Senèn, 15 September
Sedulur-sedulur, kowé kudu niru contoné nabi-nabi sing ngomong nganggo jenengé Yéhuwah. Nabi-nabi kuwi ngalami akèh kesusahan lan tetep sabar.—Yak. 5:10.
Ing Alkitab ana akèh conto soal wong-wong sing sabar. Apa wis nyoba sinau soal kuwi? Misalé, Daud dipilih dadi raja pas isih enom. Tapi, dhèwèké kudu ngentèni bertaun-taun sakdurungé dadi raja. Siméon karo Hana tetep setya nglayani Yéhuwah karo ngentèni Mésias teka. (Luk. 2:25, 36-38) Pas sinau soal kuwi coba pikirna, ’Kok isa wong-wong kuwi sabar? Apa manfaaté merga sabar? Piyé carané niru?’ Njenengan ya isa sinau saka wong-wong sing ora sabar. (1 Sam. 13:8-14) Coba pikirna, ’Ngapa ya wong-wong kuwi ora sabar? Apa akibaté merga ora sabar?’ w23.08 25 ¶15
Selasa, 16 September
Aku lan rasul-rasul liyané wis ngerti lan percaya nèk njenengan kuwi Abdi sing suci lan utusané Gusti Allah.—Yoh. 6:69.
Rasul Pétrus bertékad tetep setya karo Yésus. Kuwi terbukti pas Yésus ngomongké sesuatu sing ora dipahami murid-muridé. Wektu kuwi, murid-murid liyané ora takon tapi langsung ninggalké Yésus. Tapi nèk Pétrus, dhèwèké tetep setya karo Yésus lan ngomong nèk ’mung omongané Yésus sing isa mènèhi urip saklawasé’. (Yoh. 6:68) Yésus ngerti nèk Pétrus lan murid-murid liyané bakal ninggalké dhèwèké. Tapi Yésus yakin nèk Pétrus bakal balik lan tetep setya karo Yésus. (Luk. 22:31, 32) Yésus ngerti, ”senajan wong semangaté gedhé, ning awaké ora kuwat nglakoni”. (Mrk. 14:38) Makané, Yésus tetep nguwatké Pétrus meskipun wis ora diakoni Pétrus. Bar diuripké manèh, Yésus nemoni Pétrus pas Pétrus lagi dhèwèkan. (Mrk. 16:7; Luk. 24:34; 1 Kor. 15:5) Pétrus sing mauné lagi putus asa, bar kuwi mesthi dadi semangat manèh. w23.09 22 ¶9-10
Rebo, 17 September
Wong sing kesalahan lan dosané diapura bakal bahagia.—Rm. 4:7.
Yéhuwah gelem ngampuni dosané wong-wong sing beriman karo Dhèwèké. Dosané babar blas wis ora diéling-éling manèh. (Mzm. 32:1, 2) Wong-wong kuwi dianggep bener lan ora nduwé salah merga imané. Meskipun Abraham, Daud, lan umaté Yéhuwah liyané dianggep bener, meréka isih durung sampurna. Tapi merga meréka nduwé iman, Gusti Allah nganggep meréka ora salah, apamanèh nèk dibandhingké karo wong-wong sing ora beriman karo Gusti Allah. (Éf. 2:12) Ing suraté kanggo wong Roma, Rasul Paulus njelaské bèn isa dadi kancané Gusti Allah kuwi kunciné kudu nduwé iman. Abraham lan Daud isa dadi kancané Gusti Allah merga meréka beriman karo Dhèwèké. Awaké dhéwé ya isa kaya ngono. w23.12 3 ¶6-7