ٴزابۇر
ٵن-كۇي جەتەكشىسىنە. ٴداۋىتتىڭ جىرى.
139 ۋا، ەحوبا، سەن مەنى مۇقيات تەكسەردىڭ، مەنى جاقسى بىلەسىڭ+.
2 وتىرعانىم دا، تۇرعانىم دا وزىڭە ايان+.
ويلارىمدى دا الىستان ۇعاسىڭ+.
3 ساپارعا شىققانىمدى دا، تىنىققانىمدى دا باقىلايسىڭ،
ساعان جولدارىمنىڭ ٴبارى بەلگىلى+.
4 اۋزىمنان ٴسوز شىقپاي جاتىپ-اق،
ۋا، ەحوبا، سەن ونى بىلەسىڭ+.
5 مەنى الدى-ارتىمنان قورشايسىڭ،
ۇستىمە قولىڭدى قوياسىڭ.
6 مەنى قانشالىقتى جاقسى بىلەتىنىڭە قايرانمىن،
مۇنى تۇسىنۋگە اقىلىم جەتپەيدى+.
7 سەنىڭ رۋحىڭنان قايدا قاشىپ قۇتىلماقپىن؟
جۇزىڭنەن قايدا بارىپ جاسىرىنباقپىن+؟
8 كوككە كوتەرىلسەم، سەن سوندا بولار ەڭ،
توسەگىمدى كورگە* سالسام دا، سەن سول جەردەن تابىلار ەڭ+.
9 قيىر شالعايداعى تەڭىزگە بارىپ تۇرۋ ٷشىن،
تاڭ شاپاعىنىڭ قاناتىنا ٴمىنىپ ۇشىپ كەتسەم دە،
10 سەنىڭ قولىڭ مەنى باستاپ الىپ جۇرەر ەدى،
وڭ قولىڭ سۇيەمەلدەر ەدى+.
11 «مەنى قاراڭعىلىق جاسىرادى» دەسەم،
ٴتۇن جارىققا اينالار ەدى.
12 قاراڭعىلىق تا سەن ٷشىن تىم قاراڭعى بولماس ەدى،
سەن ٷشىن ٴتۇننىڭ ٶزى كۇندىزدەي جاپ-جارىق+،
تۇنەكتە دە ٴبارى اپ-ايقىن كورىنەر ەدى+.
14 مەن ٶزىڭدى ماداقتايمىن،
سەبەبى تاڭعالارلىقتاي كەرەمەت جاراتىلعانمىن+.
سەنىڭ ىستەرىڭ نەتكەن عاجاپ+!
مۇنى مەن جاقسى بىلەمىن.
15 قۇپيا جەردە جاراتىلعانىمدا،
انا قۇرساعىنىڭ تۇكپىرىندە توقىلعانىمدا،
سۇيەكتەرىم سەنەن جاسىرىن بولمادى+.
16 ٴتىپتى ۇرىق كۇيىمدى كوزدەرىڭ كوردى،
ونىڭ بىردە-ٴبىر بولىگى ٵلى پايدا بولماي تۇرىپ،
قالىپتاساتىن كۇندەرى سەنىڭ كىتابىڭدا جازىلىپ قويىلعان ەدى.
17 سەنىڭ ويلارىڭ ماعان سونداي قىمبات+!
ۋا، قۇداي، ولاردىڭ سانى نەتكەن كوپ+!
18 ويلارىڭدى سانايتىن بولسام،
ولار قۇم قيىرشىقتارىنان دا كوپ بولار ەدى+.
تاڭەرتەڭ ويانعانىمدا، ٵلى دە وزىڭمەن بىرگەمىن*+.
19 ۋا، قۇداي، زۇلىمدى سۇلاتىپ سالساڭ عوي+!
سوندا قانىشەرلەر مەنەن اۋلاق كەتەر ەدى.
20 ولار ارام پيعىلمەن سەنى جاماندايدى،
ەسىمىڭدى تەرىس قولدانادى؛ ولار سەنىڭ جاۋلارىڭ+.
21 ۋا، ەحوبا، سەن جەك كورەتىندەردى مەن دە جەك كورەمىن ەمەس پە+؟
ساعان قارسى شىققاندار مەن ٷشىن دە جەركەنىشتى ەمەس پە+؟
22 مەن ولاردى سونداي جەك كورەمىن+،
ولار مەنىڭ قاس جاۋىما اينالدى.
23 ۋا، قۇداي، تەرەڭ ٷڭىلىپ، جۇرەگىمدە نە بار ەكەنىن كورشى+.
مەنى تەكسەرىپ، مازالايتىن ويلارىمدى ٴبىلشى+.