Բախտավերին ըներ, վեվ-օր մակուրին Եգովին աչվընուն առաչ

1, 2. ա) Ի՞նչպես վերմը կառավարուտիննին հագառագ գեշտոն Եգովին ձառայողնուն հընու ի՞նչպես ըներ ա̈դու վերապերվինգու։ բ) Ի՞նչպես գայնոնկ բախտավեր ըլլիլ, չաշաձ-օր միր էդվոնցը ընգաձին։ (Հըմա̈լ աշեցեկ ժուռնալին վըրաի նըգարը։)

ՀԻՄԻԳՈՒ ժամանագը 30-ըն ավել բեդուտիննուն միր քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը չին գայնի ազադ ձառաիլ Եգովին, գամա̈լ միր կոռձը փագա̈։ Վերմը բեդուտիննուն Եգովին մասին բադմողնին նըստաձին խապիսին։ Ի՞նչ փիս պոն ըղաձունին միր քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը։ Եգովին աչվընուն առաչ՝ ինչիգ։ Ըներ գաշտա̈յնըգու հընու սորվեյնըգու Աստվաձաշունչը, բադմեյնըգու միգա̈լնացը ուրինց հավատկին մասին հընու գեշտա̈յնը ուրինց քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հեդ ժողովնին։ Ա̈դտի ղաիր, ըներ հիչ մեգին թարաֆը ըլլիլ չեյնը պալիտիչեսկի հառցերուն։ Չաշաձ-օր շադ փիս գինա̈ ընեց էդվոնցը կըյնին, ա̈դ հավադարիմ Եգովին ձառայողնին մընոնգու մակուր, այսինկըն ըներ մինչեվ վեռչ հավադարիմ մընոնգու Եգովին։ Ըներ ա̈դու հոմար շա՜դ ուրախին։

² Գըլլի-օր տունկ առաչ դեսաձեյկը ըն նըգայնին, վերեկնոր գոն ա̈ս ժուռնալին վըրըն։ Համոզվաձինկ, հընոր տունկ ուշադրուտին տառծուցիկ, ինչկան ա̈դ քաջ քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը ձաղրէրեսին։ Ըներ ուրախին, ընու հոմար-օր կիդին. Եգովին ըներ դուր կուկոն, քոնի-օր ընեց կոռձերը ընու առաչ մակուրին (Սաղ. 15։1, 2)։ Իսուսը աստավ. «Բախտավերին ըներ, վում էդվոնցը կըյնին առտար ըլլուշնուն հոմար... Ուրախցեկ հընու քեյֆ ըղեկ, ընու հոմար-օր ծեզի բեդ գընա̈ մեձ պաշխիշ» (Մատթ. 5։10—12)։

ՀԻՆ ԺԱՄԱՆԱԳԸՆ ՕՐԻՆԱԳՄԸ

3. Աշինկնա Գործեր 4։19, 20, ի՞նչպես ապոստըլնին վերապերվեծոն փոռցուտիննուն հընու օ՞րի։

³ Մենկ զարմընալ չինկ, հընոր ա̈կընս միր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը էդվոնցը ընգաձին։ Առաչին դարուն ապոստըլնուն հեդա̈լ ա̈դմուն վերապերվեյնըգու, ընու հոմար-օր ըներ քարոզեյնըգու Խրիստոսին մասին։ Շադ անկամ իուդեյսկի սուդիընին գասեյնը ընեց, «հընոր Իսուսին օնունըն ա̈լ խոսին հեչ» (Գործ. 4։18; 5։27, 28, 40)։ Ի՞նչպես ա̈դու վերապերվեծոն ապոստըլնին։ (Գաշտըցեկ Գործեր 4։19, 20։) Ըներ կիդեյնը, հընոր «քարոզուշ... հընու բադմուշ» Խրիստոսին մասին ընեց աստաձունի ըն, վեվ ունի ավելի մեձ իշխանուտին (Գործ. 10։42)։ Ընու հոմարա̈լ Պյոտըռը հընու Իոանը ալլայ ապոստըլնուն օնունըն աստին, հընոր ըներ ավելի շադ լըսողըն Աստըձուն, քան տա̈ ա̈դ սուդիընուն հընու վազ օսնող չին Իսուսին մասին բադմուշ։ Ըներ կիդիս տա̈ հայծուցին. «Չըլլի՞ տա̈ տունկ միտկը գընեկ, հընոր ավելի շադ իշխանուտին ունեկ քան տա̈ Աստվաձ»։

