ٴزابۇر
ٴداۋىتتىڭ جىرى.
141 ۋا، ەحوبا، مەن ٶزىڭدى شاقىرامىن+،
تەزىرەك كومەككە كەلە كور+،
شاقىرعانىمدا، نازار سالا كور+.
2 لايىم ايتقان دۇعام الدىڭدا ازىرلەنگەن حوش ٴيىستى تارتۋداي+ بولسىنشى+،
وزىڭە قاراي قول جايعانىم كەشقۇرىم ۇسىناتىن استىق تارتۋىنداي+ بولسىنشى.
3 ۋا، ەحوبا، اۋزىما كۇزەت قويشى،
اۋزىمنىڭ قاقپالارىنا ساقشى قويشى+.
4 جۇرەگىمنىڭ جاماندىقتى قۇمارتۋىنا جول بەرمەشى+،
زالىمداردىڭ ارسىز ىستەرىنە ورتاقتاسپايىن،
ولاردىڭ جەڭسىك استارىنان ٴدام تاتپايىن.
5 مەنى ٵدىل جان جازالاسا، اينىماس سۇيىسپەنشىلىك تانىتقانى+،
ول مەنى تۇزەتسە، باسىما ماي قۇيعانمەن تەڭ+،
مەن بۇدان ەش باس تارتپاس ەم+.
باستارىنا كۇن تۋعاندا دا، دۇعا ايتا بەرەمىن.
6 ەلدىڭ بيلەرى جارتاستان لاقتىرىلسا دا،
جۇرت ايتقاندارىما دەن قويادى، ويتكەنى سوزدەرىم جاعىمدى.
7 ادامنىڭ جەر جىرتىپ، توپىراقتى قوپاراتىنىنداي،
ٴبىزدىڭ سۇيەكتەرىمىز كوردىڭ* اۋزىندا شاشىلىپ جاتىر.
8 ٴبىراق مەن ساعان ارقا سۇيەيمىن، ۋا، الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا+،
ٶزىڭدى عانا پانالايمىن،
ومىرىمنەن ايىرا كورمەشى.
9 مەنى ولاردىڭ قۇرعان تۇزاعىنان،
زاڭسىزدىق جاساۋشىلاردىڭ تورىنان ساقتاشى.
10 زۇلىمدار قۇرعان تورلارىنا وزدەرى تۇسەدى+،
ال مەن امان-ەسەن اينالىپ وتەمىن.