ, հընոր ձառաիմ ընու հընու չաշաձ ալլայ իմ թուլուտիննուս, ըն ըմըն սըրա ինձի յառդում գընա̈»։

13. Աշինկնա Գործեր 4։13, 29, 31, ի՞նչպես մենկ գայնոնկ օրինագ առնուլ Պյոտըռըն։ (Հըմա̈լ աշեցեկ նըգարը։)

¹³ Ինչպես դեսակ, Պյոտըռը մաշտկացմըն վախուշին հոմար քոնիմը բոյ մեձ սըխալնի ա̈րավ։ Ամա եպոր Պյոտըռը գաղոտեր, ընու մոդ ստացվերգու քաջուտին էրեվծընուշ։ (Գաշտըցեկ Գործեր 4։13, 29, 31։) Մենկա̈լ գայնոնկ միր վախերուն առաչը առնուլ։ Ըհըն ինչ ըղավ Խոռստ օնունով ճահել ախպորմը հեդ, վեյնոր գաբռեր Գեռմանիյա նացիզմին սըրըն։ Քոնիմը բոյ ըն հարկելիկնուն հընու ուր տասարանցիկնուն վախուշին հոմար, աստաձունի «Խա՛յլ Գիտլեր»։ Եպոր ձընողնին գիմընա̈յնը ա̈դու մասին, ըներ ընու նեղիլ չեյնը։ Ըներ մեկհեդ գաղոտեյնը, հընոր Եգովըն քաջուտին դա ուրինց մոնչուն։ Խոռստը ումուդ գըներ Եգովին հընու ձընողնուն յառդումին խատեր, ըն գայցավ հավադարիմ մընալ Աստըձուն։ Վերմը ժամանագ ետկը ըն աստավ. «Եգովըն ինձի հիչ մեգ բոյմը վա̈յցկաձ չուներ»c։

14. Ի՞նչպես իրիցնին գայնոն յառդում ընիլ ընեց, վեվ-օր հուսահադվաձա̈, շարունագուշ հավադարիմ ձառայուշ Եգովին։

¹⁴ Եգովըն հընու Իսուսը գյանկի օրում մեզի վա̈յցկիլ չին։ Եպոր Պյոտըռը ինկար էգավ Իսուսըն ընու բիդուեր գարեվոր որոշումմը ընտունուշ՝ շարունագողա̈ տա̈ ըն ըլլուշ Իսուսին աշագեռտը, չա̈նա վազ օսնողա̈։ Իսուսը գաղաչեր Եգովին, հընոր Պյոտըռին հավատկը թուլընա հեչ։ Ըն աստավ Պյոտըռին, հընոր գաղոտեր ընու հոմար հընու համոզվաձա̈-օր Պյոտըռը գայնողա̈ ուժեղծընիլ ուր ախպըյդացը (Ղուկ. 22։31, 32)։ Գերեվնա տա̈, ըմըն սըրա, եպոր Պյոտըռը հիշերգու Իսուսին աստաձ խոսկերը, ա̈դ ընու գուժեղծըներ։ Մեզիա̈լ բիդվընանա Պյոտըռին բես գարեվոր որոշում ընուշ, Եգովըն գայնա յառդում ընիլ մեզի հազ ընող իրիցնուն միչոցով։ Ըներ յառդում գընին մեզի հավադարիմ մընուշ Եգովին (Եփես. 4։8, 11)։ Պոլ օնունով ախպա̈րմը, վեյնոր շադ դարի ձառաա̈գու Եգովին, ա̈մա̈ղ գընա̈ ա̈դմուն իրից ըլլուշ։ Ըն գասա̈ ընեց, վեվ-օր հուսահադվաձա̈, հընոր հիշին, ինչպես Եգովըն պերաձունի ընեց ուր մոդը։ Ետկըն գասա̈, հընոր Եգովըն հավադարիմ սեր գերեվծընա̈ ընեց հընու գյանկի օրում վա̈յցկիլ չի։ Պոլը աստավ. «Ես դեսնեյգու, ինչպես քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը, վերեկնոր շադ հուսահադվաձեյնը, Եգովին յառդումով սըրըմընա̈լ ուժ գառնեյնը»։