4. Ի՞նչ օրինագ էրեվծուցին ապոստըլնին ալլայ իսկագան խրիստիաննուն հընու ի՞նչ մենկ ընեցմըն սորվինկկու (Գործեր 5։27—29)։

⁴ Ապոստըլնին լավ օրինագ էրեվծուցին, վերին հեդեվինգու ալլայ իսկագան խրիստիաննին։ Ըներ աստին իշխանուտին օննողնուն. «Մենկ ա̈լ շադ Աստըձուն լըսողընկ, քան տա̈ մաշտկացը»։ (Գաշտըցեկ Գործեր 5։27—29։) Ա̈դու հոմար ընեց ձեձեցին, ամա «ապոստըլնին կընցին Սինեդրիոնըն քեյֆ ըլլելըն։ Ընեց հոմար բադիվեր, հընոր Իսուսին օնունին հոմար ընեց անբադվեցին» հընու ըներ շարունագեցին քարոզուշ (Գործ. 5։40—42)։

5. Վե՞ր հառցերուն բադասխաննին մեզի բիդուա̈ իմընուշ։

⁵ Ապոստըլնուն ըղաձին աշինկնա, գայնոն վերմը հառցեր փես էլլիլ։ Օրինագ, Աստվաձաշընչին գաստըվի. «Ըմըն մեգը լըսա̈տող մեձ իշխանուտին օննողնուն» (Հռոմ. 13։1)։ Ամա ապոստըլնին աստին. «Մենկ ա̈լ շադ Աստըձուն լըսողընկ, քան տա̈ մաշտկացը»։ Ույմիշ կուկո՞ն տա̈ ա̈դ խոսկերը իրար հեդ։ Ի՞նչպես մենկ գայնոնկ լըսիլ «ղեգավայնուն հընու իշխանուտին օննողնուն» հընու հավադարիմ մընալ Աստըձուն, վեյնոր Ըմընա մեձ իշխանուտինը ունի (Տիտոս 3։1)։

«ՄԵՁ ԻՇԽԱՆՈՒՏԻՆ ՕՆՆՈՂՆԻՆ»

6. ա) Աշինկնա Հռոմեացիներ 13։1, վե՞վին «մեձ իշխանուտին օննողնին» հընու ի՞նչպես մենկ ընեց վերապերվողընկ։ բ) Ի՞նչով մաշտկացը ալլայ իշխանուտիննին իրար լըմոնինգու։

⁶ Գաշտըցեկ Հռոմեացիներ 13։1։ Ա̈ս խոսկին նես «մեձ իշխանուտին օննողնին», ա̈դ մաշտկացը ղեգավայնինին։ Խրիստիաննին լըսողըն ընեց, ընու հոմար-օր ա̈դ իշխանուտիննին ա̈մա̈ղ գընին, հընոր գարկ ու կանոն ըլլի, հեդեվինգու, հընոր օրենկնին խախտըվին հեչ, հըմա̈լ բազի բաշտպանինգու Եգովին ձառայողնուն (Հայտն. 12։16)։ Զարմընալ չինկ, հընոր մեզի աստըվաձա̈ դըվուշ ընեց նալոգնի հընու հարգանկ ու բադիվ էրեվծընուշ (Հռոմ. 13։7)։ Ամա ըներ ունին իշխանուտին սադա̈ ընու հոմար-օր Եգովըն դըվաձունի ընեց ա̈դ իրավունկը։ Եպոր Պոնտիյ Պիլատը Իսուսին հառց ու փոռց գըներ, Իսուսը բառզ գինա̈ աստավ ա̈դու մասին։ Եպոր Պիլատը աստավ, հընոր իշխանուտին ունի պաց թողուշ գամ սպոննել դըվուշ Իսուսին, ըն բադասխանեց. «Տուն հիսկիտ իմ վըրա̈ս իշխանուտին օննալ չեյդ, ետե քեզի ըն վըրայըն դըվվըվաձ ըլլեր հեչ» (Հովհ. 19։11)։ Ինչպես Պիլատին ժամանագ, ըմունա̈լ ա̈կընս մաշտկացը իշխանուտինը սինոռ ունի։

