يشايا
56 ەحوبا مىنانى ايتادى:
«مەن جۋىردا قۇتقارامىن، ادىلدىگىمدى پاش ەتەمىن+.
سوندىقتان ادىلدىكتى بەرىك ۇستانىڭدار+،
زاڭعا ساي ارەكەت ەتىڭدەر.
2 وسىلاي ەتەتىن ادام باقىتتى.
دەمالىس كۇنىن ۇستاناتىن، ونى ارامدامايتىن+،
زۇلىمدىق اتاۋلىعا جولامايتىن ادام باقىتتى.
3 ەحوباعا سيىناتىن جاتجەرلىك+:
—ەحوبا مەنى حالقىنان الاستاتىپ جىبەرەدى!— دەمەسىن.
بەلىنەن ايىرىلعان ەركەك* تە: —مەن قۋراعان اعاشپىن!— دەمەسىن.
4 سەبەبى دەمالىس كۇندەرىمدى ۇستانىپ، ماعان ۇنامدىنى تاڭداعان، ٵرى كەلىسىمىمدى بەرىك ۇستاناتىن بەلىنەن ايىرىلعان ەركەكتەرگە مەنىڭ، ەحوبانىڭ، ايتارى مىناۋ:
5 —مەن ولارعا ٶز ۇيىمنەن ورىن سيلايمىن،
ەسىمدەرىن ەش ۇمىتپايمىن.
ولارعا ەشقاشان وشپەيتىن ماڭگىلىك ەسىم سيلايمىن.
بۇل ۇل-قىزداردان دا ارتىق.
6 سونداي-اق ماعان، ەحوباعا، قىزمەت ەتۋ ٷشىن،
ەحوبا دەگەن ەسىمىمدى جاقسى كورەتىن+،
قىزمەتشىم بولعىسى كەلەتىن،
دەمالىس كۇندەرىمدى ۇستاناتىن، ونى ارامدامايتىن،
كەلىسىمىمدى بەرىك ۇستاناتىن جاتجەرلىكتەردى
7 مەن كيەلى تاۋىما الىپ كەلىپ+، دۇعا ەتەتىن ۇيىمدە قۋانىشقا بولەيمىن.
قۇرباندىق وشاعىمدا شالعان تۇگەل ورتەلەتىن جانە باسقا دا قۇرباندىقتارىن قابىل الامىن.
سەبەبى مەنىڭ ٷيىم بارلىق حالىقتار دۇعا ەتەتىن ٷي دەپ اتالاتىن بولادى+».
8 يسرايلدىڭ بىتىراپ كەتكەن حالقىن جيناپ جاتقان الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا+ مىنانى ايتادى:
«مەن جيناپ العاندارىما باسقالارىن دا اكەپ قوسامىن»+.
9 دالانىڭ جابايى اڭدارى، ٴبارىڭ دە كەلىپ، جەڭدەر.
ورماننىڭ جابايى اڭدارى، ٴبارىڭ دە كەلىڭدەر+.
10 ونىڭ كۇزەتشىلەرى سوقىر+، ەشقايسىسى ەشتەڭە بايقامايدى+.
ٴبارى دە ۇرە المايتىن مىلقاۋ توبەتتەر+.
ولار دەمىن ارەڭ الادى، قالعىپ-مۇلگىپ جاتقاندى جاقسى كورەدى.
11 ولار قوماعاي توبەتتەر،
ەشقاشان تويۋ دەگەندى بىلمەيدى.
ولار تۇسىنىكتەن جۇرداي باعۋشىلار+،
ٴبىرى قالماي ٶز جولىمەن كەتتى.
ٴارقايسىسى ارام پايدا كوزدەپ بىلاي دەيدى:
12 «كەلىڭدەر، شاراپ الىپ،
ماس بولعانشا ىشىمدىك ىشەيىك+.
ەرتەڭ دە بۇگىنگىدەي بولادى، ٴتىپتى الدەقايدا جاقسى بولادى!»