15. Ի՞նչպես Պյոտըռին հընու ախպա̈ր Խոռստ Խենշելին օրինագնին գերեվծընին, հընոր Մատթեոս 6։33-ին կըրվաձ խոսկերը շիդագին։

¹⁵ Եգովըն միտկը գըներ Պյոտըռին հընու միգա̈լ աշագեռտնուն գարիկնուն մասին։ Ա̈դմունա̈լ Աստվաձ ա̈կընս միտկը գընա̈ միր գարիկնուն մասին, ետե ձառայուտինը միր գյանկին ըլլի առաչին դեղը (Մատթ. 6։33)։ Հիշինկ Խոռստին օրինագը։ Եգռորտ համաշխարաին գըռվըն ետկը ըն կուզեր ըռընչպա̈ր ձառայուշ։ Ամա Խոռստը շադ ախկադեր հընու շիպա̈լըմիշ գըլլեր տա̈ գայնա ուր գարիկնուն մասին միտկ ընիլ, ետե ըռընչպա̈ր ձառայա̈։ Ի՞նչ ըն ա̈րավ։ Ըն որոշեց փոռցուշ, միտկ ընողա̈ տա̈ Եգովըն ընու գարիկնուն մասին։ Եպոր ռայոննի վըրագածուն էգաձեր ուրինց ժողովը, օխչուգ շապատը ըն ժողովին հեդ ձառաերգու։ Շապտա̈ վեռչը Խոռստին բեդ գըներ պաշխիշմը։ Ռայոննի վըրագածուն մոդգըցավ Խոռստին հընու դըվավ ընու կանվեռտմը, ամա աստավ հեչ վումմընա̈ ա̈դ կանվեռտը, քոնի-օր դըվողը աստաձուներ, հընոր ա̈դ խալվուտ ըլլի։ Կանվեռտին նեսի օննըցաձ փարըն հերկերգու, հընոր ըն քոնիմը օմիս ըռընչպա̈ր ձառայա̈։ Խոռստը հաշվեց, հընոր ա̈դ պաշխիշով Եգովըն գերեվծընա̈-օր միտկ ընողա̈ ընու գարիկնուն մասին։ Ա̈դտի ետկը ըն Աստըձուն Թակավորուտինը ըմըն սըրա տըներգու ուր գյանկին առաչին դեղը (Մաղ. 3։10)։

16. Օ՞րի լավ գըլլի ա̈լ շադ իմընուշ Պյոտըռին հընու ընու նամագնուն մասին։

¹⁶ Սըրըմը Պյոտըռը աստավ Իսուսին, հընոր ըն վա̈յցկա̈ ուրինը։ Ինչկան ըն ուրախեր, հընոր Իսուսը ա̈դմուն ա̈րավ հեչ։ Ըն շարունագերգու սորվեծընուշ Պյոտըռին։ Հընու վեռչը Պյոտըռը հավադարիմ ձառաերգու Աստըձուն։ Ըն հըրաշալի օրինագ ըղավ խրիստիաննուն հոմար։ Ինչ-օր Իսուսը սորվեծըներգու Պյոտըռին, միր հոմարա̈լ գարեվորա̈։ Ընու խըրադնուն վերմը մենկ գայնոնկ գաշտալ Պյոտըռին կըրաձ էրգու նամագնուն նես։ Պյոտըռը կըրաձուներ ա̈դ նամագնին առաչին դարուն աբռող խրիստիաննուն։ Ետկընա̈լ ա̈դ նամագնին Աստվաձաշընչին մասը տառծոն։ Միգա̈լ տասին մենկ քըրկըրինկկու քոնիմը միտկ ա̈դ նամագնուն նեսըն հընու գաշինկ, ինչպես ա̈դ մըտկերը գայնոն ա̈կընս մեզի օկուտ պերիլ։