7. Վե՞ր սըրըն մենկ ընող չինկ ղեգավայնուն աստաձը հընու ի՞նչ ընեց բիդուա̈ հիշուշ։

⁷ Խրիստիաննին գընին ղեգավայնուն աստաձը, եպոր ուրինց աբռաձ երգրին օրենկնին հագառագ չին Աստըձուն օրենկնուն։ Ամա մենկ չինկ գայնի ընիլ մաշտկացը աստաձը, եպոր ըներ թա̈մբա̈ գընին, հընոր մենկ ընինկ ըն, ինչ-օր Աստվաձ թողուլ չի ընուշ գամա̈լ հագառագը, չին թողուլ մեզի ընուշ ըն, ինչ-օր Աստվաձ մեզի թա̈մբա̈ գընա̈։ Օրինագ, եպոր ճահել ախպըյդացը կոռոնգու պանագին ձառայուշb։ Գամա̈լ թողուլ չին պոնեծընուշ Աստվաձաշընչին «Ներ աշխար թարկմանուտինը» հընու միր գըրագանուտինը, հըմա̈լ թողուլ չին քարոզուշ հընու մեկհեդ մեգդեղվուշ Աստըձուն ձառայուշի հոմար։ Ետե կառավարուտիննին շիդագ ծեվով չին պոնեծընիլ ուրինց իշխանուտինը հընու Խրիստոսին աշագեռտնուն էդվոնցը կըյնին, ըներ ամբայման Աստըձուն առաչը բադասխան դըվողըն։ Եգովըն ալլայ դեսնուգու (Ժող. 5։8)։

8. Ի՞նչ դարպերուտին գա մաշտկացը օննըցաձ իշխանուտինին հընու Եգովին իշխանուտինին նես։

⁸ Չաշաձ-օր կառավարուտիննին ունին «մեձ» իշխանուտին, ամա ա̈դ իշխանուտինը «ըմընա մեձը» չա̈։ Ըմընա մեձ իշխանուտինը ունի Եգովըն։ Ընդի Աստվաձաշընչին շադ անկամ գաստըվի, հընոր ընա̈ «Ըմընա պայսը ըլլողը» (Դան. 7։18, 22, 25, 27)։

«ԸՄԸՆԱ ՊԱՅՍԸ ԸԼԼՈՂԸ»

9. Ի՞նչ Դանիիլը դեսավ դեսիլկին նես։

⁹ Դանիիլը դեսիլկին նես դեսավ, հընոր Եգովըն ըմընա մեձ իշխանուտինը ունի։ Մեմը ըն դեսավ, ինչպես «ձովուն նեսըն տուս էլոն չեյս հադ խոշեր գենտանի», վերեկնոր նըշանագինգու մեձ իշխանուտին օննող բեդուտիննին՝ Վավիլոնը, Միդա-Պեռսիըն, Գրեցիըն, Ռիմը հընու ընու էդվոնցը ըլլող, Անգլա-Ամերիկըն, վեյնոր մեձ իշխանուտին ունի միր օրերը (Դան. 7։1—3, 17)։ Հեդո պռառոկը դեսավ Եգովին, վեյնոր նըստաձեր երգընկին ատոռին (Դան. 7։9, 10)։ Ինչ-օր Դանիիլը դեսավ սողը, խըրադ ըլլողա̈ ա̈կընսվոն ղեգավայնուն հոմար։

10. Վո՞ւմ Եգովըն գուդա իշխանուտին խողուն վըրըն հընու ի՞նչ ա̈դ գերեվծընա̈ (Դանիել 7։13, 14, 27)։

