២ បន្ទាប់​មក ស្ដេច​ដាវីឌ​បាន​ក្រោក​ឈរ​ឡើង ហើយ​និយាយ​ថា​៖

​«​ឱ​បងប្អូន​និង​រាស្ដ្រ​ខ្ញុំ​អើយ! សូម​ស្ដាប់! ខ្ញុំ​មាន​បំណង​ចង់​សង់​វិហារ​មួយ​សម្រាប់​តម្កល់​ហឹប​នៃ​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា និង​សម្រាប់​ជា​កំណល់​កល់​ជើង​លោក។+ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​ក៏​បាន​រៀបចំ​ដើម្បី​សាង​សង់។+

៤៨ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នោះ​ក៏​ដោយ ព្រះ​ដ៏​ខ្ពង់​ខ្ពស់​បំផុត​មិន​អាស្រ័យ​នៅ​ក្នុង​វិហារ​ធ្វើ​ដោយ​ដៃ​មនុស្ស​ឡើយ+ ដូច​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​បាន​និយាយ​ថា​៖ ៤៩ ‹ព្រះ​យេហូវ៉ា*មាន​ប្រសាសន៍​ថា ស្ថាន​សួគ៌​ជា​បល្ល័ង្ក​របស់​ខ្ញុំ+ ហើយ​ផែនដី​ជា​ទី​កំណល់​ជើង​របស់​ខ្ញុំ។+ តើ​អ្នក​រាល់​គ្នា​អាច​ធ្វើ​វិហារ​បែប​ណា​សម្រាប់​ខ្ញុំ? ឬ​តើ​កន្លែង​ណា​អាច​ជា​ទី​អាស្រ័យ​នៅ​របស់​ខ្ញុំ? ៥០ ដៃ​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​នេះ មែន​ទេ?›។+