Патшалар 1-жазба
2 Дәуіттің көз жұматын кезі жақындағанда, ұлы Сүлейменге мынаны өсиет етті: 2 “Көп ұзамай мен көз жұмамын. Ал сен берік+ әрі батыл бол+! 3 Құдайың Ехобаға мойынсұнып, Мұса Заңында жазылғандарға сай, оның жолдарымен жүр, жарлықтары мен бұйрықтарын, шешімдері мен ескертулерін ұстан+. Сонда қайда барсаң да, не істесең де ісің алға басады*. 4 Сондай-ақ Ехоба “егер ұлдарың қадамдарына мұқият болып, бар жүрегімен, жан-тәнімен алдымда адал жүрсе+, Исраил тағынан сенің ұрпағың түспейді” деген уәдесін жүзеге асырады+”.
5 Бұдан кейін мынадай нұсқау берді: “Сарұяның ұлы Жоғабтың маған не істегенін өзің де жақсы білесің. Ол Исраилдің екі қолбасшысы Нер ұлы Әбінер+ мен Етер ұлы Ғамасаны+ өлтірді. Ел аман, жұрт тынышта беліндегі белбеуі мен аяғындағы сандалын соғыста төгілуі тиіс қанға малды+. 6 Даналықпен әрекет етіп, оның қырау шалған басының тыныштықпен көрге* кіруіне жол берме+!
7 Ал ғалақаттық Барзилайдың+ ұлдарына айнымас сүйіспеншілік танытып, дастарқаныңнан тамақ жейтіндердің қатарына қос. Өйткені ағаң Абессаломнан бассауғалап қашқанымда+, олар мені қажетіммен қамтамасыз еткен еді+.
8 Сенің іргеңде бениямин руынан шыққан бахуримдік Гера ұлы Шимей тұрады. Мен Маханаимге беттеген күні+ ол мені ауыр сөздермен қарғаған болатын+. Бірақ ол мені қарсы алу үшін Иорданға келгенде, мен оған “сені семсермен өлтірмеймін” деп, Ехобаның атымен ант еткен едім+. 9 Енді оны жазасыз қалдырма+. Сен дана адамсың ғой, оған не істеу керектігін білесің. Шимейдің қырау шалған басы көрге* қанға малынып кірсін+!”
10 Бұдан кейін Дәуіт көз жұмып, сүйегі Дәуіттің қаласына қойылды+. 11 Ол 40 жыл бойы Исраилде патшалық құрды: Хебронда+ 7 жыл, Иерусалимде 33 жыл билік етті+.
12 Бұдан кейін Сүлеймен әкесі Дәуіттің тағына отырды. Оның патшалығы нығайған үстіне нығая берді+.
13 Бірде Хагиттің ұлы Адониях Сүлейменнің анасы Барсабияға келді. Ол: “Неге келдің, аманшылық па?”— деп сұрады. Адониях: “Иә, аманшылық,— деді де,— 14 Сізге айтар сөзім бар”,— деп қосты. Барсабия: “Айта бер”,— деді. 15 Сонда Адониях мынаны айтты: “Өзіңіз білетіндей, патшалық билік маған берілуі керек еді, әрі бүкіл Исраил де мені патша болады деп күтті+. Бірақ Ехобаның қалауы бойынша, патшалық билік ініме өтті+. 16 Енді сізге бір өтінішім бар, бетімді қайтармасаңыз екен”. Барсабия оған: “Айта бер”,— деді. 17 Адониях: “Сүлеймен патшамен сөйлесіңізші, ол сіздің бетіңізді қайтармайды ғой. Шунемдік Әбишаны+ маған әйелдікке берсін”,— деп өтінішін білдірді. 18 Бұған Барсабия: “Жарайды, патшамен сен жайлы сөйлесіп көрейін”,— деп жауап берді.
19 Барсабия Адонияхтың өтінішін айту үшін Сүлеймен патшаға келгенде, патша орнынан тұра сала, анасын қарсы алып, тағзым етті. Сосын тағына отырды да, анасына арнап оң жағына тақ қойғызды. 20 Содан анасы оған: “Саған айтар кішкентай өтінішім бар еді, қолымды қаға көрме”,— деді. Патша оған: “Анашым, айта беріңіз. Сіздің бетіңізді қайтармаспын”,— деп жауап берді. 21 Анасы болса: “Шунемдік Әбиша ағаң Адонияхқа әйелдікке берілсе екен”,— деп өтінішін білдірді. 22 Сүлеймен патшаның анасына берген жауабы мынау болды: “Неге Адониях үшін шунемдік Әбишаны ғана сұрайсыз? Ол үшін патшалық билікті де сұраңыз+, ол менің ағам ғой+! Оны діни қызметкер Әбиятар мен Сарұяның ұлы Жоғаб+ та қолдап отыр емес пе?!”
23 Осыны айтқан соң, Сүлеймен патша Ехобаның атымен ант етіп, былай деді: “Адониях осыны сұрағаны үшін жанынан* айырылмаса, Құдай мені жазалаған үстіне жазаласын! 24 Мені әкем Дәуіттің тағына нық отырғызып+, өз уәдесіне сай, үйімді* де нық тұрғызған тірі Құдай Ехобаның+ алдында шын айтамын*, Адониях бүгін жер құшады+!” 25 Артынша Сүлеймен патша Еходай ұлы Бенаяхты+ жіберді де, ол барып, Адонияхты өлтіріп тастады.
