១៧ ខ្ញុំ​កើត​ទុក្ខ​ថ្ងួច​ថ្ងូរ​ទាំង​ព្រឹក ទាំង​ថ្ងៃ​ត្រង់ ទាំង​ល្ងាច+

ហើយ​លោក​ឮ​សំឡេង​របស់​ខ្ញុំ។+

១៤៧ ខ្ញុំ​ក្រោក​ឡើង​តាំង​ពី​ព្រលឹម​ដើម្បី​ស្រែក​សុំ​លោក​ឲ្យ​ជួយ+

ព្រោះ​ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​លើ​ប្រសាសន៍​របស់​លោក។