ەرەميا
9 باسىم سۋعا تولى قۇدىق،
كوزىم جاس سورعالايتىن بۇلاق بولسا عوي+!
سوندا حالقىمنىڭ قازا تاپقاندارىن،
كۇنى-ٴتۇنى جوقتاپ جىلار ەدىم.
2 ٴشول دالادا جولاۋشى توقتايتىن ورىن بولسا عوي!
سوندا حالقىمدى تاستاپ، كەتىپ قالار ەدىم.
ويتكەنى بارلىعى ازعىندىققا سالىنعان+،
ولار — وپاسىز ادامداردىڭ توبىرى.
3 تىلدەرىن ساداق ىسپەتتى كەرەدى.
ەلدە ادالدىقتىڭ ورنىنا ارامزالىق جايلاعان+.
«ولاردىڭ زۇلىمدىعى زۇلىمدىققا ۇلاسادى،
ماعان ەش نازار سالمايدى+»،— دەيدى ەحوبا.
4 «ٵربىرىڭ دوس-جارانىڭنان ساقتان،
ٴتىپتى ٶز باۋىرىڭا سەنىم ارتپا.
5 ٴبارى دە ٴبىر-ٴبىرىن الداپ سوعادى،
شىندىقتى ايتاتىن ەشكىم جوق.
ولار تىلدەرىن وتىرىك ايتۋعا ۇيرەتكەن+.
جاماندىق جاساۋمەن-اق وزدەرىن قاجىتقان.
6 سەن وتىرىكشىلەردىڭ اراسىندا تۇرىپ جاتىرسىڭ.
وتىرىكتەرىنە بولا ولار مەنى بىلگىسى كەلمەيدى»،— دەيدى ەحوبا.
7 سوندىقتان اسكەرباسى ەحوبا مىنانى ايتادى:
«ولاردى تازارتۋ ٷشىن بالقىتىپ، سىنايمىن+،
حالقىمنىڭ قىزىنا قولدانار باسقا قانداي امالىم بار؟
8 وتىرىك ايتاتىن تىلدەرى اجال جەبەسىندەي.
ادام وزگەمەن جىلى-جۇمساق سويلەسەدى،
ٴبىراق ىشتەي تۇزاق قۇرۋدى ويلاپ تۇرادى».
9 «ولاردى وسى ىستەرى ٷشىن جاۋاپقا تارتۋىم كەرەك ەمەس پە؟— دەيدى ەحوبا،
—مۇنداي حالىقتان كەك الۋىم كەرەك ەمەس پە+؟
10 مەن تاۋلار ٷشىن جىلاپ، زارلايتىن بولامىن،
ەلسىز دالاداعى جايىلىمدار ٷشىن جوقتاۋ ايتامىن،
ويتكەنى ولار وتقا ورانىپ، ادام اياعى باسپايتىنداي كۇيگە جەتتى،
وتار-تابىنداردىڭ داۋسى ەستىلمەيدى.
اسپانداعى قۇستار مەن دالاداعى اڭدار قاشىپ، بىردە-ٴبىرى قالماعان+.
11 مەن يەرۋساليمدى تاس ۇيىندىگە+، شيبورىلەردىڭ مەكەنىنە اينالدىرامىن+.
ياھۋدانىڭ قالالارىن قاڭىراتىپ، ەشكىم تۇرمايتىن ەتەمىن+.
12 وسىلاردىڭ ٴبارىن تۇسىنە الاتىنداي دانا كىم بار؟
مۇنى جاريالاي الۋى ٷشىن، ەحوبا ٴسوزىن كىمگە ايتقان؟
جەر نەگە قۇرىپ كەتتى؟
ەشكىم جۇرمەيتىندەي بولىپ،
نەگە ٴشول دالاداي كۇيىپ كەتتى؟»
13 ەحوبا بىلاي دەپ جاۋاپ قاتتى: «ويتكەنى ولار بەرگەن زاڭدارىمنان باس تارتىپ، ونى ۇستانعان جوق، ايتقانىما مويىنسۇنبادى. 14 قايتا، قاسارىسىپ جۇرەك قالاۋلارىمەن ٴجۇردى+، اتا-بابالارى ۇيرەتكەندەي، باعال مۇسىندەرىنە تابىنىپ كەتتى+. 15 سوندىقتان دا اسكەرباسى ەحوبا، يسرايلدىڭ قۇدايى بىلاي دەيدى: —بۇل حالىققا اشتى جۋسان جەگىزىپ، ۋلى سۋ ىشكىزەمىن+. 16 مەن ولاردى وزدەرى دە، اتا-بابالارى دا بىلمەگەن حالىقتاردىڭ اراسىنا بىتىراتىپ جىبەرەمىن+. كوزدەرى قۇرىمايىنشا، سوڭدارىنان سەمسەر جىبەرەمىن+.
