ەرەميا
31 «سول كەزدە مەن يسرايلدىڭ بارلىق اۋلەتىنىڭ قۇدايى بولامىن، ال ولار مەنىڭ حالقىم بولادى»+،— دەيدى ەحوبا.
2 ەحوبا بىلاي دەيدى:
«يسرايل ٶزىنىڭ بەيبىت تۇراعىنا كەلە جاتقاندا،
سەمسەردىڭ جۇزىنەن امان قالعان حالقىم يەن دالادا ىقىلاسىما يە بولدى».
3 ەحوبا ماعان الىستان كورىنىپ، بىلاي دەدى:
«ساعان دەگەن سۇيىسپەنشىلىگىم ماڭگىلىك،
سوندىقتان اينىماس سۇيىسپەنشىلىگىممەن سەنى وزىمە جاقىنداتتىم*+.
4 مەن سەنى قايتا تۇرعىزامىن، سەن قايتا تۇرعىزىلاسىڭ+.
ۋا، يسرايل قىزى، داڭعىراڭدى قولىڭا قايتا الىپ،
شاتتانا بيلەپ شىعاسىڭ+.
5 ساماريانىڭ قىراتتارىندا قايتادان جۇزىمدىكتەر وتىرعىزاسىڭ+.
جۇزىمشىلەر ٴجۇزىم ەگىپ، ونىڭ جەمىسىن جەيتىن بولادى+.
6 ەفرەمنىڭ تاۋلى وڭىرىندەگى كۇزەتشىلەر:
—تۇرىڭدار، سيونعا شىعايىق، ەحوبا قۇدايىمىزعا بارايىق،— دەپ جار سالاتىن كۇن كەلەدى+».
7 ەحوبا تاعى بىلاي دەيدى:
«جاقىپقا قاراي قۋانا ايعايلاڭدار.
شاتتانا داۋىستاڭدار، ويتكەنى ول باسقا حالىقتاردىڭ الدى بولدى+.
وسىنى جاريالاڭدار، ماداقتاڭدار،
—ۋا، ەحوبا، ٶز حالقىڭدى، يسرايلدىڭ تامتىعىن، ساقتاي كور+!— دەڭدەر.
ارالارىندا زاعيپتار دا، اقساقتار دا+،
جۇكتىلەر دە، بوسانعالى جاتقاندار دا بار.
بارلىعى وسىندا ۇلكەن قاۋىم بولىپ ورالادى+.
9 ولار ەڭىرەپ جىلاپ كەلەدى+.
اكەلە جاتقانىمدا، مەيىر-شاپاعاتىمدى سۇراپ جالىنادى.
مەن ولاردى اعىن سۋلارعا جەتەلەيمىن+،
تەگىس جولمەن سۇرىندىرمەي الىپ جۇرەمىن.
سەبەبى مەن يسرايلدىڭ اكەسىمىن، ەفرەم — مەنىڭ تۇڭعىشىم+».
10 ۋا، حالىقتار، ەحوبانىڭ ٴسوزىن تىڭداڭدار،
ونى شالعايداعى ارالدارعا جاريالاڭدار+:
«يسرايلدى بىتىراتىپ جىبەرگەن قۇداي ونى قايتا جينايدى.
وتارىن كۇزەتكەن باعۋشىداي كۇزەتەدى+.
12 ولار كەلىپ، سيون توبەسىندە قۋانا ايقاي سالادى+.
استىقتى، جاڭا شاراپتى+، مايدى، وتار-تابىننىڭ تولدەرىن كورىپ+،
ەحوبانىڭ ىزگىلىگىنە جۇزدەرى جاينايدى.
13 «سول كەزدە بويجەتكەن قۋانا بيلەيدى،
جاس جىگىتتەر مەن كارىلەر دە بيگە قوسىلادى+.
ولاردىڭ قايعىسىن شاتتىققا اينالدىرامىن+.
جۇباتىپ، قاسىرەت ورنىنا قۋانىش سيلايمىن+.
14 ٴدىني قىزمەتكەرلەردى مول اسپەن جارىلقايمىن،
ال حالقىم ىزگىلىگىمە تويىنادى+»،— دەيدى ەحوبا.
