نەحەميا
5 سول كەزدە حالىق اراسىنداعى ەرلەر مەن ولاردىڭ ايەلدەرى ياھۋدي باۋىرلارىنا نارازىلىق ٴبىلدىردى+. 2 ولاردىڭ كەيبىرى: «ٴبىز كوپپىز، ۇل-قىزدارىمىز بار. اشتان ٶلىپ قالماس ٷشىن بىزگە استىق كەرەك»،— دەسە، 3 وزگەلەرى: «ازىق تاپشىلىعى كەزىندە استىق الۋ ٷشىن، ەگىستىكتەرىمىز بەن جۇزىمدىكتەرىمىزدى، ٷي-جايىمىزدى كەپىلدىككە بەرىپ جاتىرمىز»،— دەپ جاتتى. 4 تاعى بىرەۋلەرى بولسا: «پاتشاعا سالىق تولەۋ ٷشىن قارىزعا اقشا الىپ، ەگىستىكتەرىمىز بەن جۇزىمدىكتەرىمىزدى كەپىلدىككە بەرۋدەمىز+. 5 ٴبارىمىز دە قانداس تۋىسپىز عوي، ٴبىزدىڭ بالا-شاعامىز ولاردىڭ دا بالا-شاعاسى ەمەس پە؟! سويتسە دە ۇل-قىزدارىمىزدى قۇلدىققا ساتۋعا ٴماجبۇرمىز، ٴتىپتى قىزدارىمىزدىڭ كەيبىرى قۇلدىقتا ٴجۇر+. قولدان كەلەر ەش شارا جوق، ويتكەنى ەگىستىكتەرىمىز بەن جۇزىمدىكتەرىمىز باسقالاردىڭ يەلىگىندە»،— دەپ نالىدى.
6 مەن ولاردىڭ جانايقايى مەن ايتقان سوزدەرىن ەستىگەندە، قاتتى اشۋلاندىم. 7 وسى ماسەلە جايلى ويلانىپ-تولعانعان سوڭ، بەدەلدى كىسىلەر مەن باسقارۋشىلاردى شاقىرتىپ الىپ: «سەندەر ٶز باۋىرلارىڭنان ٶسىم تالاپ ەتىپ وتىر ەكەنسىڭدەر»+،— دەدىم.
سودان وسى ماسەلەگە قاتىستى ۇلكەن جيىن وتكىزدىم. 8 مەن ولارعا: «ٴبىز باسقا حالىقتارعا قۇلدىققا ساتىلىپ كەتكەن ياھۋدي باۋىرلارىمىزدى مۇمكىندىگىنشە قايتا ساتىپ الدىق. ال قازىر باۋىرلارىڭدى وزدەرىڭ ساتىپ جاتىرسىڭدار+. ەندى ٴبىز ولاردى سەندەردەن ساتىپ الۋىمىز كەرەك پە؟»— دەدىم. ٴبىراق ولار ايتاتىن ٴسوز تاپپاي، ٷن-ٴتۇنسىز قالدى. 9 ولارعا تاعى بىلاي دەدىم: «بۇلارىڭ دۇرىس ەمەس. بوتەن حالىقتاردىڭ، جاۋلارىمىزدىڭ، مازاعىنا قالماس ٷشىن، قۇدايىمىزدان قورقىپ جۇرۋلەرىڭ كەرەك ەمەس پە+؟! 10 مەن دە، باۋىرلارىم دا، قىزمەتشىلەرىم دە مۇقتاج بولعاندارعا قارىزعا اقشا مەن استىق بەرىپ ٴجۇرمىز. وتىنەمىن، ٶسىم الۋدى وسىمەن دوعارايىق+! 11 وتىنەمىن، بۇگىننەن قالماي جۇرتتىڭ ەگىستىگىن، جۇزىمدىگىن، ٴزايتۇن باعىن، ٷي-جايىن قايتارىپ بەرىڭدەر+. سونداي-اق قارىزعا بەرگەن اقشادان، استىقتان، جاڭا شاراپ پەن مايدان ٶسىم رەتىندە العان جۇزدەن ٴبىر بولىكتى* وزدەرىنە قايتارىڭدار».
12 بۇعان ولار: «مۇنىڭ ٴبارىن قايتارامىز، ەشتەڭەنى دە الىپ قالمايمىز. ايتقانىڭدى بۇلجىتپاي ورىندايمىز»،— دەدى. سوندا مەن ٴدىني قىزمەتكەرلەردى شاقىرتىپ، سوزدەرىندە تۇرۋ ٷشىن الگىلەرگە انت بەرگىزدىم. 13 سوسىن كيىمىمنىڭ ٶڭىرىن قاعىپ، ولارعا: «ٶز ۋادەسىن ورىنداماعان اركىمدى قۇداي ٴدال وسىلاي قاعىپ، ونى ۇيىنەن جانە يەمدەنگەن مۇلكىنەن ايىرسىن! ول ٴدال وسىلاي قاعىلىپ، قۇرالاقان قالسىن!»— دەدىم. سوندا كۇللى قاۋىم: «اۋمين!»— دەدى. ولار ەحوبانى ماداقتادى، سونداي-اق بەرگەن ۋادەلەرىنە ساي ارەكەت ەتتى.
14 پاتشا مەنى ياھۋداعا ٵمىرشى+ ەتىپ تاعايىنداعان كۇننەن بەرى، ارتاكسەركس پاتشانىڭ+ جيىرماسىنشى جىلىنان+ وتىز ەكىنشى جىلىنا دەيىن+، 12 جىل بويى، ٶزىم دە، باۋىرلارىم دا امىرشىگە تيەسىلى ازىق-تۇلىكتى جەگەن ەمەسپىز+. 15 ال مەنىڭ الدىمداعى امىرشىلەر بولسا حالىققا اۋىرتپالىق سالىپ، نان مەن شاراپقا دەپ كۇن سايىن 40 كۇمىس شەكەل* الىپ وتىرعان. ولاردىڭ قىزمەتشىلەرى دە حالىقتى قانادى. ٴبىراق مەن قۇدايدان قورىققاندىقتان+ ولاي ەتكەن جوقپىن+.
16 ونىڭ ۇستىنە، مەن قابىرعانى قايتا تۇرعىزۋعا قول ۇشىن بەردىم. قىزمەتشىلەرىم دە جۇمىسقا جۇمىلا اتسالىستى. ٴبىز ەشقانداي تاناپ يەمدەنگەن ەمەسپىز+. 17 مەنىڭ داستارقانىمنان 150 ياھۋدي مەن باسقارۋشى، سونداي-اق باسقا حالىقتاردان كەلگەندەر دە تاماقتانىپ ٴجۇردى. 18 كۇن سايىن ماعان* ٴبىر بۇقا، التى سەمىز قوي جانە ٴبىرتالاي قۇس سويىلىپ دايىندالاتىن. ون كۇندە ٴبىر رەت شاراپتىڭ نەبىر ٴتۇرى مول ەتىپ اكەلىنەتىن. سوندا دا حالىقتان امىرشىگە ٴتيىستى ازىق-تۇلىكتى تالاپ ەتكەن جوقپىن، ويتكەنى ولاردىڭ موينىنداعى جۇك ونسىز دا اۋىر ەدى. 19 ۋا، قۇدايىم، وسى حالىقتىڭ يگىلىگى ٷشىن ىستەگەنىمنىڭ ٴبارىن ەسىڭە الىپ، ماعان جاقسىلىق جاساي كور+!