17 اسكەرباسى ەحوبا بىلاي دەيدى:
—تۇسىنىكپەن ارەكەت ەتىڭدەر،
جوقتاۋ ايتاتىن ايەلدەردى الدىرتىڭدار+،
ولاردىڭ ەڭ شەبەرلەرىن شاقىرتىڭدار،
18 ولار تەزىرەك كەلىپ، ٴبىز ٷشىن زارلاسىن،
كوزىمىزدەن جاس اعىزىپ،
كىرپىگىمىزدەن سۋ سورعالاتسىن+.
19 سيوننان زار يلەگەندەردىڭ+:
«ٴبىز قۇرىدىق قوي!
ابدەن ماسقارا بولدىق-اۋ!
ۇيلەرىمىز قيراتىلىپ، ەلىمىزدى تاستاپ كەتتىك»،— دەگەن داۋسى شىعادى+.
20 ۋا، ايەلدەر، ەحوبانىڭ ٴسوزىن تىڭداڭدار.
اۋزىنان شىققان سوزىنە قۇلاق تۇرىڭدەر.
قىزدارىڭا وسى زارلى ولەڭدى جاتتاتىڭدار،
بۇل جوقتاۋدى ٴبىر-بىرىڭە ۇيرەتىڭدەر+.
21 ويتكەنى تەرەزەلەرىمىزدەن ىشكە اجال ەندى،
بەكىنىس مۇنارالارىمىزعا كىرىپ كەتتى.
ول بالالاردى كوشەلەردەن،
جاستاردى كوپشىلىك الاڭداردان اكەتپەك+.
22 ولارعا تاعى ەحوبا مىنانى ايتادى دە:
—ادامداردىڭ ٴمايىتى دالادا قي سياقتى،
وراقشىنىڭ ورىپ كەتكەن ەگىن ساباقتارى ىسپەتتى جاتادى،
ولاردى جينايتىن ەشكىم بولمايدى+».
23 «دانا ادام دانالىعىمەن+،
كۇشتى ادام كۇشىمەن،
باي وزىندەگى بايلىعىمەن ماقتانباسىن،— دەيدى ەحوبا+.
24 —ماقتاناتىن ادام
مەن جايلى كوپ نارسەنى تۇسىنەتىنىن جانە بىلەتىنىن+،
مەنىڭ ەحوبا ەكەنىمدى، جەر بەتىندە اينىماس سۇيىسپەنشىلىك،
ادىلەت پەن ادىلدىك تانىتاتىنىمدى ايتىپ ماقتانسىن+،
ويتكەنى وسىلار مەنىڭ كوڭىلىمە جاعادى+»،— دەيدى ەحوبا.
25 «مىنە، تەك ٴتانى عانا سۇندەتتەلگەن اركىمدى جاۋاپقا تارتاتىن كۇندەر كەلە جاتىر+،— دەيدى ەحوبا،— 26 مىسىردى+، ياھۋدانى+، ەدوم+ مەن امموندىقتاردى+، موابتى+ جانە ٴشول دالانى مەكەن ەتىپ، ساماي شاشتارىن قىراتىنداردىڭ ٴبارىن جاۋاپقا تارتامىن+. سەبەبى بۇل حالىقتار شىن سۇندەتتەلمەگەن، سونداي-اق كۇللى يسرايل ٷيى دە جۇرەكتەرىن سۇندەتتەمەگەن+».