១៧ ​«​‹បើ​អ្នក​ណា​សម្លាប់​អ្នក​ឯ​ទៀត អ្នក​នោះ​ត្រូវ​ស្លាប់​ជា​មិន​ខាន។+

២១ អ្នក​ដែល​សម្លាប់​សត្វ ត្រូវ​សង​សត្វ​វិញ+ តែ​អ្នក​ដែល​សម្លាប់​មនុស្ស ត្រូវ​ស្លាប់​ជា​មិន​ខាន។+

៣៣ ​«​‹អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​ត្រូវ​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្រុក​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​រស់​នៅ​ទៅ​ជា​មិន​ស្អាត​បរិសុទ្ធ ដោយ​សារ​តែ​ការ​បង្ហូរ​ឈាម​ឡើយ។+ គ្មាន​អ្វី​អាច​ជម្រះ​ឲ្យ​ស្អាត​បរិសុទ្ធ​ពី​ឈាម​ដែល​បាន​ត្រូវ​កម្ចាយ​នោះ​ទេ លើក​លែង​តែ​តាម​រយៈ​ឈាម​របស់​អ្នក​ដែល​កម្ចាយ​នោះ​ប៉ុណ្ណោះ។+

២១ នៅ​គ្រា​មួយ​ក្នុង​រាជ្យ​របស់​ដាវីឌ កើត​មាន​ភាព​អត់​ឃ្លាន+បី​ឆ្នាំ​ជាប់​គ្នា។ ដូច្នេះ ដាវីឌ​អធិដ្ឋាន​សួរ​ព្រះ​យេហូវ៉ា ហើយ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​នេះ​ជា​កំហុស​របស់​សុល​និង​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​គាត់ ព្រោះ​គាត់​បាន​សម្លាប់​អ្នក​ក្រុង​គីបៀន​»។+