ٴزابۇر
ٵن-كۇي جەتەكشىسىنە. «قۇرتا كورمە» اۋەنىمەن ايتۋعا ارنالعان ٴداۋىتتىڭ جىرى. ميحتام*. ساۋل ٴداۋىتتى ولتىرمەك بولىپ، ٷيىن كۇزەتۋگە ادامدار جىبەرگەندەگى وقيعاعا قاتىستى جازىلعان+.
2 زۇلىمدىق جاسايتىنداردان قۇتقارشى،
قانىشەرلەردەن ساقتاشى.
3 ولار مەنىڭ جانىمدى اڭدىپ ٴجۇر+؛
بۇلىك شىعارماسام دا، كۇنا جاساماسام دا
ماعان كۇشتىلەر قارسى شىقتى+، ۋا، ەحوبا.
4 ەش كىنام بولماسا دا، ماعان باس سالۋعا دايار.
مەن شاقىرعاندا، تۇرەگەلىپ، نازارىڭدى سالشى.
5 ۋا، اسكەرباسى ەحوبا، سەن يسرايلدىڭ قۇدايىسىڭ+.
ويانىپ، ۇلتتاردىڭ بارىنە كوزىڭدى قاداشى.
زۇلىم وپاسىزداردىڭ ەشقايسىسىنا مەيىرىمىڭدى تۇسىرمەشى+. (سەلا)
6 ولار كۇن سايىن كەشكە قايتىپ كەلەدى+؛
7 اۋىزدارىنان جاماندىق بۇرقىرايدى،
تىلدەرى سەمسەردەي وتكىر+.
ولار: «كىم ەستىر دەيسىڭ؟!»— دەيدى+.
9 ۋا، كۇشىمنىڭ قاينارى، سەنى نازارىمنان قالت جىبەرمەيمىن+؛
ويتكەنى قاۋىپسىز پانام ٶزىڭسىڭ+.
10 اينىماس سۇيىسپەنشىلىك تانىتاتىن قۇدايىم قول ۇشىن بەرەدى+،
قۇدايىم مەنى جەڭىمپاز ەتىپ، جاۋلارىمنان ۇستەم ەتەدى+.
11 حالقىم وسى ٸسىڭدى ۇمىتپاۋ ٷشىن، ولاردى بىردەن ولتىرمەشى،
الدىمەن قۇدىرەتىڭمەن تەنتىرەتىپ جىبەرشى.
ۋا، قالقانىمىز ەحوبا، ولار وماقاسا قۇلاسىنشى+.
12 اۋىزدارىمەن كۇنا جاساعاندارى ٷشىن وسىلاي ەتشى.
قارعىس ايتقاندارى، جالعان سويلەگەندەرى ٷشىن،
وركوكىرەكتىكتەرى وزدەرىنە تۇزاق بولسىنشى+.
13 سوسىن قاھارىڭا ٴمىنىپ، كوزدەرىن قۇرتشى+،
قايتا باس كوتەرمەيتىندەي ەتىپ، كوزدەرىن قۇرتشى؛
ولار جاقىپقا جانە جەردىڭ شەتىنە دەيىن قۇدايدىڭ بيلىك جۇرگىزەتىنىن ٴبىلسىن+. (سەلا)
14 كۇن سايىن كەشكە قايتىپ كەلسىن؛
يت سياقتى ٷرسىن، قالانى تىمىسكىلەسىن+.
15 تاماق ىزدەپ تەنتىرەسىن+.
اش قۇرساق بوپ ٴجۇرسىن، باس تىرەيتىن جەر دە تاپپاسىن.
16 ال مەن سەنىڭ كۇشىڭدى ماداقتاپ، ٵن سالامىن+،
تاڭەرتەڭ اينىماس سۇيىسپەنشىلىگىڭ جايلى قۋانا ايتامىن.