១៩ ប៉ុន្តែ ក្រោយ​ពី​សានបាឡាត​ជា​អ្នក​ក្រុង​បេតហូរ៉ុន និង​ថូបៀ+ជា​មន្ត្រី​ជន​ជាតិ​អាំម៉ូន+ ព្រម​ទាំង​កេសឹម​ជា​ជន​ជាតិ​អារ៉ាប់+ បាន​ឮ​អំពី​រឿង​នេះ ពួក​គេ​បាន​ចំអក+មើល​ងាយ​យើង ហើយ​សួរ​យើង​ថា​៖ ​«​តើ​ពួក​ឯង​រាល់​គ្នា​កំពុង​ធ្វើ​អ្វី? តើ​កំពុង​បះ​បោរ​ប្រឆាំង​នឹង​ស្ដេច​ឬ?​»។+

៣ ឯ​ថូបៀ+ដែល​ជា​ជន​ជាតិ​អាំម៉ូន+ គាត់​ឈរ​នៅ​ក្បែរ​សានបាឡាត ហើយ​និយាយ​បន្ថែម​ថា​៖ ​«​បើ​កញ្ជ្រោង​ឡើង​លើ​កំពែង​ដែល​ពួក​គេ​កំពុង​សង់ កំពែង​នោះ​ច្បាស់​ជា​រលំ​បាក់​បែក​មិន​ខាន​»។

១៤ ខ្ញុំ​បាន​អធិដ្ឋាន​ថា​៖ ​«​ឱ​ព្រះ​របស់​ខ្ញុំ​អើយ! សូម​លោក​ចាំ​នូវ​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទាំង​នេះ​របស់​ថូបៀ+និង​សានបាឡាត​ផង។ សូម​លោក​ចាំ​នូវ​អ្វី​ដែល​ណូអាឌា​ជា​ស្ត្រី​ប្រកាស​ទំនាយ រួម​ទាំង​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ឯ​ទៀត​បាន​ធ្វើ​ដែរ គឺ​ពួក​គេ​ព្យាយាម​មក​បំភ័យ​ខ្ញុំ​ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត​»។

៧ ហើយ​ធ្វើ​ដំណើរ​មក​ក្រុង​យេរូសាឡិម។ លុះ​មក​ដល់​ហើយ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ទង្វើ​ដ៏​អាក្រក់​របស់​អេឡាយអាស៊ីប+ គឺ​គាត់​បាន​រៀបចំ​បន្ទប់​ឃ្លាំង​មួយ​នៅ​ទី​ធ្លា​វិហារ​ព្រះ​ពិត​សម្រាប់​ថូបៀ។+