Merga sayang Yéhuwah, awaké dhéwé dadi péngin muji jenengé saktulusé ati. Wektu krungu jeneng Yéhuwah, wong mesthi langsung terpikir sifat-sifat lan perbuatané Yéhuwah. Makané, Daud ngerti nèk muji jeneng Yéhuwah kuwi padha karo muji Yéhuwah. Daud nganggep jeneng Yéhuwah kuwi suci lan péngin muji jeneng kuwi ’saktulusé atiné’. Wong Lèwi ya dadi conto sing apik soal muji Yéhuwah. Meréka rendah hati ngakoni nèk jeneng Yéhuwah kuwi mulya banget makané pantes dipuji lan diluhurké. (Néh. 9:5) Pujian sing rendah hati lan tulus saka ati kuwi mesthi marakké Yéhuwah seneng. w24.02 9 ¶6

Yéhuwah ora nganggep njenengan gagal mung merga nduwé cita-cita sing ngluwihi kesanggupan. (2 Kor. 8:12) Sinaua saka kegagalan. Pikirna cita-cita sing wis kelakon. Menurut Alkitab, Gusti Allah ”ora bakal lali karo apa sing wis mbok tindakké”. (Ibr. 6:10) Dadi njenengan ya aja lali. Pikirna apa waé sing wis tercapai. Misalé, isa akrab karo Yéhuwah, crita karo wong liya soal Yéhuwah, utawa dibaptis. Nèk mbiyèn waé isa tercapai, cita-citané njenengan saiki ya isa tercapai nèk terus berjuang. Nèk dibantu Yéhuwah, cita-citané njenengan mesthi isa terwujud. Coba pikirna berkah-berkah lan bantuané Yéhuwah selama iki. (2 Kor. 4:7) Nèk ora nyerah, njenengan bakal éntuk berkah sing luwih akèh.—Gal. 6:9. w23.05 31 ¶16-18

Yéhuwah kerep ngandhani nèk Dhèwèké seneng lan sayang karo umaté. Ing Alkitab, ping loro dicritakké nèk Yéhuwah ngomong Yésus kuwi Anaké sing disayangi lan Yéhuwah seneng karo Yésus. (Mat. 3:17; 17:5) Nah nèk saiki piyé? Mémang, Yéhuwah ora ngomong secara langsung, tapi ”ngomongé” liwat Alkitab. Pas maca omongané Yésus kanggo murid-muridé, awaké dhéwé isa mbayangké Yéhuwah ”ngomong” kaya ngono karo awaké dhéwé. Soalé, sifat-sifaté Yésus padha kaya Yéhuwah. (Yoh. 15:​9, 15) Nèk ana masalah, kuwi ora berarti Gusti Allah ora seneng karo awaké dhéwé. Malah, kuwi isa dadi kesempatan awaké dhéwé mbuktèkké nèk bener-bener sayang lan percaya Yéhuwah.—Yak. 1:12. w24.03 28 ¶10-11