26 Ал діни қызметкер Әбиятарға+ патша былай деді: “Анатоттағы+ өз жеріңізге барыңыз! Өлімге лайық болсаңыз да, бүгін сізді өлтірмей-ақ қояйын. Себебі сіз әкем Дәуіттің алдында Әлемнің Әміршісі Ехобаның сандығын көтеріп жүріп+, әкем көрген қиындықтың бәрін онымен бірге көрдіңіз+”. 27 Осылай Ехобаның Елидің әулетіне қатысты Шилода+ айтқан сөздері орындалу үшін+, Сүлеймен Әбиятарды Ехобаның алдында діни қызметкерліктен шеттетті.
28 Бұл туралы Жоғабқа хабар жеткенде, ол Ехобаның шатырына қашып барып+, құрбандық ошағының мүйіздерінен қатып ұстап алды. (Жоғаб кезінде Абессаломды қолдамаған+ болатын, бірақ енді Адонияхтың жағына шығып кеткен еді+.) 29 Сүлеймен патшаға “Жоғаб Ехобаның шатырына қашып кетіпті. Сол жерде құрбандық ошағының жанында тұр екен” деген хабар жетті. Сонда патша Еходай ұлы Бенаяхқа: “Бар да, оны өлтіріп таста!”— деп бұйырды. 30 Бенаях Ехобаның шатырына барып, Жоғабқа: “Патша саған “Шық!” деп бұйырып жатыр”,— деді. Бірақ ол: “Жоқ! Мен осы жерде өлемін”,— деп жауап берді. Бенаях патшаға қайта оралып, Жоғабтың не дегенін айтып келді. 31 Патшаның жауабы мынау болды: “Айтқанын істе: оны сол жерде өлтір де, сүйегін қабірге қой! Осылай мені де, әкемнің әулетін де Жоғабтың себепсіз төккен қанынан тазарт+. 32 Қан төккені үшін Ехоба оны жауапқа тартады. Ол әкем Дәуітке білдірмей, өзінен әділ әрі ізгі екі кісіні — Исраил әскерінің қолбасшысы Нер ұлы Әбінер+ мен Яһуда әскерінің қолбасшысы Етер ұлы Ғамасаны+ семсермен өлтірді. 33 Осы екеуінің қаны мәңгі бақи Жоғаб пен оның үрім-бұтағының мойнында болсын+. Ал Дәуітке, оның үрім-бұтағына, үй іші мен тағына Ехоба мәңгіге тыныштық сыйласын!” 34 Содан Еходай ұлы Бенаях барды да, Жоғабты өлтіріп тастады. Оның сүйегі иен даладағы үйінің жанына қойылды. 35 Патша Жоғабтың орнына қолбасшы етіп Еходай ұлы Бенаяхты+, ал Әбиятардың орнына діни қызметкер Садықты+ қойды.
36 Бұдан кейін патша Шимейді+ шақыртып алып, мынаны айтты: “Өзіңе Иерусалимде үй соғып ал да, сол жерде тұр. Қаладан аттап басушы болма! 37 Біліп қой, қаладан шығып, Қидрон аңғарынан+ өткен күні міндетті түрде өлесің. Ал төгілген қаның өз мойныңда болады”. 38 Шимей: “Айтқаныңыз болсын! Қызметшіңіз патша иемнің сөзін екі етпей орындайды”,— деді. Содан ол Иерусалимде бірталай уақыт тұрды.
39 Үш жылдан кейін Шимейдің екі құлы Ғат патшасы Мағақ ұлы Ахишке+ қашып кетті. Ол “Құлдарың Ғатта жүр!” дегенді естіп, 40 дереу есегін ерттеп мінді де, Ғат патшасы Ахишке құлдарын іздеп барды. Құлдарын тауып қайта оралғанда, 41 Сүлейменге “Шимей Иерусалимнен шығып, Ғатқа барып келіпті” деген хабар жетті. 42 Сонда патша Шимейді шақыртып алып: “Ехобаның атымен ант етіп, саған “біліп қой, қаладан аттап басқан күні міндетті түрде өлесің” деп ескерткенімде, “айтқаныңыз болсын, әміріңізге құлдық” демеп пе едің+? 43 Онда неге Ехобаның алдында берген антыңды бұзып, бұйрығымды орындамадың?”— деді. 44 Сосын мынаны айтты: “Әкем Дәуітке жасаған бар зұлымдығыңды өзің жақсы білесің+. Ехоба соны өз басыңа келтірмек+. 45 Ал Сүлеймен патша жарылқанады+, Дәуіттің тағы да Ехобаның алдында мәңгі мызғымай тұрады”. 46 Осыдан кейін патша Еходай ұлы Бенаяхқа бұйрық берді де, ол Шимейді өлтіріп тастады+.
Сүлеймен билік етіп отырғанда, оның патшалығы мызғымай тұрды+.