15 «ەحوبا بىلاي دەيدى:
—راماق+ جەرىندە زار جىلاپ، ەڭىرەگەن داۋىس ەستىلەدى.
راحيلا بالالارىن جوقتاپ جىلاپ جاتىر+.
ونىڭ ەش جۇبانعىسى كەلمەيدى،
ويتكەنى ولار ەندى جوق+».
16 ەحوبا بىلاي دەيدى:
«جىلاۋدى قوي، كوز جاسىڭدى تىي،
سەبەبى بەينەتىڭنىڭ زەينەتىن كورەسىڭ،
ولار جاۋ ەلىنەن قايتا ورالادى+،— دەيدى ەحوبا.
18 «مەن ەفرەمنىڭ كۇرسىنىپ، بىلاي دەگەنىن ەستىدىم:
—سەن مەنى تۇزەتتىڭ، مەن تۇزەلدىم،
ويتكەنى مويىنتۇرىققا ۇيرەتىلمەگەن تايىنشاداي ەدىم.
مەنى قايتارا كور، مەن دەرەۋ كەرى قايتامىن،
سەبەبى سەن مەنىڭ قۇدايىم ەحوباسىڭ.
19 قۇدايعا كەرى قايتىپ، وكىنىش ٴبىلدىردىم+.
ٴبارىن تۇسىنگەن سوڭ، قايعىرىپ سانىمدى سوقتىم.
جاس شاعىمدا ىستەگەن ىستەرىم ٷشىن
ۇيالىپ، ەڭسەمدى كوتەرە المادىم+».
20 «ەفرەم مەنىڭ قىمباتتى ۇلىم، سۇيىكتى بالام ەمەس پە+؟
وعان قارسى قانشا سويلەسەم دە، ٴبارىبىر ۇمىتپايمىن.
مىنە، سوندىقتان ول دەگەندە ٸشى-باۋىرىم* ەلجىرەيدى+.
مەن ونى ٴسوزسىز اياپ-مۇسىركەيمىن،— دەيدى ەحوبا+.
21 —وزىڭە جول بەلگىلەرىن قويىپ،
جول كورسەتەتىن تاس باعانالار ورنات+.
ٴجۇرۋىڭ كەرەك داڭعىل جولعا نازار اۋدار+.
قايتا ورال، ۋا، يسرايل قىزى، ٶز قالالارىڭا قايتا ورال.
22 ەي، وپاسىز قىز، قاشانعى قاڭعىپ جۇرمەكسىڭ؟
ەحوبا جەر بەتىندە ٴبىر جاڭا نارسەنى،
كۇيەۋىنىڭ قاسىنان اينالشىقتاپ شىقپايتىن ايەلدى، جاراتتى».
23 اسكەرباسى ەحوبا، يسرايلدىڭ قۇدايى، مىنانى ايتادى: «تۇتقىنعا كەتكەندەرىن قايتارعانىمدا، ولار ياھۋدا مەن ونىڭ قالالارىندا قايتادان: —ۋا، ادىلدىكتىڭ مەكەنى+، ۋا، كيەلى تاۋ+! ەحوبا سەنى جارىلقاسىن!— دەپ ايتاتىن بولادى. 24 ياھۋدادا قالا تۇرعىندارى، ديقانشىلار مەن قويشىلار تىنىش ٶمىر كەشەدى+. 25 مەن شارشاعان جانعا قۋات بەرىپ، اشىعىپ السىرەگەندى تويىندىرامىن+».
26 سوندا ۇيقىمنان ويانىپ، كوزىمدى اشتىم. ۇيقىم وتە ٴتاتتى بولدى.
27 «مىنە، مەن يسرايلدىڭ جانە ياھۋدانىڭ ٷي ٸشىن كوبەيتەتىن، ولاردىڭ مالىن دا قىرۋار ەتەتىن كۇندەر كەلە جاتىر»+،— دەيدى ەحوبا.