¹⁰ Գաշտըցեկ Դանիել 7։13, 14, 27։ Աստվաձ գառնու ալլայ իշխանուտինը մաշտկացը կառավարուտիննուն ծեռկըն հընու գուդա ընեց, վեվ առժանիա̈ հընու ա̈լ մեձ ուժ ունի։ Վո՞ւմ։ «Մաշտու դըղուն լըմոննող մեգիմը», Իսուս Խրիստոսին, հընու «Ըմընա պայսը ըլլողին սուրպերուն», 144 000-ին, վերեկնոր ղեգավարողըն «միշտ, հավեռժ» (Դան. 7։18)։ Ա̈դմուն փոպոխուտին ընուշի իշխանուտին ունի մեգ Եգովըն։ Ընդիա̈լ ընու մասին գաստըվի, հընոր ընա̈ Ըմընա պայսը ըլլողը։

11. Ի՞նչպես Դանիիլին աստաձ խոսկերը գերեվծընին, հընոր Եգովըն ըմընա մեձ իշխանուտինը ունի։

¹¹ Դանիիլին դեսաձը ույմիշ կուկա ըն խոսկերուն հեդ, վերեկնոր ըն աստավ ա̈դտի առաչ «երգընկին Աստըձուն» մասին. «Ըն... հոնա̈գու թակավոյնուն հընու նըշանագա̈գու թակավոյնուն»։ Հըմա̈լ պռառոկը կըրեց, հընոր «մաշտկացը թակավորուտիննին Ըմընա պայսը ըլլողին ծեռկինին հընու ըն գուդա իշխանուտինը, վում-օր ուզա̈» (Դան. 2։19—21; 4։17)։ Ըղա՞ձա̈ տա̈ բադմուտինին նես ըմուն, հընոր Եգովըն հոնա̈ գամ նըշանագա̈ թակավոյնուն։ Հա, ա̈դմուն ըղաձա̈ քոնիմը բոյ։

12. Պերեկ օրինագնի, ինչպես Եգովըն թակավոյնուն ծեռկըն գառներ իշխանուտինը։ (Աշեցեկ նըգարը։)

¹² Եգովըն շադ անկամ էրեվծուցաձունի, հընոր «մեձ իշխանուտին օննողնունա̈լ» ուժեղա̈։ Աշինկ իրեկ օրինագ։ Եգիպտին ֆառաոնը ձառա դեյ պոնեծըներգու Եգովին միլլա̈տը հընու չեր ուզիլ թողուշ ընեց։ Ամա Աստվաձ խալըսեց ընեց հընու ըմուն ա̈րավ, հընոր ֆառաոնը խեխտի Գարմիր ձովուն (Ելք 14։26—28; Սաղ. 136։15)։ Վավիլոնին թակավորը Վալտասարը մեձ քեյֆմը գազմագերպեց, վերին ժամանագ ըմուն ուրինը բա̈հերգու, կոյա̈ տա̈ «երգընկին Դիրեչմընա̈լ» պայսնա̈։ Ա̈դտի ավել ինկը հընու ուր միսա̈ֆիյնին «փառկ պերեյնըգու այձատա̈ հընու օսկիա̈ շինվաձ աստվաձնուն», ոչ տա̈ Եգովին (Դան. 5։22, 23)։ Ամա Աստվաձ ընու դեղը տըրավ։ «Ա̈դ կիշերը Վալտասարին... սպոննեցին», հընու ընու թակավորուտինը օնցավ «միդյաննուն հընու պեռսնուն» (Դան. 5։28, 30, 31)։ Պալեստինին թակավորը Իռըդ Ագրիպպա I սպոննել դըվավ ապոստըլ Իակըվին հընու խապիս տըրավ Պյոտըռին, հընոր հեդո ընուա̈լ սպոննա̈։ Ամա Եգովըն թողավ հեչ ընու ա̈դ ընուշ։ Եգովըն ըմուն ա̈րավ-օր Իռըդը հիվընցավ հընու մեռավ (Գործ. 12։1—5, 21—23)։

