ٴزابۇر
ٵن-كۇي جەتەكشىسىنە. ٴداۋىتتىڭ جىرى.
40 مەن ەحوباعا ارتتىم بار ٷمىتىمدى*،
ول ەڭكەيىپ قۇلاق ٴتۇردى، كومەككە شاقىرعان ٷنىمدى ەستىدى+.
2 ول مەنى شاپشىعان سۋى بار وردان،
ميباتپاقتان الىپ شىقتى.
جارتاس ۇستىنە بەرىك تۇرعىزدى،
قادامىمدى نىق باسقىزدى.
3 سوسىن ماعان جاڭا ٵن،
قۇدايىمىزعا ارنالعان ماداق ٵنىن ايتقىزدى+.
مۇنى كورگەن كوپشىلىك تامسانىپ تاڭداي قاعادى،
سەنىمدەرىن ەحوباعا ارتادى.
4 ٴتىلازارلارعا دا، وتىرىكشىلەرگە دە جۇگىنبەيتىن،
قايتا، ەحوباعا ارقا سۇيەيتىن ادام باقىتتى.
5 ٴبىز ٷشىن قانشاما كەرەمەت ٸس جاسادىڭ،
ٴبىز جايلى قانشاما كوپ ويلايسىڭ، ۋا، ەحوبا قۇدايىم+.
ساعان ەشكىم تەڭ كەلمەيدى+؛
ىستەرىڭ جايلى ايتقىم كەلسە دە،
ولاردىڭ كوپتىگىنەن ٴبارىن اتاپ شىعا الماس ەدىم+!
تۇگەل ورتەلەتىن جانە كۇنا ٷشىن بەرىلەتىن قۇرباندىقتى دا تالاپ ەتپەدىڭ+.
7 سوندا مەن بىلاي دەدىم: «مىنە، مەن كەلدىم.
ٴبىر شيىرشىقتا مەن تۋرالى جازىلعان+.
8 ٶزىڭنىڭ ەركىڭدى ورىنداۋعا قۇشتارمىن، ۋا، قۇدايىم+.
زاڭىڭدى جۇرەگىمنىڭ تۇكپىرىندە ۇستايمىن+.
9 ادىلدىك تۋرالى ىزگى حابارىڭدى ۇلكەن جيىندا جاريالايمىن+.
قاراشى، تىلىمە توسقاۋىل قويمايمىن+،
مۇنى ٶزىڭ دە جاقسى بىلەسىڭ، ۋا، ەحوبا قۇدايىم.
10 ادىلدىگىڭدى جۇرەگىمدە جاسىرىن كۇيى قالدىرمايمىن.
ادالدىعىڭ مەن قۇتقارۋىڭ تۋرالى جاريالايمىن.
اينىماس سۇيىسپەنشىلىگىڭ مەن شىندىعىڭدى ۇلكەن جيىندا جاسىرمايمىن+».
11 ۋا، ەحوبا، مەيىرىمىڭدى مەنەن اياماشى.
اينىماس سۇيىسپەنشىلىگىڭ مەن شىندىعىڭ لايىم مەنى قورعاي بەرسىن+.
12 ويتكەنى مەنى سانسىز پالە قورشادى+،
جاساعان كوپ كۇنالارىم انتالاپ، جولىمدى كورسەتپەي تاستادى+.
ولاردىڭ سانى باسىمداعى شاشىمنان دا كوپ،
سودان ٷمىتىم ٷزىلىپ، جىگەرىم قۇم بولدى.
13 ۋا، ەحوبا، ىقىلاسىڭدى ٴتۇسىرىپ، قۇتقارا كور+،
ۋا، ەحوبا، تەزىرەك كومەككە كەلە كور+.
14 جانىمدى الۋدىڭ جولىن ىزدەپ جۇرگەندەردىڭ ٴبارى
ۇياتقا قالىپ، قارابەت بولسىن.
باقىتسىزدىققا ۇشىراعانىما قۋاناتىنداردىڭ ٴبارى ماسقارا بولىپ كەرى شەگىنسىن.
15 ماعان: «ٵ، بالەم، ساۋاپ بولدى!»— دەيتىندەر
جەر بولىپ، ابدىراپ قالسىن.
16 ال سەنى ىزدەيتىندەر+ ٶزىڭدى ويلاپ شات-شادىمان بوپ قۋانسىن+،
سەنىڭ قۇتقارۋىڭدى اڭسايتىندار ٴدايىم:
«ەحوبا ماراپاتتالسىن!»— دەسىن+.
17 ال مەن دارمەنسىز ٵرى بەيشارامىن؛
ەحوبا ماعان نازارىن سالعاي.