28 «ولاردى تامىرىمەن جۇلىپ، قۇلاتىپ، قيراتىپ، جويىپ، زيان كەلتىرۋ ٷشىن قالاي باقىلاعان بولسام+، ەندى ولاردى قايتا تۇرعىزىپ، ەگۋ ٷشىن دە تاپ سولاي باقىلايمىن+،— دەيدى ەحوبا.— 29 سول كۇندەرى ولار «قىشقىل ٴجۇزىم جەگەن — اكەلەرى، ال تىستەرى قامالعان — بالالارى» دەگەندى ايتۋشى بولمايدى+. 30 قايتا، ٵربىر ادام ٶز كۇناسى ٷشىن ولەدى. قىشقىل جەگەننىڭ ٶز ٴتىسى قامالادى».
31 ەحوبا بىلاي دەيدى: «مىنە، مەن يسرايل ٷيى جانە ياھۋدا ۇيىمەن جاڭا كەلىسىم جاساساتىن كۇندەر كەلە جاتىر+. 32 بۇل كەلىسىم ولاردىڭ اتا-بابالارىمەن مىسىر جەرىنەن قولدارىنان جەتەلەپ الىپ شىققان كۇنى جاساسقان كەلىسىمىم+ سياقتى بولمايدى. مەن ولاردىڭ شىن قوجايىنى* بولسام دا، مەنىڭ كەلىسىمىمدى بۇزدى+،— دەيدى ەحوبا».
33 «سول كۇندەردەن كەيىن يسرايل ۇيىمەن كەلىسىم جاساسامىن،— دەيدى ەحوبا.— زاڭىمدى ولاردىڭ ىشكى دۇنيەلەرىنە سالامىن+ جانە جۇرەكتەرىنە جازىپ قويامىن+. مەن ولاردىڭ قۇدايى، ال ولار مەنىڭ حالقىم بولادى+».
34 «بۇدان بىلاي ەشكىمگە دە الدەبىرەۋگە نە باۋىرىنا «ەحوبانى تانىپ-ٴبىل»+ دەپ ۇيرەتۋدىڭ قاجەتى بولمايدى، ويتكەنى ۇلكەندى-كىشىلى بارلىعى دا مەنى بىلەتىن بولادى+،— دەيدى ەحوبا.— مەن ولاردىڭ كىناسىن كەشىرىپ، كۇناسىن ەسىمە المايمىن+».
35 كۇندىز جارىق بولسىن دەپ كۇندى بەرگەن،
تۇندە جارىق بولسىن دەپ اي مەن جۇلدىزدارعا زاڭدار ورناتقان،
تەڭىزدى تەربەپ، تولقىندارىن بۋىرقاندىراتىن،
ەسىمى اسكەرباسى ەحوبا دەپ اتالاتىن+
ەحوبا قۇداي بىلاي دەيدى:
36 «بۇل زاڭدىلىقتار بۇزىلسا عانا،— دەيدى ەحوبا،
يسرايلدىڭ ۇرپاعى ٵردايىم كوز الدىمدا تۇراتىن حالىق بولۋدان قالادى»+.
37 ەحوبا بىلاي دەيدى: «جوعارىداعى اسپاندى ولشەۋ جانە تومەندەگى جەردىڭ نەگىزىن زەرتتەپ ٴبىلۋ مۇمكىن ەمەستىگى سياقتى، جاساعان بارلىق ىسىنە بولا مەنىڭ يسرايل ۇرپاعىنان باس تارتۋىم دا مۇمكىن ەمەس،— دەيدى ەحوبا+».
38 «مىنە، ەحوباعا ارناپ قالا تۇرعىزىلاتىن كۇندەر كەلە جاتىر+،— دەيدى ەحوبا.— ول حانانەل+ مۇناراسىنان بۇرىش قاقپاسىنا+ دەيىن تۇرعىزىلادى. 39 ولشەيتىن ارقان+ عارەپ توبەسىنە دەيىن تارتىلىپ، عوياحقا قاراي بۇرىلادى. 40 ولىكتەر مەن كۇل* جاتقان بۇكىل اڭعار، قيدرون اڭعارىنا+ دەيىنگى تاناپتىڭ ٴبارى، شىعىستاعى جىلقى قاقپاسىنىڭ+ بۇرىشىنا دەيىنگى جەردىڭ ٴبارى، ەحوبا ٷشىن قاسيەتتى بولادى+. ول ەندى ەشقاشان قۇلاتىلمايدى دا، قيراتىلمايدى دا».