13. Պերեկ օրինագնի, ինչպես Եգովըն էրեվծուց, հընոր քոնիմը ղեգավայնուն միուտինընա̈լ ուժեղա̈։

¹³ Ա̈վա̈լը Եգովըն գըռվերգու իզրաիլտյաննուն թարաֆըն հընու յառդում ա̈րավ ընեց հախտուշ 31 խանաանսկի թակավոյնուն հընու առնուշ Խոսկ դըվվըվաձ խողուն մեձ մասը (Հեսու 11։4—6, 20; 12։1, 7, 24)։ Հըմա̈լ Եգովըն վերածուց Բեն-Խադադին հընու 32 ուրիշ սիրիյսկի ղեգավայնուն պանագը (1 Թագ. 20։1, 26—29)։ Ա̈դմունով Եգովըն էրեվծուց, հընոր ղեգավայնին իրար միընոնա̈լ, ըն ընեցմըն ուժեղ գըլլի։

14, 15. ա) Ի՞նչ աստին Նավուխադանոսըր հընու Դարիյ թակավոյնին Եգովին ղեգավարուտինին մասին։ բ) Ի՞նչ աստավ Սաղմոս կըրողը Եգովին հընու ընու միլլա̈տին մասին։

¹⁴ Եգովըն շարունագերգու էրեվծընուշ, հընոր ընա̈ Ըմընա պայսը ըլլողը։ Սըրըմը Վավիլոնին թակավորը Նավուխադանոսըրը, Աստըձուն փառկ դըվուշին դեղը, մա̈տվերգու ուր ուժով, իշխանուտինով հընու մեձուտինով։ Ա̈դու հոմար Աստվաձ ըմուն ա̈րավ, հընոր ըն խելկը նեդեց։ Եպոր Նավուխադանոսըրին խելկը դեղը էգավ, ըն «փառկ դըվավ Ըմընա պայսը ըլլողին» հընու հասկընցավ, հընոր «[Եգովին] ղեգավարուտինը վեռչ չունի»։ Հըմա̈լ ըն աստավ. «Հիչ ուվեկ չի գայնի ընու խանգարիլ» (Դան. 4։30, 33—35)։ Եպոր Դանիիլը ձոնդռը փոռցուտին օնծուց հընու Եգովըն խալըսեց ընու արյուձներըն, Դարիյ թակավորը օրենկ պաց թողավ, հընոր «մաշտիկը Դանիիլին Աստըձուն առաչ վախ օննոն, քոնի-օր ըն սաղ հընու հավեռժ Աստվաձա̈»։ Թակավորը աստավ Եգովին մասին. «Ընու թակավորուտինը գյանկի օրում վերածըվող չա̈, հընու ընու ղեգավարուտինը վեռչ չունի» (Դան. 6։7—10, 19—22, 26, 27)։

¹⁵ Սաղմոս կըրողը աստավ. «Եգովըն քագա̈գու մաշտկացը մըտկերուն տըրաձը, թողուլ չի, հընոր ուրինց ուզաձը ընին։ Բախտավերա̈ ըն ազգը, վում Աստվաձը՝ Եգովընա̈, ազգը, վեյնոր ըն ընդռեց ուր հոմար» (Սաղ. 33։10, 12)։ Մենկ ունինկ ալլայ բատճառնին մակուր ըլլուշ Եգովին առաչ։

ՎԵՌՉԻՆ ԳԸՌԻՎԸ

16. Ի՞նչին նես մենկ համոզվաձինկ, եպոր միտկը գընինկ «մեձ նեղուտինին» մասին հընու օ՞րի։ (Աշեցեկ նըգարը։)

¹⁶ Մենկ գաշտըցակ ընու մասին, ինչ Եգովըն ըղաձուներ ա̈վա̈լը։ Ամա ի՞նչ մենկ գայնոնկ բեդ ընիլ ըլլելիկըն։ Մենկ համոզվաձինկ, հընոր Եգովըն խալըսողա̈ ուր հավադարիմ ձառայողնուն «մեձ նեղուտինին» սըրըն (Մատթ. 24։21; Դան. 12։1)։ Եպոր ազգերուն կաալիծիըն, Գոգը Մագոգըն, հառցագվի օխչուգ խողուն վըրըն աբռող Եգովին հավադարիմ ձառայողնուն վըրըն, Աստվաձ ընեց բաշտպանողա̈։ Ետե ա̈դ կաալիծիին նես մըդնուն ՕՕՆ-ին նես ըլլող ալլայ 193 բեդուտիննին, ըն մեգա̈ չի գարի համեմադվիլ Աստըձուն հընու ընու պանագին հեդ։ Եգովըն խոսկ գուդա. «Ես գերեվծընիմ իմ մեձուտինըս հընու սուրպ ըլլուշըս, հըմա̈լ շադ ազգերուն առաչ գերեվծընիմ, վեվիմ ես։ Ըներ գիմընոն, հընոր ես Եգովընիմ» (Եզեկ. 38։14—16, 23; Սաղ. 46։10)։

17. Ի՞նչ բեդ գընա̈ օխչուգ աշխարին թակավոյնուն, հընու ի՞նչ բեդ գընա̈ առտարնուն։

¹⁷ Եպոր Գոգը հառցագվի Աստըձուն միլլա̈տին վըրըն, Եգովըն մեգընա̈ մեգ նա̈յրողա̈ Առմագեդոն գըռիվը, վերին ժամանագ վերածընողա̈ «օխչուգ աշխարին թակավորնուն» (Հայտն. 16։14, 16; 19։19—21)։ Եպոր Աստըձուն դուշմոննուն վեռչը կա, «մեգ տա̈ առտարնին աբռողըն խողուն վըրըն հընու մակուրնին մընողըն ընու վըրըն» (Առակ. 2։21)։

Ա̈ՄԱ̈Ղ Ա̈ՐԵԿ ՄԱԿՈՒՐ ՄԸՆՈՒՇ

18. Ի՞նչ հազըրեյնը ընուշ իսկագան խրիստիաննին հընու օ՞րի (Դանիել 3։28)։

¹⁸ Հարուրիշի դարի իսկագան խրիստիաննին հազըրեյնը գոյսընուշ ազադուտինը հընու ուրինց գյանկը, քոնի-օր հավադարիմեյնը Աստըձուն, ուրինց Ըմընա մեձ ղեգավարին։ Եգովին աչկերուն առաչ ա̈դ մաշտիկը մակուրեյնը հընու հազըրեյնը ըմըն ինչը ընուշ, հընոր հավադարիմ մընոն։ Ըներ հիշեծընինգու իրեկ եվրեյնուն, Շադռախին, Մեշախին հընու Ավեդնեգոին, վերեկնուն Եգովըն խալըսեց գըրագով ա̈րող փեչկոին նեսըն, ընու հոմար-օր ըներ հավադարիմ մընցին ուրինը։ (Գաշտըցեկ Դանիել 3։28։)

19. Ի՞նչ Եգովըն հաշվի առնողա̈, եպոր սուդիտ ընա̈ մաշտկացը հընու ի՞նչ մեզի բիդուա̈ ընուշ։

¹⁹ Դավիդը կըրեց ընու մասին, ինչկան գարեվորա̈ մակուր մընուշ Եգովին առաչ. «Եգովըն սուդիտ ընողա̈ ազգերը։ Եգովա, եպոր ինձի սուդիտ ընիս, հիշա̈ իմ առտար հընու մակուր ըլլուշըս» (Սաղ. 7։8)։ Միգա̈լ պսալոմին նես ըն աստավ. «Թող մակուր ըլլուշըս հընու առտարուտինը բաշտպանին ինձի» (Սաղ. 25։21)։ Եգովին հավադարիմ մընուշըն լավ, ի՜նչիգ չիկա։ Ետե մենկ, ինչա̈լ ըլլի, հավադարիմ մընոնկկու ընու, միր վըրըն գըզգոնկ Սաղմոս կըրողին խոսկերը. «Բախտավերին ըներ, վեվ-օր... մակուրին, վեվ-օր Եգովին օրենկով գաբռին» (Սաղ. 119։1)։